Er moet een volledige Restauratie komen!

De Strijdende Kerk blijkt op dit moment een doodziek lichaam te zijn. Deze ziekte is ontstaan doordat diegenen die de priesterlijke volmachten bezaten hun verantwoordelijkheid voor de aan hen toevertrouwde zielen niet namen en de zonde werd weg-gebagatelliseerd. Men kwam in de jaren zestig met een Nieuwe Katechismus die een valse leer verspreidde. Gelukkig is deze "Katechismus" door Rome korte tijd later verworpen, maar de wegbereiders van het kwaad en de veroorzakers van de ketterij van het modernisme, bleven helaas lang hun gif aan de schaapjes toedienen o.a. met behulp van andere organisaties, zoals door verschillende leden van de "Katholieke Radio Omroep". Deze veroorzakers, die zich in het Nederlands Episcopaat hadden genesteld tezamen met figuren die zich "theologen" durfden te noemden zijn gelukkig van de aarde weggenomen. Zij moeten nu in Hiernamaals zware boete doen voor hun grote fouten, voor hun dwalingen, hun geloofsafval en de opzettelijke misleidingen die ze de Nederlandse katholiek hebben aangedaan. In een paar generaties tijd werden de Nederlandse katholieken van hun Sacramenten, het Geloof in God, de Dogma's en de Leer beroofd, waarna ze vervolgens door deze jaren-zestig-priesters in de Duisternis werden gegooid.

Daarom moet een volledige Restauratie van het geloof komen, de H.Mis in de Buitengewone Vorm moet zoveel mogelijk weer terugkeren, de Catechese aan de jeugd moet direct weer ter hand worden genomen. Als de catechisten en priesters daar geen tijd voor kunnen vrij maken, worden de katholieke ouders en grootouders dringend opgeroepen om de volgende generatie niet verloren te laten gaan. Vertel over de waarde van het Katholiek Geloof, de Heilige Sacramenten (en hoe je deze in goede gesteltenis moet ontvangen) en houdt uw kinderen zo ver mogelijk weg van duivelse dwaalwegen, valse theorieën, valse theologen, slechte boeken, pornografie, maar ook van valse interpretaties over de zonde, en houdt uw kinderen zeker weg van de zonde van onkuisheid tegen de orde van de natuur. 

Zorg ervoor dat de kinderen wegblijven van verkeerd onderwijs dat duidelijk de bedoeling heeft om de zielen van kinderen in het verderf te storten, zoals genderonderwijs er één van is. Is er toch op school over gesproken, corrigeer dit thuis dan en zorg dat dit niet postvat in de harten van je kinderen! Zorg ervoor dat de huiskerk weer terugkomt, zodat echte roepingen voor het priesterschap, het diaconaat en het religieuze leven weer mag opbloeien. Ga niet in gesprek met links-georiënteerde mensen als blijkt dat die overduidelijk de bedoeling hebben om via gesprekken het Katholiek Geloof te ondermijnen. Ga geen dialoog met deze mensen aan!

Voor de Nederlandse en Belgische vrienden in de Katholieke Kerk is hier de Mechelse Catechismus online te vinden. Begin er dus vandaag aan.

Het Bloedende Lichaam van Christus

Is er nog een weg terug? Ja, de geschiedenis van de Katholieke Kerk laat altijd een tijd van echte hervormingen zien na een periode van verval. Onder dat verval kun je ook de geestelijken rekenen die het niet zo nauw nemen met hun celibataire verplichtingen. Want dat is een van de reden waarom het in de Verenigde Staten onlangs kennelijk weer zo gruwelijk fout is gegaan. Je kunt het celibaat en de zuiverheid niet beschouwen als een item van: ' dat doe ik er nog wel even bij '. Ook voor het celibaat geldt dat God je daarvoor roepen moet. Wie immers om die celibataire zuiverheid vraagt kan ze gewoon van God verkrijgen, net zoals uw blogauteur dit ook van Hem heeft ontvangen. Maar wie niet geroepen wordt, kan maar beter een gezin stichten. Want wat hebben wij er aan als het zo gruwelijk misloopt?

Intussen in de VS lijkt het er nu op dat de etterende wond in de Kerk (die misbruik heet) onvoldoende of helemaal niet blijkt te zijn uitgebrand, laat staan volledig is uitgeroeid. Het zal voor een bisschop geen prettig bericht zijn als hij hoort dat priesters over de schreef gingen, maar dat betekent wel dat je iets moet doen. In zo'n geval is bijvoorbeeld een strafoverplaatsing niet voldoende, maar moet je deze mensen daadwerkelijk uit de Kerk verwijderen. Hoe vervelend en pijnlijk ook. De slachtoffers hebben immers recht op bescherming en ook zij die nog geen slachtoffer zijn hebben daar recht op,  aangezien zij ook slachtoffer kunnen worden, juist door zo'n verkeerde overplaatsing. Het is daarom volstrekt nutteloos om de situatie onvoldoende door te pakken. En wie de situatie niet of onvoldoende doorpakt, gaat het zwaard op eigen hoofd terugkrijgen, zoals nu wel blijkt.

In de 16e eeuw vond er in Quito (Ecuador) een Mariaverschijning plaats die bekend staat als Onze Lieve Vrouw van Goed Succes (zie foto links boven). Aan moeder Mariana werd geopenbaard dat in de 19e/20e eeuw het kostbare licht van het geloof bijna volledig zou uitdoven, dankzij de volledige  corruptie van de moraliteit. Dat is ook wat wij nu zien: een volledige corruptie van de moraliteit. Het is daarom logisch dat er dringend een herstel moet komen van de authentieke normen en waarden en dat de moraliteit zal moeten worden hersteld en echt doorleeft. De toekomst is overigens wel hoopvol: het zal neerkomen op de offervaardigheid van de rechtvaardigen, zoals dit in de verschijningen in Quito is meegedeeld.

Het volledige artikel (Engels) van de Catholic Herald over Quito vindt u hier.

Post Scriptum: Kardinaal Eijk heeft in zijn preek op 13 mei 2017 in Maastricht tijdens de toewijding van de Nederlandse bisdommen aan de H.Maagd Maria o.a. het volgende gezegd: "De Openbaring in de Heilige Schift, de Publieke Openbaring gericht tot de hele mensheid, is met Jesus Christus voltooid. Daar kan niets meer aan worden toegevoegd. Privé-openbaringen voegen niets toe aan de geloofsschat als geheel: “Hun rol is niet de definitieve openbaring in Christus te ‘verbeteren’ of ‘aan te vullen’, maar te helpen deze voller te beleven in een bepaald tijdperk van de geschiedenis,” aldus de Catechismus van de Katholieke Kerk (art. 67). "

Belangrijk is nog om te vermelden dat in 1941 het gebed van Onze Lieve Vrouw van Goed Succes werd voorzien van een Kerkelijke Imprimatur. De aartsbisschop van Quito, Antonio José González Zumárraga, diende een verzoekschrift in bij Rome en ontving een canonieke kroning van Onze-Lieve-Vrouw van Goed Succes als 'Koningin van Quito' in 1991. Het proces voor de zaligverklaring voor moeder Mariana werd in 1986 opgestart. 

Ik ben het Levende Brood

In die tijd zei Jesus tot de menigte: "Ik ben het levende Brood dat uit de Hemel is neergedaald. Als iemand van dit Brood eet, zal hij leven in eeuwigheid. Het Brood dat Ik zal geven is Mijn Vlees, ten bate van het leven der wereld". 

De Joden geraakten daarover met elkaar in twist en zeiden: "Hoe kan Hij ons zijn vlees te eten geven?" Jesus sprak daarop tot hen: "Voorwaar, Ik zeg u: als gij het Vlees van de Mensenzoon niet eet en zijn Bloed niet drinkt, hebt gij het eeuwig leven niet in u." Wie Mijn Vlees eet en Mijn Bloed drinkt heeft eeuwig leven en Ik zal hem doen opstaan op de laatste dag. Want Mijn Vlees is echt voedsel en Mijn Bloed echte drank. Wie Mijn Vlees eet en Mijn Bloed drinkt, blijft in Mij en Ik in hem. Zoals Ik door de Vader die leeft gezonden ben en leef door de Vader, zo zal hij die Mij eet leven door Mij. 

Dit is het Brood, dat uit de hemel is neergedaald. Het is niet zoals bij de vaderen die gegeten hebben en niettemin gestorven zijn: wie dit Brood eet, zal in eeuwigheid leven. (Evangelie naar Johannes 6;51-58 20ste zondag d/h Jaar.)

Hoogfeest Ten Hemelopneming Heilige Maagd Maria

Op woensdag 15 augustus vieren wij het hoogfeest van Maria Hemelvaart, die met ziel en lichaam ten hemel werd opgenomen. Dit hoogfeest werd aan het einde van de zesde eeuw ingesteld door keizer Mauritius in Byzantium. In de zevende eeuw nam de Kerk van Rome dit feest over onder Paus Sergius de Eerste. Het is Paus Pius XII geweest die in 1950 via het Buitengewoon Leergezag, de Ten Hemelopneming van de Heilige Maagd Maria als een dogma afkondigde.

Op de website van de Sint Agneskerk in Amsterdam staat het volgende:

De naam van het feest verwijst allereerst naar de bijzonder hechte band tussen Jesus en Zijn moeder. Die is zo hecht dat deze niet door de dood doorbroken kan worden. Maria’s lichaam wordt in plaats van te ontbinden "opgenomen bij Christus in het paradijs". Dit is niet zo zeer een uniek voorrecht voor Jesus’ moeder, maar wel een zo goed als noodzakelijk gevolg van haar intieme verbondenheid met Christus: wat aan het Godsvolk als geheel beloofd is - volheid van geluk, overwinning op de dood en het delen in de heerlijkheid van de Heer - is al vervuld in de vrouw van Gods welbehagen, gezegend boven alle vrouwen, uit wier schoot Gods Zoon een lichaam aannam tot verlossing van de mensheid.

Op die dag is de Maagd, de Moeder van God, ten hemel opgenomen.

Zij is het begin, het beeld van de Kerk der voleinding.

