Jesus zal ons niet verlaten

De angst lijkt onze wereld in haar greep te hebben. Het is corona hier en anderhalve meter daar. Mensen kunnen deze zomer niet naar grootschalige activiteiten of op vakantie. De angst lijkt de Kerk in haar greep te hebben. Velen durven nog steeds niet naar de Eucharistie of mogen niet. Hoe zal het verder gaan? Het legt iets bloot… van hoe wij gelovigen zijn. Gewone mensen, bang, met een grote mond, maar o zo weinig vertrouwen in de toekomst.

Zoals de economie tegenzit en ze door een gebrek aan consumentenvertrouwen steeds slechter gaat, zo gaat het ook met de heilseconomie van God. Ja, het lijkt wel alsof Kerk en wereld met de apostelen in het bootje zitten midden op het meer. En we hebben tegenwind, net als in het evangelie. Ja, we zijn net als de leerlingen ver uit de kust, ver weggedreven van onze afkomst en onze bestemming. Ja, we worden geteisterd door de golven van de coronacrisis, we hebben af en toe het gevoel te verdrinken – als we tenminste niet verdoofd zijn door de gangbare mening die niet nadenkt over wat er in de wereld aan de hand is, die niet nadenkt over Jesus Christus. Hij wordt niet gemist, omdat men Hem nooit heeft leren kennen of Hem gewoon vergeten is.

Toch komt Jesus naar zijn leerlingen toe. Zoals we vorige week zagen bij de Broodvermenigvuldiging, zo zien we het ook deze week. God laat niet toe dat zijn kinderen ten onder gaan. Hij zendt zijn Zoon, die ook ongevraagd de mens opzoekt, met zijn aanbod van genade. Op het meer, in de Eucharistie, in ons onrustige leven. Hebben wij nog wel het vertrouwen dat er uitkomst is uit de crisis van Kerk en wereld? Geloven we dat Jesus werkelijk medelijdend en barmhartig naar ons toekomt? Geloven we dat Hij er nog iets aan kan doen, of ligt ons vermoeide hoofd in de schoot als we het niet in het zand hebben gestoken?

Wat Jesus van ons vraagt, als enige tegenprestatie voor zijn aanbod van genade, is dat we geloven. En dan niet, zoals Petrus, voor even met een hele grote mond, maar ook als we de wind voelen en het water ons tot de lippen staat. Geloven niet aan de buitenkant maar met heel ons hart, als de schat in de akker. Niet bang zijn, maar vertrouwen. Niet kleingelovig zijn en meteen bij de eerste golf weer zinken, maar standvastig omdat Jesus de Zoon van God is. Gaan we verder in het vertrouwen dat Christus ook nu alles ten goede zal leiden?

Ga mee in het schip. Houd uw oren en ogen open voor de tekenen van de tijd, maar laat u niet ontmoedigen. Jesus Christus zal naar ons blijven toekomen, want daarom is Hij als Zoon van God mens geworden. Juist in een onrustige crisiswereld helpt een roes van materialisme niet. Wat echt helpt, is wat van echte waarde is. En dat blijft. Dat vieren we in de Eucharistie. Wees niet bang. Er zijn genoeg bange mensen om ons heen. Vertrouw er dan maar op, dat wij met Christus in onze boot veilig kunnen gaan, ook bij tegenwind. Met zijn hulp komen we eens terug op veilige vaste grond.

Uit: Bezinning op het Woord.

1e lezing: 1 Kon.19,9a.11-13a

2e lezing: Rom.9,1-5

Evangelie: Mt.14,22-33

Kleur: Groen. Jaar: A

Dankzegging en Eerherstel

De afgelopen tijd zijn er de meest verschrikkelijke dingen gebeurd gericht tegen de beeltenissen van heiligen en de Heilige Maagd Maria, maar laatst heb ik foto's gezien die elke beschrijving doet tarten. Zo erg, dat ik hier geen foto van wil plaatsen. Op een niets ontziende manier is op een zekere plaats het Hoogheilig Lichaam en Bloed van de Heer opzettelijk en afschuwelijk geprofaneerd. Daarom vandaag geen beschouwing of bespreking van het Evangelie van de volgende zondag, maar een oproep aan alle katholieken van goede wil om tijdens de H.Mis morgen, God te danken voor alle weldaden die Hij ons geschonken heeft en ook om Eerherstel te geven aan het Heilig Sacrament van het Altaar. 

Ik zeg dit, omdat er soms stemmen opgaan die beweren dat het Eerherstel geven zou voortkomen uit een soort van 'star' levensbeginsel, maar deze mensen gaan er gemakshalve aan voorbij dat er bijna dagelijks onvoorstelbare heiligschennis wordt uitgevoerd door de vijanden van ons geloof, overal ter wereld, in kapellen, kerken en plaatsen van gebed. God de heer accepteert deze heiligschennis niet, en als wij geen Eerherstel geven, kan de Almachtige Heer wel eens besluiten om deze wereld voor zijn diabolische vermetelheid zwaar te straffen. Laten wij daarom het niet zover komen!

Steek daarom een kaarsje op in een Mariakapel en bid een acte van Eerherstel, zoals de Litanie tot Eerherstel van het Allerheiligst Sacrament, of deze gebeden voor Eerherstel.

Onze Heer Jesus Christus en onze Moeder Maria zullen u dankbaar zijn!

De Kerk wordt vergeleken met een sleepnet

In het Evangelie van de 17e zondag door het jaar lezen we hoe Jesus het Koninkrijk van God vergelijkt met een sleepnet dat in zee werd geworpen en vissen van allerlei soort bijeenbracht. Maar... is het de lezer soms niet opgevallen dat deze gebeurtenis weer opnieuw staat opgetekend in het Evangelie naar Johannes hoofdstuk 21? Het bijzondere is de uitleg door de Kerkvaders zoals door Gregorius van Nazianze op het einde van de vierde eeuw. Hij zegt over dit stuk Evangelie naar Matteüs (13;47-50) het volgende: 

De Heilige Kerk wordt vergeleken met een net, omdat het in de handen van vissers wordt gegeven, en daardoor wordt ieder mens uit de golven van deze tegenwoordige wereld in het hemelse koninkrijk getrokken, zodat hij niet verdrinkt in de diepte van de eeuwige dood. Dit net verzamelt alle soorten vissen, omdat de wijzen en de dwazen, de vrije en de slaaf, de rijken en de armen, de sterken en de zwakken, tot vergeving van hun zonden worden geroepen… Hieruit volgt: dat, toen het gevuld was, ze eruit trokken en zittend op de kust verzamelden ze het goede in vaten, maar het slechte gooiden ze weg. Want zoals de zee de wereld betekent, zo betekent de kust het einde van de wereld; en zoals het goede in vaten wordt verzameld, maar het slechte wordt weggeworpen, zo wordt ieder mens opgenomen in eeuwige verblijfplaatsen, terwijl de verworpenen die het licht van het innerlijke koninkrijk hebben verloren, in de buitenste duisternis worden geworpen. Maar nu houdt het net van het geloof goed en slecht samen in één; maar op de kust zal men ontdekken wat het net van de kerk aan land heeft gebracht.

De les die wij hieruit kunnen leren is dat op het Laatste Oordeel bekend zal zijn wie precies de goeden en wie de slechten zijn, zoals dit in het Evangelie door Kerkvader Gregorius is uitgelegd.

1e lezing: 1 Kon.3,5.7-12

2e lezing:  Rom.8,28-30

Evangelie: Mt.13,44-52 of 44-46

Kleur: Groen. Jaar: A.

Indianenverhalen over ons Geloof

In de jaren 60 ontvingen veel kinderen onderwijs in Nederland. Je had scholen op religieuze grondslag en je had ook de staatsscholen, waar het volgens insiders natuurlijk vele malen beter was. De staatsscholen waren zodanig opgesteld dat jongens en meisjes ongedeeld naar de openbare school gingen. 

Je hoefde geen profeet te zijn om in te zien dat dit soort ongedeeldheid tot bekende irritaties ging lijden. De ontluikende seksualiteit stond voor beide kanten borg voor dit soort irritaties. Maar afgezien daarvan,  de jeugd werd - niet zonder opzet - in totale duisternis gehouden, want het Licht was natuurlijk gevaarlijk. En als er al over het Licht werd gesproken, dan verschenen de indianenverhalen over het geloof, zoals: "hoe die arme Luther bij de Paus binnenkwam, terwijl de Paus zich zat vol te schranzen met voedsel", en meer van dit soort zelfbedachte ongein. Als jongere wist je niets van het Geloof op de staatsschool, want dat werd ook zorgvuldig door het systeem en de onderwijsgevenden onder het 'karpet' geveegd. Stel je voor dat je je leven betert en Christen wordt. Neen, dat kan natuurlijk niet! Je moest immers geloven in het socialisme. Dat had de toekomst hoor (kuch)!

Maar gelukkig was daar het internet om een aantal dingen recht te zetten. Niet alleen werden de indianenverhalen ontkracht, helaas verschenen ook nieuwe indianenverhalen, zoals de leugens die nu worden verspreid over de Heilige Junípero Serra (zie foto) die de oorspronkelijke bewoners in Amerika heeft bekeerd tot het Katholiek Geloof. De standbeelden van deze heilige worden met de dag wel ergens aangevallen door extreem linkse activisten of weggehaald door de plaatselijke overheid. Liefst worden deze beelden stiekem in de nacht verwijderd, want O wee, als de gelovigen daar achter komen! Natuurlijk komen die daar achter en leggen alles vast met hun mobile telefoon. Maar erger is, dat een heilige wordt beschuldigd van genocide, waar hij niets mee te maken had. En zo wordt in een acte van totale blasfemie een heilige neergehaald. Christus zei het al: "Als ze Mij vervolgden, zullen zij ook u vervolgen."

