Duitse Katholieke Kerk op weg naar de ondergang

De Katholieke lezer is gewaarschuwd voor de Duitse Kerk, want zoals het er nu uitziet is de kans heel groot dat die officieel niet meer zal bestaan, aangezien de Commissie voor Huwelijk en gezin van de Duitse Bisschoppenconferentie het erover eens is geworden dat de zonde van Sodomie een "normale" vorm van seksuele aanleg is en Katholieken die overspel plegen gewoon de H.Communie mogen ontvangen (ja, u leest het goed). 

Het hele artikel vindt u op LifeSiteNews (Engels)

Bovendien hebben twee, niet nader genoemde hoge geestelijken - in strijd met de Leer van de Kerk verklaard - dat overspel "niet ernstig zondig" is en dat deze mensen gewoon de H.Communie mogen ontvangen. Dit alles wordt volgens deze geestelijken afgedekt door de encycliek Amoris Laetitia.

Er wordt op bijna Duitse wijze gedweept met een hele scala van 'deskundigen' die hier hun 'licht' over hebben geworpen: het zijn Duitse bisschoppen, seksuologen(?) moraaltheologen, dogmatische theologen en specialisten op het gebied van het Canoniek Recht. Maar de vraag is dan: waarom wordt de H.Schrift volledig opzij geschoven in deze Duitse discussie? Omdat de Schrift misschien niet goed uitkomt? Want daar staan zowel in het Oude als het Nieuwe Testament passages die Sodomie scherp veroordelen. Ook de Kerkelijke Leer beschouwt de "zonde van onkuisheid tegen de orde van de natuur", als een zonde die de Hemel om wraak roept. Voorstanders beweren wel dat Jesus niets over Sodomie zei, maar de Apostelen, zoals de Apostel Paulus en de Apostel Judas Thaddeus, spraken er hun veroordelingen  wel over uit. Christus stelde zelfs: "Wie u hoort, hoort Mij." Dus Christus veroordeelde Sodomie via zijn Apostelen. En wie beweert dat het Christelijk huwelijksbed onrein gelaten mag worden door overspel en dat dit niet meer 'ernstig zondig' is (zoals ze in Duitsland beweren), die moet toch eens de Brief van de Apostel Paulus aan de Hebreeën lezen. Het gaat hier om Hebreeën hoofdstuk 13 vers 4 :

"Het huwelijk moet eerbaar zijn onder ieder opzicht, en onbezoedeld het huwelijksbed; want God zal ontuchtigen en overspelers oordelen."

Daar komt nog bij dat het wegvallen van de Leer in de praxis iemand al buiten de Kerk zal plaatsten. Wie lid wil zijn van de Katholieke Kerk dient gedoopt te zijn, dient de Leer van Jesus Christus te geloven en te belijden, deel te nemen aan dezelfde Sacramenten, en de wettige herders van de Kerk te erkennen, inclusief de Paus. Maar wie de Christelijke Leer, de Leer van Jesus Christus verwerpt, zoals de Duitse Bisschoppen met hun commissie doen, kan zich moeilijk nog Rooms Katholiek noemen. Deze mensen hebben zich hiermee in feite buiten de Kerk geplaatst en als men blijft volharden in deze dwalingen, dan moet de Duitse Kerk duidelijk als niet-Katholiek beschouwd worden die ook niet meer in communio wil leven met de wereldkerk. 

Walter Kardinaal Brandmüller, emeritus president van het Pauselijk Comité voor Historische Wetenschappen, heeft gewaarschuwd dat als de Duitse Kerk op deze weg verder gaat - een pad dat de Leer van de Kerk over het celibatair mannelijk priesterschap, homoseksualiteit en huwelijk in twijfel trekt - dit zou kunnen leiden tot een 'nationale kerk' zonder 'bijna of geen banden met Rome'. De dubia-kardinaal verklaarde dat dit 'zeker de zekerste weg naar de definitieve ondergang' van de Duitse Kerk zou zijn.

Hoogfeest Onbevlekte Ontvangenis H.Maagd Maria

Omdat 8 december 2019 op een Adventszondag valt, wordt a.s. maandag 9 december daarop het Hoogfeest van de Onbevlekte Ontvangenis van de Heilige Maagd Maria gevierd. De foto hiernaast is genomen tijdens een Heilige Mis in de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie door het Instituut van Christus Koning en Hogepriester. 

Hieronder een stuk uit het Pauselijk schrijven van Paus Pius IX.

Daarom hebben we in nederigheid en vasten onophoudelijk onze privé-gebeden evenals de openbare gebeden van de Kerk aan God de Vader door zijn Zoon aangeboden, dat hij zich zou verwaardigen om onze geest te besturen en te versterken door de kracht van de Heilige Geest. Op dezelfde manier smeekten we de hulp van de hele hemelse menigte terwijl we de Parakleet vurig aanriepen. Dienovereenkomstig, door de inspiratie van de Heilige Geest, voor de eer van de Heilige en ongedeelde Drie-eenheid, voor de glorie en eer van de Maagdelijke Moeder van God, voor de verhoging van het Katholieke Geloof, en voor de bevordering van de Katholieke religie, door het gezag van Jesus Christus, onze Heer, van de gezegende apostelen Petrus en Paulus, en door onszelf: 

"Wij verklaren, spreken uit en definiëren dat de leer die stelt dat de meest heilige Maagd Maria, in het begin van haar conceptie, door een enkelvoudige genade en voorrecht verleend door de Almachtige God, met het oog op de verdiensten van Jesus Christus, de Verlosser van het menselijk ras, werd vrijgehouden van iedere vlek van de erfzonde, is een Leer geopenbaard door God en moet daarom stevig en constant geloofd worden door alle gelovigen. ”

Daarom, als iemand het zal durven - wat God verbiedt! - om anders te denken dan door ons is bepaald, laat hem weten en begrijpen dat hij door zijn eigen oordeel wordt veroordeeld; dat hij schipbreuk heeft geleden in het geloof; dat hij zich heeft afgescheiden van de eenheid van de Kerk; en dat hij bovendien door zijn eigen handelen de door de wet vastgestelde straffen oploopt als hij de fouten die hij in zijn hart denkt, in woorden of schriftelijk of op een andere manier zal uitdrukken.

Paus Pius IX

(Ineffabilis Deus) 

Johannes de Doper wil geen schijnbekeringen

Er zijn mensen die denken dat vergiffenis vragen aan God genoeg is om die vergeving te krijgen. Ze zeggen dan dat ze dit wel persoonlijk aan God zelf vragen, en dus hebben ze het Sacrament van Boete en Verzoening niet nodig. Dit werd onlangs in een kerkgebouw door iemand beantwoord met: "en hoe weet u dan zo zeker dat u die vergiffenis gekregen hebt?" Daarop kwam geen antwoord. Meteen zei de persoon daarop: "in dit Sacrament weet je zeker dat je die vergeving gekregen hebt als de priester de Absolutie uitspreekt." Ja, daar keek de opponent van op natuurlijk. 

Maar er is nog meer over te zeggen: want deze persoon die wel zelf even vergeving aan God zou vragen, had het ook niet over een volmaakt berouw, laat staan over echte bekering. Een volmaakt berouw vergeeft inderdaad elke zonde. Toch raadt de Kerk de gelovigen aan om - voordat men de Heilige Eucharistie ontvangt - het Sacrament van de Biecht te ontvangen als er sprake is van een doodzonde. Bij dit Sacrament hoort ook een echte voornemen om je leven te willen verbeteren met de hulp van Gods genade. Je moet er immers van uitgaan dat je zelf te zwak bent om deze levensverbetering uit te voeren. Anders was je immers niet naar het Sacrament van de Biecht gekomen.

Ook in de tijd van Johannes de Doper liepen er lieden rond die de zaak wel even zelf kwamen regelen. Terecht gaat de Doper te keer tegen Farizeeën en Sadduceeën die bij zichzelf zeiden "kinderen van Abraham" te zijn, maar toch even een "doopseltje" kwamen halen. Je weet immers maar nooit, zullen ze wel gedacht hebben. Maar dit is natuurlijk geen echte bekering, maar een schijnbekering. Johannes de Doper doorziet dit en vermaant deze mensen vruchten van bekering te leveren. God had ze immers toch niet nodig, want Die bezit immers de macht om zelfs uit stenen zijn kinderen te verwekken. 

Als wij dus ons willen bekeren van onze slechte wegen, en daarvoor het Sacrament van de Biecht ontvangen in deze Adventstijd, dan vraagt de Kerk niet voor niets om na afloop onze levens te willen verbeteren. Daarbij kan het Sacrament een machtig middel worden om ons te helpen. Door Gods genade gesterkt zullen wij veel beter slagen in onze opzet om die bekering echt gestalte te geven. 

1e Lezing: Jes. 11, 1 – 10

2e Lezing: Rom. 15, 4 – 9

Evangelie: Mt. 3, 1 – 12

Jaar: A. Kleur: Paars.

Diocesane Exorcisten vragen onze hulp

Zoals de meeste katholieken wel weten heeft elk bisdom in de Katholieke Kerk een exorcist aangesteld die met uitdrukkelijke goedkeuring van de bisschop een groot exorcistisch gebed mag uitvoeren over mensen die door de duivel bezeten zijn. Daarbij moet worden aangetekend dat nogal wat films over dit onderwerp de ronde doen die nou niet bepaald een erg getrouwe weergave zijn van de feiten en er zijn films die nogal overdrijven in het onderwerp. Dat is gewoon Hollywood en daar hoeft geen aandacht aan worden besteed.

De reden van deze bijdrage zit in het feit dat onlangs vier exorcisten, onafhankelijk van elkaar, bij een groot exorcistisch gebed, informatie hebben ontvangen dat er sprake is van een zeer groot diabolisch kwaad dat binnen de Katholieke Kerk blijkt te zijn binnengedrongen. Deze vier exorcisten hebben daarom een gezamenlijke verklaring uitgegeven die is opgetekend door de National Catholic Register. Deze verklaring (in het Engels) is hier te lezen.