Zij houdt de hoop in ons levend en is een troost voor Gods volk onderweg.

Terecht heeft God haar het bederf van de dood niet laten zien, omdat zij op wonderbare wijze de Moeder is geworden van Zijn Zoon, de Gever van alle leven.

Katholieken dienen op deze verplichte feestdag de H.Mis bij te wonen, maar zijn volgens de richtlijnen van de Nederlandse bisschoppenconferentie gedispenseerd in werken en bezigheden.

Allerheiligste Maagd Maria, en allerliefste Moeder van God, bidt voor ons!

Door de wereld verworpen omwille van het Evangelie

Het Evangelie is mij zeer dierbaar en ik heb een grote liefde voor Onze Lieve Heer en Onze Lieve Vrouw, voor de heiligen en martelaren, maar als er mensen zijn die mij verwerpen omwille van het Evangelie, hebben ze toch een probleem erbij: ik laat mij namelijk niet van ons Heilig Geloof afvallen, niet voor geld, niet wegens de afgoden van deze wereld, niet voor de waan van de dag en helemaal niet als vriendschap er onder lijden moet. Dan zeg ik: jammer dan voor u, die de wereld naloopt met al zijn domme verleidingen. Ik ga niet de weg op om onze Lieve Heer en onze Lieve Vrouw publiekelijk te verloochenen. Er waren jaren terug al acties van protestanten in onze buurt die werkten voor "In de Rechte Straat", met dubieuze folders die de Moeder van God neer trachten te halen...maar deze folders werden niet geaccepteerd en weer teruggebracht.

Zelfs voor een eventuele baan kan het niet-verwerpen van bepaalde Godsdienstige principes (zoals het weigeren op zondag te werken), grote gevolgen hebben: je wordt van verdere sollicitatiegesprekken uitgesloten en men wil niets meer met je te maken hebben. De zondag is in de beleving van een gelovige Katholiek nu eenmaal een Heilige Dag. God liet met zijn Voorbeeld zien wat wij moeten doen op Zondag: rust houden en Hem bezoeken in de H.Eucharistie. Als dat te veel gevraagd is voor werkgevers, dan zoeken ze inderdaad maar iemand anders uit. Maar als katholiek heeft dat wel tot gevolg dat je voor de zoveelste keer van een baan wordt beroofd. Met dank aan al die mensen die slafelijke arbeid op zondag héél normaal vinden. Ze vinden het immers geweldig 200% loon erbij te krijgen..

En dat is ook de reden van dit stuk: houdt er rekening mee dat, als je als vurige katholiek voor Jesus kiest, dat de wereld op de eerste plaats zal staan om je te komen vertrappen. Diezelfde wereld die zijn mond wel altijd vol heeft over anti-discriminatie van groepen die zo vaak zeggen te zijn gediscrimineerd en ze voortdurend voortrekt via de wet. Houdt er rekening mee, dat je vrienden kan verliezen, maar houdt altijd dit voor ogen: het is belangrijker Onze Lieve Heer als Vriend te hebben, dan die waardeloze wereld die je steeds verraadt of steeds laat vallen en waar die wereldse weer-hanen steeds de andere kant op staan als de wind uit een andere hoek blaast. Jesus en Onze Lieve Vrouw zullen de goede vrienden nooit verraden en nooit laten vallen. Dat is de troost die ik wil meegeven aan jullie allen.

En zoals ik al eerder zei: er worden geen compromissen met het Geloof gesloten.

De Heilige Eucharistie - de kracht op onze levensweg

Op de negentiende zondag door het Jaar, lezen we in het Epistel over de Profeet Elia die onvoldoende kracht heeft om zijn reis in de woestijn met succes af te sluiten. Deze reis gaat zijn krachten te boven.  Elia moet vluchten voor Izébel die plannen heeft gesmeed om de Profeet om te brengen. Daarom moet Elia vluchten. We lezen dit verhaal in het Eerste Boek Koningen, hoofdstuk 19 verzen 3 tot 8. Hieronder het stukje Epistel: 

Toen werd hij bevreesd, en ging haastig heen om zijn leven te redden. Te Bersabe in Juda aangekomen, liet hij daar zijn knecht achter, en trok zelf een dagreis ver de woestijn in. Hier zette hij zich onder een bremstruik neer en bad om de dood. Hij verzuchtte: nu is het genoeg Heer! Neem mij het leven; want ik ben niet beter dan mijn vaderen. En hij legde zich onder de bremstruik neer en sliep in. Maar opeens stiet een engel hem aan en sprak tot hem: Sta op en eet. Hij keek op en daar stond aan zijn hoofdeinde een geroosterd brood en een kruik water! Hij at en dronk, en sliep weer in. Maar opnieuw stiet de engel van de Heer hem aan en sprak: Sta op en eet; want anders is de reis u te lang. Nu stond hij op, at en dronk; en door de kracht van die spijs liep hij veertig dagen en veertig nachten tot hij de Godsberg Horeb bereikte. 

Deze tekst in het Epistel is niet zomaar gekozen, vooral niet als je het Evangelie naar Johannes leest (hoofdstuk 6; 41-51). In bepaalde Bijbelcommentaren kun je lezen hoe 1Kon.19;3-8 als een beeld wordt gezien van het Brood des Levens, het Hoogheilig Lichaam en Bloed van Onze Heer Jesus Christus in de H.Eucharistie. Kort gezegd kunnen wij onze eigen levensreis niet voltooien zonder de kracht van de H.Eucharistie, een reis die de profeet maakt  in de woestijn. De woestijn kun je zien als een beeld voor het gebrek aan Godsdienstig leven, en de Christen van de Katholieke Kerk moet nu - zeker in deze tijd - zwemmen en roeien tegen de stroom in, in de oceaan van het uitgedoofde geloof in God. Vandaag is het nóg zwaarder dan vroeger: nu op dit moment is onze samenleving - die je als een woestijn kunt beschrijven - een samenraapsel van ketterijen, dwalingen, onzuiverheden en walgelijke immorele wanstaltigheden die zeer snel in staat zijn om via een doodzonde de genade en de verdiensten bij een gelovige weg te nemen. 

Tegenwoordig lijkt het er steeds meer op dat de Hel zijn gender-dwalingen en zelfs afgoderij over onze Christelijke maatschappij heeft uitgestort, en dan wordt het moeilijk om als Christen zonder het Heilig Sacrament van de Eucharistie overeind te blijven. Maar gelukkig hoeven wij niet alleen te strijden! Onze Heer staat namelijk aan onze zijde, zoals dat voor onze eeuw is geprofeteerd door Onze Lieve Vrouw van Goed Succes in de 16de eeuw. 

Het kostbare licht van het Geloof mag dan in de wereld zijn uitgedoofd, maar de rechtvaardigen hoeven niets te vrezen. Zij zullen door de Hemel zelf worden ondersteund, net zoals dat gebeurde bij de Profeet Elia.

Heilige Teresia Benedicta a Cruce - martelares

In de vroege ochtend van zondag 26 juli 1942 hoort Rijkscommissaris Seyss-Inquart dat een protesttelegram is voorgelezen van alle kansels in de Rooms-Katholieke Kerk in Nederland, waarbij het voor de Joden wordt opgenomen en dat er onmiddellijk gelast wordt om met de Arbeitseinsatz en de deportaties van Joden te stoppen. Het Herderlijk schrijven verklaart deze dag tot een bid- en boetedag voor de gehele Kerk in Nederland. In het Herderlijk schrijven voorspellen de bisschoppen de ondergang van het Derde Rijk door symbolisch te verwijzen naar de verwoesting van Jeruzalem. De Duitse bezetter die altijd geheim-agenten van de Sicherheitsdienst aanwezig laat zijn tijdens de H.Missen doorziet echter de beeldspraak. Er wordt melding van gemaakt bij Seyss-Inquart. 

De reactie is kort en hevig: Op 27 juli 1942 vordert Rijkscommissaris Seyss-Inquart de onmiddellijke gevangenneming en wegvoering naar het Oosten van alle Joden en ook als zij bekeerlingen zijn van de Katholieke Kerk. Volgens de aanmeldingsregisters ging het hier om ongeveer 700 Katholiek-Joodse Nederlanders. 

Onder de gedeporteerden waren ook de Edith Stein die in een eerder stadium was ingetreden in het klooster bij de Karmelietessen, samen met haar zuster Rosa, die derde ordelid was. Een meer compleet verhaal over deze verschrikkingen is hier te lezen. Teresia Benedicta en haar zus werden beiden vermoord in het concentratiekamp Auschwitz. 

De Heilige Teresia, die wij vandaag herdenken in onze gebeden en het Getijdengebed heeft stukken geschreven, die je met recht pareltjes van Geloof mag noemen. Hieronder staat een tekst dat onderdeel is van het Breviergebed tijdens de Lezingendienst:

Kind van God wil zeggen: aan Gods hand lopen, Gods wil doen, niet zijn eigen wil, alle zorg en verwachting in Gods hand leggen en zich zelf geen zorgen meer maken. Daarop berust de vrijheid en blijheid van het kind Gods. Maar hoe weinig mensen bezitten die, ook onder echt vromen, onder de heldhaftigen met ware offervaardigheid. Ze gaan altijd gebukt onder de zware last van hun zorgen en plichten. Iedereen kent de parabel van de vogelen des hemels en de lelies op het veld (Matt.6;26-30). Maar als men een mens ontmoet die geen vermogen heeft en geen pensioen en geen verzekering en die toch zonder zorgen voor de toekomst leeft, dan schudt men het hoofd over iets ongewoons. Natuurlijk, wie van de Vader in de hemel verwacht dat Hij altijd zal zorgen voor de inkomsten en levensomstandigheden zoals ieder afzonderlijk die wenst, die zou zich weleens ernstig vergist kunnen hebben. Godsvertrouwen houdt alleen dan maar ongeschokt stand, als het de bereidheid insluit, alles maar dan ook alles uit de hand van de Vader aan te nemen. Alleen de Vader immers weet, wat wij nodig hebben (Matt.6;32). En als nood en ontbering eens beter op hun plaats zouden zijn dan een comfortabel leven, of mislukking en vernedering beter dan eer en aanzien, dan moet men onbelast door de toekomst in het heden leven.