Is het niet het onderwijs dat indianenverhalen aan het verspreiden was, thans komt dit door een gebrek aan onderwijs waar vooral linkse mensen last van blijken te hebben. En dit gaat dan op speciaal voor het vak Geschiedenis en de Kerk, die bij hen totaal niet bekend is of men neemt de leugens aan die door links en andere mindere illustere figuren worden verspreid. Maar het spreekwoord: "al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel" gaat ook hier zeker op. We hoeven daarvoor niets te doen, want de waarheid heeft geen advocaat nodig om te bewijzen dat ze waar is.

Covid-19 medicijnen die immoreel zijn

Vandaag was op de website van de Nederlandse Omroepstichting (NOS) een juichend artikel te lezen over een nieuw Corona-medicijn dat op mensen is beproefd, en waarvan de uitkomst zo fantastisch mooi bleek te zijn. Het artikel kunt u hier lezen. 

Daarover kan men bij de NOS dan blij zijn, minder blij wordt het als je merkt dat de ontwikkelaar de Oxford Universiteit betreft die het middel gemaakt heeft dankzij de moord op een ongeboren kind. Daarvoor moeten wij terug in de tijd, dus in de jaren dat het nog steeds bij wet verboden was om kinderen te vermoorden door de abortus ingreep. In 1972 werd een meisje geaborteerd en vervolgens een nier uit het kind verwijderd. Vervolgens werd deze foetale niercellijn (die HEK-293 genoemd wordt) gebruikt voor het ontwikkelen van het huidige Corona-medicijn. Daarbij moet worden aangemerkt dat abortus in Nederland toen nog wettelijk illegaal en dus verboden was, maar in die dagen kneep men bij de overheid gewoon een oogje dicht. Pas in 1984 werd de abortuswet in Nederland aangenomen in de Eerste Kamer met 1 stem meerderheid. Voor het ontwikkelen van het huidige Corona-medicijn door Oxford Universiteit, moest dus een ongeboren kind worden opgeofferd en daarvoor afgeslacht.

Maar, het verhaal is niet compleet, want er zijn meer farmabedrijven die uiterst onethisch tewerk zijn gegaan. Naast Oxford Universiteit, komen we echter ook farmabedrijven tegen die het zelfde doen, zoals: Moderna, AstraZeneca, CanSino Biologics/Beijing Institute of Biotechnology, Inovio Pharmaceuticals en het Leidse Farmabedrijf Janssen in Nederland. Farmabedrijf Janssen, gebruikt echter de foetale cellijn PER.C6, afkomstig van het netvlies van een geaborteerd jongetje van 18 weken oud. En deze moord gebeurde in 1985. Het is dus niet zo dat bij herhaling geaborteerd foetaal weefsel wordt gebruikt, maar het is wel in die genoemde jaren als eerste gebruikt en later ingezet als 'medicijnfabriekje' voor het ontwikkelen van de latere Corona-medicijnen. Maar dat laatste maakt het nog niet minder erg, laat staan dat je daardoor een ethisch verantwoord medicijn krijgt. Christenen van de Katholieke Kerk mogen naar mijn mening al helemaal niet meewerken met deze gruwelpraktijken. Niet direct, maar ook niet op indirecte wijze. 

De vraag komt nu naar boven of er ook ethische Corona-medicijnen worden ontwikkeld? Het antwoord is gelukkig "ja". De vraag rijst natuurlijk of u als Katholiek wel toegang tot die medicijnen gaat krijgen, want in Nederland hebben ze het voor elkaar gekregen om 300 tot 400 miljoen doseringen van Oxford Universiteit/AstraZeneca in te kopen. Dit doet men samen met de landen Frankrijk, Italië en Duitsland. Farmabedrijven die ethisch verantwoorde medicijnen tegen Corona produceren zijn: Novavax, Sanofi Pasteur, GlaxoSmithKline (GSK), Sinovac en het Duitse CureVac. Dit laatste bedrijf uit Duitsland gebruikt z.g. RNA-technieken, waardoor je geen geaborteerd foetaal weefsel nodig hebt.

In kerkelijke kringen hebben ook de geestelijken in de Katholieke Kerk zich in de tussentijd niet onberoerd gelaten. Ik weet van bisschoppen die openlijk hebben verklaard tegen dergelijke onethisch verkregen medicijnen te zijn en deze injecties tegen Corona zeker zullen weigeren. Ook is een petitie gestart op het internet die al meer dan 27.000 handtekeningen heeft opgeleverd. 

De site van CitizenGo met de petitie vindt u hier.

Terwijl de mensen sliepen...kwam de vijand

Hoe vaak hebben wij niet de parabel van de zaaier gelezen, en denken we dat we het verhaal ook begrepen hebben? Wanneer wij echter de Kerkvaders, zoals Aurelius Augustinus erbij halen bijvoorbeeld, dan beginnen de ogen pas echt open te gaan over dit stuk Evangelie. Het is inderdaad waar: we lezen de teksten uit de Schrift wel duizenden malen en we kunnen ze soms dromen. Maar het wordt pas echt interessant wanneer we eens dieper op die teksten ingaan.

Jesus zegt in de parabel dat de zaaier langs kwam en het goede zaad uitstrooide over de aarde. Maar terwijl de mensen sliepen kwam een vijand en zaaide onkruid tussen de tarwe en ging heen. Volgens Augustinus is de vijand niet alleen de duivel, maar zijn dit ook ketters en slecht levende katholieken die in eerste instantie een verborgen leven leiden, waarbij het lijkt of het onkruid en de tarwe dezelfde zijn. Ze vormen dus één gemeenschap. Maar aangezien de Heer Jesus de aarde niet als de Kerk interpreteert, maar als de wereld, kunnen we er vanuit gaan dat ketters en de goede gelovigen in deze wereld vermengd zijn. Het is volgens Augustinus niet meteen te verwachten dat elke ketter of schismaticus fysiek van de Kerk wordt gescheiden, want de Kerk draagt immers velen die hun valse meningen niet zo publiekelijk verdedigen om zo niet de aandacht te trekken. Zouden ze dat wél doen, dan worden ze immers weggestuurd uit de Kerk. Ook deelt Kerkvader Chrysostomus dezelfde mening door te stellen dat ketters zich eerst in de schaduw ophouden. 

De Heer Jesus legt uit dat er niet meteen wordt opgetreden om alles wat kwaad is uit het veld te verwijderen. Daartoe geeft hij de opdracht om eerst te wachten tot de oogst. Maar is bij het naderen van de oogst het onkruid niet veel beter te onderscheiden tussen de tarwe? Het antwoord is natuurlijk ja. Dan weten we dus daaruit dat we de tijd van de oogst naderen, dus op het moment als het onkruid zich overduidelijk manifesteert. Zien wij deze tekenen niet vandaag? Hoe de zonde in de wereld zover blijkt voor te woekeren dat ze duidelijk en onmiskenbaar zichtbaar is geworden? Met andere woorden: naderen wij niet de tijd van de oogst (een symbool voor het Laatste Oordeel)?

Zijn de dienstknechten soms diegenen die de Heer de maaiers noemt? Augustinus geeft hierop het commentaar dat die maaiers de engelen zijn, maar zegt er óók bij dat tegelijkertijd niemand durft te beweren dat de engelen onwetend waren wie het onkruid heeft ingezaaid. Dus moeten we begrijpen dat hier de gelovigen als de dienstknechten worden voorgesteld. 

De conclusie is dus, dat ondanks de buitengewone kwaadaardigheid en geslepenheid van de duivel om onkruid tussen de tarwe te zaaien, het Laatste Oordeel een totale nederlaag voor het kwade zal betekenen. Het onkruid wordt verzameld en in het vuur gegooid (een symbool voor de Hel). De tarwe wordt ook verzameld, maar blijft behouden in de schuur (een symbool voor de Hemel).

1e lezing Wijsh.12,13.16-19

2e lezing Rom.8,26-27  

Evangelie Mt.13,24-43 of 24-30

Kleur: Groen. Jaar: A.

De Parabel van de Zaaier

“Die dag verliet Jesus het huis en zette zich neer aan het meer. En een talrijke menigte verzamelde zich om Hem heen, zodat Hij in een boot ging zitten, terwijl heel de menigte op de oever bleef staan. En Hij sprak hun in gelijkenissen over vele dingen. Hij zeide: Zie de zaaier ging uit om te zaaien.” (Matteüs 13 e.v.)

In het Evangelie van de vijftiende zondag door het jaar lezen we over de Parabel van de Zaaier. In het kort gezegd: Een groot deel van het zaaigoed valt, zoals we lezen, niet altijd in goede aarde. Een gedeelte viel langs de weg en de vogels van de lucht aten het op. Een ander deel viel op steengrond waar het niet veel aarde had, kwam snel op, maar nadat de zon aan de hemel steeg, verschroeide het zaad en bleef zonder vrucht omdat het geen wortel had geschoten. Een ander deel viel tussen de doornen. De doornen schoten op en verstikten het. Weer een ander deel viel echter op goede grond en dit leverde vrucht op.

De eerste alinea is niet zonder reden geschreven, dus hoe Jesus eerst aan het meer gaat zitten, en daarna plaats neemt in de boot. De boot (een schip) kan volgens Kerkvader Hilarius worden gezien als het symbool van de Kerk waar Jesus uit Leert. Maar de mensen die niet in de boot zitten (dus niet in de Kerk zijn) horen onze Heer spreken in gelijkenissen. De reden is volgens Jesus dat er sprake is van een zekere mate van schuld. Men heeft wel ogen en oren, maar men weigert om te zien (zie daarvoor Matteüs 13;14-15). Dus aan hen die ongelovig bleven, ondanks de lessen en wonderen van Jesus, wilde Hij de diepere zin van de gelijkenissen niet uitleggen omdat ze er geen nut uit zouden trekken. Maar de Apostelen, de gelovigen die in het schip verblijven, luisteren naar de stem van de Genade en daardoor ontvangen zij nog meer gunsten van God. Sommige bijbelcommentatoren zien in de poging van de Verlosser om een aantal van hen die buiten staan, langzamerhand tot nadenken te brengen. Ook als de weg moeilijk is, wordt nog een poging ondernomen. 

We zien hier duidelijk dat Jesus zijn Leer toont aan de mensen, maar dat Hij niemand ergens toe dwingt. God de Heer neemt de vrijheid van de mens zeer serieus. Dus kan er ook geen sprake zijn van een soort dwang die anderen in ons menen te kunnen zien. 