In die verklaring roepen zij iedere Katholiek op om op 6 december 2019 a.s. een dag van eerherstel, boete, vasten en gebed te houden, waarbij de Heilige Rozenkrans wordt gebeden. Wegens de gevoeligheid waaronder deze priesters moeten werken, willen deze exorcisten niet met naam en toenaam in de krant, en dit zal dan ook gerespecteerd worden. Deze dag van boetedoening is een direct gevolg van het naar binnenbrengen van de Azteekse duivelse afgod pachamama in de Sint Pietersbasiliek en de Vaticaanse tuinen. Zie daarvoor de vorige bijdragen op dit blog hieronder.

De boetedoening en dag van eerherstel ziet er dan als volgt uit:

1) Bid de H.Rozenkrans,

2) Doe een vorm van boetedoening, zoals vasten, onthouding en andere vormen van versterving. Dit kunnen ook geestelijke verstervingen zijn als lichamelijke verstervingen niet mogelijk zijn.

3) Het bidden tot het Heilig Hart van Jesus, zoals beschreven op de website.

Andere aanbevolen handelingen die we kunnen doen, zijn een Heilig Uur voor het Heilig Sacrament houden en die dag de H.Mis bijwonen, met de intenties die in het artikel van National Catholic Register genoemd zijn.

Eerste zondag van de Advent - doemdenkers

Hoe vaak hoor je niet dat de wetenschap de zoveelste theorie gelanceerd heeft dat de Aarde, waarop we leven, zal worden verwoest? Klimaatrampen, op hol slaande temperaturen op wereldniveau, afsmeltende ijsbergen, ingewikkelde statistiek... We worden elke dag eraan herinnerd dat ons einde nabij is. Wat deze wetenschappelijke (klimaat)-goeroes er niet bijvertellen is, dat dit in hun wereldje al bijna 200 jaar gezegd wordt. Het begon met een obscure theorie geschreven door Malthus ergens in de 18e eeuw en ook hij was héél stellig: de mensheid zou door een grote hongersnood worden getroffen, omdat de groei van de bevolking groter was dan de voedselproductie. En hij kon dat nog bewijzen ook. Probleem is dat alle doemscenario's van de laatste 200 jaar in de wetenschap niet zijn uitgekomen en dat is eigelijk ook wel begrijpelijk: Malthus bijvoorbeeld, voorzag de uitvinding van de kunstmest niet, waardoor de voedselproductie gelijk bleef met de bevolkingsgroei. En ook hedendaagse - op wetenschap gebaseerde - doemscenario's houden geen rekening met een of andere uitvinding of wetenschappelijke doorbraak, waardoor de voorspelling van een ramp opeens teniet kan worden gedaan. 

De Apostel Paulus waarschuwt ervoor dat 'dag en uur' niet bekend zijn, zoals hij dat schrijft in de eerste brief aan de Christenen van Tessalonica (1 Tessalonica 5;2). En ja hoor, er gaat geen jaar voorbij of een of andere sekte of een wetenschappelijke theorie voorspelt u met dag en uur de ondergang van de Aarde met alle mensen die erop leven. En als die datum vervolgens wordt bereikt en de volgende dag aanbreekt, dan weten we het zeker: ook die voorspelling is niet uitgekomen.

In het Evangelie van de Eerste Zondag van de Advent (lezingencyclus jaar-A), waarschuwt Jesus ons voor tijden die voor zijn wederkomst zullen aanbreken. Maar nogal wat sekten (en helaas ook wetenschappers) weten niet dat Jesus in z.g. profetisch perspectief spreekt. Hierdoor is het juist niet mogelijk een bepaalde tijd, jaar of eeuw aan te geven waar deze voorspelling op is gebaseerd. Dat mag misschien vreemd lijken, maar het is wel nodig dit te begrijpen als je de H.Schrift gebruikt. Kennelijk is de datum van de Wederkomst minder belangrijk dan wij denken. Het gaat erom dat wij ons best doen om zonder zonden te leven en te leven in gerechtigheid. De goddelozen zullen inderdaad worden weggerukt, zonder dat ze hiertegen iets kunnen doen (zoals bij de zondvloed) en die dag zal over hen komen als een strik, maar de Christenen, zullen (in overdrachtelijk zin) nuchter en bezonnen worden aangetroffen, omdat zij niet zullen toegeven aan hartstochten en zinnelijke begeerten (zoals de goddelozen wel altijd doen). 

Laten wij daarom minder belang stellen aan wetenschappelijke en sektarische vooruitzichten die de ene na de andere ramp - met dag en uur - voor ons voorspelt, want dit is zinloos tijdverdrijf. Laten wij ons daarom ontdoen van de werken van de Duisternis en leven in gerechtigheid. Dat laatste zet echt meer zoden aan de dijk dan de profetenmantel te willen omslaan.

1e lezing: Jes.2,1‑5

2e lezing: Rom.13,11‑14

Evangelie: Mt.24,37‑44

Jaar: A. Kleur: Paars.

Hoogfeest van Christus Koning

Wanneer laten wij Christus koning over ons zijn? Wij horen in het Evangelie eerst wie dat niet doen: de overheidspersonen lachen Hem uit, de soldaten spotten met Hem. Ja, zelfs één van de misdadigers naast Hem ziet in Hem geen reddende koning.

Maar de andere misdadiger erkent Jesus als koning vol barmhartigheid, als Degene, Die macht heeft om kwaad te vergeven. En Hij bidt daarom: “Jesus, denk aan mij, wanneer Gij in uw koninkrijk gekomen zijt.” 

Volgens de gestigmatiseerde Anna Catharina Emmerich, had de goede moordenaar zoveel spijt van zijn wandaden, dat hij voor zijn dood aan het kruis een intens volmaakt berouw verkreeg die een half uur duurde. En hij krijgt meteen te horen waar zijn toekomstig thuis zal zijn. “Voorwaar, Ik zeg u”, zegt Jesus, “vandaag nog zult gij met Mij zijn in het paradijs.”

Er stond ooit op een bidprentje: “Ik vraag wat de goede moordenaar vroeg aan het kruis.” Zo mogen wij in het leven staan. Dat wij koning Christus altijd weer bidden om zijn barmhartigheid en dat wij vergiffenis vragen voor onze zonden en daarover echt berouw hebben. God zal ons dan zeker tegemoet komen.

1e lezing:  2 Sam.5,1-3
2e lezing:  Kol.1,12-20
Evangelie:  Lc.23,35-43

Velen zullen met Jesus Naam optreden

Jesus op de Olijfberg kijkend naar Jeruzalem.

Het Evangelie van de 33ste zondag door het Jaar, verhaalt over de verwoesting van de tempel. Sommige leerlingen zien het verband tussen die verwoesting en het einde der tijden en mogelijk hadden ze daarbij niet de Joodse Tempel op het oog, maar een tempel in de toekomst. Hoewel Jesus ons waarschuwt niet verontrust te worden en aangeeft dat er vervolgingen zullen zijn, waarschuwt Hij vooral voor misleiders die wel met zijn Naam optreden, maar velen in het verderf trachten te storten. Met andere woorden: ze geven zich uit als de Redder van de wereld, maar zijn dat niet. 

Dit Evangelie werd wel 2000 jaar geleden opgetekend, maar we kunnen ons diezelfde vraag stellen: wie zijn precies die mensen die zeggen ons naar ons doel te willen leiden? Er zijn bloggers die dit uitzoeken, en dan blijkt dat er iets heel anders schuil gaat achter de zogenaamde "goede doelen" waarvan men zegt dat die "goed" zijn, maar in feite - na onderzoek - slechte doelen blijken te zijn. 

Zo ontdekte iemand in de jaren 80 van de vorige eeuw dat een telefoonnummer van een Katholieke missieorganisatie prijkte op een pamflet van het "Comité Kruisraketten Nee" in Roermond. Die missieorganisatie bleek volgens het pamflet zelf het betreffende Comité in Limburg te zijn. Onderaan dit pamflet prijkte de naam van de Communistische Partij van Nederland, de toenmalige CPN. Sinds wanneer werkt een Katholieke missieorganisatie samen met Communisten?

Toen een paar jaar later Paus Johannes Paulus II naar Nederland kwam, verscheen precies diezelfde missieorganisatie op een lijst, maar nu van participanten van de Acht-Mei-beweging. Deze beweging zei een progressieve tegenstander te zijn van de komst van de Paus in Nederland. De kranten en de televisieorganisaties maakten een totale media-oorlog van, gericht tegen Paus Johannes Paulus II. 

De betreffende missieorganisatie en ook anderen bleken dus dingen te doen die niets met de missie te maken hadden en waarvan de toenmalige Bisschop Joannes Gijsen besloot om daarom een eigen missiebureau in Roermond op te richten. Dan hoeven we ons verder niet af te vragen waar het geld van de gelovigen dan wel naar toeging als een Vastenactie werd gehouden. De toenmalige Bisschop wilde daar (terecht) iets tegenover stellen. 

Je zou denken dat dit typisch is voor de Kerk, maar dat is niet het geval. Ook nu weer ontdekte iemand via het internet dat de grootste tegenstanders van een grote kippenfarm in Groesbeek voormalige veroordeelde dierenrechten-terroristen bleken te zijn. De identiteit van deze voormalige criminelen waren opgedoken omdat de lijst van klagende organisaties werd nagetrokken zodat de personen achter deze organisaties werden ontdekt en vervolgens ook de criminele acties daarachter bloot kwamen te liggen. Je denkt dus in eerste instantie dat deze protesten afkomstig waren van de lokale bevolking, maar dat bleek toch anders in elkaar te zitten.