Het uw wil geschiede (Matt.6,10) in zijn volle omvang moet het richtsnoer zijn van het Christelijk leven. Het moet het verloop regelen van de gehele dag, van 's morgens tot 's avonds, de loop van het jaar en de gehele levensloop. Dat zal dan ook de enige zorg van de Christen zijn. Alle andere zorgen neemt de Heer op zich (1Petr.5;7). Maar deze ene zorg blijven wij houden, ons leven lang. Objectief genomen is het zo, dat wij er niet definitief van op aan kunnen, dat wij altijd op Gods wegen zullen blijven. Zoals de eerste mensen uit het kindschap Gods in de verwijdering van God konden vallen, zo staat ieder van ons altijd op de rand tussen het niets en de overvloed van het Goddelijk leven. En vroeger of later gaan we dat ook subjectief voelen. In de kinderdagen van het geestelijk leven, als we net zijn begonnen, ons aan Gods leiding over te laten, voelen wij die leidende hand heel vast en stevig; zonneklaar ligt voor ons, wat we te doen en te laten hebben. Maar zo blijft het niet altijd. Wie aan Christus toebehoort, moet het hele leven van Christus doorleven. Hij moet tot de mannenmaat van Christus (Ef.4;13) rijpen, eens moet hij de Kruisweg opgaan (Mc.9;34), naar Getsemane en naar Golgotha. En al het lijden dat van buiten komt is niets in vergelijking met de donkere nacht van de ziel, wanneer het Goddelijk licht niet meer straalt en de Goddelijke stem niet meer spreekt. God is er wel, maar Hij is verborgen en zwijgt. Waarom dit zo is? We spreken nu over Gods geheimen en daar kunnen we niet ten volle in doordringen. Maar een beetje naar binnen kijken kunnen we wel. God is mens geworden (Joh.1;4) om ons opnieuw te laten delen in Zijn leven. Daarmee begint het en dat is het laatste doel.

Heilige Teresia Benedicta a Cruce, bidt voor ons!

De Gedaanteverandering van de Heer en de doodstraf

Het mag misschien vervelend zijn in het Vaticaan, maar onze godsdienst heeft wel degelijk lijnen lopen naar de doodstraf die nu zo verfoeid wordt, en dat zelfs tegen de regels in de Catechismus van de Katholieke Kerk wordt aangepast. Ik zal het trachten u uit te leggen: zonder de Kruisdood van de Heer, was de hemel voor de rechtvaardigen die in het Voorgeborchte verbleven, niet geopend. Zonder de Kruisdood van onze Heer, had de menselijke dood geen zin in het licht van de dood van Christus. Zonder de Kruisdood van onze Heer, had de goede moordenaar aan het kruis geen uitzicht op het paradijs door Christus zelf beloofd. Ook de Heer zelf heeft in zijn Almacht niet gewild dat de doodstraf zou worden afgeschaft. Zie immers wat op Golgotha is gebeurd! Zonder de doodstraf hadden wij geen martelaren die nu in de Hemelse Glorie verblijven. Als er geen Kruisdood zou hebben bestaan voor onze Heer, dan was de Gedaanteverandering op de berg Tabor immers zinloos. 

Bovendien heeft de Heer de Apostel Petrus zelf persoonlijk bestraft, omdat die het onacceptabel vond dat Jesus de doodstraf en een lijdensweg zou ondergaan. De Heer zegt het heel treffend tegen Petrus: "Want gij zijt niet bedacht op wat God wil, maar slechts op wat de mensen willen." (zie Matteus, hoofdstuk 16;22-23)

De Heilige priester Johannes van Damascus (+750) heeft het zo verwoord, zoals het beschreven staat in het Breviergebed voor 6 augustus:

Alles heeft zijn tijd zegt Salomo (Pred. 3;1). Zo is er ook een tijd voor alles wat mooi is. Dit mocht daarom niet beperkt blijven tot de apostelen op de Tabor. Over allen die geloven moest het goede worden uitgestort en verspreid om meer mensen deelachtig te maken aan deze weldaad. Dat heeft Christus door zijn Kruis, Lijden en dood willen bereiken. Het zou niet mooi geweest zijn als de Heer op de Tabor gebleven was, want Hij had toch het vlees aangenomen om met zijn eigen bloed zijn schepselen vrij te kopen.

Als de Apostelen op de Tabor gebleven waren, was de belofte niet in vervulling gegaan; dan was Petrus geen sleuteldrager geworden, dan was voor de moordenaar het paradijs niet opengegaan. De trotse heerschappij van de dood was niet verpletterd. Het dodenrijk was niet onze buit geworden. Adam was niet gered; Eva niet verlost, de Aartsvaders, de profeten en de andere rechtvaardigen waren niet uit de schuilhoeken van het dodenrijk bevrijd, onze menselijke natuur was niet met onsterfelijkheid bekleed...

Laten ze dat in het Vaticaan in hun oren knopen voordat men over één nacht ijs gaat om iets te veranderen in de Catechismus zodat dit tegen de natuurwet en tegen het Depositum Fidei in gaat. Het voortdurend buigen naar de wereld begint een regelrechte ergernis te worden, zoals de Heer het zelf immers verwoord heeft tegen Petrus.

NUcheckt verspreidt nepnieuws over Opus Dei.

Bij het bekijken van NU.nl viel het op dat er een NUcheckt pagina bestaat met als titel: "Noemde paus Johannes Paulus II islam bedreiging voor Europa?" Het artikel lezende merkt men op dat er van een neutraal NU-onderzoek geen sprake blijkt te zijn. De bron voor deze stelling komt van een priester van het Opus Dei, en dus (zo beweert NU) moet de bron wel verkeerd zijn, zo luidt althans de teneur van het artikel. Maar daarbij valt óók op dat de organisatie Opus Dei opeens als "rechtse" organisatie wordt genoemd en met een suggestieve schrijftrant zelfs op de hoop wordt gegooid van "extreem-rechtse" organisaties, wat de organisatie helemaal niet is.

In het artikel wordt het woordje "rechts" zelfs vier keer genoemd.

Daarom even een herstel van dit waardeloze NUcheckt-artikel:

Ten eerste: houden de priesters van het Opus Dei zich niet bezig met politiek en dus kun je deze lekenorganisatie niet wegzetten als "rechts" of dat het zelfs op één hoop wordt gegooid met "extreem-rechts". Van de dertig jaar dat ik deze organisatie ken (ben zelf geen lid), heb ik nog nooit één keer een Opus-Dei lid (de priesters als de leken) horen spreken over politiek, laat staan over "rechtse" politiek. En ik kom ze regelmatig en veelvuldig tegen in onze parochiekerk.

Ten tweede: wordt de organisatie heel vaak kwaadaardig belasterd, alleen maar omdat deze mensen, de leken als de priesters zeer goede katholieken zijn die zich stipt aan de kerkelijke regels houden.

Ten derde: het zwartmaken van de organisatie is al zolang de organisatie zelf bestaat, en dit heeft in sommige landen geleid tot rechtszaken, waar Opus Dei als overwinnaar uit de bus kwam. NU moet dus oppassen zelf niet in de molensteen van Vrouwe Justitia te verdwijnen wegens het verspreiden van smaad en laster. 

De dames en heren van NUcheckt, blijken helemaal niets te hebben gecheckt als het over de organisatie zelf gaat. Een aantal menselijke bronnen die geraadpleegd werden, zijn ronduit discutabel in hun geloofwaardigheid. Men moet eens ophouden een goede en degelijke Rooms Katholieke organisatie steeds als "extreem-rechts" in de hoek weg te zetten. Dat verdient Opus Dei niet. 

En wat NUcheckt betreft: ze moet ophouden nepnieuws te verspreiden. 

Weg uit de Catacomben - naar buiten

In de vroege periode van het Katholiek Christendom waren de Romeinen heel lang gedwongen om letterlijk ondergronds te leven. Deze ondergrondse periode zou niet de laatste in de geschiedenis zijn, want ook in andere tijden en in andere landen moest soms letterlijk worden ondergedoken. Zowel in de tijd van de Reformatie als in de tijd van het Communisme en het Nationaal Socialisme was het Geloof immers gevaarlijk en wie in de handen van de overheid terecht kwam, was immers zijn leven niet zeker.

In onze tijd zijn de Reformatie, het Communisme en het Nationaal Socialisme in verval geraakt, maar dit geldt niet voor de methoden om het de Westerse Christenen van de Katholieke Kerk lastig te maken. In Nederland is het decennia lang een gewoonte van bepaalde kranten geweest om elke brief van een Katholieke gelovige niet te publiceren. Dat gebeurde vele tientallen keren, ook als je om wederhoor vroeg. Van alles is toen geprobeerd om de Katholieke standpunten duidelijk te maken, maar dat stuitte tegen de onwil van de krantenredacties die deze brieven niet wilden plaatsen. Het gevolg was dat de krantenlezer een zeer eenzijdig dan wel een vals beeld over de Kerk kreeg. Voor de Katholieken was de situatie toen duidelijk: terug de Catacomben in.

Deze situatie is vandaag gelukkig dramatisch veranderd sinds de uitvinding van het internet en de social media. Maar wie dacht het Geloof in eenvoud kenbaar te maken aan de wereld, komt weer bedrogen uit. Wie het in de social media via Twitter voor God en zijn Kerk durft op te nemen, wordt gegarandeerd belaagd door hele horden ongelovigen, mensen die dwepen met de wetenschap (maar uit hun reacties blijkt weer dat zijzelf nooit enige wetenschappelijke opleiding hebben genoten), je krijgt te maken met boze gnostici, je krijgt te maken met wereldverbeteraars die het niet leuk vinden dat je een Katholiek geluid laat horen, en sommigen proberen je het vuur aan de schenen te leggen. Er zijn er zelfs bij die vinden dat de wetten van de natuur zichzelf hebben geschapen, al hoor je het ze niet direct zeggen, maar denken doen ze het misschien wel. Dit naar aanleiding van de grote droogteperiode die gedurende de afgelopen weken in Nederland en daarbuiten heeft plaatsgevonden. Daarop hebben de priesters, de religieuzen en de leken van de RK-Kerk God gevraagd om regen te sturen (wat in sommige plaatsen daadwerkelijk heeft plaatsgevonden). Maar er bestaan van die Twitteraars  die vinden dat regenwater uit de hemel vanzelf wel naar beneden komt, zonder enige interactie met het Opperwezen. 