Zo was er onlangs een discussie op de Social Media over de oprichting van een Katholieke school in het Nederlandse Vught. Iemand reageerde daarop door te stellen dat men niet zat te wachten op een soort "koranschool." Probleem is dat de Kerk nooit koranscholen heeft gehad en dat dwang altijd wordt vermeden, juist in het licht van het Evangelie. Ook werd er gesuggereerd dat er een soort bekeringsdwang zou volgen, maar zo werkt bekering helemaal niet. Men bekeert zich immers onder invloed van de genade die van God komt, en men moet ook daadwerkelijk met die genade meewerken. Mensen kunnen die genade van bekering namelijk ook afwijzen. Niemand wordt door God gedwongen en ook Jesus dwong niemand ergens toe. En het is zeker niet waar dat het verstand van de mens opeens boven het Geloof zou staan. Het is immers andersom: het Geloof staat boven het verstand. De persoon die reageerde dacht in wetenschappelijke termen en het verstand, alsof dat het enige criterium zou zijn. Maar er kan nooit sprake zijn van een werkelijke tegenstelling tussen Geloof en het verstand, aangezien dezelfde God die de mysteries openbaart en het Geloof meedeelt, ook het licht van het verstand in de menselijke geest heeft doen neerdalen. 

Er is dus nogal wat verwarring over het Katholiek Geloof en helaas zijn diegenen die het minst gevormd zijn ook diegenen die direct in de pen klimmen en beweringen doen die nergens op slaan. En dat is jammer, want verwarring over ons Geloof kan toch wel als een belangrijke hinderpaal worden gezien voor de redding van de zielen. Daarom is goede vorming van de leek ook zo van belang. Dat laat Jesus in dit prachtig stukje Evangelie goed zien.

1e lezing: Jes.55,10‑11

2e lezing: Rom.8,18‑23

Evangelie: Mt.13,1‑23 of Mt.13,1‑9 

Kleur: Groen. Jaar: A.

Nederigheid en Zachtmoedigheid. Het zachte juk.

Onze Heer Jesus Christus leert ons deze zondag om trots en pretenties te vermijden. Aan deze mensen wordt geen inzicht gegeven, maar God houdt de openbaring voor hen verborgen. Dus voor hen die voor wijs en verstandig zijn in eigen ogen - vooral naar het oordeel der wereld - openbaart God zich juist niet aan hen. God openbaart zich juist alleen aan de nederigen der harten. Ook bij de genezing van de blindgeborene zegt Onze Heer Jesus iets soortgelijks: “Tot dit vonnis ben ik in deze wereld gekomen: dat de blinden zouden zien en de zienden blind zouden worden.” (Johannes 9;39). 

We moeten als Christenen daarom oppassen voor hoogmoed, het hebben van pretenties, en de mening dat we inzicht hebben op eigen gezag, waardoor juist geestelijke verblindheid ontstaat. De komst van Jesus wordt aangekondigd door de profeet Zacharia in de eerste lezing, waarbij Jesus nederig en zachtmoedig op een ezeltje tot ons komt. Ook hier wordt ons geleerd om diezelfde nederigheid en zachtmoedigheid in de praktijk te brengen en helemaal geen pretenties te hebben. Jesus geeft ook aan hoe we zijn zachte juk moeten overnemen, juist door de nederigheid en de zachtmoedigheid te beoefenen, waardoor wij rust vinden voor onze zielen.

Velen in de tijd van Jesus hadden inderdaad nogal wat pretenties en daardoor werd de openbaring juist van hen weggenomen. Het is toch opvallend dat het eenvoudige Joodse volk van Israël open stond voor onze Zaligmaker, maar dat de meesten in het Joodse establishment van Hem niets wilden weten. Dat waren vooral bepaalde Schriftgeleerden en Farizeeën bijvoorbeeld. De boodschap deze zondag is duidelijk: willen we inzicht krijgen in de Schrift, dan moeten wij gewoon aan Jesus eerlijk toegeven dat wij maar arme blinden zijn en dat wij zeker niet op eigen kracht inzicht kunnen verwerven. Hoe ontroerend mooi is toch het gebed: “Heer, maak dat ik zien kan!”

1e lezing:  Zach.9,9-10  

2e lezing:  Rom. 8,9.11-13

evangelie: Mt.11,25-30

Kleur: Groen. Jaar: A.

Een veeleisende Christus

Wanneer we het Evangelie van de 13de zondag door het Jaar lezen, valt het wel op dat we met een veeleisende Christus te maken hebben. Duidelijk niet een Christus die voortdurend water bij de wijn doet waardoor er alleen maar water achterblijft. Neen, het is duidelijk dat er van ons veel gevraagd wordt. Dat begint al met de opmerking van Christus dat "wie zijn vader en moeder meer bemint dan Mij, is Mij niet waardig." Christus wijst naar de wet om God boven alles te beminnen. Ook in de Tien Geboden zien wij dat. De eerste drie artikelen wijzen eerst naar God zelf, en de eer die wij Hem moeten geven. Daarna volgt de regel: "eert uw vader en uw moeder". Een veeleisende Christus dus en niet zonder reden, want anders verzandt het goede streven naar de bekende 'brede weg' die velen zullen inslaan naar het verderf. Alleen de smalle weg en de nauwe poort leiden naar het leven. 

Maar hoe vaak zie je niet in de Kerk het tegenovergestelde? Hoe vaak kom je niet priesters tegen en zelfs bisschoppen die steeds maar weer water bij de wijn willen doen? Iets soortgelijks zag ik onlangs bij de Catechismus van de Katholieke Kerk, waarbij iemand de versie van 1992 met de huidige versie vergeleek inzake de doodstraf. Dat men de doodstraf wil afwijzen is iemands goed recht, maar dat betekent nog niet dat staten geen recht zouden hebben om zichzelf tegen bijvoorbeeld oorlogsmisdadigers te beschermen. Dat Rome gezwicht is voor de jarenlange mediale druk om water bij de wijn te doen, heeft nu tot gevolg dat er gegarandeerd vragen gesteld gaan worden over het Kruisoffer van de Heer, en of dat wel zo zinvol is om te handhaven, want ook Christus werd ter dood gebracht. Straks komt er weer iemand anders die vindt dat de H.Mis ook maar moet sneuvelen, omdat Kruisoffer en H.Mis dezelfde zijn. Als je zo door redeneert wordt water niet in wijn, maar wijn in water veranderd, met alle nare gevolgen van dien. 

Daarom moet de Kerk ophouden steeds maar aan de verlangens te voldoen van lieden die niets met de Kerk te maken hebben, want die vragen nog het hardst om dit soort maatregelen. Er moet ook eens gewoon een NEE verkocht worden, en duidelijk uitgelegd dat Christus niet gekomen is om ons stenen als voedsel te geven en Hij is zeker niet gekomen om toe te zien dat zijn voorschriften en zijn Leer voortdurend worden aangepast aan de modegril van de dag.

1e lezing: 2 Kon.4,8‑11.14‑16a

2e lezing: Rom.6,3‑4.8‑11 

Evangelie: Mt.10,37‑42

Kleur: Groen. Jaar: A.

Devotie van het Heilig Hoofd van Jesus

Teresa Higginson (1844-1905) was een katholieke onderwijzeres. Ze werd geboren in Noord-Wales, woonde het grootste deel van haar leven in Noordwest-Engeland en Schotland en overleed in Devon. Het lijkt erop dat ze veel bovennatuurlijke gaven van God heeft ontvangen, zoals genezing, profetie, bilocatie en de stigmata. Deze Devotie was mij overigens onbekend, totdat een Engelse relatie mij vorig jaar daarop wees. 

Er wordt beweerd dat Teresa door Christus is uitgekozen om de toewijding aan zijn Heilige Hoofd bekend te maken als de zetel van de Goddelijke Wijsheid. Dit zou een remedie zijn voor een tijd van buitengewone intellectuele trots en wegvallen van het geloof. Het zou niet alleen de voltooiing van de toewijding aan het Heilig Hart zijn, maar ook de bekroning van alle devoties. Er werd zelfs geprofeteerd dat het het enige middel zou zijn voor de bekering van Engeland.

De zaak over Teresa werd na haar overlijden in 1937 naar de Congregatie voor de heiligverklaringen in Rome gebracht. Op 21 februari 1938 kreeg Monseigneur O'Brien, de vice-postulator, een brief van de Secretaris van de Congregatie waarin hij meedeelde dat het Heilig Officie de Non Expedire had uitgesproken bij de introductie van haar zaak. De Non Expedire is een soort ‘meer tijd nemen’.

Er is gesuggereerd dat misschien de nadruk op de publieke eer vanwege het Heilig Hoofd van Onze Lieve Heer een rol had gespeeld bij het opschorten van de Devotie; er waren in die tijd verschillende oproepen tot toewijding aan verschillende delen van het lichaam van Onze Lieve Heer geweest; Rome had er tegen kunnen reageren. Een brief van het Vaticaan in februari 1949 bevestigde echter dat er geen onoverkomelijk obstakel was voor de zaak Higginson. Professor Paul Haffner heeft de Congregatie voor de Heiligverklaringen nog in Rome bezocht; maar haar zaak ligt nog steeds op de plank - in afwachting van zijn tijd. De datum waarop dit gebeurde is mij echter niet bekend. Een wonder dat aan haar voorspraak kan worden toegeschreven, zou de zaak opnieuw een vliegende start kunnen geven.

DE DEVOTIE UITGELEGD

Het Hart is het universele symbool van liefde.

Toewijding aan het Hart van Jesus is een erkenning van die liefde die zo centraal staat in het christelijk geloof: "Het Heilig Hart wordt ... terecht beschouwd als het belangrijkste teken en symbool van die liefde waarmee de Goddelijke Verlosser voortdurend de Eeuwige Vader en alle mensen liefheeft zonder uitzondering." (Katechismus van de Katholieke Kerk §478). Maar de grote missie van Teresa Higginson was om toewijding aan het Heilige Hoofd van Onze Heer te promoten als de Zetel van Goddelijke Wijsheid, niet als vervanging voor toewijding aan het Heilige Hart, maar als de perfectie ervan. Dit klinkt in eerste instantie raar. Er is echter maar een kleine reflectie voor nodig om de buitengewone betekenis die het geeft te herkennen; het is het hoofd dat het hart beheerst en leidt: wijsheid geleidt de liefde.