Evenzo kun je je afvragen wie precies achter Maria 2.0 in Duitsland zit. Ze zeggen wel Katholiek te zijn, maar hoe valt dat dan te rijmen met de eis dat er vrouwenwijding moet worden toegelaten? Wie zijn deze mensen precies en wie heeft deze groep opgericht? En dat deze vraag relevant is komt doordat in de Verenigde Staten nog niet zo lang geleden z.g. fake-organisaties van Katholieke origine opdoken met de bedoeling om tweedracht bij de Amerikaanse bisschoppen te zaaien. Het verhaal staat hier.

We moeten dus voorzichtig zijn, want niet iedereen die zegt in de Naam van Jesus te spreken, doet ook zijn Heilige Wil. Er zullen vele valse Christussen komen en zij zullen er velen misleiden. 

1e lezing: Mal.3,19-20a

2e lezing: 2 Tess.3,7-12  

Evangelie: Lc.21,5-19

Jaar: C. Kleur: Groen.

Het heiligdom staat vol rook van Satan

De H.Bonifatius na het omhakken van de eik

Het is Paus Paulus VI die uitriep: "de rook van Satan is het heiligdom binnengedrongen!". Velen hebben de Paus hierop bespot. Maar het blijkt na al die jaren nog veel erger te zijn: er zijn priesters die - zoals het nu uitziet - actief meewerken om de rook van Satan verder te verspreiden. Dit naar aanleiding van het opstellen van de afgod pachamama in de Vaticaanse tuinen en de Sint Pietersbasiliek. Deze priesters doen dit, door te stellen dat er bijvoorbeeld vele 'heidense' elementen in de Liturgie is terug te vinden. Door dit zó te stellen, staan ze aan de kant van de kerkvervolgers die voortdurend beweren dat katholieken duivels aanbidden en zich met afgoderij bezighouden. Maar zoals altijd zit de waarheid toch iets anders in elkaar. 

De Kerk heeft nooit afgoderij in zijn Liturgie doorgevoerd. Wat afkomstig was uit de heidense wereld werd juist gezuiverd van het heidendom en de afgoderij. Dat vermelden deze priesters er gemakshalve maar even niet bij. Hun verhaal komt op de "grote hoop" met veel rook (van Satan) en wie niet goed op de hoogte is van de kerkelijke- en Liturgische geschiedenis, tuint er glashard in. 

Het geval van de pachamama is een geval dat nog nooit is vertoond in de Katholieke Kerk en haar geschiedenis. Dit is echt de eerste keer dat dit is gebeurd. Het is daarom flagrante onzin om het binnendragen van een bekende afgod uit de Andes te verklaren als "inculturatie". Dit heeft niets meer met inculturatie te maken, maar het heeft te maken met het invoeren van regelrechte afgoderij. En dat is iets dat door de Kerk altijd is veroordeeld, steunend op het Eerste Gebod van de Decaloog (de Tien Geboden). De priesters die deze afgoderij verdedigen, misleiden de gelovigen, en je kunt je nu niet meer aan de indruk onttrekken dat deze misleiding opzettelijk gebeurt. 

Pas dus op Rooms Katholieken voor pastoors, priesters, diakens, bisschoppen, kardinalen en pausen die u wijs proberen te maken dat de Kerk via inculturatie zelf altijd afgoderij heeft toegelaten in de Kerk. Als dat waar was, dan stonden nu in Nederland en Duitsland al 2000 jaar 'heilige eiken' op het priesterkoor te pronken. Waarom leren we trouwens dat de Heilige Bonifatius deze 'heilige eik' heeft omgehakt? Omdat afgoderij werd toegestaan in de Kerk? Wie dat gelooft moet toch eens een afspraak maken met een historicus!

De strikvraag over de verrijzenis

Op zondag 10 november spreken de lezingen over het eeuwig leven. Het leven na de dood is voor velen geen serieus onderwerp van gesprek. Dat gold ook voor de gesprekspartners van Jesus in het evangelie van deze zondag. “In die tijd kwamen enigen van de Sadduceeën, die de verrijzenis loochenen bij Jesus*).” Zij hebben hun antwoord reeds klaar, zoals zo velen ook tegenwoordig. Toch gaan zij met Jesus in gesprek. Maar zij doen dat op een manier die bij voorbaat gedoemd is om te mislukken. Zij willen namelijk in het gesprek met Jesus hun eigen ideeën bevestigd zien. Zij komen daarom met een lachwekkend voorbeeld om hun eigen mening te staven. Het gaat hier om de toepassing van een wet uit het Oude Testament. “Als iemand een getrouwde broer heeft die kinderloos sterft dan moet hij diens vrouw nemen en aan zijn broer een nageslacht geven.” 

Het voortzetten van de naam in de kinderen behoorde voor een vrome jood tot de voorwaarden van een rijk leven. Hierin toonde zich immers bij uitstek Gods zegen over een goed besteed leven. “Nu waren er eens zeven broers”, aldus de Sadduceeën. Het aantal toont ons reeds waar zij met hun vraag naar toe willen. De broers sterven alle zeven zonder bij de vrouw van de oudste een kind na te laten. Tenslotte sterft ook de vrouw. En nu komt het: “Van wie van hen is zij nu bij de verrijzenis de vrouw?” Iedereen kan zien dat dit geen gewoon voorbeeld is. Bij voorbaat hebben zij reeds met Jesus afgerekend. Maar zij hebben zich in Jesus verkeken: “De kinderen van deze wereld huwen en worden ten huwelijk gegeven, maar zij die waardig gekeurd zijn deel te krijgen aan de andere wereld en aan de verrijzenis uit de doden, huwen niet en worden niet ten huwelijk gegeven”, aldus Jesus. Jesus nodigt ons in zijn antwoord op deze vraag uit eigen beperktheid los te laten om iets van Gods wereld te kunnen ervaren. “De Heer is toch geen God van doden maar van levenden”. Met andere woorden: hoe kunnen jullie beweren de Schrift te kennen en tegelijkertijd de verrijzenis loochenen? 

Onverschilligheid rond verrijzenis en eeuwig leven heeft dus te maken met onverschilligheid rond Gods Woord, toen en nu. De martelaren van de Kerk tonen ons de grote kracht van hun verrijzenisgeloof. Zij hebben hun bloed vergoten in het vertrouwen dat God geen God van doden maar van levenden is. Het eeuwig leven is een geloofsgegeven. Je kunt het niet bewijzen, zoals wij mensen vaak bewijzen zoeken. Maar geldt dat niet voor alle diepe waarden van ons leven: liefde, trouw en oprechtheid zijn ook niet op wetenschappelijke manier te bewijzen.

1e lezing: 2 Makk.7,1-2.9-14

2e lezing: 2 Tess.2,16-3,5

Evangelie: Lc.20,27-38 of 20.27.34-38

Bron: Bezinning op het Woord.

*) In Exodus 3;6 heeft God ook na de dood van de Aartsvaders zich hun God genoemd. En wel in die zin, zo geeft Christus te kennen, dat de betrekking, waarin ze tijdens hun leven op aarde tot God stonden later niet verbroken was. Daaruit volgt dat de mens na zijn dood op aarde niet geheel ophoudt te bestaan. De ziel sterft niet. De Sadduceeën loochenden de verrijzenis, juist omdat ze meenden dat de ziel sterft tezamen met het lichaam. Het antwoord van Christus op hun strikvraag is dus een weerlegging van de reden waarom ze de toekomstige opstanding de doden ontkenden. 

In het voorgaande gedeelte van dit hoofdstuk (zie Matteus 22;16) wordt over de aanhangers van Herodes gerept die Christus een strikvraag over de belasting aan de keizer stelden. Deze aanhangers behoorden tot de Romeins gezinde partij. Het doel van deze ondervraging was om Jesus bij de ene of bij de andere partij gehaat te maken. Daarbij moet wel worden aangemerkt dat het vooral bepaalde kleine groeperingen waren binnen het Joodse establishment die tegen Jesus tekeer gingen. De meerderheid van de Joodse bevolking was geen tegenstander en was altijd aanwezig bij de leringen die Jesus hen voorhield. 

Viganò dringt aan op herconsecratie Sint Pietersbasiliek

Aartsbisschop Carlo Maria Viganò

Aartsbisschop Carlo Maria Viganò dringt aan op een nieuwe consecratie van de Sint-Pietersbasiliek in het licht van wat hij 'de afschuwelijke afgodische profanaties' noemt die binnen de muren van de basiliek zijn begaan door de verering van het beeld van de afgod Pachamama. In een nieuw interview op de Amazone Synode met LifeSiteNews heeft aartsbisschop Viganò gezegd: 'De gruwel van afgodische riten is het heiligdom van God binnengedrongen en heeft geleid tot een nieuwe vorm van afvalligheid waarvan de zaden, die al lang actief zijn, groeien met hernieuwde kracht en effectiviteit. ”

Hij vervolgt: “Het proces van de interne verandering van het geloof, dat al enkele decennia in de katholieke kerk plaatsvindt, heeft met deze Amazone synode een dramatische versnelling laten zien in de richting van de oprichting van een nieuw credo, samengevat in een nieuw soort aanbidding. In naam van inculturatie besmetten heidense elementen de goddelijke eredienst om deze te transformeren in een afgodische cultus." De geestelijkheid en de leken "kunnen niet onverschillig blijven voor de afgodische daden waarvan we getuige waren", benadrukt de aartsbisschop. "Het is dringend noodzakelijk dat we de betekenis van gebed, herstel en boete, van vasten, van "kleine offers, van de kleine bloemen en vooral van stille en langdurige aanbidding voor het Heilig Sacrament herontdekken. "

In dit interview (link) spreekt LifeSiteNews met aartsbisschop Viganò wat deze 'Pachamama-saga' heeft onthuld over de staat van de Kerk en hoe dit het logische gevolg is van andere 'afwijkende' verklaringen afgelegd onder het huidige pontificaat van Paus Franciscus. LifeSiteNews praat ook over het laatste document van de synode, dat hij een "frontale aanval op het goddelijke bouwwerk" van de Kerk noemt, en wat de Amazone Synode onthult over "synodaliteit" en wat de organisatoren ervan hebben bereikt.

