Zie het Lam Gods dat de zonden wegneemt!

Op de tweede Zondag door het Jaar wijst Johannes de Doper ons Jesus aan als degene in wie God ons opzoekt en naast ons komt staan. Johannes noemt het “Lam Gods”, dat de zonden van de wereld wegneemt. Het is een omschrijving, die de eerste christenen met voorliefde op Jesus hebben toegepast. Het is een omschrijving, die voor de Joden direct herkenning opriep, maar voor ons niet zo duidelijk is, ofschoon wij die woorden in elke Eucharistieviering uitspreken.

Het lam was het symbool van verzoening, bevrijding en verlossing. Het lam deed de Joden direct denken aan het paaslam, dat de bevrijding uit de dwingelandij van Egypte had mogelijk gemaakt. De Joden kenden verder de woorden van de profeet Jesaia die voorspelde, hoe de Dienaar van Jahweh wilde lijden voor zijn volk: “Als een lam werd hij ter slachtbank geleid.” “Als een schaap dat verstomt voor zijn scheerder, opende hij zijn mond niet voor een klacht.” “Het waren onze zonden die Hij op zich nam.”

Dat beeld van het lam is ook het beeld van de Messias, de Verlosser, die aan het kruis gestorven is om ons weer de integriteit terug te geven, die wij verloren hadden door het ongeloof, door onze liefdeloosheid, hebzucht en hoogmoed van haat en wraak. Johannes de Doper wijst ons Jesus aan: “Zie het Lam Gods.” Zie naar Jesus, die vrijwillig de zonde van ons getekende bestaan op zich heeft genomen. Zie naar Jesus en besef dat Hij ons niet gestraft heeft om onze schuld. God heeft de deur niet dicht gegooid. Zie naar Jesus in grote dankbaarheid.

Uit: Bezinning op het Woord.

1e lezing: Jes. 49,3.5-6

2e lezing: 1 Kor. 1,1-3

Evangelie:  Joh. 1,29-34

Kleur: Groen. Jaar: A.

Emeritus Paus onder druk gezet?

Het is een vraag die op dit moment op de Social Media (de microblogdienst van Twitter) de ronde doet: heeft iemand Emiritus Paus Benedictus XVI onder druk gezet om zijn co-auteurschap in te trekken wegens het recente boek "Vanuit de grond van ons hart"? Er zijn vreemde aanwijzingen die daar op wijzen, maar meer nog: het intrekken van de co-auteurschap wordt niet zelf door de Emiritus Paus vanuit zijn eigen mond bevestigd, maar door Aartsbisschop Gänswein die als zijn woordvoerder optrad. Merkwaardig is ook dat vanuit de briefwisseling van Robert Kardinaal Sarah blijkt dat er wel degelijk sprake is van een co-auteurschap, want er is maanden aan voorbereiding voor dit boek voorafgegaan, waarbij de Emeritus Paus ook zijn bijdrage heeft geschreven. De vrijgegeven briefwisseling dateert al vanaf september 2019. Dat is dus niet hetzelfde als een 'voorwoordje' van een boek schrijven, of beweren dat je wel iets hebt bijgedragen, daarmee suggererend dat de bijdrage van Benedictus van ondergeschikt belang zou zijn geweest. 

Engelse vertaling van brief bovenaan

Opvallend is ook dat Nederlandse journalisten die voor de Nederlandse media werken, duidelijk niet op de hoogte waren van de briefwisseling tussen Kardinaal Sarah en de Emeritus Paus, alhoewel deze correspondentie al op de 14e januari 2020 op het internet is verschenen. Er werden dingen beweerd die duidelijk kant noch wal raakten, zoals een opmerking over de Emeritus Paus die door correspondent Andrea Vreede naar voren werd gebracht, en beweerd werd dat Benedictus niet in staat zou zijn geweest om iets te schrijven.

Om duidelijk te maken wat er wél is gebeurd, druk ik hiernaast de correspondentie tussen Kardinaal Sarah en de Emeritus Paus af.

Om het verhaal wat compleet te maken zijn hieronder ook de originele brieven in het Italiaans afgedrukt. 