PRIVÉ OPENBARINGEN

Het gaat hier om een zogenaamde privé-openbaringen, waarvan de Kerk leert dat de Openbaring in de Heilige Schrift, de Publieke Openbaring gericht tot de hele mensheid met Jesus Christus is voltooid. Daar kan dus niets meer aan worden toegevoegd. De privé-openbaringen van Teresa Higginson voegen dus niets toe aan de geloofsschat als geheel. De rol van de privé openbaring is niet om de definitieve Openbaring te verbeteren of aan te vullen, maar deze te helpen voller te beleven. Hoewel er door Rome nog geen definitieve uitspraak is gedaan over de zaak Higginson, kan deze devotie toch privé worden aanbevolen, aangezien er theologisch geen obstakels zijn en ook bij de teksten het imprimatur is afgegeven. De beloften die Onze Heer heeft gedaan aan diegenen die deze Devotie beoefenen zijn geweldig. Hij beloofde dat diegenen die deze Devotie zou beoefenen, zijn uitverkorenen het merkteken zouden krijgen op hun voorhoofd, zoals beschreven in de laatste hoofdstukken van de Apocalyps van Johannes. 

Op de octaafdag, op de eerstvolgende vrijdag na het Hoogfeest van het Heilig Hart van Jesus moet dit feest gevierd worden.

De volledige lijst van beloften staan hier beschreven (Engels).

De gebeden (Engels) vindt u hier.

De webpagina waar alles staat beschreven (Engels) vindt u hier.

Overweging 12de zondag door het Jaar

Op het moment van schrijven bereikt mij het bericht dat een linkse 'volkswoede' zich wreekt op de beeltenissen van de katholieke heiligen en die vervolgens door een meute wordt neergehaald. Interessant verschijnsel: men lijkt zich op te werpen als 'kenner' van het totale dossier van de heilige die naar de Congregatie voor de Heiligverklaring is gestuurd, men lijkt zich op te werpen als 'kenner' van de geschiedenis en lijkt zich ook op te werpen als aanklager, rechter en beul die de strop om de hals van een beeltenis legt. Maar als je dan aan een van die linkse stenengooiers vraagt of men die persoon ook echt kent, dan is het antwoord negatief. Dat gebeurde onlangs bij de bekladding van een beeld van Sir Winston Churchill, de grote Britse leider in de Tweede Wereldoorlog die als enige politicus in Engeland opstond tegen Adolf Hitler van Nazi-Duitsland. Maar of er ook leden zijn van de AntiFacistische Actie (Antifa) die dit wel weten? Het is maar een vraag hoor. Bovendien is het 'opschonen' van de geschiedenis niet meer dan ordinaire geschiedvervalsing. Onreine dingen veeg je immers weg, zodat de komende generaties geen evenwichtig beeld kunnen krijgen van wat er werkelijk gebeurd is. Dit verduisteren van de geschiedenis heb ik zelf aan den lijve ondervonden tijdens mijn schoolopleiding: het betrof het totale verzwijgen van de bloedige vervolging van de katholieken in de 16e eeuw in sommige delen van de Nederlanden. 

Jesus zegt ons in de Heilige Schrift dat wij ons geen zorgen moeten maken over hen die wel het lichaam kunnen doden, maar niet de ziel. De ziel is immers onsterfelijk en wie goed geleefd heeft volgens de Geboden van de Heer, die hoeft zich al helemaal geen zorgen te maken. Jesus is zeer stellig, dat wij dus niet bang hoeven te zijn voor de mensen. En dat is begrijpelijk. Het maakt niet uit welke rechtbank, rechter of aanklager men ook aanstelt, zij hebben immers al helemaal niet het laatste woord. God heeft het laatste woord en niet een of andere actiegroep (lees Antifa) die meent het heft in eigen hand te moeten nemen en alles in hun lichtzinnig oordeel maar 'racistisch' noemt. Wij Christenen moeten deze mensen zeker niet vrezen. En elk beeld dat omver getrokken is, wordt toch weer opgericht, zoals de geschiedenis ons mooi laat zien. 

1e lezing: Jer. 20,10-13

2e lezing: Rom.5,12-15

Evangelie: Mt.10,26-33

Kleur: Groen. Jaar: A.

Gedachtenis Onbevlekt Hart van Maria

Uit een preek van de heilige Laurentius Justiniani, bisschop van Venetië (+1455) 

Maria overwoog bij zichzelf alles wat zij door te lezen, te luisteren en te zien vernomen had. Zo nam zij toe in geloof, groeide in verdiensten, werd verlicht door wijsheid en brandde steeds meer door het vuur van de liefde. Telkens als zij de openbaring van de hemelse geheimen die zij had ontvangen, opnieuw beleefde, werd zij van vreugde vervuld. Zij werd vervuld van de Geest, richtte zich op God en hoedde zichzelf in bescheidenheid.

Zo is de dynamiek van Gods genade. Zij tilt ons uit de diepte op naar het hoogste en vormt ons om van licht tot licht.

Maria’s hart was zeker gelukkig. Door de inwoning van de Geest en zijn onderricht gehoorzaamde zij altijd en in alles aan het woord van God. Zij liet zich niet leiden door eigen gevoel en eigen oordeel. Wat de wijsheid innerlijk voorstelde aan haar geloof, dat bracht zij uiterlijk met haar lichaam ten uitvoer. De goddelijke Wijsheid bouwde voor zichzelf het huis van de Kerk om daarin te wonen en het was passend dat daarbij de heilige Maria zou bemiddelen voor het onderhouden van de wet, voor de zuiverheid van het hart, voor het ideaal van de bescheidenheid en de geestelijke offervaardigheid.

Gelovige mens, volg haar na. Om u innerlijk te zuiveren, om u van zonden te kunnen reinigen moet gij binnentreden in de tempel van uw eigen hart. Daar let God meer op onze gezindheid bij alles wat wij doen, dan op het resultaat. Wij kunnen ons daarom toeleggen op een beschouwend leven om boven onszelf uit te stijgen en vrij te zijn voor God ofwel onze goede eigenschappen ontwikkelen en goede werken verrichten om ons eenvoudig in te zetten voor onze medemensen. Hoe dan ook, wij moeten het zo doen dat alleen de liefde voor Christus ons motief is.

Dit is een innerlijke zuivering en een welgevallig offer dat zich niet voltrekt in een gebouw van steen, maar in de tempel van ons hart. Daarin treedt Christus, onze Heer, met vreugde binnen. 

(Bron: Lezingendienst Getijdengebed)

Hoogfeest van het Heilig Hart van Jesus

Op de derde vrijdag na Pinksteren vieren wij het Hoogfeest van het Heilig Hart van Jesus. Op de daaropvolgende vrijdag zijn er katholieke gelovigen die het Heilig Hoofd van Jesus vereren volgens een devotie die door Christus is geopenbaard aan de dienares Teresa Higgison uit Engeland. Deze devotie is ontstaan in de laatste helft van de 19e eeuw, maar is helaas weinig bekend bij de gelovigen in de rest van de wereld. Ik kom daar in een ander schrijven nog op terug.

De devotie van het Heilig Hart is na 1956 voor de hele Universele Kerk mogelijk gemaakt dankzij Paus Pius XII die op 15 mei van dat jaar de viering voor de Kerk toestond. De reden was ook dat er in die tijd een bepaalde laster de ronde deed en zelfs de devotie van het Heilig Hart in twijfel werd getrokken. Het is dankzij Paus Pius XII dat hier een einde aan werd gemaakt. 

We worden opgeroepen om Jesus met heel ons hart lief te hebben, Hem te beminnen, maar evenzo moeten wij onze vijanden beminnen. Tevens worden wij opgeroepen om berouw over onze zonden te hebben en Hem zoveel mogelijk eerherstel te geven. Maar de verering van het Heilig Hart van Jesus heeft ook een diepere zin. Uit het doorboorde Hart van de Heer werd immers Zijn Bruid geboren. Daar werd de Deur van de Ark geopend en daar stroomde de genade waardoor wij gewassen kunnen worden in het Bloed van het Lam, 

Jesus' gemartelde en verheerlijkte mensheid werd voor ons eerste en laatste, de enige en mateloze bron van de genade. Dat is: de bron van het eeuwige leven. Zij werd dat, door de schande van het kruis en door de glorie van de verheerlijking. En deze edelmoedige bronaar stuwt haar wateren door de Kerk, door het mystieke Lichaam des Heren, van zijn Geest en Kracht vervuld. De devotie tot het heilig Hart van Jesus betekent aldus, wel verstaan, ook devotie tot de Kerk, zijn Bruid.

Het geslachtofferde Lam is de bron van het heil die onze geluksdorst stilt en ons oneindig méér geeft dan wij denken en aldus, in de tijd van het aardse leven, voor ons ook kruis en zaligheid is. Zijn lijden heeft voor ons de Geest verdiend en de verheerlijkte Heiland schenkt Hem aan de christenen. Uit de geopende zijde en het doorboorde Hart vloeit waarlijk water des levens en verlossend Bloed.

In het Offer van de H.Mis komt het gekruisigde en verheerlijkte Lam op onze altaren en in het offermaal mogen wij onze dorst lessen aan die geestelijke Rots. (Bron: Priorij Thabor)

Ik wens u allen een Zalig en devoot Hoogfeest toe.

Hoogfeest van het Heilig Sacrament

Vandaag, op deze zondag is het wel eens aardig om wat diepere beschouwingen van het Heilig Sacrament te overwegen. Dat begint al met de lezing uit het Boek Deuteronomium hoofdstuk 8 vers 3, waarin Moses de volgende opmerking maakt: Hij heeft u vernederd en u honger doen lijden; maar Hij heeft u ook met het manna gespijzigd, dat ge nooit had gekend en ook uw vaderen niet kenden, om u te leren, dat de mens niet leeft van brood alleen, maar leeft van al wat komt uit Jahweh's mond.