Helaas, helaas. Vooral dat laatste is een misvatting van behoorlijke proporties: in het Eerste Boek Koningen, hoofdstuk 17, lezen we hoe de Heer via de Profeet Elia de afgoderij van Israël bestraft met een droogteperiode van maar liefst drie jaar en zes maanden (zie ook Lukas 4;25). Dit leidde uiteindelijk tot een grote hongersnood in het hele land. In de tussentijd verborg de Profeet Elia zich in het dal Kerit tegenover de Jordaan. Alleen de Profeet werd op het Woord van de Heer gespijzigd en van water voorzien. Het zou daarom nogal dom zijn om de Heer des Hemels uit te dagen en te beweren dat Hij geen macht over de elementen zou bezitten, en dat die elementen zelf Heer over zichzelf zouden zijn. Wie dat beweert moet zich afvragen of men niet lijdt aan geestelijke verblindheid, waarvan je maar hoopt en bidt dat de Heer des Hemels ook voor deze mensen zijn oneindige goedheid en barmhartigheid wil betonen. 

Regenwater komt niet zomaar vanzelf naar beneden. Er zijn genoeg landen in de wereld die heel wat jaren ervaring hebben met grote droogteperiodes. Wie denkt dat hemelwater vanzelf wel naar beneden valt moet maar kijken in de Sahara-woestijn. Misschien gaat dan een licht op.

USB-sleutel Google krijgt de naam van de Antichrist

De zoekgigant Google komt met een USB-beveiligingssleutel om het aantal inbraken via z.g. phishing met Google accounts aan te pakken. Je logt dan niet alleen in met een account, maar ook met een speciale hardware-sleutel. Aangezien de aanvaller bij een buitgemaakte account geen hardware-sleutel heeft, kan hij ook niet inloggen met het gestolen account. Niets aan de hand zou men zeggen, en dat is ook toe te juichen. Dit onderwerp zou niets met de godsdienst te maken hebben, ware het niet dat Google ook een naam aan die sleutel heeft gegeven: de naam TITAN. Maar wanneer je via het Grieks deze naam omzet in cijfers, dan krijg je het beroemde getal uit de Apocalyps van Johannes: zeshonderd, zes en zestig. In de Bijbelcommentaren geschreven door de Heilige Beda, staat er zelfs een stuk over:

Dit getal (666) onder de Grieken, wordt gezegd te worden gevonden in de naam van Titan, dat wil zeggen, "een reus", berekend op deze manier, - T driehonderd, E vijf, I tien, T driehonderd, A Een, N vijftig. En men denkt dat de Antichrist deze naam zal toe-eigenen alsof hij uitblinkt in de macht... " En Primasius vermeldt ook een andere naam, die hetzelfde nummer bevat, - A Een, N vijftig, T driehonderd, E vijf, M veertig, O zeventig, S tweehonderd, wat betekent, "in tegenstelling tot eer." Bovendien is er het woord, - A Een, P honderd, N vijftig, O zeventig, Y vierhonderd, M veertig, E vijf, dat is: (APNOYME)"Ik ontken"(Christus). Hierdoor worden zowel het karakter van de persoon als de wreedheid van het werk van de Antichrist aangegeven. (Heilige Beda)

We willen hier overigens niet beweren dat het meteen een alarmfase is, want het boek Apocalyps is een zeer moeilijk boek qua uitleg. Maar waarom kiest Google dan de naam van de Antichrist voor zijn hardware-sleutel? En waarom verplicht hij iedereen bij de organisatie tot het gebruik van die sleutel? Toeval of niet, maar feit is wel dat sommige mensen van Christelijke signatuur zich wat onbehaaglijk zijn gaan voelen toen zij van die benaming hoorden. Misschien kan Google die naam daarom maar beter veranderen.

Post Scriptum: Kenners zullen het vreemd vinden dat niet de Hebreeuwse versie van de naam van de Antichrist in dit artikel genoemd wordt (Keizer Nero). Maar wanneer je naar verschillende talen kijkt en het gebruik van het alfabet, kom je ook verschillende namen van de Antichrist tegen. Dit wisten de Kerkvaders al en zij hebben daarop veel commentaren geschreven, zoals ook de Heilige Beda. Wat de waarde precies is van een beslissing door Google genomen is moeilijk te achterhalen, maar feit is wel dat men beter een neutrale naam had moeten uitkiezen. We houden het er nu maar op dat het een uitglijder van Google is en dat men niet beseft heeft wat de gevolgen waren bij het kiezen van deze specifieke naam.

En weer krijgt Humanae Vitae gelijk.

In Frankrijk is geschokt gereageerd, zo lees je in het bericht van de Nederlandse Omroep Stichting op het internet. Het gaat dan om cijfers over seksueel overdraagbare ziekten bij jongeren in Frankrijk. Maar als Katholiek Christen kijken we daar helemaal niet van op. Wie immers het huwelijk en de seksualiteit daaraan verbonden, een schop geeft, moet niet gek opkijken dat er seksueel overdraagbare ziekten de kop opsteken. En dan maakt het niet uit onder welke naam deze ziekte is in te delen. Wie immers vreemd gaat, zal ook de ziekmakende consequenties gaan merken. Natuurlijk is daar - ook in medische kringen - jarenlang tegen gewaarschuwd, maar diegenen die zo tegen Humanae Vitae en de Katholieke Leer over de zuiverheid in en buiten het huwelijk waren, die wisten het allemaal natuurlijk veel beter. Intussen ging men gewoon verder met seksueel laakbaar gedrag en nu zitten ze in Frankrijk met een heel groot probleem.

Het is de zoveelste les dat de Kerkelijke Leer gewoon weer gelijk krijgt. Wie zich aan het monogame Katholieke Huwelijk houdt, die loopt ook geen seksueel overdraagbare ziekte op. Intussen worden jongeren niet geleerd om zich te onthouden, zich te beheersen en pas seksueel actief te zijn binnen het Sacrament van het huwelijk, nee, intussen wordt hun geleerd om vertrouwen te hebben in seksueel wangedrag en voorbehoedmiddelen die niet blijken te werken. Wist u bijvoorbeeld dat er per jaar 800 miljoen condooms scheuren bij gebruik? Maar daar hoor je de GGD en al die andere ziekenhuis-figuren c.q "profeten" nooit iets over zeggen. De Kerk zou immers gelijk kunnen krijgen, en dat moet natuurlijk ten koste van alles worden voorkomen.

Zolang men dit wangedrag blijft promoten, zolang zullen er ook uitbraken zijn van seksueel overdraagbare ziekten bij diezelfde jongeren. Willen de jongeren geen risico lopen, dan moeten zij geleerd worden zich seksueel te onthouden en dat seks voor of buiten het huwelijk sowieso uit den boze is. Doe je dat niet, dan zijn de gevolgen er ook naar.

Vijftig jaar Encycliek Humanae Vitae

Op 25 juli 2018 is het precies vijftig jaar geleden dat de encycliek Humanae Vitae het levenslicht zag. Deze encycliek ontstond niet zomaar: de aanloop tot het schrijven van dit stuk werd mede veroorzaakt door uitkomsten van een ingestelde Commissie betreffende het huwelijksleven en met name betreffende de juiste regeling van de voortplanting. Maar er werden door de Commissie wegen ingeslagen die afweken van de huwelijksmoraal, zoals die door het Kerkelijk Leergezag werd geleerd. Daarom greep de Paus zelf in en schreef daarop de encycliek Humanae Vitae. 

Niets aan de hand zou men zeggen, ware het niet dat de tijd niet stil staat en in Rome een andere wind lijkt te waaien... Katholieken vandaag zijn daarom gewaarschuwd voor theologen die - vijftig jaar na dato - herinterpretaties lijken te willen doorvoeren m.b.t. de onveranderlijke Leer van Humanae Vitae. Wat de Kerk over de anti-conceptie namelijk in Humanae Vitae leert is niet een door theologen vrij te bediscussiëren onderwerp. Het gaat hier over het Universeel Leergezag en is daarmee zelf een onfeilbaar leerstuk. Pogingen van bijvoorbeeld theoloog Maurizio Chiodi om toch bepaalde interpretaties van de Encycliek toe te voegen, en die in strijd zijn met deze encycliek, komen eerder neer op het in dwaling brengen van het morele geweten van de echtgenoten.

De encycliek Humanae Vitae werd gedagtekend op 25 juli 1968, en de kritiek van vooral Westerse bisschoppen en de media waren er niet minder om. Hoewel de Paus zijn taak gewetensvol uitvoerde om de Leer te verduidelijken en te bewaken, waren sommige Westerse bisschoppen ronduit negatief in hun beoordeling van deze encycliek, waarvan de toenmalige Nederlandse bisschoppen wel het verst gingen. Deze grote en belangrijke encycliek werd in een uitspraak weliswaar niet theoretisch, maar wel praktisch verworpen(!) en ook katholieke leken lieten kritiek horen: sommigen hadden zelfs de hele encycliek niet gelezen, maar hadden wel hun oordeel klaar. Echter bij een uitspraak van het Katholiek Leergezag dient de katholiek zich aan te sluiten, zoals de Dogmatische Constitutie over de Kerk (Lumen Gentium) van Vaticanum II nog eens nadrukkelijk heeft geleerd (nummer 25), waarmee niets nieuws werd gezegd, maar wat katholieke theologen al lang eenstemmig voorheen hadden verklaard. 