Volgens aartsbisschop Viganò is het 'Amazone paradigma' gericht op het fundamenteel 'transformeren' van de katholieke kerk, is het in lijn met een 'globalistische' agenda en 'dient het als een catwalk om het overblijfsel van het katholieke bouwwerk over te brengen naar een onduidelijke universele religie. ”

'Voor ons katholieken wordt het landschap in de heilige Kerk met de dag donkerder', zegt hij. "Als dit satanische plan succesvol is, zullen katholieken die dit naleven in feite van religie veranderen, en de immense kudde van Onze Heer Jezus Christus zal worden teruggebracht tot een minderheid."

"Deze minderheid zal waarschijnlijk veel te lijden hebben ... maar met Hem zullen zij overwinnen," zegt hij, terwijl de aartsbisschop zijn opmerkingen afsluit met de provocerende en profetische woorden van de 14e-eeuwse mysticus en heilige, Brigitta van Zweden die spreekt over een Paus die het celibaat opheft en die door God gestraft zal worden. (Openbaringen, Boek VII, 10)

(Vertaling naar het Nederlands uit LifeSiteNews).

De meute die altijd zijn oordeel klaar heeft

Deze wereld zit vol met mensen die hun oordelen over anderen al klaar hebben. In alle gevallen kennen zij zichzelf niet, laat staan dat ze anderen goed kennen. Maar oordelen, die hebben ze over anderen al wél klaar liggen. Er zijn mensen die later achter komen dat ze verkeerd zitten en excuses aanbieden, maar er zijn er ook bij die vinden dat het recht altijd aan hun kant staat en dat zij nooit excuses hoeven aan te bieden. Er zijn er ook bij die  - zonder de situatie goed te kennen - keiharde oordelen over anderen ventileren, met de bedoeling die anderen publiekelijk te liquideren en opzettelijk een slechte naam te geven. Ze doen dat door voortdurend met modder te gooien of op de man of vrouw te spelen. De slachtoffers van deze praktijken worden soms voor het leven beschadigd. 

Deze praktijken vindt men ook bij de media, zoals de kranten, die vooraf plannen maakten om de goede naam van de mensen in de Kerk te bekladden. Daar zijn helaas in de geschiedenis voorbeelden genoeg van. Wederhoor is dan ook niet mogelijk, zodat een krant voluit de aanval kan openen op iemand, zonder dat die persoon zich mag of kan verdedigen. Zelfs pausen en bisschoppen werden daar slachtoffer van.

In de 31ste Zondag door het Jaar zien wij iets soortgelijks: Zacheüs, de tolbeambte, die belasting moet innen voor de Romeinen, zal vaak met bedenkelijke oordelen van zijn medemensen te maken hebben gekregen. Het woord "verrader" zal wel geklonken hebben en: "meeheulen met de vijand". Zo beoordelen de mensen hun medebroeder, zonder te weten wat er precies in die mens echt steekt. Gelukkig is onze Heer Jesus Christus iemand die precies het tegenovergestelde doet: Hij bekijkt de mens in zijn hart. Omdat Christus onze Heer alles weet over ons, is zijn oordeel over ons ook altijd Rechtvaardig en Barmhartig.

Het is duidelijk dat Zacheüs spijt heeft over de verkeerde praktijken waar anderen zich geen zorgen over maakten. Nadat hij uit de boom was geklommen om Jesus te ontmoeten, wilde hij het heel erg graag goed maken door het onterechte inbeslaggenomen geld weer terug te geven aan de rechtmatige eigenaar. Duidelijk is, dat het hebben van berouw over diefstal, veronderstelt dat je het gestolene ook weer teruggeeft, zoals de Katholieke Leer ons leert. 

Voor Zacheüs die in de boom is geklommen om Jesus te zien,  is de ontmoeting met Jesus een keerpunt in zijn leven. Laten wij daarom volmondig toegeven dat wijzelf ook verkeerde dingen gedaan hebben, door vergeving te vragen aan Onze Heer in het Sacrament van de Boete en Verzoening dat Hij in zijn goedheid voor ons heeft ingesteld. 

1e Lezing: Wijsh. 11,23-12,2 

2e lezing: 2 Tess. 1,11-2,2 

Evangelie: Lc.19,1-10

Jaar: C. Kleur: Groen.

Bisschop Schneider presenteert boek "Christus Vincit"

Op 14 oktober heeft bisschop Athanasius Schneider in aanwezigheid van Raymond kardinaal Burke, kardinaal Arinze en vele priesters en leken een nieuw boek van zijn hand gepresenteerd, getiteld “Christus Vincit”(in het Engels). Hij doet dat om de kleinen in de Kerk te bemoedigen die in deze donkere tijd geconfronteerd worden met vijandigheid tegenover geloof en Kerk. Ze mogen in deze tijd terecht steun en bemoediging verwachten van hun herders. Maar, aldus Mgr. Schneider, op dit kritiek moment kiest het merendeel van de herders ervoor zich in zwijgen te hullen, terwijl de kudde van binnen en van buiten wordt aangevallen. Een gedeelte van de herders heeft er zelfs voor gekozen naar de vijand over te lopen en wolven in schaapskleren te zijn door brutaal af te wijken van het geloof van de Kerk en ruim baan te geven aan de vrijmetselarij in de Kerk.

Bij de presentatie van het boek van Mgr. Athanasius Schneider heeft prof. Roberto de Mattei het woord gevoerd. Een gedeelte uit die toespraak is hieronder afgedrukt in Italic: 

Professor Roberto de Mattei

Tegenwoordig worden de mensen, die zich, omdat ze hun geweten volgen, tegen woorden of daden van het kerkelijk gezag verzetten die van de Traditie van de Kerk afwijken, soms  beschuldigd “vijanden van de paus” of zelfs “schismatiek” te zijn. Maar die woorden moeten wel voorzichtig gebruikt worden. Voor een katholiek is de grootste zonde de afwijzing van de leer van Christus of je los maken van de Kerk van Christus. In het eerste geval is men een ketter, een tweede geval een scheurmaker.

Wij zijn geen ketters, omdat we een hekel hebben aan de ketterij: wij geloven aan de leer van Christus zoals zij altijd en overal verkondigd is.

Wij zijn geen scheurmakers, omdat we een hekel hebben aan het schisma: wij geloven vast aan het pausschap, dat momenteel door paus Franciscus waargenomen wordt en wiens hoogste gezag wij erkennen. Maar als paus Franciscus of een andere paus woorden uitspreekt of daden stelt, die van de leer en de gebruiken van de Kerk lijken af te wijken, dan hebben wij het recht om ons van deze woorden en daden te distantiëren. Dat is geen afscheiding in juridische zin maar een morele afscheiding, niet van het Petrusambt, dat de Kerk dient, maar van de slechte dienst, die de personen die dit Petrusambt uitoefenen, aan de Kerk bewijzen.

Hulpbisschop Athanasius Schneider

Wij erkennen het primaat van de pauselijke jurisdictie over alle bisschoppen van de wereld, maar wij lijden als ze zien, dat de paus in naam van de synodaliteit de eisen van bisschoppenconferenties ondersteunt die hem een ketterse of heretiserende synodale weg wijzen.

Wij erkennen het hoogste charisma dat de Kerk aan de paus toeschrijft, dat van de onfeilbaarheid en wij zouden graag zien dat de paus het in heel zijn volheid uitoefent, om waarheden te definiëren en dwalingen te veroordelen. Maar wij lijden als de paus van dit charisma afziet om zich in interviews, brieven en zelfs in telefoongesprekken op buitensporige wijze te uit te laten.

Wij knielen voor de paus neer, omdat we in hem de plaatsbekleder van Christus erkennen maar we lijden, als hij niet voor het Allerheiligste knielt, dat Christus zelf in Lichaam en Bloed, ziel en Godheid is.

Wij lijden niet alleen maar we zijn ook verontwaardigd, als we heidense ceremonies zien die in tegenwoordigheid van de heilige vader in de Vaticaanse tuinen plaats vinden. Het is dezelfde verontwaardiging die we hebben ervaren toen we St.-Pieter ontwijd zag door de beelden die op 8 december 2015 op zijn gevel geprojecteerd werden.

Zij verwijten ons vijanden van paus Franciscus te zijn, maar deze beschuldiging is onzinnig. Wij zijn noch vijanden noch vrienden van paus Franciscus maar we willen vrienden van de waarheid en van het goede zijn, vijanden van de dwaling en van het kwaad, vrienden van de vrienden van de Kerk en vijanden van de vijanden van de Kerk.

Ze verwijten ons dat wij de eenheid van de Kerk willen verbreken, maar zonder waarheid kan er geen eenheid bestaan. De Kerk is één omdat zij uniek is volgens het evenbeeld van Christus, dat gisteren, vandaag en in eeuwigheid hetzelfde is. Zo moet de natuur van de Kerk tot het einde van de tijd hetzelfde blijven, want de heilige Paulus zegt: “er is slechts één Heer, één geloof, één doopsel, één God en Vader van allen”. (Ef. 4, 5-6)

Bisschop veroordeelt afgodendienst Pachamama

Gelukkig zijn er nog moedige bisschoppen en kardinalen die de afgodendienst van de Pachamama hebben veroordeeld. Eén daarvan is hulpbisschop Athanasius Schneider die onomwonden deze afgodenrel in het Vaticaan, in scherpe woorden heeft veroordeeld. Er wordt vanuit de Vaticaanse gebouwen wel getracht de zaak te downplayen, maar zelfs deze opzet is doorzien door de gewone gelovigen die zich geen appelen voor citroenen laten verkopen. Gelukkig zijn de geestelijken ook niet op hun achterhoofd gevallen, want in binnen en buitenland werd deze actie in het Vaticaan duidelijk terecht gewezen. Ook het ontbreken van Christus en het redden van de zielen ontbrak op deze Amazone Synode, die inmiddels verschillende bijnamen heeft gekregen. 