Vooral over de opmerking van Moses dat de mens niet leeft van brood alleen, vinden wij wat Bijbelcommentaren, onder andere van de H. Johannes Chrysostomus. Niet van brood alleen, wordt door sommigen commentatoren gezien als het feit dat God in staat is om voedsel te maken van wat Hij wil om de mens te ondersteunen. God kan iemands leven ondersteunen zonder enig onderhoud, zoals dat bij Moses en de profeet Elia het geval was. Een andere commentator zegt: "Als het gebruikelijke voedsel ontbreekt, kan Hij iets van een bovennatuurlijke soort sturen, zoals dat bij het manna gebeurde."

Johannes Chrysostomus zegt in zijn commentaar hierover: "Het Woord van God en Jesus Christus, voeden onze ziel." Hiermee verwijst Johannes naar het Heilig Sacrament van het Altaar en dus naar dit hoogfeest van deze zondag. Een andere commentator schrijft: "God voedt ons met zijn meest Universele Woord, dat ouder is dan de Schepping."

Het zijn dus mooie overwegingen die dieper ingaan op de Bijbeltekst van het Boek Deuteronomium en die prachtig aansluiten bij dit feest van het Heilig Sacrament. 

In Duitsland zijn ze compleet gek geworden

Morgen en in sommige Kerkprovincies wordt op de eerstvolgende zondag, in de Kerk het Hoogfeest van het Heilig Sacrament van het Altaar gevierd. Jesus, de Hogepriester, heeft zijn Apostelen geleerd hoe de H.Mis (de representatie van het Kruisoffer) moest worden gevierd. Er wordt wel gezegd dat Katholieken in de Heilige Mis steeds opnieuw de Kruisdood pogen te herhalen, maar dat is een ernstige misvatting. De Heilige Mis is hetzelfde (Kruis)Offer en geen toevoeging. Dit Offer was uniek en daaraan kán niets worden toegevoegd. De H. Mis is de Onbloedige hernieuwing, de tegenwoordigstelling (re-presentatie) van het Offer van Christus. Al vanaf Apostolische tijden hebben de Apostelen de H.Mis aan God opgedragen om de verzoening tussen God en de mensen mogelijk te maken. Die verzoening kan alleen komen van het Kruisoffer, en dus alleen van de H.Mis. Om die H.Mis op te dragen heb je toch echt een priester nodig.

Maar sommigen zijn in Duitsland onlangs volledig het spoor bijster geraakt door leken te vragen gedesemd brood in een lunchbox (ja, u leest het goed!) naar het kerkgebouw te nemen en ook thuis de ‘zegen’ over het brood uit te spreken. Hierbij worden de Consecratiewoorden ook nog eens zó veranderd, dat er geen geldige Transsubstantiatie zou optreden als een priester ze zou uitspreken. Natuurlijk komen een paar vragen bij mij op: sinds wanneer kunnen leken de ‘zegen’ geven? De macht om te zegenen hoort alleen bij diegenen die gewijd zijn, dus de diaken, priester en de bisschop. Leken kunnen zelf helemaal niet zegenen. Waar halen ze in Duitsland deze waanzin vandaan?

De priester die deze kolder in Duitsland bedacht heeft, maakt de lekengelovigen maar wat wijs. Het is namelijk een Geloofspunt, dat alleen de geldig gewijde priester de macht tot consacreren heeft, en daar lijkt nu in een aantal Duitse parochies van te worden afgeweken. Alleen door de geldig gewijde priester is de Transsubstantiatie mogelijk. Leken kunnen dat al helemaal niet. En als er lekengelovigen zich zo geweldig bij ‘voelen’ dat ze dit toch mogen doen, bewijst eens en temeer dat er een enorme leemte in de Catechetische kennis is opgedoken. Wie immers goed Catechetisch onderricht heeft gehad, die zal dergelijk idiote fouten nooit maken.

En dat alles lees je dan vlak voor het hoogfeest van het Heilig Sacrament! Er kan inderdaad geconcludeerd worden dat je in elk liturgisch jaar wel een of ander idioot artikel tegenkomt in de media, compleet met bijbehorende verdwaasden, waardoor je eigen bloed gaat koken. Lieden, die niets, maar dan ook niets meer van het Katholiek Geloof blijken te weten. Maar natuurlijk hebben ze wel altijd een mening over!

Hoogfeest van de H.Drievuldigheid

In de Kosmologie (sterrenkunde) wordt er tot op de dag van vandaag gestreden over de vraag hoeveel precies de constante van Hubble wel bedraagt. Wetenschappers komen er na lange tijd van discussiëren niet uit hoeveel die waarde van Hubble is en in wat voor een soort heelal we nu precies zitten. Er zijn modellen opgesteld die met computers doorgerekend kunnen worden, maar de vraag hoe precies in de Kosmologie het heelal in elkaar zit bijvoorbeeld, daar kunnen de meningen over verschillen. En dat is logisch, want veel is nog niet bekend. Maar dat is niet alleen in de wetenschap zo.

Iets dergelijks kun je ook zeggen over het Mysterie van de Goddelijke Drievuldigheid. Drie Goddelijke personen in één Goddelijke natuur. En dat geeft tot op de dag bij alle mensen toch denkmoeilijkheden. Iemand had echter een trucje bedacht om de Goddelijke Drievuldigheid makkelijker te aanvaarden. Ik zeg duidelijk: aanvaarden, want begrijpen is niet het juiste woord. Een Mysterie is namelijk niet te begrijpen, anders zou het geen Mysterie meer zijn. De persoon stelde aldus voor: "als je naar het menselijk lichaam kijkt, dan zie je hoofd, armen, benen, handen, vingers en oren. Maar toch spreek je niet van verschillende lichamen, maar van één lichaam". Door deze redeneringsmethode kun je de Goddelijke Drievuldigheid makkelijker accepteren, en zeg je dus niet automatisch: "Heilige Drievuldigheid? Dat kan niet". Zelfs in onze gewone mensenwereld zie je soms dingen die gewoon aanvaard worden en niet in strijd blijken te zijn met de rede of de logica.

Tot op zeker hoogte is het Mysterie van de Goddelijke Drievuldigheid te volgen, maar helemaal doorgronden is voor ons mensen niet mogelijk. We kunnen ons daarom het veiligst houden aan de regels van de Kerk die dit Geloofspunt heeft opgesteld, dat er EEN God is, met DRIE Goddelijke Personen, Vader, Zoon en Heilige Geest. 

Ook een Geloofspunt is het feit dat uit de Vader en de Zoon de Heilige Geest voortkomt. De Christen maakt het Kruisteken en noemt de Drie Goddelijke Personen bij naam, bij het begin van de H.Mis of als wij onder bekoring staan om het kwaad af te weren. 

Wij zijn allen gedoopt in de Drie-ene God. Hierdoor werd de Erfzonde van ons weggenomen en kregen wij de Eerste Heiligmakende Genade. Zo werden wij erfgenamen van de Hemel en kinderen van God. Laten wij daarom God danken als wij in staat zijn morgen naar de H.Mis te komen en het heilig Kruisteken maken, want God wilde immers onze redding. Niet onze ondergang.

1e lezing: Ex.34,4b‑6.8‑9

2e lezing: 2 Kor.13,11‑13

Evangelie: Joh.3,16‑18 

Pinksteren - de Nederdaling van de Heilige Geest

In het Jodendom werd de jaaroogst zeer plechtig gevierd en vele Joden trokken in die dagen naar Jeruzalem, naar de Tempel om God te aanbidden. Het feest werd later aangevuld met de gedachtenis van de afkondiging van de Wet door God op de berg Sinaï, die in het Oude Testament met wind en vuur verscheen. Het werd gevierd op de vijftigste dag na het Joodse Pasen. Dit Joodse feest was een voorafbeelding van het feest van de Christenen; de Nederdaling van de Heilige Geest die met wind en vuur het verblijf van de Apostelen binnentrad op de vijftigste dag na de Verrijzenis van Christus. En dat feest wordt op zondag 31 mei 2020 gevierd in alle H.Missen over de gehele wereld.

De uitstorting van de Heilige Geest is niet alleen gebonden aan dat éne ogenblik wat in de H.Schrift staat beschreven: ook heden ten dage ontvangen de Christenen de Heilige Geest vooral in de Sacramenten van het Heilig Vormsel en het Heilig Priesterschap. Dus de Heilige Geest vernieuwt het leven van de Kerk voortdurend. Hij heiligt ook de ziel door talrijke influisteringen, waardoor wij in staat zullen zijn voort te gaan op de weg naar het Eeuwig Leven.

De eerste vrucht van de Nederdaling van de Heilige Geest (de Derde Persoon van de Goddelijke Drie-eenheid) was de bekering van drieduizend mensen op die ene Pinksterdag dankzij de verkondiging door de Heilige Petrus. De Heilige Geest is dus niet alleen over de Apostelen gezonden, maar gezonden over de gehele Kerk en alle gelovigen. 

De Heilige Geest geeft leven aan de Kerk en staat de Kerk voortdurend bij. Daar komt ook de onoverwinnelijke kracht vandaan die de Christen en dus de gehele Kerk in staat stelt weerstand te bieden tegen vervolgingen zodat zelfs het martelaarschap kan worden verdragen. 

Gebed tot de Heilige Geest.

Kom Heilige Geest, ontsteek in ons het vuur van uw liefde! Maak ons rein, sterk ons op onze levensweg, stort in ons de genade opdat we waarlijk heilig voor Gods Aangezicht kunnen staan! Kom Heilige Geest, Gij geeft uw gaven zevenvoud. Gij zult uw Kerk opnieuw doen verrijzen, zoals U voorspelt hebt in de H.Schrift!

Wij smeken U: geef ons Wijsheid, geef ons Verstand, geef ons Raad en Sterkte, geef ons Wetenschap en Godsvrucht en de Vreze des Heren!  