Het heeft daarom geen pas om de encycliek, die zó rijk is en die het mogelijk maakt de volle wasdom van de heiligheid van het huwelijk te beleven, tot op de huidige dag vals te interpreteren of zelfs de her-interpreteren, waardoor de zonde in het katholiek huwelijk mogelijk wordt. Kardinaal Gerhard Müller heeft in maart van dit jaar, tijdens een boekpresentatie daarover nog eens gezegd, dat de katholieke Leer, zoals neergeschreven in Humanae Vitae, niet veranderd kán worden, zelfs niet door de Paus. Kardinaal Müller waarschuwt dat het opleggen van een heterodoxe leer aan de gelovigen een misdaad is tegen de Kerk en een verraad van haar opdracht en mandaat het geloof te behouden, zoals deze authentiek door de Apostelen is overgeleverd. 

In het voorwoord van Humanae Vitae en uitgegeven door Stichting Behoud R.K.Leven, werd door J.P.M. van der Ploeg O.P in 1980 het volgende gezegd: "De encycliek verwerpt niet slechts 'de pil', zij legt normen vast voor het beoordelen van de geoorloofdheid van tal van seksuele daden en zij koppelt deze aan de innerlijke aard daarvan. Laat men deze normen los, dan is niet meer in te zien waarom op seksueel gebied niet zo goed als alles geoorloofd is."

Deze profetische woorden zijn vandaag maar al te zeer uitgekomen, zoals ook Paus Paulus VI in de encycliek voorspelde dat door het toestaan van anti-conceptie het respect voor de vrouw zou verdwijnen en waarbij de vrouw zou worden gemaakt tot een instrument ten dienste van de eigen hartstochten. Men ziet de vrouw dan niet meer als een echtgenote waar men haar met hoogachting en liefde moet bejegenen. Maar de critici van Humanae Vitae hoor je nu niet over deze degradatie van de vrouw waar ze indirect aan hebben meegeholpen. Misschien dat men gewoon niet wil toegeven al die jaren toch gewoon fout te hebben gezeten.

De encycliek is hier te lezen op de site van rkdocumenten.nl

Post Scriptum: In de encycliek Casti Connubii van Paus Pius XI wordt al aangegeven dat in de periode van de vroege Kerk de opzettelijke onvruchtbaarheid in het huwelijk wordt veroordeeld. Daarover schrijft de Kerkvader de H.Augustinus het volgende: "De huwelijksdaad wordt een ongeoorloofde en schandelijke daad, ook wanneer ze verricht wordt met de eigen echtgenote, als het ontvangen van een kind onmogelijk wordt gemaakt. Dat deed Onan de zoon van Juda, en om die misdaad sloeg God hem met de dood." Met andere woorden: het is dus duidelijk dat wat in Humanae Vitae beschreven staat, altijd de Leer van de Kerk is geweest, tot in de vroegste tijden. Dus men kan niet beweren dat Humanae Vitae iets 'nieuws' heeft uitgedacht. Daar uit volgt ook dat z.g. her-interpretaties die tégen deze encycliek in gaan, per definitie valse interpretaties zijn en daarom moeten worden verworpen.

Post Scriptum twee: Wie de zuivere Leer van de Kerk wil volgen, moet zeker niet luisteren naar de linkse kletspraatjes die via de media werden geuit in de afgelopen decennia en die duidelijk de bedoeling hadden de encycliek belachelijk te maken of onderuit te halen.  De beschuldigingen tegen de encycliek waren vals, evenzo de opmerking dat er sprake zou zijn geweest van een "Vaticaans Roulette". Wie met beschuldigingen aan komt zetten en ook geen cijfers kan tonen, dat het hier om een "Roulette" gaat, heeft het ongelijk toch altijd aan zijn kant. De katholiek moet daarom altijd bedacht zijn op het verschil tussen "linkse propaganda" in de media, en echte "informatie" die van de Leer der Kerk komt.

Justinus de Martelaar en het verbod op intercommunie

Al in de zeer vroege periode van de Rooms Katholieke Kerk bestond de gewoonte om geen intercommunie toe te staan voor diegene die niet geloofde in de Werkelijke Tegenwoordigheid van de Heer in de H.Eucharistie. Een belangrijke Apologeet, Justinus de Martelaar (100/114-165) liet in zijn verdediging van het Geloof duidelijk blijken dat mensen zonder het Katholiek geloof in de H.Eucharistie, het Lichaam en Bloed van de Heer niet mochten ontvangen. Dit stukje op dit blog is geschreven om duidelijk te maken dat intercommunie gewoon niet is toegestaan, en dus ook niet op de Duitse wijze die een duidelijke breuk met het Katholiek Geloof betekent. Sinds de invoering van het Nieuw Kerkelijk Wetboek is een uitzondering toegelaten voor gevallen in ernstige nood (Canon 844 §4 CIC), zoals in stervensgevaar, maar het zal duidelijk zijn dat de Duitse truc om van Eucharistische honger te spreken, zeker niet voldoet aan de uitgangspunten van het Kerkelijk Wetboek, laat staan wat altijd is geloofd in de Kerk. Vooral de houding van de H.Stoel in deze Duitse affaire verdient zeker geen schoonheidsprijs en is een schoolvoorbeeld hoe het anders had gemoeten. In plaats van duidelijkheid te scheppen, werd er onduidelijkheid geïntroduceerd.

Justinus de Martelaar zegt in zijn Apologie aan keizer Antonius Pius o.a. het volgende:

Wij noemen dit eten Eucharistie; en niemand mag eraan deelnemen, behalve hij die gelooft dat onze Leer wáár is, en die gewassen is, met de wassing ter kwijtschelding van de zonden en ter wedergeboorte (Doopsel), en die daardoor leeft zoals Christus heeft bevolen. Want niet gewoon brood of drank ontvangen wij...... 

Justinus verhaalt verder dat de H.Communie alleen aan de Apostelen werd gegeven, en dus niet aan buitenstaanders die niet in Hem geloofden. Dat klinkt zeer zwaarwegend, want als je naar de Duitse situatie kijkt waar Lutheranen een niet onbelangrijk deel van de kerkelijke bevolking uitmaken, dan wordt het toestaan van de H.Communie aan hen helemaal een hachelijke zaak, aangezien ze niet in de Transsubstantiatie geloven, maar in de Consubstantiatie: een wezenlijk verschil met de Leer van de Katholieke Kerk. Eén van de strijdpunten van de Reformatie ging immers over de Werkelijke Tegenwoordigheid van Christus in het H.Sacrament en dit is nog steeds niet volledig bijgelegd. 

En er zijn nog meer vragen, want hoe weten wij of de voorwaarden die de Duitse bisschoppen hebben uitgedacht werkelijk door Lutheranen (die met Katholieken zijn getrouwd) zullen worden geaccepteerd en uitgevoerd? Als dit zo doorgaat, kunnen straks ook godloochenaars en regenboog-aanbidders de H.Communie ontvangen en zo het Lichaam van Christus verder onteren. Als we straks ons gaan afvragen waarom er zoveel Heiligschennis plaatsvindt, gericht tegen het H.Sacrament, dan kunnen we in koor allemaal wijzen naar Duitsland en naar het merendeel van de Duitse bisschoppen. 

De Heilige Martelaren van Gorcum

Op 9 juli vieren wij het feest van de H.Martelaren van Gorcum. Zowel in de H.Mis als het Getijdengebed worden deze martelaren voor het Geloof, de H.Eucharistie en het gezag van de Paus herdacht in Nederland en Vlaanderen. Op de foto: het Reliekschrijn met daarin de relieken van de martelaren gefotografeerd in de Sint Nicolaaskerk te Brussel.  Een uitgebreide historie vindt men op de wikipedia. 

Op 9 juli 1572 werden bij Brielle negentien priesters en kloosterlingen, voor het merendeel inwoners van Gorcum (Gorinchem) gedood vanwege hun getuigenis omtrent de Werkelijke Tegenwoordigheid van het Lichaam van Christus in de Eucharistie en omtrent het gezag van de Paus als zichtbaar hoofd van de Kerk. Het waren Pastoor Lenaert (Leonardus) Veghel, zijn kapelaan Claes (Nicolaas) Poppel, de priester Govaerd van Duynen, alsmede de Gardiaan van de Franciscanen Claes (Nicolaas) Pieck met tien medebroeders: de paters Jeroen (Hieronymus) van Weert, Dirk (Theodorus) van der Eem (of van Emden), Nicasius van Heeze, Willehad de Deen, Govaerd van Melver, Antoon van Weert, Antoon van Hoornaar, Frans Roy en de broeders Pieter van Assche en Cornelis van Wijck, en de Augustijner Kanunnik Jan van Oisterwijk. 

Na hun arrestatie werden aan hun gezelschap toegevoegd: de Dominicaan Jan van Keulen, Pastoor te Hoornaar, de Norbertijn Adriaan van Hilvarenbeek en Jaak Lacops die respectievelijk Pastoor en Kapelaan waren te Monster, en Pastoor Andries Wouters van Heinenoord.

Ten prooi aan bespotting en mishandeling hielden zij moedig stand. Ten slotte werden zij door ophanging om het leven gebracht. Om hun geloof met ere in de geschiedenis van de Kerk van Nederland vermeld, werden zij in 1867 door Paus Pius IX heilig verklaard. Gedeelten van hun relieken worden in Brielle en Gorinchem bewaard. (uit: Nederlandstalig Brevier)

H.Martelaren van Gorcum, bidt voor ons!

Verkeerde interpretaties over de Kerk

Je komt het vaak genoeg tegen: verkeerde opvattingen die via de media over de Katholieke Kerk worden geventileerd. Heel vaak wordt de Kerk (en ook bepaalde gelovigen die volgens de geboden van God leven) verweten rigoristisch te zijn, weer anderen vinden dat de Kerkleden zelf wel mogen uitmaken welke kant ze op willen door ze als 'vrije gemeenschap' voor te stellen. Maar beiden interpretaties zijn fout, en daar is ook een goede reden voor. Christus zegt in Johannes 15;16: Niet gij hebt Mij uitgekozen, maar Ik u en Ik heb u de taak gegeven op tocht te gaan en vruchten voort te brengen, die blijvend mogen zijn.