Zoals gezegd heeft bisschop Athanasius Schneider deze afgodendienst in de Vaticaanse tuinen en de kerkgebouwen scherp veroordeeld. Omdat ik zelf onvoldoende vertaalkennis heb om zijn brief te vertalen van het Engels naar het Nederlands, verwijs ik naar de LifeSiteNews pagina waar de gehele brief staat afgebeeld. Ik verzoek u allen dringend hiervan kennis te nemen. De pagina staat hier.

Verder wordt nog opgeroepen om a.s. zondag (Buitengewone Ritus van de Romeinse Liturgie) op Christus Koning boete te doen, EERHERSTEL te geven, te bidden en te vasten wegens deze afgoderij van de Pachamama die zelfs in de Sint Pietersbasiliek werd binnengedragen en voor het Altaar werd uitgesteld. Deze ontheiliging kan en mag niet worden goedgekeurd! 

Verder een oproep aan iedereen om de besluiten van deze "Synode" niet door te voeren in de Kerkprovincies, en dan richt ik mij tot de goede Kardinalen en de goede bisschoppenconferenties om het overgeleverde geloofsgoed te bewaren zodat de ketterij van het Modernisme - in welke vorm dan ook - geen kans krijgt.

Onthoud priesters, gij die de kudde van Christus moet leiden en bewaken, dat gij die taak ook echt uitvoert en niet met ketters en apostaten in zee gaat, ook al komen ze uit Rome!

Pachamama afgoden in de Tiber geknikkerd

Ja, dat komt ervan, als je onze heiligdommen onteert tijdens de Amazone Synode door doelbewust afgodsbeelden van de Pachamama voor het Altaar in een Kerk te Rome te plaatsen en je daarvoor neer te buigen (gelovigen noemen het al spottend de Pachamama-synode) en de kerkleiding doet vervolgens niets hiertegen, dan is het logisch dat gelovigen dit niet meer pikken en zelf in gaan grijpen door deze afgoden uit de kerken te halen en vervolgens in de rivier de Tiber te knikkeren vlak bij de Engelenburcht. 

De naam van diegene die het gedaan heeft is niet bekend gemaakt, maar de persoon of personen die hier bij betrokken waren noemen zich Christeros, de moedige Mexicaanse gelovigen die het zat waren om steeds te moeten toezien hoe het Heilig Geloof op een onvoorstelbare manier werd aangevallen in Mexico in de eerste helft van de twintigste eeuw.

Op de Social Media waren de dankbetuigingen niet van de lucht, want wie haalt het nu in zijn hoofd om doelbewust een Godshuis te ontheiligen, een kerkgebouw notabene, toegewijd aan de Moeder van God? Naar mijn stellige overtuiging wordt het tijd dat wetgevers in de EU deze ontheiliging van Godshuizen strafbaar moeten gaan stellen. We hebben in dat opzicht geen enkele juridische bescherming meer en daardoor is het logisch dat gelovigen - die dagelijks worden geconfronteerd met een aanval op hun geloof - nu de wet in eigen handen gaan nemen. Dit doen ze puur uit overmacht. 

De Italiaanse politie heeft inmiddels aangekondigd te onderzoeken wie achter deze verwijdering zit. Inmiddels hebben verschillende personen op Twitter zich Christeros genoemd en zeggen deze afgoden in de rivier te hebben gesmeten. De grootste grap was dat ook Darth Vader van StarWars zich aangemeld heeft achter deze actie te zitten. 

Gezien het aantal personen die zeggen hierbij betrokken te zijn wordt het dus een erg langdurig onderzoek voor de Italiaanse politie wie wel en wie niet betrokken was.

Wordt vervolgd dus.

Zal Jesus nog geloof vinden op Aarde?

Zal Jesus nog geloof vinden op Aarde? Dat is een prangende vraag in deze 29ste zondag door het Jaar. De vraag die zeker gesteld mag worden naar aanleiding van een groteske "ceremonie" in de Vaticaanse tuinen (zie vorige bijdrage), dat zelfs priester-religieuzen in habijt zonder blikken en blozen neerknielden voor een Amazone afgod de Pachamama. 

Zal Jesus nog geloof vinden op Aarde? Inderdaad, Gij Paus, Kardinaal, bisschop, priester, diaken en al diegenen die voor ons geleefd hebben: hoeveel geloof had gij allen eigenlijk echt in Jesus Christus onze Heer? Zo te zien zal de weg naar het verderf breed zijn waar velen zullen inslaan en weinigen die de smalle weg en de nauwe poort zullen binnengaan van het Leven. Het is een bittere constatering, maar waar.

Geloof is niet zomaar iets voor even, iets voor het moment, maar iets voor de lange duur, een zaak van een lange adem, zoals de parabel van de onrechtvaardige rechter laat zien en waarbij die rechter voortdurend wordt lastig gevallen door een weduwe die om recht vraagt. Deze onrechtvaardige rechter geeft dan uiteindelijk toe aan de verlangens van de weduwe, maar het is zeker dat onze Heer  sneller recht zal doen spreken over de rechtvaardigen die tot op deze dag de huid binnen de Kerk worden vol gescholden door bisschoppen en zelfs openlijk worden vervolgd. Die deze rechtvaardigen voor alles uitmaken wat maar vuil en voos is. Zelfs de rechtvaardigen, de nazaten van families die in de Tweede Wereldoorlog de Nazi's hebben bestreden, worden van extreem-rechts gedachtengoed verdacht gemaakt en dan denk je: EENS zal Christus terugkeren om echt recht te spreken om deze kwade krachten teniet te doen, om deze lasteraars zelf met hun zonden ten toon te stellen, waar ze deze rechtvaardigen en onschuldigen hebben vervolgd en veroordeeld. Dan zullen wij bij het Laatste Oordeel inderdaad eens zien wie aan de goede kant stond en wie niet!

1e lezing: Ex.17,8-13 

2e lezing: 2 Tim.3,14-4,2

Evangelie: Lc.18,1-8 

Ook religieuzen aanwezig bij afgodendienst Pachamama

Het wordt leuker en leuker, daar bij de Amazone "Synode". Worden niet alleen afgodsbeelden zoals de Pachamama binnengedragen, ook in de Vaticaanse Tuinen lijkt het een komen en gaan van publieke afgodendienaars te zijn geweest. Niet alleen de inheemse volken deden dit, maar ook de mannelijke religieuzen van de Franciscanen deden maar wat graag mee. U gelooft me niet? Kijk maar eens naar deze foto hiernaast waar een mannelijk religieus zich ter aarde werpt voor de opgestelde afgod Pachamama. Het bruine habijt vindt u links onder in de hoek van de foto. En dat zijn niet de enige afgodendienaars, ook mensen uit de Anglicaanse kerk uit Canada doen lustig mee om onze kerkgebouwen in Rome te ontwijden (zie foto hieronder). Maar zoals altijd was dit Anglicaans lid (een vrouw met een priesterboordje bij de zwarte pijl rechts in de hoek) snel herkend in de wereld van Twitter. Daar viel uiteindelijk een naam, en zodoende weten we nu ook dat deze nep-priester, deze dame door de hoogste kringen in het Vaticaan was uitgenodigd. Ja, u leest het goed, uitgenodigd om dan later heiligschennis te komen plegen door in een van de kerkgebouwen in Rome aanwezig te zijn en daar met mede-deelgenoten Pachamama op te stellen in het schip van het kerkgebouw.

Ter informatie: kerkgebouwen die doelbewust zijn ontheiligd dienen opnieuw ingezegend te worden en tot die tijd mag er geen Heilige Mis aan God worden opgedragen. Maar....of ze dat in Rome misschien ook al geskipt hebben, dat is nog de vraag natuurlijk. 

Komt er nog een schrijven van deze afgodendienst die Amazone "Synode" heet? Ja, die komt er, maar ik zeg u één ding: mocht ik dit ding ooit in mijn handen krijgen, dan wordt dit schrijven subiet op de brandstapel gegooid. Mocht u het ook in de handen krijgen, gooi het dan a.u.b. meteen weg in de vuilnisbak om het aan de verrotting en de wormen prijs te geven. Afgoderij hoort niet in de Kerk van Christus thuis en als men in het Vaticaan dat nog niet begrepen heeft, dan schrijf ik het desnoods zo groot dat men het zonder bril kan lezen.

Post Scriptum1: Een schuldige afval van het geloof is een zonde tegen de Heilige Geest. Deze zonde zal niet worden vergeven, niet in deze wereld en ook niet in de toekomende wereld. Laat iedereen goed nadenken wat men dus doet, ook al komt het bevel van een hogere overste om voor een afgod neer te vallen, in zo'n geval is men als Christen verplicht dit bevel te weigeren. Wat ook de consequenties voor je als persoon zullen zijn.

Post Scriptum2:  Journalist Edward Pentin van de National Catholic Register heeft bij een persbijeenkomst in de Vaticaanse perszaal gewag gemaakt van een grote som geld van de Ford Foundation dat is overgemaakt naar de CIMI (de Missionaire Raad voor de Inheemse Volkeren). De Ford Foundation staat erom bekend een belangrijke voorstander te zijn voor abortus en ook gender-ideologie. Deze organisatie blijkt dus een grote geldschieter te zijn voor een sleutel-organisatie van de Amazone "Synode". Meer details zijn te lezen op de website van LifeSiteNews. 