Schenk ons de vrucht van de liefde, de vrucht van Blijdschap, de vrucht van de Vrede, de vrucht van Geduld, verleen ons de vrucht van de Goedertierenheid, de Lankmoedigheid, de Goedheid en de Zachtmoedigheid. Geef ons de vrucht van de Trouw, de vrucht van de Matigheid, van Onthouding en de vrucht van de Reinheid! 

Kom Heilige Geest, ontsteek in ons het vuur van uw liefde! Vervul de harten van uw gelovigen, en Gij zult het aanzien van de Aarde vernieuwen!

Ik wens u allen een vruchtbaar en vurig Pinksterfeest toe!

Eensgezind in gebed met Maria

Eensgezind in gebed met Maria, zoals de eerste lezing besluit op de zevende zondag na Pasen. Drie kenmerken van de ideale Kerk. Drie pijlers van geestelijk leven, drie uitdagingen voor de Kerk anno 2020. In gebed. Bidden is het beleven van de relatie met God in een echt gesprek van hart tot hart. Bidden is tijd geven aan het enige echte noodzakelijke. Zonder Hem bestaat er niets. In gebed worden we dat bewust, en kunnen we onze noden en verlangens de juiste plaats geven. Hoe gekker de wereld wordt, hoe meer wij stilte voor het gebed nodig hebben. De Kerk heeft meer dan ooit biddende harten nodig. Als er niet heel veel gebeden wordt, zakken Kerk en wereld weg in de geestelijke modder. Maar positief geformuleerd: overal waar gebeden wordt, ontstaat nieuw leven en vruchten.

Met de Heilige Maagd Maria. Maria is het beeld van de hele Kerk. De hele gemeenschap van gelovige christenen is mariaal. Niet uit devotie, maar in wezen. De hele Kerk als bruid van Christus ontvangt alle zegen en genade. Zoals Maria volmaakt gelovig haar ja-woord, haar toewijding uitsprak, zo is ook de hele geloofsgemeenschap geroepen om dezelfde volmaakte heiligheid waar te maken. Maria is aldus prototype van de hele Kerk: volmaakt begenadigd, volmaakt in liefde, volmaakt in gelovige toewijding, volmaakt heilig. Dat geheim van Maria is ook ons geheim, haar intimiteit met Christus mag ook de onze zijn. Eensgezindheid. Dat vloeit voort uit het gebed en de plaats van Maria. Wie bidt, doet dat nooit alleen. We bidden tot Onze Vader en dat verbroedert ons in ons diepste wezen. Onze noden zijn onderdeel van een gemeenschappelijke nood, en onze zorgen zijn die van elkaar. Gebed brengt mensen tot elkaar, want in het gebed komt de liefde van de Vader in ons hart aanwezig en gaat daar branden, om net als in Christus uit te stromen naar anderen. Gebed schept liefde, want God zelf gaat aan het werk.

We voegen ons in het grote Lichaam van de Heer, en herkennen er onze eigen roeping en gave. Het bevrijdt ons uit een individualisme en brengt tot elkaar. De bisschoppen, de opvolgers van de apostelen, zijn onze leiders, want in gebed zijn zij verenigd met Maria. De eenheid is het gevolg van gebed en mariaal leven, en het is een pijler voor de wereldwijde kerkgemeenschap. En zo vieren we deze zondag ook de H. Eucharistie.

Uit: Bezinning op het Woord.

1e lezing Hand.1,12-14

2e lezing 1 Petr.4,13-16

Evangelie Joh.17,1-11a

Kleur: Wit. Jaar: A.

Nederland: vanaf 1 juni beperkt H.Missen met gelovigen

Vanaf 1 juni (Tweede Pinksterdag) mogen er weer Eucharistievieringen met maximaal 30 personen plaatsvinden. Vanaf zondag 14 juni (Sacramentsdag) mag ook weer de communie worden uitgereikt. Vanaf 1 juli worden mogelijk vieringen tot 100 personen weer toegestaan. Dit staat in het protocol ‘Kerkelijk Leven op anderhalve meter’ dat de Nederlandse Bisschoppenconferentie vandaag (woensdag 20 mei) heeft vastgesteld. Bisschop Harrie Smeets van Roermond heeft ook een pastorale brief geschreven die samen met het protocol is gepubliceerd.

Bij alle verruimingen blijven wel tal van voorzorgsmaatregelen en de richtlijnen van het RIVM gelden. Zo moeten kerkgangers zich vooraf aanmelden als ze naar de eucharistieviering willen komen, zodat de parochie tijdig weet wanneer het maximale aantal is bereikt. In de kerk krijgen de bezoekers plaatsen aangewezen die op ruime afstand van elkaar liggen. Ook voor het uitreiken van de communie vanaf 14 juni gelden enkele bijzondere voorzorgsmaatregelen. Zo dient iedereen die ter communie gaat vóór het ontvangen van de communie zijn handen te reinigen.

In het protocol van de bisschoppenconferentie is ook voor alle andere sacramenten en voor bedevaarten en devoties uitgebreid beschreven wat mogelijk is of welke beperkingen er blijven gelden. Daarnaast zijn er aparte protocollen voor bedienaren en voor algemene maatregelen in kerkgebouwen. Van parochies wordt gevraagd om diverse voorbereidingen te treffen, voordat vanaf 1 juni de vieringen weer kunnen beginnen.

Het protocol dat via het bisdom naar de parochies is gestuurd, bestaat uit drie delen. Het eerste deel richt zich tot alle gelovigen en geeft richtlijnen om in de kerken op een veilige en waardige wijze de liturgie samen te kunnen vieren. Het tweede deel is gericht aan de bedienaren met betrekking tot de uitvoering van hun specifieke taken in de liturgie. Het derde deel is toegespitst op het veilig gebruik van de kerkgebouwen met regels voor de inrichting en logistiek binnen het kerkgebouw, passend bij de richtlijnen vanuit het RIVM en bij het eigene van de liturgie.

De bisschoppen benadrukken het belang om in de parochies en instellingen zorgvuldig  te werk te gaan om zo goed mogelijk de veiligheid in de kerkgebouwen te kunnen waarborgen. Zij zijn blij dat er weer perspectief is op het samen kunnen vieren van de H. Mis, aanvankelijk met 30 en hopelijk vanaf 1 juli met 100 gelovigen.

De pastorale brief van onze bisschop vindt u hier.

Factsheet kerkelijk leven op anderhalve meter vindt u hier.

Protocol kerkelijk leven op anderhalve meter gelovigen, vindt u hier.

Protocol kerkelijk leven op anderhalve meter bedienaren, vindt u hier.

Protocol kerkelijk leven op anderhalve meter kerkgebouwen, vindt u hier.

Post Scriptum: Het zal de gelovigen zijn opgevallen dat het Sacrament van de Biecht tot nader order niet in de Biechtstoel kan plaatsvinden. De reden is omdat de ruimte tussen Biechtvader en Penitent daarvoor te kort is. Het Sacrament moet evenwel in een te ventileren ruimte worden toegediend waar er voldoende ruimte (1,5 meter) tussen Biechtvader en Penitent plaats kan vinden. Graag uw begrip hiervoor. 

Hemelvaart van onze Heer Jesus Christus

Op donderdag 21 mei 2020 viert de Kerk het hoogfeest van 's Heren Hemelvaart. Voor de Apostelen en volgelingen van Jesus was de Verrijzenis en Hemelvaart van de Heer een enorme versterking van hun wankele geloof.

Bij de gevangenneming van Christus was iedereen gevlucht en tijdens Pasen hielden de Apostelen het verblijf gesloten. Zo bang waren ze voor de Joodse overheden en hun gevolg. 

Maar als Jesus na zijn Verrijzenis gewoon het verblijf binnenkomt en ook later zijn H.Wonden aan de ongelovige Thomas toont, dan pas vallen werkelijk alle schellen van de ogen: het is dus tóch waar wat Jesus over zichzelf gezegd heeft! Jesus wist heel goed dat zijn Apostelen dezelfde kruisweg van lijden moesten doormaken, en daarom heeft Hij de Apostelen met zijn verschijning gesterkt. Na Christus Hemelvaart is er een grote vreugde bij de leerlingen en bij de uitstorting van de H.Geest tijdens Pinksteren is er totaal geen enkele angst meer: de deuren van het verblijf waar de Apostelen aanwezig zijn gaan wagenwijd open, alle angst om te getuigen verdwijnt, en de Apostelen schrikken er niet voor terug om voor tirannen en koningen hun getuigenis af te leggen, wat ook de consequenties voor hun zelf mogen zijn. 

De Heilige Paus Leo de Grote zei daarom in zijn preek: zo werden de Heilige Apostelen en alle volgelingen die door de kruisdood verschrikt waren en twijfelden aan de Verrijzenis, in hoge mate in hun geloof gesterkt door het zien van de werkelijkheid. Daarom werden zij bij de Hemelvaart van de Heer niet alleen door geen droefheid aangegrepen, maar zelfs met grote vreugde vervuld.

Daarom moeten Christenen niet bang zijn om te getuigen van het ware geloof. De Heer staat namelijk aan onze zijde. Hij zal ons sterken zoals Hij dat ook bij de Apostelen gedaan heeft.

Post Scriptum: Een verduidelijking voor Handelingen 1 vers 6-7 is wel op zijn plaats. De Apostelen vroegen aan Christus wanneer het koninkrijk in Israël hersteld zal worden. Het is nog altijd de oude verwachting in die dagen dat Jesus Christus aanstonds een aards koninkrijk zal stichten. Maar Jesus leert in dit vers nogmaals dat het een geestelijk rijk zal zijn (de kracht van de Heilige Geest) en een rijk voor alle volkeren. De tijd van de voleinding van het rijk op de Jongste Dag is een geheim dat alleen bij de Vader blijft. Daarom is de vraag ook voor ons net zo goed zinloos en daarom ook is het beter om voorbereid te zijn op de Jongste Dag. Laten wij daarom nuchter en wakker blijven!