Dit gegeven heeft verregaande consequenties. Allereerst betekent dit dat de Kerk altijd op de Heer moet terugvallen. Het betekent echter ook dat het God zelf is die haar verschijnen bepaalt. Het is dus van wezenlijk belang dat Christus, de Herder ons voorop gaat, en de schapen (de gelovigen) die Hij heeft uitgekozen, Hem moeten volgen, niet uit dwang of ogendienst, maar via de vrije wil. Dat sluit een vrije gemeenschap uit die zelf wel bepaalt welke richting ze op moet. Want als dat waar is, dan hadden we immers Christus niet nodig als onze Herder van de kudde. 

De Kerk dient gezien te worden als een gemeenschap die met elkaar verbonden is met dezelfde Vader, Zoon en Heilige Geest. De Stichter bepaalt wie wordt geroepen (denken we maar eens aan de roeping van de Apostelen), maar dat waren nou niet altijd voor ons mensen die de meest deskundige personen waren. Ze waren niet altijd een toonbeeld van onverschrokken geloof (Thomas), ze stonden Christus niet in alle gevallen ter zijde (de verloochening door Petrus) en ook speelde verraad een belangrijke rol (30 zilverlingen van Judas). 

Het is dus de Heer die roept en verzamelt en de Kerk heeft dus niets te maken met een of andere leerstelling, die een verkeerde interpretatie is van haar inrichting en streven; waar die dan ook vandaan mag komen.

Omdat Christus zijn schapen roept in zijn Schaapstal (de Kerk), bestaat er ook niet zoiets als een "meerderheidsbesluit" dat door de leden en afgevaardigden worden uitgesproken om het een of ander te regelen, zoals bij andere kerkgenootschappen wel gebeurt. Christus kwam immers niet om een democratie of een parlement te stichten, maar Hij kwam om de Kerk te stichten. En dat is wezenlijk wel iets anders!

Omdat de Heer dit alles bepaalt, is de Kerk ook geen rigoristisch en star instituut dat alleen maar functionele betekenis heeft waar alleen maar lege regeltjes zouden bestaan. Het is ook geen "service-instituut" en helemaal geen "supermarkt" waar men naar believen de "spullen" eruit kan halen voor eigen gemak en al het andere - wat men niet gebruiken kan - geen blik waardig hoeft te keuren. De liefde van Christus voor ons was immers ook niet partieel, maar Zijn liefde voor ons was totaal.

Dus als men verhalen hoort over een rigoristische pastoor of men hoort over een Katholieke Kerk die naar alle kanten mee moet waaien, omdat de tijdgeest dat nu eenmaal vraagt, dan weet u tenminste als gelovige hoe het wél zit. 

De ketterij van Anselm Grün

Op maandag 2 juli is de jaarlijkse priesterdag voor de priesters van het bisdom Den Bosch. Gewoontegetrouw komt er dan ook een spreker. Dit jaar is dat de bekende Duitse Benedictijn, pater Anselm Grün, bekend van zijn talloze boeken en boekjes die in de wereld als warme broodjes over de toonbank gaan. Het is al weer een tijdje geleden dat ik iets van hem gelezen heb, maar het heeft me nooit aangezet tot het lezen van nog meer boeken van zijn hand. En zijn naam roept bij mij een beetje onbehaaglijke gevoelens op, gevoelens van niet helemaal koosjer voor een katholiek. Als je door “de wereld” zo algemeen bejubeld wordt, moet er wel iets fouts aan je kleven. :”Want deden uw vaderen dat niet met de valse profeten?.....”

Ik werd in dat gevoel bevestigd toen ik van een collega priester een mailtje kreeg met een link naar de KRO-website en de opmerking: “naar die man ga ik dus niet!”. Kort daarna had ik een priester van een ander bisdom aan de lijn die ik vertelde over de spreker op de priesterdag. Hij stak zijn verbazing hierover niet onder stoelen of banken en eindigde het telefoongesprek met de verzuchting: “We leven in zware tijden!”

De schrijver van de KRO-site stelt als typering van het werk van de pater: “Wat pater Grün verkondigt wordt soms transcendent humanisme genoemd.” Zou dat kunnen betekenen dat bij de pater de mens centraal staat met een verwijzing naar God?

Ik las op internet de beschrijving van het werk van de pater van de hand van Martie Dieperink, een protestantse publiciste. Ze constateert dat hij enerzijds mooie dingen schrijft maar dat er anderzijds dingen zijn die vanuit christelijk oogpunt niet kloppen. Hij heeft de psychotherapie van Jung en de zen-meditatie in zijn denken geïntegreerd waardoor zijn boeken een vermenging zijn van christelijk en new-age-denken. In zijn boek “God ervaren” raadt hij christenen aan een tijd lang zen te beoefenen. “De christen moet zich helemaal in de zen-ervaring onderdompelen. Hij moet ‘oversteken, naar de overkant gaan’ en dan terugkeren naar zijn christelijke wijze van denken. Door die overgang wordt zijn christelijke ervaring verrijkt en omgevormd”(p. 11). Als mensen terugkeren uit de zen-ervaring is dat wel met een geestelijke besmetting. Alle godsdiensten kunnen volgens hem naar God leiden, een typisch new-age dogma en de beleving van het christelijk dogma wordt zwakker. Zo ontkent Grün een centraal dogma van het christelijke geloof: Christus die zich offert voor onze zonden. Voor Grün is God alleen maar liefde; er is bij hem geen plaats meer voor het oordeel van God en straf voor de zonde. Het kruis is niet de plaats van de verlossing, niet meer de plek waar satan werd overwonnen en de mens met God werd verzoend. Geen wonder, dat Anselm Grün zo populair is. Dat willen de mensen tegenwoordig graag horen.

Grün verzet zich tegen eenzijdige godsbeelden, maar zijn eigen godsbeeld is erg eenzijdig. Een almachtige God, een straffende God en een God als Rechter zijn voor hem valse beelden. God is voor hem eenvoudigweg een Aanwezigheid (Zen). Grün neemt verder het gnostische denken (van Jung) over dat God niet alleen helder licht is maar ook een donkere kant heeft. De apostel Johannes verzet zich al tegen deze gnostische ketterij: “God is licht en in Hem is in het geheel geen duisternis”(1 Joh. 1, 5). Voor de gnosticus Jung en moderne new agers is het duister een deel van God zelf waardoor goed en kwaad worden gerelativeerd. We moeten als mens, zo zegt Grün, het kwaad in onszelf niet verwerpen en bestrijden, maar aanvaarden en integreren.

De spiritualiteit van Grün is er voor christenen en niet-christenen. Het kan zonder Jezus. Volgens hem woont God in ieder mens, daar moeten we ons alleen van bewust worden. “Jezus toont aan degenen die God zoeken dat het rijk God al in hen is, dat er in hen al een goddelijke kern is, dat zij in God zijn en dat zij slechts in God hun ware wezen vinden”.  Natuurlijk, Gods levensadem woont in iedere mens en ook niet-christenen kunnen uit de schepping kennis van God hebben, maar uit de Bijbel leren we ook dat de gemeenschap met God door de zondeval verbroken is en dat we, als we tot een bewuste gemeenschap met de hemelse Vader willen komen, Jezus als de weg nodig hebben. Over die noodzaak spreekt Grün niet. De weg tot God is voor hem het verlangen dat ieder mens heeft.

In een boek (Je ware vrouwelijkheid ontdekken) dat hij samen met zijn zus Linda heeft geschreven omarmt Anselm Grün het feminisme. Een merkwaardige en weinig christelijke stelling is het volgende: “Eva, als moeder van alles wat leeft, leert ons, vrouwen, wat het betekent het hele leven in alles te ervaren. Het bracht Eva ertoe de vrucht aan de boom van kennis van goed en kwaad te eten; zij wilde het leven smaken in alle facetten….. Zij heeft zichzelf leren kennen en daardoor gewonnen aan inzicht en rijpheid” (p. 49) Hier wordt dus de zondeval geloochend en het paradijsverhaal wordt omgedraaid.

Daarnaast heeft de moedergodin een plaats gekregen in zijn denken. “Voor ons, christenen, weerspiegelt de moeder ook een belangrijke kant van God, namelijk de moederlijke kant van God… Al in de oertijd wisten de mensen ervan, in de verering van de moedergodin. De moeder representeert iets wezenlijks van God. Ze verwijst naar de grote godin die ons leven schenkt en erover waakt dat het leven verandert, dat het blijft rijpen tot de definitieve verandering in de dood”(p. 50). Dit zijn volkomen onbijbelse gedachten. God kan voor zijn kinderen als een moeder zijn maar God wordt nooit moeder genoemd. Integendeel, de moedergodin is de grote afgod.

Evenals er in het heidendom priesteressen waren, kunnen er volgens hem in het christendom ook priesteressen zijn, zonder dat ze aan ambt gebonden zijn. Het gaat in beide gevallen om hetzelfde archetypische beeld: “het vermogen tot transformatie en het beschermen en behoeden van het heilig vuur” (p. 85). “In de eucharistieviering verandert de priester brood en wijn in het lichaam en bloed van Jezus Christus. De priesterlijke vrouw verandert het dagelijkse leven, zodat het een doorgang wordt voor het eigenlijke, het goddelijke” (p. 90) “Vrouwen hebben een bijzonder vermogen om de goddelijke sporen in de mens op te zoeken en ze te interpreteren. Ze zien in iedere mens de goddelijke kern”(p. 88)

In het boek “Paulus” lanceert Grün ook een nieuwe visie op Paulus. Verlossing wordt psychologisch geduid. Het gaat om de ervaring van de innerlijke vrijheid. Dat is de rechtvaardiging door het geloof. Ook het leven uit de Geest wordt psychologisch geduid: “Leven uit de Geest betekent leven uit de eigen diepte, vanuit de oorspronkelijkheid, vanuit het innerlijke zelf” (p. 39) Grün onderneemt een felle aanval op de orthodoxe verzoeningsleer. “Fundamentalistische christenen beroepen zich met hun opvatting over verlossing vaak op Paulus, maar ze hebben helemaal niet door hoezeer ze hem verkeerd begrijpen. Ze ontwerpen op basis van beelden, waarmee Paulus het wonder van de verlossing beschrijft, een dogmatiek. En maar al te vaak schemert daar een wreed godsbeeld in door, als zou God zijn Zoon in diens lijden de zonden van de wereld hebben doen dragen, opdat wij vrij zouden worden van onze schuld…. Ze hebben volstrekt niet in de gaten hoe ze met hun duistere godsbeeld de boodschap van Paulus vervalsen" (p. 89). Volgens Grün hoeft God niet door een offer verzoend te worden. “verzoening is een gebeuren in onze ziel” (p. 100) En daarmee keert Grün zich tegen een centrale waarheid van het christendom die door de Bijbel (instellingswoorden van de eucharistie, brief aan de Hebreeën etc) en door de Kerk van alle eeuwen is beleden.