Opvallend is ook de ogenblikkelijke media-aanval op de Emeritus Paus en Kardinaal Sarah en dat op een manier die soms te schandelijk was voor woorden. Sommige commentatoren blijken ontzettend weinig respect en eerbied voor Benedictus te kunnen opbrengen. Weer anderen opteerden voor het ontslag voor diegenen die een bijdrage aan dit boek hadden geleverd. Hiermee werd duidelijk gehint op Robert Kardinaal Sarah, de huidige prefect van de Congregatie van de Goddelijke Eredienst. De Engelstalige uitgevers van het boek blijven overigens bij hun mening dat de Emeritus Paus een co-auteur is. Uit deze link op twitter blijkt dat Benedictus zeker 50 pagina's v/d 170 heeft bijgedragen.

Door op de afbeeldingen te klikken ziet u een vergroot exemplaar. Hieronder de Italiaanse correspondentie waaruit duidelijk blijkt dat de Emeritus Paus al lang voor het uitbrengen van het boek iets wilde schrijven over het priesterschap.

Benedictus XVI en Sarah komen op voor het Celibaat

Op de website van pastoor Cor Mennen pr. is een vertaling verschenen over het nieuwe boek, "vanuit de grond van ons hart" . De aanleiding van dit boek is de roep om het verplichte priestercelibaat te versoepelen, die vooral door ultra-liberale fracties in Kerk en wereld naar voren worden gebracht. Niet alleen Benedictus XVI en Kardinaal Sarah, maar nogal wat Kardinalen, Bisschoppen, priesters en vooral leken vinden deze versoepeling een breuk met de Apostolische Traditie die tot elke prijs voorkomen moet worden. Hieronder een tekst, waarbij de vertaling van C.Mennen afkomstig is. Het boek zal in februari worden uitgegeven. De link met bestelinformatie vindt u hier.

Nota: Er is op het moment van schrijven een hevig debat losgebarsten over de vraag of de Paus Emeritus wel co-auteur is geweest van het boek. Het antwoord daarop is ja, echter bij het publiceren van de tekst, hebben een aantal prelaten in de Kerk het nodig gevonden om te adviseren om de handtekening van de Paus Emeritus weg te laten. Waarom is niet geheel duidelijk. Zoals het er nu uitziet is het niet waar dat Benedictus alleen maar iets heeft bijgedragen aan het boek, zoals onlangs is beweerd. Hieronder volgt de tekst van C.Mennen pr. 

HET BOEK

Vandaag, feest van de Doop van de Heer, is bekend geworden, dat emeritus paus Benedictus XVI en kardinaal Sarah, prefect van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst, in februari een boek publiceren ter verdediging van het priestercelibaat. Deze ongebruikelijke stap maakt duidelijk, hoe belangrijk deze beide zeer vooraanstaande mannen in de Kerk het celibaat vinden. Ze willen duidelijk een dam opwerpen tegen de tot in Rome klinkende vraag tot (gedeeltelijke) afschaffing van het celibaat in de Kerk zoals die onlangs klonk op de Amazonesynode en vooral ook uit de ultra-liberale Duitse Kerk. Er zijn stukjes uit het boek bekend geworden. Ik heb ze hieronder voor u vertaald uit een Engelse versie.

IK KAN NIET ZWIJGEN

In de afgelopen maanden, toen de wereld vol was met het kabaal van een vreemde media-synode die voorrang kreeg op de echte synode, hebben wij elkaar ontmoet. We wisselden ideeën en zorgen uit. We baden en mediteerden in stilte. Elk van onze ontmoetingen gaf ons een gevoel van troost en rust. Onze overpeinzingen op verschillende manieren brachten ons tot het uitwisselen van brieven. De gelijkenis van onze zorgen en de convergentie van onze conclusies hebben ons ertoe gebracht de vruchten van ons werk en onze geestelijke vriendschap ter beschikking te stellen van alle gelovigen, naar het voorbeeld van de heilige Augustinus. Inderdaad, net als hij kunnen wij dit bevestigen: “Silere non possum! Ik kan niet zwijgen! Ik weet hoe verderfelijk stilzwijgen voor mij zou zijn. Want ik wil niet blijven hangen  in kerkelijk eerbetoon, maar ik denk dat ik aan Christus, de eerste van de herders, rekenschap zal moeten afleggen van de schapen die aan mijn zorg zijn toevertrouwd. Ik kan niet zwijgen of onwetendheid claimen.” (…) We doen dat in een geest van liefde voor de eenheid van de Kerk. Als de ideologie verdeelt, verenigt de waarheid de harten. Het bestuderen van de heilsleer kan de Kerk alleen maar verenigen rond haar goddelijke Meester. Wij doen dat in een geest van naastenliefde.