Post Scriptum 2: Het is een Dogma (Geloofspunt) dat Christus met Lichaam en Ziel ten Hemel is opgestegen en aan de Rechterhand van de Vader zit. Passen wij dus op voor verkeerde verhalen en leerstellingen die soms in vroegere en oudere tijden de ronde deden en nog doen en waken wij ervoor dat ons Heilig Geloof geen schade kan worden toegebracht door afvalligen en door personen die de ketterij lief hebben gekregen. 

1e lezing Hand.1,1-11

2e lezing Ef.1,17-23

Evangelie Mt.28,16-20

Kleur: Wit.  Jaar: A.

Waarom tatoeages zetten niet verstandig is

Er is nogal wat beroering ontstaan over de opmerking van de Paus om tattoos te gebruiken zodat priesters in staat zouden zijn om zich te verbinden met de cultuur van de jongeren. Ik raad wel aan om eerst het hele verhaal te lezen: het staat hier. 

Het is logisch dat er nogal wat vragen zijn over dit onderwerp, maar vooral is het van belang dat in Leviticus hoofdstuk 19 vers 28 door God een verbod op het zetten van een tattoo is uitgevaardigd. Dus de vraag rijst of de paus niet iets gezegd c.q. bedoeld heeft wat in strijd is met de H.Schrift? En dit voorschrift geldt niet alleen voor het oude Verbondsvolk, maar evenzo voor het nieuwe Volk van God omdat er namelijk - als wij over tatooages spreken - niet altijd naar de achterliggende gedachte van de tatoeage wordt gekeken. Om een meer compleet beeld te geven wordt de tekst van vers 26 t/m 28 hieronder weergegeven:

Gij moogt niet op de bergen eten, en u niet afgeven met waarzeggerij of toverij. Gij moogt uw haar aan uw slapen niet afscheren, de rand van uw baard niet korten, uw lichaam niet kerven om een dode en geen figuren in uw lichaam snijden. Ik ben Jahweh! 

(Petrus Canisius vertaling. Leviticus 19 verzen 26-28)

Volgens de bijbelcommentaren is het kerven van een figuur in je vlees een gebruik die door de afgodendienaars, de Amorieten, in gebruik was genomen en door hen werd gepraktiseerd als een bekend persoon of een relatie was overleden. Het “eten op de bergen” was een afgodisch gebruik van de Kanaänieten en ging meestal gepaard met ontucht, waartegen hier in de H.Schrift met nadruk gewaarschuwd wordt. Zo zijn ook het scheren van het haar aan de slapen en het zich kerven en tatoeëren als afgodische gebruiken op te vatten. Ook de ontucht die genoemd wordt in het tekstgedeelte waar “op de bergen gegeten” wordt, is een vorm van afgoderij en mag dus niet door het Volk van God gepraktiseerd worden. Dus de tekst van Leviticus waarschuwt het Volk van God zich niet in te laten met afgodische praktijken. 

Omdat de vraag niet altijd kan worden beantwoord of het zetten van een tattoo bij een Christen een afgodische bedoeling heeft, lijkt het mij juist verstandig om het zetten van een tattoo niet uit te voeren. We weten immers nu zeker dat het een praktijk van afgodendienaars en heidenen was, en het zou daarom eerder getuigen van wijsheid om een tattoo juist niét aan te bevelen. En ook om ergernis te vermijden. En dat geldt dus ook als men er oprechte en eerlijke intenties bij heeft, zoals het in contact treden met de jongerencultuur. 

Daarom: vermijd de tattoo, vermijd daarom ook elke vorm van schijn van afgoderij en houd je aan het Woord van God in deze. Dat lijkt mij op dit moment de meest verstandigste keuze die een jonge Christen van de Katholieke Kerk kan maken. Maar evenzo lijkt mij dit een verstandige keuze voor de priesters die met jongeren werken of met hen in contact staan. 

Preken dat God niet straft: is dat de waarheid?

Ja, moe word je ervan: de zoveelste preek die je van een priester hoort en die beweert dat God niet zou straffen en waarbij het Coronavirus ook opeens geen straf van God kan zijn. Maar als dat waar is dat God niet straft, waarom is de duivel dan naar de Hel verwezen? Omdat God niet straft? En als wij eens een voor-conciliaire Catechismus openslaan, waarom wordt er dan wél gesproken over straffen die van God afkomstig kunnen zijn? Of beweert men soms dat de Pausen van vóór het Tweede Vaticaans Concilie het allemaal aan het verkeerde eind hadden?

Vandaag was ik weer mijn verplichte Breviergebeden aan het bidden in het Getijdenboek en 'toevallig' valt in het Middaggebed van de zaterdag van de eerste week, mijn oog op Psalm 34 (33) verzen 22 en 23: 

Het kwaad van de zonde loopt uit op de dood, wie vroomheid veracht, wordt gestraft. De Heer redt het leven van wie Hem dient, al wie tot Hem vlucht, heeft geen straf te duchten.

Dus volgens kardinalen, bisschoppen en parochiepriesters heeft de Psalmist het helemaal fout hoor, want God straft immers niet en ook niet met het Coronavirus! Maar waarom staat het er dan? Of lezen de priesters soms hun Brevier niet meer? Ik ken er die het opzij hebben geschoven! 

In het Evangelie van de zondag voor Pinksteren lezen wij over Jesus die het heeft over de mensen die Hem waarlijk lief hebben. Dat zijn zij, die de Geboden van de Heer onderhouden. Maar soms vraag ik mij af of de huidige priesters wel tot die categorie behoren... Wie immers leert dat God niet meer zou straffen, legt een valse getuigenis over Hem af. Kan zo iemand Hem waarlijk liefhebben? Laten wij daarom ophouden ons bezig te houden met vals getheologiseer en laten wij gewoon de VOLLE WAARHEID over God vertellen. Wie immers leert dat God niet straft, ontneemt de mens zelfs de mogelijkheid tot een onvolmaakt berouw. En welke priester wil dat graag op zijn geweten hebben?

1e lezing Hand.8,5-8.14-17

2e lezing 1 Petr.3,15-18

Evangelie Joh.14,15-21

Kleur: Wit. Jaar: A.

Ik ben de Weg de Waarheid en het Leven

Deze titel is gekozen omdat op zondag 10 mei 2020 een stukje Evangelie wordt gelezen waarin onze Heer Jesus zichzelf de Weg, de Waarheid en het Leven noemt. Daarom bestaat er maar één Weg, één Waarheid en Leven. Maar er zijn echter ook lieden opgedoken die met hun eigen "waarheden" aan kwamen zetten. Eerst ging dat via de godsdienst, toen via de politiek. Opvallend was dat deze valse waarheden werden gebruikt om de echte Waarheid, de Weg en het Leven te onderdrukken en te vervolgen. Valse waarheden die de Waarheid onderdrukken zijn nog steeds actief. Je vond ze onder andere in het Russisch Communisme dat zijn eigen blad uitgaf en (hoe kan het ook anders) zich "De Waarheid" noemde. Daarin stond niet de Waarheid voor de redding van de mens beschreven, want het Communisme wilde niets weten van de echte Waarheid die Christus was.

Hetzelfde heb je met religies die Onze Heer Jesus Christus en de Drie-eenheid verloochenen, zoals dat in de Islam gebeurt. Diezelfde Islam die bij voortduur een inspiratie is in Afrikaanse landen om andersdenkenden te vermoorden, en dan vooral als mensen Christenen zijn. We hoeven maar te denken aan terreurorganisaties als Boko Haram en Al Shabaab. Het vermoorden van mensen kan maar weinig met de waarheid van doen hebben, eerder heeft het te maken met een zoveelste variant van de cultuur van de dood, die wij ook in het Westen kennen en dan vooral in zaken als abortus, euthanasie en homohuwelijk. 

En was dit nog niet het enige: heden ten dage is het verkondigen van de echte Waarheid, die Christus is ook in de Westerse landen in toenemende mate een hachelijke zaak. Wie het immers aandurft om een foldertje in de bus te gooien met het Christelijk geloof, kan al op een tirade op het internet rekenen. Vooral als een folder gaat over een juiste seksuele moraal: dan is echt het hek van de dam! Gelukkig bestaat er maar één enkele Weg en Waarheid en Leven voor ons en dat is Onze Heer Jesus Christus die voor ons gestorven, begraven en verrezen is. Ook wij zullen daarom verrijzen met een verheerlijkt lichaam.

1e lezing Hand. 6,1-7
2e lezing 1 Petr. 2,4-9
Evangelie Joh. 14,1-12
Kleur: Wit. Jaar: A.

Oud-Vrijmetselaar waarschuwt voor Vrijmetselarij

Serge Abad Gallardo

In zijn jeugd sloot Serge Abad Gallardo zich aan bij de Vrijmetselarij met de overtuiging dat hij kon bijdragen aan een betere wereld. Hij keerde 24 jaar later naar Christus, ervan overtuigd dat hij de verkeerde zaak had gediend en vooral de verkeerde Meester.

Gallardo, een architect en een voormalige hoge Franse territoriale regeringsfunctionaris, was een meester en lid van de hoge gelederen van de mondiale vrijmetselaarsorde Le Droit Humain, die hij in 2012 verliet na een plotselinge bekering in het Heiligdom van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes.

Sindsdien heeft Gallardo zijn tijd besteed aan het delen van zijn lange ervaring binnen de Vrijmetselarij, waarbij hij mensen informeerde over de mechanismen en mogelijke gevaren van een dergelijke instelling door middel van regelmatige conferenties in heel Frankrijk.

Om zijn boodschap over de vrijmetselarij te helpen verspreiden, heeft hij ook een aantal boeken geschreven, waaronder Je servais Lucifer sans le savoir ('Ik diende Lucifer zonder het te weten', Pierre Téqui , 2016) en La Franc-maçonnerie démasquée ('Exposing Freemasonry', Good News, 2017).