Als je het bovenstaande leest en tot je laat doordringen, begrijp je twee dingen niet: 

1.Dat de Kerk (in concreto de Congregatie voor de Geloofsleer) geen stappen heeft ondernomen tegen deze benedictijn die zoveel invloed heeft middels zijn boeken en zo de kwalijke invloed op de gelovigen onweersproken laat voortbestaan. Dat hier sprake is van diverse ketterijen lijdt voor een normale katholiek geen enkele twijfel.

2.Dat deze man op een priesterdag mag spreken. Heeft degene, die Anselm Grün naar Den Bosch haalt om voor de priesters te spreken, geen enkel idee van ’s mans onkatholieke ideeën of gebeurt het met opzet om de geest van de Bossche priesters wat te verruimen? Allebei is kwalijk.

Cor Mennen pr

4 juni 2018

Post Scriptum: Wie de boeken heeft van deze Benedictijn Anselm Grün, kan ze maar beter aan de vuilnisbak toevertrouwen. En de trouwe priesters van de Heer kunnen maandag a.s. maar beter wegblijven bij deze priesterdag van het bisdom Den Bosch.

Hoogfeest van de H.H.Apostelen Petrus en Paulus

Bestonden in de dagen van Jesus verschillende opvattingen over wie de Christus was, vandaag is het niet anders. Ook nu nog worden de meest idiote verhalen rondverteld, die de bedoeling lijken te hebben de identiteit van Gods Zoon te willen verduisteren. Tweeduizend jaar geleden was het niet anders: Jesus vraagt aan de Apostelen wat de mensen over Hem zeggen wie Hij werkelijk is. Het antwoord is verschillend: Johannes de Doper, Jeremias of een van de Profeten, of Elias. Maar het is de Apostel Petrus die het verlossende, en juiste woord hierover uitspreekt: Gij zijt de Christus, de Zoon van de Levende God (Matteus 16;16). Daarop zegt de Heer de beroemde woorden: Zalig zij gij Simon, zoon van Jona; want niet vlees en bloed hebben u dit geopenbaard, maar mijn Vader die in de Hemel is. En Ik, Ik zeg u: Gij zijt Petrus, en op deze steenrots zal Ik mijn Kerk bouwen en de poorten van de hel zullen haar overweldigen.

Het is duidelijk: de Kerk van Christus is dus op de Steenrots, de Petrus gebouwd, en zeker niet gebouwd op Maarten Luther, Johannes Calvijn of de Kritische Bijbelonderzoekers van de Jehova-Getuigen. En het is al helemaal niet juist door maar even te beweren dat God zijn Heilige Katholieke Kerk 1572 jaar later even kwam veranderen voor een kerk van de Reformatie (want waar staat dat in de H.Schrift aangekondigd?) Bovendien bestaat de ware Kerk uit vier kenmerken die anderen niet hebben. De ware Kerk is EEN, HEILIG, KATHOLIEK en APOSTOLISCH. Dat was zij vroeger, en dat is zij nu nog steeds.

Laat de katholiek zich dus niet misleiden, hoe dan ook. Er zijn nogal wat groepen en figuren opgestaan die de raarste bakerpraatjes over het geloof en over Christus verkopen en zij sleepten ook nog eens hele volksstammen met zich mee. De H.Apostel Paulus zegt het zelfs zo in de tweede brief aan Timóteus hoofdstuk 3 verzen 1 tot 5

Weet wel dat in de laatste dagen boze tijden zullen komen. Want de mensen zullen zelfzuchtig worden, geldgierig, snoevers, hoogmoedig, lasteraars, ongehoorzaam aan hun ouders, ondankbaar, goddeloos, liefdeloos, trouweloos, kwaadsprekers, onmatig, verwilderd, van het goede vervreemd, verraders, roekeloos, trots, met meer liefde voor genot dan voor God. Mensen die de schijn van vroomheid bewaren, maar er de kracht van verwerpen. Ook dit slag moet gij vermijden.

Als wij op het hoogfeest van Petrus en Paulus te heilige Mis gaan, laten wij de Heer dan danken dat Hij ons tot het Geloof heeft geroepen. Laten we God vragen dat via de voorspraak van de HH.Apostelen ons Geloof onbesmet mag worden bewaard en laten we Hem bidden dat Hij de Kerk beschermt tegen alle vijanden. Bidden wij dat God waardige opvolgers van de Apostelen mag geven.

Hoogfeest geboorte van de H. Johannes de Doper

Op 24 juni valt het Hoogfeest van de geboorte van de H. Johannes de Doper, de voorloper van Christus, op een zondag. Voor wie verplicht is om het Getijdengebed te onderhouden betekent dit dat - het middaggebed - de psalmen van de zondag van de eerste week moeten worden aangehouden. De rest staat beschreven in het Nederlandstalig Brevier. De lezingen voor deze zondag zijn: Jesaja 49;1-6, tussenzang Ps. 139;1-3. 13-15. Tweede Lezing; Handelingen 13;22-26. Evangelie: Lucas 1;57-66.80

De Heilige Schrift beschrijft de wondervolle geboorte en aankondiging door de Engel aan Zacharias, de vader van Johannes de Doper (zie daarvoor het Evangelie naar Lucas, hoofdstuk 1 verzen 5 t/m 25). Opvallend is de vermelding van de Engel aan Zacharias dat zijn toekomstige zoon (zie Lucas 1;15) geen wijn en sterke drank zou aanraken, wat zou impliceren dat Johannes het z.g. Nazireaat beoefende. In het Boek Numeri hoofdstuk 6 staat beschreven hoe iemand zich voor de Heer op bijzondere wijze moest toewijden. Daarbij werd het hoofdhaar niet geschoren, dus werd er lang haar gedragen. Bovendien was iemand die zo'n gelofte had afgelegd tot een zeer bijzondere reinheid verplicht. Alles wat de wijnstok voortbracht mocht niet worden aangeraakt.

Maar niet alleen in de H.Schrift vinden we informatie over Johannes de Doper; ook in de Antiquitatis Judaicae (De Joodse Oudheden) van de geschiedschrijver Flavius Josephus vinden we bijzonderheden over Johannes de Doper. Op pagina 177 van het boek: Zekerheid en Vrede, van de overleden bisschop Monseigneur Dr. J.M. Gijsen staat een bijzonder stuk beschreven over de Doper en afkomstig van Flavius Josephus:

"Hij (Johannes) was een eerbiedwaardig man, die de Joden inspireerde de deugd te beoefenen, de gerechtigheid te betonen ten opzichte van elkaar en zich vroom te gedragen tegenover God, alsmede maande zich te laten dopen. Want, zo verkondigde hij, deze doop zou God aangenaam zijn, omdat zij zelf deze slechts als de heiliging van het lichaam en niet tot uitboeting van de zonden aanwendden; de ziel zou immers reeds tevoren door een gerecht leven gezuiverd zijn. Om Johannes hadden zich velen verzameld, die door zijn woorden in vuur en vlam waren geraakt." (Boek 18, hoofdstuk 5, nummer 2)

Hier legt Flavius Josephus iets heel bijzonders uit: de doop die Johannes toediende was niet hetzelfde als het H.Sacrament van het Doopsel dat onze Heer Jesus Christus heeft ingesteld. Het doopsel van Johannes was namelijk een teken van boetvaardigheid, waardoor zij, die het ontvingen, hun verlangen te kennen gaven van hun zonden gereinigd te worden. Het H.Doopsel, dat onze Heer Jesus Christus heeft ingesteld, geeft ons de Eerste Heiligmakende Genade, waardoor de Erfzonde en zonodig alle ander zonden worden uitgewist. Het vergeeft alle straffen van die zonden; het geeft ons het Christelijk merkteken in de ziel; het maakt ons tot kinderen van God, leden van de H.Kerk en erfgenamen van de Hemel. Het Doopsel stelt ons in staat om de andere H.Sacramenten te ontvangen. 

Johannes de Doper wordt wel de laatste der profeten van het Oude Verbond genoemd en hij zou precies zo eindigen als alle andere profeten die opkwamen voor de Waarheid en die vóór hem geleefd hadden: zij moesten dit met hun leven bekopen. 

Volgens Flavius Josephus werd Johannes gevangen genomen, afgevoerd en naar het kasteel Machaerus gebracht waar hij in de gevangenis werd opgesloten. Dit wegens de kritiek van Johannes op de viervorst Herodes, naar aanleiding van Herodias, de vrouw van zijn broer. (zie Lucas 3;19). Volgens Flavius Josephus werd Johannes de Doper in het kasteel Machaerus omgebracht. 

Vergeld het kwaad niet met kwaad!

In het Evangelie van maandag 18 juni (even jaren) lezen we hoe Jesus onze Heer ons gebiedt om geen kwaad met kwaad te vergelden (Matteus 5; 38-42). Maar het is natuurlijk wél de bedoeling dat wij deze woorden van de Heer in praktijk brengen! Het is waar: het zal je maar gebeuren dat je van je werk weggepest wordt en dat je onrechtvaardig behandeld en zelfs benadeeld wordt. Maar men moet toch eerder niet de beul willen uithangen en zelf de gerechtigheid komen opeisen. Wraak is iets verschrikkelijks, en wordt door onze Heer niet bepaald goed ontvangen (vergelijk Ecclesiasticus 28;1). Want hoe kan je dan voor de vergiffenis van je eigen zonden bidden als je wraak uitoefent? De weg die Jesus ons wijst is een weg van zelfverloochening, pijn, nederigheid en een weg die smal is die ten leven leidt. Vergeten we immers niet hoe Jesus zelf op een verschrikkelijke manier aan zijn einde kwam en welke onvoorstelbare smaad en laster Hij allemaal te verduren had gedurende zijn twee-en-eenhalf jaar durende tijd op aarde. Hij verdroeg dit alles uit liefde voor ons!