inleiding

ONTOLOGISCHE ONTHOUDING

De dagelijkse viering van de eucharistieviering, die een permanente staat van dienst aan God inhoudt, brengt niet vanzelf de onmogelijkheid van een huwelijkse verbintenis met zich mee. Men kan zeggen dat seksuele onthouding, die functioneel was, zich heeft getransformeerd in ontologische onthouding. (…) Tegenwoordig wordt te gemakkelijk beweerd dat dit alles gewoon het gevolg is van een minachting voor lichamelijkheid en seksualiteit. (…) Een dergelijk oordeel is onjuist. Om dit te bewijzen hoeven we alleen maar te bedenken dat de Kerk het huwelijk altijd heeft beschouwd als een geschenk van God uit de hemel op aarde. De echtelijke staat betreft echter de mens in zijn totaliteit, en aangezien de dienst van de Heer ook de totale gave van de mens vereist, lijkt het niet mogelijk om de twee roepingen tegelijk te realiseren. Zo is het vermogen om afstand te doen van het huwelijk om zich volledig ter beschikking van de Heer te stellen een criterium voor het priesterambt. Wat de concrete vorm van het celibaat in de oude Kerk betreft, moet er ook op worden gewezen dat gehuwde mannen het sacrament van de Heilige Wijding alleen konden ontvangen als ze zich hadden verplicht tot seksuele onthouding, dat wil zeggen tot een Jozefhuwelijk. Een dergelijke situatie lijkt in de eerste eeuwen heel normaal te zijn geweest.

Benedictus XVI

AFSTAND DOEN VAN ALLE COMPROMISSEN

Zonder verzaking aan materiële goederen kan er geen sprake zijn van priesterschap. De oproep om Jezus te volgen is niet mogelijk zonder dit teken van vrijheid en verzaking aan alle compromissen. Ik geloof dat het celibaat van grote betekenis is als het opgeven van een eventueel aards domein en gezinsleven; het celibaat wordt zelfs echt onmisbaar, zodat onze reis naar God het fundament van ons leven kan blijven en zich concreet kan uitdrukken. Dit betekent natuurlijk dat het celibaat alle gedragingen van het leven met zijn eisen moet doordringen. Het kan zijn volle betekenis niet bereiken als we ons houden aan de regels van bezit en de levenshoudingen die tegenwoordig gewoon zijn. Er kan geen stabiliteit zijn als we onze verbondenheid met God niet centraal stellen in ons leven.

Benedictus XVI

DE ZENDING VAN DE PRIESTER

Wat betekent het om een priester van Jezus Christus te zijn? (…) De essentie van het priesterambt wordt in de eerste plaats bepaald door het feit dat je voor de Heer staat, dat je voor Hem waakt, dat je er voor Hem bent. (…) Dit betekent voor ons om voor de Heer te staan die aanwezig is; dat wil zeggen, het wijst naar de Eucharistie als het centrum van het priesterleven. (…) De priester moet iemand zijn die waakt. Hij moet waakzaam zijn voor de bedreigende krachten van het kwaad. Hij moet de wereld alert houden voor God. Hij moet iemand zijn die op het randje staat: recht tegenover de maalstroom van de tijd. Recht in de waarheid. Recht in dienst van het goede. Voor de Heer staan moet ook altijd betekenen dat men voor de mensen zorgt voor het aangezicht van de Heer die op zijn beurt voor ons allen zorgt bij de Vader. En dit moet betekenen dat je Christus, zijn woord, zijn waarheid en zijn liefde steunt. De priester moet oprecht zijn, moedig en zelfs bereid om beledigingen voor de Heer te ondergaan. (…) De priester moet een persoon vol rechtschapenheid zijn, waakzaam, die rechtop staat. Aan dit alles moet de noodzaak tot dienen worden toegevoegd. (…) Als de liturgie een centrale plicht van de priester is, betekent dit ook dat het gebed een prioritaire realiteit moet zijn die steeds opnieuw en steeds dieper moet worden aangeleerd in de school van Christus en van de heiligen van alle tijden.

Benedictus XVI

WAT BETEKENT HET WOORD “HEILIG”?

Het woord “heilig” drukt het bijzondere karakter van God uit. Hij alleen is de Heilige. De mens wordt heilig in de mate dat hij meer bij God is. Bij God zijn is wat alleen het “ik” is, opzij zetten en één worden met het hele leven van God. Deze bevrijding van het zelf kan echter zeer pijnlijk zijn en wordt nooit zomaar ineens tot stand gebracht. De term “heiligen” kan echter ook heel concreet de priesterwijding betekenen, in die zin dat het impliceert dat de levende God een mens radicaal opeist om hem te laten dienen.