Gallardo vertelt over zijn bekering en als eerste stap daartoe besloot hij naar de Kerk te gaan waar een beeltenis van de H.Theresia van Lisieux stond uitgesteld in de kathedraal van Narbonne. Hij besloot op een dag die kathedraal te bezoeken aangezien zijn kantoor er naast lag. Kort daarna laat hij zijn vrouw weten dat hij naar het Mariaoord Lourdes wil gaan, en daar gebeurt iets uitzonderlijks. Gallardo treedt de grot binnen en bad voor het eerst de hele Rozenkrans. Na het gebed voelde hij zich verlamd en kon niet meer voor een paar minuten opstaan. Zelf vertelde Gallardo dat hij een zeer uitzonderlijke spirituele ervaring kreeg: hij zag een sterk licht vanuit de beeltenis komen van Onze Lieve Vrouw. Later medisch onderzoek toonde aan dat er met zijn lichaam en geest niets aan de hand was. Deze ervaring leidde uiteindelijk tot zijn bekering en tot het wegbreken uit de Vrijmetselarij. 

Het uiteindelijke wegbreken van de Vrijmetselarij kostte Gallardo zijn baan, zijn inkomen en leverde hem zelfs een negatieve beoordeling voor zijn functioneren op.

Gallardo waarschuwt dat veel leden van de loge denken dat ze goed doen, maar hij vertelt dat op een dag dat hij aanwezig was in de loge van Le Droit Humain er een ritueel werd uitgevoerd die hij niet eerder gehoord had. Het maakte deel uit van de Oude en Geaccepteerde Schotse Rite. De meester zei tijdens dit ritueel: “we moeten Lucifer bedanken voor het brengen van het licht aan de mensen.” Gallardo zegt nu dat hij behoorlijk verrast was toen hij dit hoorde uitspreken. Daarbij merkt Gallardo op dat Vrijmetselaars meestal Lucifer noemen in plaats van Satan. Met andere woorden: Vrijmetselarij is lang niet zo onschuldig als men wel in die kringen doet voorkomen.

Opvallend is dat het hele Franse politieke spectrum van links tot rechts door de Vrijmetselarij geïnfiltreerd is en dat er politieke besluiten op maatschappelijk gebied worden genomen met een duidelijke antichristelijke insteek. 

Het is volgens Gallardo absoluut geen samenzweringstheorie om te zeggen dat de Vrijmetselarij een sterke politieke macht over de samenleving heeft. Er zijn namelijk solide bewijzen. In Frankrijk bijvoorbeeld werd de wet die de anticonceptiepil toestond (1967) geïnitieerd door Lucien Neuwirth, een Vrijmetselaar. Bovendien werd de Franse abortuswet (1975) gepromoot door Simone Veil. Gallardo weet niet of ze zelf vrijmetselaar was, maar ze stond in ieder geval openlijk dicht bij de vrijmetselaarsidealen (ze ontving bij haar dood in 2017 levendige eerbetuigingen van de grootste Franse vrijmetselaarsloges). Bovendien was de eerste politicus die probeerde de legalisatie van euthanasie in Frankrijk te introduceren, de Vrijmetselaar en de Franse senator Henri Caillavet, in 1978. Op dezelfde manier werd de wet op het homohuwelijk (2013) gepromoot door de Franse politicus Christiane Taubira, die Gallardo ontmoette in Guyana, en die ook Vrijmetselaar is.

De reden waarom dit soort antichristelijke wetgevingen er makkelijk doorgedrukt kunnen worden zit in het feit dat in Frankrijk maar liefst 35% van alle Franse afgevaardigden en senatoren Vrijmetselaar zijn, terwijl Vrijmetselaars maar 0.03% van de Franse bevolking vertegenwoordigen. Met andere woorden: Vrijmetselaars zitten voornamelijk in de politieke macht van een land. In Frankrijk is de kans 120 maal groter dat iemand wordt afgevaardigd of een senator wordt, dan iemand die geen lid is van de loge. 

Dan is er de zogenaamde "Fraternelle parlementaire", een informele organisatie die gekozen functionarissen op het hoogste politieke niveau samenbrengt. Ze komen uit alle maçonnieke groepen, waaronder enkele die niet noodzakelijk bondgenoten zijn. De Fraternelle wordt achtereenvolgens voorgezeten door mensen van links en rechts. Het is - volgens Gallardo geen toeval dat Franse burgers niet meer weten op wie ze moeten stemmen.

Een oplossing voor deze ernstige bedreiging voor de democratie is, volgens Gallardo, het afschaffen van geheimhouding en het verplichten van politici om publiekelijk te zeggen dat ze Vrijmetselaars zijn. De burgers zouden in ieder geval duidelijk weten op wie ze stemmen.

Het hele verhaal is te lezen op de NCRegister.

Ware en valse herders

In het Evangelie van de 4e zondag na Pasen lezen we hoe Jesus zichzelf de Deur noemt en wie niet door die deur komt en de schaapstal via een andere weg binnenkomt, hij is een dief en een rover (Joh.10;1-10). De woorden die de Heer gebruikt, gebruikt Hij dus niet alleen voor zichzelf, maar Hij noemt ook zijn vijanden die de Schaapskooi (de Kerk) binnentreden en dan kun je volgens Kerkvader Johannes Chrysostomus ook denken aan de antichrist en bepaalde valse Christenen. Kerkvader Chrysostomus verklaart niet alleen de Deur als de Christus, maar ook het Woord van God, de H.Schrift. Hij zegt over de Deur die ook de Schrift is: "Ze geven ons kennis van God, ze beschermen de schapen, ze sluiten de wolven uit en ze blokkeren de toegang tot ketters" Volgens deze kerkvader kunnen de rovers en dieven tevens verwijzen naar de geboden en tradities die mensen op eigen gezag hebben gemaakt en daardoor juist de Wet negeren. 

De vraag luidt of je dit tegenwoordig niet steeds meer in de Kerk van vandaag ziet. Hoe vaak kom je niet personen binnen de Kerk tegen die dingen leren die in strijd zijn met de Leer en de Traditie van de Kerk? Die dingen leren die in strijd zijn met wat Christus (de Deur) zelf heeft geleerd? Die ronduit dingen beweren die tegen de Traditie van de Kerk zijn, zoals de voortdurende opmerkingen dat God niet straffen kan en dat een pandemie nooit iets te maken kan hebben met een Goddelijke straf? 

Hoe vaak kom je niet personen tegen die dingen leren die in strijd zijn met de Geloofspunten van de Kerk en zelfs de moed hebben de H.Sacramenten aan te vallen die de Heer nota bene (de Deur) zelf heeft ingesteld, met als voornaamste aanval, de aanval op het Hoogheilig Lichaam en Bloed van de Heer die wij ontvangen in de H.Mis? Je kunt evenwel dit uitbreiden naar alle H.Sacramenten die bij voortduur worden aangevallen en doelbewust worden geprofaneerd, en vaak ook nog onder het mom van de 'Barmhartigheid', waarbij zelfs gescheiden-hertrouwden in staat van doodzonde toch het Lichaam en Bloed van de Heer ontvangen terwijl dit al 2000 jaar gewoon verboden is, en daardoor hun zielen verloren kunnen gaan in het Oordeel dat wij allen moeten ondergaan. Wat zijn dit voor priesters die de zielen, de aan hen toevertrouwde schapen, opzettelijk veroordelen tot de Hel? 

Zijn dat soms echte herders??

1e lezing: Hand.2,14a.36-41

2d lezing: 1 Petr.2,20b-25

Evangelie: Joh.10,1-10

Jaar: A. Kleur: Wit.

Verkeerd gebruik van het woord Proselitisme

Bisschop Strickland.

Bisschop Strickland in Texas heeft het onlangs opgenomen voor de Missionaire roeping en erop gewezen dat het woord 'Proselitisme' verkeerd wordt gebruikt. Er wordt geregeld vanuit Rome gezegd dat Proselitisme moet worden vermeden en het is Bisschop Strickland die daarop nu een reactie heeft geplaatst. De bisschop verwijst naar de Encycliek Redemptoris Missio nummer 46 van de heilige Paus Johannes Paulus II. Daarin staat het volgende belangrijke stuk te lezen:

Tegenwoordig wordt de oproep tot bekering die zendelingen tot niet-christenen richten in twijfel getrokken of in stilte overgeslagen. Het wordt gezien als een daad van 'Proselitisme'; er wordt beweerd dat het voldoende is om mensen te helpen menselijker of trouwer te worden aan hun eigen religie, dat het voldoende is om gemeenschappen op te bouwen die in staat zijn te werken voor gerechtigheid, vrijheid, vrede en solidariteit. 

Wat over het hoofd wordt gezien, is dat iedereen het recht heeft om het "goede nieuws" te horen van de God die zich openbaart en zich in Christus geeft, zodat iedereen zijn of haar eigen roeping volledig kan beleven. Deze verheven realiteit komt tot uiting in de woorden van Jesus aan de Samaritaanse vrouw: 'Als je de gave van God kende', en in het onbewuste maar vurige verlangen van de vrouw: 'Heer, geef me dit water, opdat ik geen dorst krijg' (Joh 4:10, 15).

Redemptoris Missio nr: 46.

Met andere woorden: je kan en je mag nooit zomaar de Missionaire roeping om zeep helpen door te beweren dat er sprake zou zijn van 'Proselitisme'. Er moet wel nadrukkelijk worden bijgezegd, dat dwang, op welke wijze dan ook, altijd moet worden vermeden. Degene die voor het eerst met Christus en zijn Evangelie in aanraking komt, moet daarbij altijd vrij gelaten worden om voor Hem te kiezen. Wie immers in vrijheid kiest voor Christus en in vrijheid kiest door mee te werken met de genade die God geeft, en daardoor bekeerd wordt, kan nooit bekritiseerd worden en dus ook niet diegene die het Missiewerk daadwerkelijk heeft gedaan. Het verkeerd gebruik van het woord 'Proselitisme' mag dus al helemaal geen reden zijn om met de Missionaire roeping te stoppen. 

Het is daarom goed dat Bisschop Strickland van Texas daarop gewezen heeft door een Encycliek van de vroegere Paus Johannes Paulus II naar voren te brengen. Niet iedereen kent deze Encycliek en voor wie het wil, is dit Pauselijk schrijven te lezen op de website van het Vaticaan. Dit is de link (Engels).