Laten we daarom moedig zelf deze weg van het Kruis en van de zelfverloochening gaan en geen wraak willen uitoefenen, en laten wij het oordeel liever aan God over. Immers, aan Hem is de wraak, en niemand anders. Werpen wij ons dus niet op als de rechter en als beul, hoe vaak ons gevoel ook zegt dit wél te moeten doen. Ja, de mens is verzwakt dankzij de gevolgen van de erfzonde, maar we kunnen de Heer nog altijd bidden dat Hij ons versterken wil met zijn genade. Laten wij ook niet vergeten dat we de H.Sacramenten kunnen ontvangen die ons op onze levensweg sterken!

Kun je het niet vergeven wat een ander je aangedaan hebt (omdat je te zwak) bent en roept je hart om wraak omdat je oneerlijk of onrechtvaardig behandeld bent? Spreek dan dit gebed hieronder uit, en herhaal het zo vaak als je maar kunt in het diepst van je hart. Jesus zal je dan genezen en sterken. 

Gebed:

Jesus dit wil ik aanvaarden, 

om Uw smart te verlichten, 

en U gezelschap te houden 

in Uw eenzaamheid. 

Dit gebed is zeer krachtig. De mens is veel zwakker dan hij of zij wil of kan toegeven!

De mens staat niet boven de regels

Op de social media was er een discussie losgebarsten over het feit dat sommige katholieken Paus Fransiscus zien als iemand die de mens boven de regels laat prevaleren, om dan meteen een soort veroordeling uit te spreken over diegenen die zich wél aan de regels houden. 

Dan wordt vervolgens gewezen naar de discussie in het H.Evangelie over de Sabbat en de toenmalige interpretaties in het Joodse land van die dagen. Men durft zelfs te stellen dat onze Heer Jesus Christus het zelfde zou hebben gedaan: de mens boven de (sabbat) regels hebben gesteld. Er wordt dan niet alleen een soort over-versimplifisering van de feiten en een gebrek aan context naar voren gebracht, maar ook wordt een eigen menselijke interpretatie van de Sabbat-discussie naar voren gebracht die onze Heer zelf nooit als bindend heeft verklaard. Het gaat immers om de interpretatie van de Heer, niet onze eigen interpretatie! Die fout werd namelijk tweeduizend jaar geleden ook al gemaakt, waardoor zelfs in noodgevallen van de Sabbat niet mocht worden afgeweken, althans dat was de interpretatie van de Farizeeën c.q. Schriftgeleerden van die dagen. Jesus wijst naar David die in geval van nood de Toonbroden als voedsel krijgt van de hogepriester Abjatár (zie daarvoor Matteus 12;3 en 1Samuel 21) Hieronder volgt een stukje uit de Catechismus van de Katholieke Kerk (nummer 2173)

Wat zegt de Catechismus?

Het Evangelie vermeldt talrijke incidenten waarbij Jesus ervan beschuldigd wordt de wet van de Sabbat te overtreden. Maar nooit doet Jesus afbreuk aan de heiligheid van die dag. Met gezag geeft Hij aan wat de juiste interpretatie van is. "De Sabbat is gemaakt om de mens, maar niet de mens om de Sabbat" (Marcus hoofdstuk 2 vers 27). Met echt mededogen kent Christus zich het recht toe om op de Sabbat goed te doen veeleer dan kwaad, iemand te redden (op Sabbat), dan te doden. 

Jesus heeft nergens gezegd dat de mens boven de regels staat.

Het gezag van Christus om de Sabbat-kwestie juist te interpreteren ligt in het feit dat "De Mensenzoon Heer is van de Sabbat". Hiermee geeft Jesus ook aan wie Hij werkelijk is, want wie immers kan Heer over de Sabbat zijn dan God alleen? En sinds wanneer zou God niet de juiste interpretatie kennen van de Wet die hij de mens gegeven heeft? 

Het is dus een misinterpretatie dat Onze Heer Jesus Christus de mens opeens boven de regels zou hebben gesteld. Hij geeft als Zoon van God de juiste interpretatie van de Sabbat weer, en geeft aan dat in geval van nood van de regel mag worden afgeweken. God is namelijk niet onredelijk en al helemaal niet onbillijk. Het zelfde geldt als iemand in zware hongersnood voedsel moet stelen om in leven te blijven. Ook dan geldt het Gebod niet voor hem: "Gij zult niet stelen". Maar Jesus zegt nergens dat Hij gekomen is om Wet en Profeten op te heffen, zoals men in die tijd (en ook nu nog!) placht te denken.

Het gaat er dus om wat de juiste interpretatie is die God eraan gegeven heeft. De mens, die heel vaak graag zelf interpreteert, doet het nog vaak fout ook. In het Joodse land in de tijd van Jesus, was er een soort extreme vorm van orthodoxie ontstaan over interpretaties van de Wet, maar die werd door onze Heer zelf gecorrigeerd. Zo weten we dat echtscheiding niet is toegestaan (ook niet via een z.g. Scheidingsbrief van Moses), hoe wij onze offers moeten opdragen, hoe onze gesteltenis moet zijn (reinig eerst de beker van binnen) en wat de juiste interpretatie van de Sabbat is. Het is dus onjuist om de mens boven de regels te stellen, want hierdoor wordt de mens een stuurloos wezen die dan denkt dat hij alles doen mag. En dat is door onze Heer nooit gepredikt!

De zonden tegen de Heilige Geest

Het Evangelie van de tiende zondag door het jaar (B) rept over de Farizeeën die Christus beschuldigen een onreine geest te hebben. De Heer roept deze mensen naar zich toe en legt uit dat een zonde tegen de Heilige Geest nooit zal worden vergeven. Zie daarvoor het Evangelie van de betreffende zondag, Marcus hoofdstuk 3 verzen: 20-35.

Er zijn mensen die een verkeerd idee hebben over wat een zonde tegen de H.Geest nu precies is. En ook bij de Christenen van de Reformatie kom je vragen daarover tegen. Men zegt wel dat die zonden in het bijzonder tegen de Heilige Geest gericht is. En dat wil zeggen: omdat ze uit pure boosheid bedreven worden, wat strijdig is met de goedheid die aan de Heilige Geest wordt toegeschreven. We hebben het hier dus over een kwaadaardigheid die zó ernstig is dat men zich letterlijk van Gods genade voor bekering en vergeving afsnijdt. Als men weloverwogen weigert om door het berouw de barmhartigheid van God te ontvangen, die verwerpt de vergeving van zijn zonden en het heil dat aangeboden wordt door de Heilige Geest. Een dergelijke verharding kan leiden tot volkomen verstoktheid en uiteindelijk tot een eeuwige verwerping. (zie daarvoor CKK 1864). 

Er zijn zes zonden tegen de H.Geest:

1. Wanhopen aan de zaligheid. (zoals Judas Iskariot)

2. Vermetel vertrouwen. (dat wil zeggen geloven dat men zonder verdiensten zalig kan worden)

3. De bekende Waarheid bestrijden. (zoals de Farizeeën deden tegen Jesus)

4. De genaden van anderen benijden. (zoals Kaïn deed bij zijn broer Abel)

5. Volharden in de boosheid. (zoals Farao deed met het Joodse volk)

6. Onboetvaardig sterven. 

Het is dus niet waar, zoals soms gesteld wordt, dan deze zonden niet zo vaak voorkomen. Ze komen vaker voor dan men wil toegeven en de Christen die de Ware Leer van Christus hooghoudt, moet ze daarom wel degelijk goed kennen en beseffen dat iedereen Gods Barmhartigheid voor de vergiffenis van zijn zonden nodig heeft. 

Het Evangelie van deze tiende zondag laat zien met welke kwaadaardigheid de Heilige Geest werd bestreden en hoe deze groep dit zelfs bleef volhouden totdat onze Heer aan het kruis was gestorven. Wie zich zó met kwaadaardige hardnekkigheid van God afkeert, moet dan ook niet vreemd opkijken dat vergiffenis van zonden niet meer mogelijk is. Het is dus niet God die iemand verwerpt, maar men verwerpt als mens God zelf, die de hoogste liefde en goedheid is.

Onbevlekt Hart van Maria

Na het Hoogfeest van het Heilig Hart van Jesus, gedenken wij vandaag het Onbevlekt Hart van Maria. Zoals het Brevier het zo mooi zegt:

Het feest van het Onbevlekt Hart van Maria nodigt ons uit op zeer intieme wijze binnen te treden in het hart van de Moeder van Jesus om er te delen in haar openheid voor God. Door haar nederige ontvankelijkheid voor de Heer, die in haar zijn verblijf heeft genomen, is Maria het beeld van de Kerk geworden, de tempel van de Heilige Geest en het voorbeeld voor elke Christen.

Zoals Maria ons ook voorgeleefd heeft: wees onbevlekt in je handelen en gedachten, wees nederig voor God de Heer, gehoorzaam in alles wat Hij van je vraagt en doe dit uit liefde voor Hem. Wijden wij ons ook elke dag toe aan het Onbevlekt Hart van Maria via het gebed en vragen wij om haar machtige voorspraak dat de zonde ver weg van ons verwijderd blijft. Het is waar dat de Reformatie de positie van de Moeder Gods slecht begrepen heeft en niet beseft dat wij verlost zijn juist dankzij het ja-woord van de Heilige Maagd Maria toen bij het bezoek van de engel Gabriël. Want zonder haar ja-woord was Christus immers niet in de wereld gekomen, en waren wij allemaal nog ondergedompeld in onze zonden en waren wij zonder hoop op redding in deze wereld achtergelaten. Laten wij dat niet vergeten. Heilige Maagd Maria, bid voor ons!