Post Scriptum3: Een stamleider uit de Amazone heeft onlangs toegegeven dat de ceremonie in de Vaticaanse tuinen inderdaad berust op puur heidendom. Hoe in hemelsnaam kan de top van de kerkleiding hiermee akkoord zijn gegaan? Als ze er niets van afwisten, dan is dat evenzo te veroordelen als ze het wél wisten. Mijn idee: STOP DEZE WAANZIN HEILIGE VADER!

Laten wij God danken voor alle weldaden

We hoorden in het Evangelie het verhaal van de genezing van de tien melaatsen. Melaatsheid is een verschrikkelijke ziekte, die ook heel erg besmettelijk is. Het was dan ook ter bescherming van de gemeenschap, dat er strenge voorschriften waren voor hen die door deze ziekte getroffen waren. Het is dus daarom ook niet verwonderlijk dat ze op afstand bleven staan en luidkeels de Heer riepen om zijn ontferming. Jesus spreekt slechts heel eenvoudig: “Gaat u laten zien aan de priesters.” “En”, zo lazen we, “onderweg werden ze gereinigd.” Deze reiniging mogen we lezen als genezing. Merkwaardig genoeg komt er slechts één terug om Jesus te bedanken, terwijl ze alle tien waren genezen.

Genezing hebben we feitelijk allemaal nodig, al zijn wij misschien niet melaats en daardoor buiten de gemeenschap gesloten. Toch zijn we aangetast door de zonde en maakt die ons ziek. Dat kan leiden tot onvrede met onszelf, onvrede met hen met wie wij samen leven en tot grote spanningen en conflicten leiden. Soms kun je er zelfs letterlijk ziek van worden. Het is een groot goed om telkens weer bij ons zelf te rade te gaan waar we genezing nodig hebben. Jesus is altijd bereid om ons te genezen en ons te helpen om op te staan uit de zonde. In geloof mogen we Jesus als geneesheer ontmoeten in de Heilige Mis, waar het kruisoffer op onbloedige wijze tegenwoordig wordt gesteld en wij Hem zelf mogen ontmoeten in de Heilige Communie. Een andere moment is zeker, wanneer wij ons tot een priester wenden om het Sacrament van de Biecht te ontvangen, waarbij wij ontslaan worden van onze zonden en weer opstaan om verder te gaan. Ook is daar het Sacrament van de Zieken voor hen die fysiek te lijden hebben. Allemaal momenten waar een Godsontmoeting zal plaats vinden, wanneer wij oprecht ons tot de Heer Jesus wenden om zijn ontferming. 

Bij al die mooie gebaren van Jesus mogen we nooit vergeten Hem te bedanken voor alle weldaden die Hij ons heeft bewezen en God de eer te brengen die alleen Hem toekomt. Laten wij daarom Hem altijd danken voor alle bewezen weldaden en het goede dat Hij ons gegeven heeft.

Dank u Jesus!

1e: 2 Kon.5,14‑17  

2e lezing: 2 Tim.2,8‑13 

Evangelie: Lc.17,11‑19  

Jaar: C. Kleur: Groen.

Vaticaanse afgodendienst zet wereld op z'n kop

Kan het nog gekker? Ja, dat kan. En als wij naar een misselijkmakende "ceremonie" willen kijken, dan moeten wij naar het Vaticaan overschakelen, waar intussen inheemse afgoden publiekelijk in de Vaticaanse tuinen en zelfs in de Sint Pietersbasiliek werden aanbeden en binnengedragen. Als volleerde afgodendienaars stonden de priesters en zelfs onze Paus zich zelfs te verdringen om maar bij die "ceremonie" van de heidenen aanwezig te zijn. Dat laatste werd gewoon niet toegegeven, want er werd valselijk gesproken over de "Heilige Geest" en meer van dit soort onzin. Syncretisme? Nee, natuurlijk niet meneer, want dan komt het verhaal niet goed uit. Zelfs een nazaat van de Amazone Sjamanen sprak er zijn schande over uit. Zijn hele verhaal is hier te lezen op LifeSiteNews. 

Ergerlijker wordt het als blijkt dat er priesters rondlopen die heidense rituelen willen doorvoeren tijdens de H.Mis in onze kerken. Maar dit is voor ons volstrekt onaanvaardbaar. Wij zijn geen heidenen, en willen niet zien dat syncretistische rotzooi onze kerkgebouwen binnenkomt. Gebeurt het toch, dan wordt opgeroepen niet meer naar dat kerkgebouw te gaan en deze volledig - en ook financieel - te boycotten.

Intussen maken zich nogal wat priesters zich zorgen over de ontwikkelingen die voortkomen uit de Amazone "Synode". Er zijn er bij die dit niet openlijk willen toegeven, anders komen er gegarandeerd strafmaatregelen uit Rome. Maar zoals altijd: dit had voorkomen kunnen worden als de oproep van de leken in de jaren 90 was doorgevoerd: het verwijderen van ketters en apostaten uit onze kerkgemeenschap. Dat is niet gebeurd, en dus loopt men nu het gevaar dat een hele kerkgemeenschap wordt meegesleurd in een gigantische geloofsafval van ongekende proporties. Gelukkig zijn er nog moedige mensen in de Kerk die deze ontwikkelingen niet zien zitten en luidop protesteren tegen deze ontwijding van onze religie en de desacralisatie van de gewijde plaatsen. En dat allemaal als men bedenkt dat de Romeinse martelaren een gruwelijk einde vonden in onbeschrijflijke martelingen omdat ze weigerden de Romeinse afgodencultus te aanvaarden. Door deze Vaticaanse tuinen "ceremonie" wordt zelfs het bloed van onze martelaren vertrapt door de priesters die hun geloof aan de kapstok hebben gehangen.

Het is logisch dat er nogal wat katholieke leken zijn die niet bereid zijn om de afgodendienst te accepteren, ook al komt dit met de goedkeuring van de Paus en de hogere clerus. Sommigen hebben zelfs gezworen hun knieën niet te willen buigen voor een Satanisch afgodisch ritueel, wat dan ook eventueel de gevolgen voor hun zullen zijn. Dat heidense afgoden demonisch zijn, zegt al Psalm 95 vers 5 (volgens de vertaling in het Latijn uit de Septuaginta) "Want alle goden van de heidenen zijn demonisch"

Veel katholieke leken zijn daarom met gebedsacties en vasten begonnen met de bedoeling dat God het kwaad uit de Kerk gaat verwijderen. Ook dit blog roept u op om elke dag de Heilige Rozenkrans te bidden en offertjes op te dragen om de Duivel en hun trawanten uit de Kerk te gooien. Laten we bidden en hopen dat de Heilige Maagd Maria ons snel te hulp komt. 

De groei in geloof - het mosterdzaadje

Iedereen weet dat een forse boom niet binnen één dag uitgroeit tot een dergelijke boom van formaat. Het groeien van een boom begint heel klein, met een heel klein zaadje. Het eerste plantje wordt gevoed door water en de voedingstoffen in de grond. Vanuit de lucht wordt koolstofdioxide opgenomen, en met behulp van het licht worden dan de bouwstoffen gebouwd waardoor het kleine plantje daadwerkelijk kan groeien.

Zo gaat dit ook met het geloof. Het begint onooglijk klein, zo klein als een mosterdzaadje, maar dankzij de voeding die het krijgt uit de Heilige Eucharistie, door de genade, kan het geloof een boom worden van enorme omvang. Ook dit groeien kost tijd en kost ook voorbereiding, want zonder kennis van een Catechismus, zonder verdere vorming, zonder de andere sacramenten, kun je niet verder groeien in het geloof. Langzamerhand wordt je geloof een volwassen exemplaar, waar elke vijand het moeilijk begint te krijgen, zeker als er vragen worden gesteld die door de vijand als "intelligent" worden aangeduid. Een goed gevormde gelovige kan een vijand makkelijker weerstaan, dan iemand die niet goed gevormd is. Daarom is een goede Katholieke vorming zo noodzakelijk. 

Een dergelijk groot geloof kan inderdaad bergen verzetten. Het geloof begint nederig, zoals een mosterdzaadje, en mystiek gezien wordt de moerbeiboom (wiens vruchten en takken een bloedrode kleur hebben) voorgesteld als het Evangelie van het Kruis. Er zijn kerkvaders die het overplanten in de zee, het verkondigen van het Evangelie aan de heidenen verklaren, en er moet gezegd worden: dit is in de geschiedenis ook daadwerkelijk gebeurd.

Het kan zijn dat mensen ongeduldig worden en God vragen wanneer dit alles mogelijk zal worden, zoals de profeet Habakuk vertwijfeld uitroept. Maar de Heer geef antwoord op zijn klagen en verklaard dat het visioen zeker zal uitkomen. We hebben gewoon geduld nodig opdat alles op de juiste tijd tot voltooing komt. Misschien worden wij moedeloos, maar het resultaat zal komen. Wat er ook gebeurt.

1e lezing: Hab.1,2‑3;2,2‑4 

2e lezing: 2 Tim.1, 6‑8.13‑14  

Evangelie: Lc.17,5‑10  

Jaar: C. Kleur: Groen.

De rijke vrek en de arme Lazarus

Het lijkt wel of er steeds meer mensen zijn die alleen voor deze wereld willen leven en niet voor God. Er is een enorme hang naar ongebreidelde luxe en materialisme. Wie alleen maar denkt om in een Rolls Royce te willen rondrijden en uitgebreid te willen tafelen....die gaat toch de kern van het leven, de reden waarom je leeft op aarde volledig uit het oog verliezen. Het alleen maar leven voor de materie, het zoveel mogelijk geld verzamelen en in luxe te zwemmen is een zekere manier om God en de armen volledig uit het oog te verliezen. Daarom waarschuwt Jesus ons om niet voor die goederen van de aarde te bezwijken, maar zich liever te bekeren tot God. Zijn eerste woorden toen Jesus optrad in het openbaar waren ook: "bekeert u, en gelooft in het Evangelie".