Benedictus XVI

GEEN TWEEDERANGS PRIESTERS

Het priesterlijk celibaat goed begrepen is – al is het soms een beproeving – een bevrijding. Het stelt de priester in staat zich op coherente wijze te leven en te werken in zijn identiteit als bruidegom van de Kerk. Het project om gemeenschappen en priesters van deze vreugde te beroven is geen werk van barmhartigheid. Als zoon van Afrika kan ik in geweten niet het idee ondersteunen dat de volkeren die zich op de weg van de evangelisatie bevinden, beroofd worden van de ontmoeting met een priesterschap, dat in zijn volheid beleefd wordt. De volkeren van het Amazonegebied hebben recht op een volledige ervaring van Christus de Bruidegom. Zij mogen geen “tweederangs” priesters aangeboden krijgen. Integendeel, hoe jonger een Kerk is, hoe meer zij de confrontatie met de radicaliteit van het Evangelie nodig heeft.

Kardinaal Robert Sarah

HET IS EEN LEUGEN OM OVER UITZONDERINGEN TE PRATEN

De wijding van gehuwde mannen, ook al waren het voorheen permanente diakenen, is geen uitzondering, maar een breuk, een wond in de samenhang van het priesterschap. Het spreken van uitzonderingen is een misbruik van de taal of een leugen (…). Bovendien zou de wijding van gehuwde mannen in jonge christelijke gemeenschappen het stimuleren van de priesterroeping van ongehuwde priesters tegenhouden. De uitzondering zou een permanente toestand worden die schadelijk is voor het juiste begrip van het priesterschap.

Kardinaal Sarah

DE KERK IS GEEN MENSELIJKE ORGANISATIE…We leven in droefheid en lijden in deze moeilijke en onrustige tijden. Het was onze heilige plicht om de waarheid van het katholieke priesterschap in herinnering te brengen. Want daardoor wordt de hele schoonheid van de kerk in twijfel getrokken. De Kerk is niet alleen een menselijke organisatie. Ze is een mysterie. Ze is de mystieke Bruid van Christus. Dit is het waar ons priesterlijk celibaat de wereld voortdurend aan herinnert. Het is dringend noodzakelijk dat iedereen, bisschoppen, priesters en leken, zich niet langer laten imponeren door slechte pleidooien, theaterproducties, duivelse leugens en modieuze dwalingen die het priestercelibaat willen devalueren. Het is dringend noodzakelijk dat allen, bisschoppen, priesters en leken, het gelovig zicht op de Kerk en op het priestercelibaat herontdekken die het mysterie ervan beschermt. Dit zal de beste verdediging zijn tegen de geest van verdeeldheid.

Feest van de Doop van de Heer

Door zijn doop heeft de Verlosser alle waterbronnen geheiligd.

Het is gemakkelijk in te zien hoezeer wij Christus, onze Heer, dankbaar moeten zijn. Hij schenkt ons immers de vreugde van het ene feest na het andere en geeft ons telkens weer reden tot blijdschap. Want nog steeds zijn wij verheugd over de geboorte van de Verlosser en reeds verblijden wij ons over zijn wedergeboorte.

De viering van zijn komst op aarde is nog niet afgelopen en het feest van zijn doopsel moet al worden gevierd. Nauwelijks is Hij geboren voor de mensen of Hij wordt al wedergeboren ter wille van de sacramenten.

Op deze dag immers - zij het na vele levensjaren - is Hij geheiligd in de Jordaan. De Heer heeft het aldus bepaald dat Hij de ene vreugde met de andere zou verbinden: op dezelfde tijd waarop Hij eens geboren werd uit de Maagd, zou Hij geboren worden uit kracht van het mysterie van de doop. Zo is er één doorlopend feest van zijn geboorte naar het vlees en van zijn geboorte door het doopsel.