Voor de arme Lazarus was er tijdens zijn leven geen hoop meer. Hij lag voor de poort van de rijke vrek te smachten naar voedsel waar de honden zijn zweren kwamen likken, terwijl de rijke vrek zich te goed deed aan het feestmaal dat wéér werd opgediend. De rijke vrek is iemand die alleen leeft van het materialisme, de buik is een  afgod geworden en de Heer des Hemels en de arme Lazarus worden volledig vergeten. Na de dood van Lazarus wordt hij door God in het verblijf der Rechtvaardige zielen geplaatst (Schoot van Abraham), terwijl de rijke vrek wordt gestraft voor zijn zonden. Want was de rijke vrek een rechtvaardige, dan had hij immers de Werken van Barmhartigheid gedaan en Lazarus geholpen in zijn nood. Wie geen barmhartigheid betoont, zal ook van God geen barmhartigheid verkrijgen. Daarom is dit verhaal dat Jesus ons verteld heeft, een waarschuwing voor ons, opdat wij geen verkeerde wegen inslaan. Komen wij dus een arme tegen die om hulp vraagt, wees dan barmhartig en geef die arme waar hij om vraagt, opdat ook zijn hart voor God mag opengaan en die arme daadwerkelijk God mag verheerlijken in de Hemel.

De lichamelijke en geestelijke barmhartigheid moeten wij dus vaak en naar vermogen beoefenen. Want ook wij moeten rekenschap geven van onze daden wanneer wij voor Gods Troon moeten verschijnen in het Bijzonder Oordeel, vlak na onze aardse dood.

1e lezing: Amos 6,1a.4-7 

2e lezing: 1 Tim.6,11-16 

Evangelie: Lc.16,19-31

Jaar: C. Kleur: Groen.

Post Scriptum: Deze zondag valt samen met het Feest van de Heilige Aartsengelen Michaël, Rafaël en Gabriël. Laten wij op deze dag ook tot hen bidden voor bijstand en de bescherming van de Kerk op aarde. 

Gedachtenis Heilige Pater Pio

Het lichaam van Pater Pio dat grotendeels intact is gebleven.

Padre Pio werd geboren als Francesco Forgione op 25 mei 1887 in Pietrelcina in het aartsbisdom Benevento (Zuid-Italië). Op 16-jarige leeftijd trad hij in bij de orde der kapucijnen in Morcone. Daar kreeg hij de kloosternaam Pio. Na zijn priesterwijding in 1910 verbleef hij om gezondheidsredenen zes jaar in zijn ouderlijk huis. In 1916 stuurden zijn oversten de zieke pater naar het klooster San Giovanni Rotondo, waar hij tot zijn dood zou blijven.

Op 20 september 1918 voltrokken zich bij hem voor het eerst de zichtbare mystieke tekenen die zijn gehele leven zouden beheersen. Padre Pio ontving de zogeheten stigmata, de vijf open wonden van de gekruisigde Jesus. Uit de ongeneeslijke wonden in zijn handen, voeten en zijde stroomde bloed dat een heerlijke geur verspreidde. Pio’s oversten onderwierpen hem aan lastige wetenschappelijke onderzoeken. Door de stigmata en de talrijke wonderen die er rond hem gebeurden, stroomden er grote aantallen pelgrims naar San Giovanni Rotondo. Velen stonden uren in de rij om bij de gekwelde pater te biechten. Op zondag 22 september 1968 zakte hij tijdens de viering van de Hoogmis in elkaar. Pio was aan het einde van zijn lichamelijke krachten en in de nacht van zondag op maandag kwam er een eind aan zijn getormenteerde, aardse bestaan.

Nadat hij vredig was ingeslapen, verdwenen de stigmata. Steeds heeft Pio geprobeerd de stigmata te verbergen, omdat hij niet als een kermisattractie beschouwd wilde worden. De helse pijnen waaraan hij leed, wilde hij het liefst in volstrekte anonimiteit dragen en offeren voor de redding van de zielen in het vagevuur. Van geen enkele heilige uit de moderne tijd zijn zoveel verslagen over wonderbaarlijke verschijnselen opgetekend als van Pio. Zo was hij helderziend, beschikte hij over de gave van bilocatie (op twee plaatsen tegelijkertijd aanwezig zijn) en genezing, en verspreidde hij een heerlijke geur. Pio was allerminst een zwever. Hij was zeer praktisch ingesteld. Dat bleek onder meer uit zijn wens om in de buurt van zijn klooster een hypermodern ziekenhuis te laten bouwen. Met steun van pelgrims werd deze wens werkelijkheid. Padre Pio werd in 1999 zalig verklaard. Paus Johannes Paulus II verklaarde hem heilig op 16 juni 2002.

Zijn gedachtenis wordt gevierd op 23 september in de Novus ordo en het Getijdengebed.

Uitleg parabel over de onrechtvaardige rentmeester

Volgens kenners is er geen stukje Evangelie in de Heilige Schrift aanwezig dat zo is blijven hangen als het stuk over de onrechtvaardige rentmeester. We spreken hier over de 25ste Zondag door het Jaar en de Evangelielezing vinden wij terug op Lucas 16;1-13. In de Petrus Canisius-bijbel staat een erg mooi commentaar geschreven over dit stuk, men kan het hieronder in zijn volledigheid lezen.

Een parabel is een voortgezette vergelijking, die tot een verhaal is verwerkt. Iedere vergelijking moet echter slechts op één enkel punt worden toegepast en verklaard. De rest, de onderdelen van de vergelijking, behoort dus niet tot de toepassing of de les; of zoals wij dit zeggen: iedere vergelijking gaat mank. Zo is het ook bij parabels, buiten de enkele gevallen, waarin Christus zelf de verschillende onderdelen toepast en verklaart (zie de parabel van de zaaier in Matteus 13;1-23).

Zo ook heeft deze parabel één punt van vergelijking, één les. En die les is: Maakt u door weldadigheid vrienden in de Hemel (vers 9). De rest behoort tot de inkleding van het verhaal, tot de onderdelen van de vergelijking, die niet moeten worden toegepast; tot datgene dus, waarin de vergelijking mank gaat. Wanneer dus in vers 8 gezegd wordt: dat de heer de "onrechtvaardige rentmeester prees", dan moeten wij dit niet verstaan en toepassen, alsof hij de rentmeester om zijn onrechtvaardigheid prees, maar enkel op het ene punt, waarover de parabel loopt, namelijk, omdat hij zich door weldadigheid vrienden had gemaakt, of zoals de tekst zegt, omdat hij met overleg had gehandeld. 

Waarom heeft Christus dan het voorbeeld van een onrechtvaardige, en niet van een rechtvaardige rentmeester gebruikt? Waarschijnlijk om des te beter de aandacht te trekken. Onwillekeurig is men benieuwd naar de afloop, juist om het eigenaardige van dit geval; en daardoor blijft de les die Christus trekt, des te vaster in het geheugen. We kunnen dan ook zeggen, dat over het algemeen geen parabel zó goed bekend is, als die van de onrechtvaardige rentmeester, juist om de moeilijkheid die zij meebrengt. Maar als wij ze daardoor des te beter kennen, dan kunnen we het ook beter op onszelf toepassen, op het ene en voorname punt dat Christus ons wilde leren.

En dit is dan ook de les die Christus ons allen leert en vraagt om het zelfde te doen: maakt u door overleg en weldadigheid vrienden in de Hemel. Uiteindelijk doen we dan de werken van de barmhartigheid waardoor wij deel krijgen in de opstanding der Rechtvaardigen bij het Laatste Oordeel.

1e lezing : Amos 8,4-7

2e lezing: 1Tim.2,1-8

Evangelie: Lc.16,1-13 of: 10-13

Jaar: C. Kleur: Groen.

De verloren zoon

Op de vierentwintigste Zondag door het Jaar lezen we over het Evangelie van de verloren zoon en hoe de vader zijn verloren zoon in zijn goedheid en zijn barmhartigheid verwelkomt. Je zal dan zeggen: mensen in de Kerk nemen dit Evangelie serieus en handelen er ook naar. 

Maar helaas kom je ook gelovigen tegen die keihard optreden tegen hun medebroeders, vooral als deze medebroeders te kennen hebben gegeven tot de 'Traditionele tak' te behoren. En wie het ongeluk heeft te leven in een orde of congregatie met Traditionele "trekjes", krijgt tegenwoordig geheid bezoek van een of andere hoge kerkelijke functionaris die met een paar slagen de orde of congregatie tot de grond toe afbreekt. 

Dit gebeurde o.a. met de Franciscanen van de Onbevlekte, met de Cisterciënzers der Strenge Onderhouding in Mariawald in Duitsland. Het gebeurde in Frankrijk met de Kleine zusters van Maria en het gebeurde ook met Familia Christi in Italië. Maar onlangs is er (weer) een incident gebeurd waarbij dit keer de vrouwelijke religieuzen van de Heilige Dominicus in Toscane in Italië het slachtoffer zijn geworden van een ingreep van 'bovenaf' (lees: het Vaticaan). 

Het is opvallend dat voor deze religieuzen opeens geen barmhartige vader ze staat op te wachten, maar een of andere kerkelijke functionaris gewapend met een vlijmscherp mes om de laatste restjes van het Traditionalisme direct om zeep te helpen. Voor ons Christenen van de Katholieke Kerk is het heel gewoon om barmhartig voor een ander te zijn, ook al deel je iemand zijn gedachtengoed niet en al doet de andere kant soms kwaad. Maar dat men religieuzen die goed doen, zó bestraft, is meer dan verwerpelijk. In feite kun je van totaal onchristelijk gedrag spreken. Wel altijd zelf om barmhartigheid vragen, maar je medebroeder die ook om die barmhartigheid vraagt dit weigeren te geven. Men spreekt intussen wel heel vaak over barmhartigheid, maar als het aankomt op concrete daden, dan laat men het afweten.