Zoals wij eerst verwonderd stonden over Hem die ontvangen werd door een zuivere moeder, zo zien wij nu op naar Hem die werd ondergedompeld in zuiver water. Beide feiten stemmen ons tot vreugde: de moeder baarde een Zoon en zij is zuiver; het water waste Christus en het is heilig. Want zoals na het baren de zuiverheid van Maria verheerlijkt is, zo is na de doop van Christus de zuiverheid van het water erkend. Toch was de gave die aan het water geschonken werd, groter dan de gave die Maria ten deel viel. Zij mocht immers alleen voor zichzelf die zuiverheid ontvangen, maar het water deelde zijn heiligheid ook aan ons mee. Zij verkreeg dat zij niet zou zondigen, het water verkreeg dat het ons van zonden zou reinigen. Zij bracht één mens ter wereld en zij is zuiver, het water schenkt het leven aan velen en is maagdelijk. Zij heeft geen andere zoon dan Christus, het water is moeder én van Christus én van hele volkeren.

Wat wij heden vieren, is in zekere zin een andere geboorte van de Verlosser. Want wij zien bij deze geboorte dezelfde tekenen, dezelfde wonderen, maar het mysterie is groter. Inderdaad, de heilige Geest die Hem eens nabij was in de moederschoot, omstraalt Hem nu in het water.

De heilige Geest, die eens Maria tot een zuivere woonstede voor Hem maakte, heiligt nu voor Hem de waterstromen. De Vader, die eens Maria met zijn kracht overschaduwde, laat nu zijn stem klinken.

Alsof zijn besluit gerijpt is, legt Hij nu getuigenis af van de waarheid, terwijl Hij eerst zijn schaduw had verleend voor de geboorte. Want God sprak: ‘Dit is mijn Zoon, mijn veelgeliefde, in wie Ik welbehagen heb; luistert naar Hem’ (Mt. 3, 17; 17, 5).

Heden wordt Hij dus gedoopt in de Jordaan. Wat is dit voor een doopsel, waarbij de dopeling zuiverder is dan de doopbron? Wat is dit voor een doopsel, waarbij het water de dopeling wast en zelf niet vuil wordt maar met zegening verrijkt? Wat betekent deze doop van de Verlosser, waarbij het water veeleer gereinigd wordt dan dat het reinigt? Dit is een nieuwe wijze van heiligen: niet zozeer wast het water Christus als wel wordt het zelf gewassen. Want vanaf het ogenblik dat de Verlosser in het water werd ondergedompeld, heeft Hij alle stromen en alle bronaders geheiligd door het mysterie van zijn doop. Sindsdien geldt voor ieder die in Christus’ naam gedoopt wil worden: het is geen gewoon water dat hem schoon wast, maar hij wordt gereinigd door het water van Christus. Daarom wilde de Verlosser worden gedoopt, niet om zelf rein te worden, maar om voor ons het water te reinigen.

(Preek van de Heilige Maximus, bisschop van Turijn († na 465))

Bron: Lezingendienst Getijdengebed.

Kranten zijn een bak vol met smerigheid

Je koopt een krant voor het nieuws te lezen, maar je wordt als lezer onaangenaam getrakteerd op het totale verval van de zeden, compleet met afbeeldingen die zowat alles onthullen wat maar te onthullen valt. Er zijn kranten (ik noem ze hier niet bij naam) die je regelrechte en ordinaire porno-bladen kunt gaan noemen. Deze rotzooi word je als lezer even finaal door je strot gestopt, zonder dat je daar als lezer ook om hebt gevraagd. 

Eén Nederlandse krant beklaagde zich erover dat de "preutsheid" weer terug van weggeweest was en dat moest maar eens afgelopen zijn, zo vonden ze daar bij de redactie. Maar deze redacteuren lijken maar niet te willen beseffen dat de mensen hun buik vol hebben van deze journalistieke smerigheid en gewoon het nieuws willen lezen. Er zijn mensen die geen kranten meer kopen, juist omdat de onkuisheid, de goorheid en de seksuele zondepest welig tieren op sommige krantenpagina's. Waarom zou je überhaupt nog een krant nemen als Christen, als je weet dat je met je bijdrage deze rotzooi uit de hel steunt? En dat heeft echt niets te maken met loze kreten als "fatsoensrakkers" en "hypocrieten" want deze Christenen willen gewoon een schone krant kunnen inlezen en niet een of andere diabolische afvalbak met de inhoud van het riool die aan je ogen voorbijdrijft.

Er zijn genoeg Christenen die voor de zuiverheid van leven kiezen, ook op persoonlijk vlak. Er zijn zelfs bekeerde LGBTQ-ers bij die niets, maar dan niets meer met deze afgoderij, deze rotzooi te maken willen hebben. Diezelfde kranten en de media melden er helemaal niets over, zodat het lijkt alsof deze bekeerlingen niet bestaan. Helaas, helaas, ze bestaan wél hoor, zoals de mensen van Freedom March (zie foto). Ik heb een aantal links voor u verzameld, zoals hier en hier. 