Het is wel duidelijk geworden dat een ordinaire geloofsvervolging binnen de Rooms Katholieke Kerk aan de gang is, en dat die voorlopig niet zal ophouden. De tekenen wijzen er juist op dat het nog erger zal worden en ik sluit niet uit dat alles wat Traditioneel wordt genoemd de nieuwe Ondergrondse Kerk zal gaan worden. Misschien zal iemand mij verwijten dat ik nogal negatief daarover denk, maar ik zie geen tekenen van herstel en al helemaal niet zie ik een verbetering optreden bij die prelaten en instanties die plotseling de volmacht krijgen om even "orde op zaken te komen stellen".

Intussen hopen en bidden wij dat de Almachtige en Barmhartige Vader ons zal helpen om deze tijd van nood snel te boven te komen. Hij is nog de enige die hier iets aan kan doen.

1e lezing: Ex.32,7 11.13-14 

2e lezing: 1 Tim.1,12-17 

Evangelie: Lc.15,1-32  of: 1-10

Jaar: C. Kleur: Groen.

Jesus volgen eist voorbereiding en edelmoedigheid

De parabels op de 23ste Zondag door het Jaar is om over na te denken. In het Evangelie lezen we dat er talloze mensen met Jesus Christus meetrokken. Maar dat 'meetrekken' moet niet een doelloos meetrekken worden, want in Lucas 14;25-33 zien we dat er aan het volgen van Jesus wel enige voorwaarden zijn gesteld. We moeten God boven alles beminnen (Eerste Tafel der Wet) en dat betekent dus dat we ons moeten onthechten aan alles wat onze relatie met God in de weg staat; dus inclusief onze bezittingen en familieleden. Dat klinkt nogal veeleisend als men dat zegt en dat is het natuurlijk ook. Kijk maar eens hoe een kloosterzuster achter tralies haar familie voorgoed vaarwel zegt bijvoorbeeld. Als de clausuur wordt gesloten is dat het laatste wat de familieleden van haar gezien hebben. Het Evangelie is gewoon ontzettend radicaal in de navolging van Christus. Zou dat het niet zijn, dan wordt het al snel zoutloos zout om weggeworpen te worden. Dan dreigt een aanpassing aan de wereld, en daar is het Christendom niet voor bedoeld.

De parabels van de torenbouwer en de koning die ten oorlog wil trekken laten zien dat een goede voorbereiding essentieel is om het juiste doel te bereiken. Het gaat in deze parabels natuurlijk om de les die Jesus geeft. Hij geeft aan dat als wij Hem willen volgen en Hem volmaakt willen dienen, bereid moeten zijn om alles voor Hem op te offeren, en dit met volharding. Een dergelijke belangrijke onderneming eist ernstige voorbereiding en een edelmoedige wil. Bij het volmaakt volgen van Jesus past dus geen halve maatregelen en dat hebben de eerste leerlingen en de Apostelen ook ervaren. 

Zomaar Jesus volgen is dus zinloos, zoals de Heer opmerkt in de eerste regel van het Evangelie en dus geeft Onze Heer ons via de wijsheid inzicht hoe wij Hem wél moeten volgen in de volmaaktheid.

1e lezing: Wijsh.9,13-18b

2e lezing: Filem.9b 10.12-17  

Evangelie: Lc.14,25-33

Jaar: C. Kleur: Groen.

Tienduizenden uit Ierland straat op voor Pro-Life

De media berichten er niet over, en als de media al iets over gaat schrijven dan wordt het afgedaan als een 'betoginkje' van onbetekenende omvang. Maar niets minder is waar. Op het moment van schrijven zijn tienduizenden Ierse mensen de straat op gegaan voor de onvoorwaardelijke bescherming van het leven in de moederschoot. Er zijn twee demonstraties gepland, waarvan 1 in Dublin in Ierland (vandaag op 7 september) en 1 in Belfast in Noord-Ierland. Veel foto's kunt u vinden op het twitter-kanaal via deze link.

Het is gewoon duidelijk geworden dat steeds meer mensen abortus meer dan zat zijn en in binnen en buitenland laat men dat gewoon weten. We hebben namelijk allemaal het recht op leven, dus geldt dat ook voor ongeboren kinderen. Ook zij hebben recht op leven en een fatsoenlijke behandeling. Maar in de abortus-gebouwen komen ongeboren kinderen gruwelijk aan hun einde. Terwijl oorlogsmisdadigers nog een begrafenis krijgen, krijgen de geaborteerde kinderen geen fatsoenlijke begrafenis. Ze worden als oud-vuil in stukken en brokken de vuilnisbak ingegooid. Het aantal omgekomen kinderen loopt sinds de liberalisaties van abortus in de vele miljoenen en complete generaties zijn letterlijk weggevaagd dankzij aborteurs die zich ook nog 'artsen' durven noemen en die van de politiek vrij spel hebben gekregen voor hun moorddadige optreden. 

Naast de protestmarsen tegen abortus, komt men vanuit de kerkelijke (en misschien ook de buiten-kerkelijke sfeer) meer en meer in opstand tegen de gedwongen  LGBTQ Gleichschaltung. Meer en meer mensen nemen het niet dat ze gedwongen worden de standpunten van regenboog-aanbidders te accepteren. Zo was er onlangs een school in Sussex, Engeland, waar inplaats van het normale schooluniform, de 'gender-neutrale kleding' werd ingevoerd. Maar de jonge dames van de school pikten dit niet en gingen hiertegen protesteren. Zelfs de politie moest eraan te pas komen om de schoolhekken voor deze protesterende jonge dames te sluiten. 

Het is inmiddels wel duidelijk dat er steeds meer weerstand komt in de maatschappij tegen al deze opvattingen. De kranten schrijven er misschien niet over, maar op twitter en in de blogsfeer wordt u veel beter geïnformeerd dan door de zogenaamde 'kwaliteitskranten'. Dat is iets wat zeker is.

Exorcisten raden boeken Harry Potter af

Niet de bibliotheek van het verhaal.

Ik weet het nog heel goed, hoe de auteur van de boeken van Harry Potter, jaren geleden al weer, een reactie gaf op de kritiek die er gerezen was over haar werk. Die reactie van J.K. Rowling is mij altijd bijgebleven, hoewel ik haar niet ken en ook nooit haar boeken heb gelezen. 

Op een of andere manier werd een inwendig (katholiek) alarm geslagen en ik bleef deze dame (op tv) wat langer aankijken dan normaal. Misschien dat de Sensus Fidelium (de bovennatuurlijke geloofszin) mij waarschuwde dat er iets niet in de haak was? Jaren later kom je er dan achter dat dit alarm inderdaad niet voor niets is afgegaan, want wat is namelijk het geval?

Een krant heeft op 2 september van dit jaar bekend gemaakt dat alle Harry Potter-boeken uit de schappen van een katholieke school zijn verwijderd. De priester, die canoniek autoriteit heeft om bepaalde handelingen uit te voeren, had een e-mail gekregen van een ouder die een vraag stelde over de boeken van Harry Potter. Daarop heeft de priester contact gezocht met een aantal exorcisten, die door de diocesane bisschop officieel zijn aangesteld. Deze exorcisten waarschuwden op hun beurt de priester van de katholieke school om deze boeken ogenblikkelijk uit de schoolbibliotheek te verwijderen, omdat er echte toverspreuken en vervloekingen in het boek stonden. Probleem daarbij is dat het benoemen van deze 'formules' boze geesten kunnen worden opgeroepen door iedereen die ze leest, en het is daarom dat besloten werd de boeken te verwijderen. Omdat in het artikel ook daadwerkelijk de spreuken werden gebezigd, heb ik daarom besloten de link naar het artikel weg te laten en dus niet te publiceren.

Met andere woorden: dit zijn geen onschuldige kinderboeken meer en katholieke ouders dienen er voor te zorgen - binnen hun eerste verantwoordelijkheid van opvoeders van hun kinderen - deze boeken niet meer aan hun kinderen te geven. Mocht u ze thuis ergens hebben, verwijder deze boeken dan liefst zo snel mogelijk uit de schap. Zorg ervoor dat deze boeken van J.K.Rowling niet terug in de roulatie komen, maar gooi ze weg. Er is helaas geen andere oplossing. 

Een tweede waarschuwing die moet worden afgegeven is, dat de boeken van J.K.Rowling magie beschrijft als iets "goed en kwaad", maar dat klopt niet. Magie is namelijk altijd kwaad en in strijd met het Eerste Gebod van de Decaloog, zoals de Catechismus van de Katholieke Kerk beschrijft in het nummer 2117. Magie beoefenen is ernstig in strijd met de deugd van de Godsvrucht. De praktijk van de magie is nog meer te veroordelen wanneer ze vergezeld gaan van de bedoeling schade te berokkenen aan de medemens of wanneer zij een beroep doen op de tussenkomst van boze geesten.

Hoewel hij in 2003 nog kardinaal was, beschreef de latere (en nu emeritus) paus Benedictus XVI de boeken van Rowling als: "subtiele verleidingen die onopgemerkt handelen mogelijk maakten"

Mijn advies: gooi die boeken weg. Liefst vandaag nog.

Post Scriptum: Op 5 september heeft de website van Church Militant een artikel gepubliceerd over de Harry Potter boeken. Volgens diaken Nick Donnelly heeft auteur J.K.Rowling in 2004 toegegeven dat de toverspreuken inderdaad echt zijn. Zij worden gebruikt in de magie. Ook satanisten maakten er gebruik van. Het hele artikel is hier te lezen.