Dus bij deze is er ook nog positief nieuws te lezen bij het begin van dit nieuwe jaar.

Hoogfeest Openbaring des Heren - Driekoningen

In de Nederlandse Kerkprovincie wordt het hoogfeest van de Openbaring des Heren op de zondag gevierd tussen 2 en 8 januari. Omdat dit jaar 5 januari 2020 op een zondag valt wordt op de zondag een week later de Doop van de Heer gevierd.

De wijzen die op zoek zijn naar de Koning der Joden en zijn ster hebben gevolgd 'die stond in het oosten', verwijzen in feite naar ons. En niet allen wij, maar alle generaties uit de heidenen in het verleden, heden en toekomst die op zoek zullen gaan, of zijn geweest, naar Jesus onze Heer. Het is daarom ook zo treffend wat de H.Apostel Paulus schrijft in zijn brief aan de Christenen te Éfese 3;5-6: "Nooit is het onder vroegere geslachten aan de kinderen der mensen bekend gemaakt, zoals het thans in de Geest door zijn heilige Apostelen en profeten is geopenbaard: dat de heidenen door het Evangelie mede-erfgenamen zijn, medeleden en deelgenoten aan de Belofte in Christus Jesus"

Volgens de Heilige Bonaventura is de ster die wij volgen zelfs drieledig uit te leggen: De Heilige Schrift, die wij gedegen dienen te kennen, een ster die ons de juiste richting geeft zodat wij Maria de Moeder van de Heer zullen vinden, en een persoonlijke ster, namelijk de genade van de Heilige Geest. Het is nogal veelzeggend dat Koning Herodes en de Schriftgeleerden geen enkele ster hebben gezien met zo'n grote betekenis. Het werd wel geopenbaard aan Wijzen en niet aan de machthebbers van die tijd.

De Wijzen boden na het vinden van Jesus drie gaven aan. De gaven die alle generaties dan meebrengen zijn Goud, Wierook en Mirre en symboliseren het zuivere goud van onze liefde, onze wierook van onze gebeden en...de mirre van onze offers. Deze bieden wij voor Hem aan. Het is waar dat de wijzen een lange reis voor overhadden om onze Lieve Heer te vinden, maar dit geldt ook voor ons: de reis zal lang zijn, maar de uitkomst staat vast: wij zullen Onze Heer zeker vinden. 

Post Scriptum 1: Misschien dat niet iedereen weet hoe het Liturgisch precies geregeld is tussen de Openbaring des Heren en de Doop van de Heer in de Novus Ordo Missae, dus hier even een korte uitleg: in de Nederlandse Kerkprovincie wordt de Openbaring des Heren gevierd op de zondag vanaf 2 tot en met 8 januari. Als deze zondag samenvalt met 7 of 8 januari, dan wordt de Doop van de Heer op de daaropvolgende maandag gevierd. Valt dus Driekoningen vanaf 2 tot en met 6 januari, dan wordt de Doop van de Heer naar de eerstvolgende zondag verplaatst na de zondag van Driekoningen, dus 1 week later. Wanneer het feest van de Doop van de Heer gevierd wordt op de maandag na Driekoningen, dan heeft het geen eigen avondgebed op de vooravond in het Getijdengebed. 

Post Scriptum 2: Op het Hoogfeest van de Openbaring des Heren wordt in de katholieke huizen de huiszegenkaartjes opgehangen om het huis te zegenen. Op zo'n kaartje, dat al door een priester of een diaken gezegend is, staat dan de volgende tekst: 20 C + M + B 20 met daarboven de tekst in het Latijn: Christus Mansionem Benedicat (Christus zegene dit huis). CMB staat echter ook voor de namen van de driekoningen Caspar Melchior en Balthasar. De letters CMB staat echter ook voor de bruiloft in Cana, de aanbidding van de Wijzen (Magi) en de Doop van de Heer in de Jordaan (Baptisma). De letters CMB worden dus in verband gebracht met de drievoudige openbaring van de Heer. Wie nog geen huiszegenkaartje heeft wordt doorverwezen naar de eigen parochie en het pastorale team.

Post Scriptum 3: In de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie wordt ook het Driekoningenwater gezegend. Dit water is een zeer krachtig middel tegen het kwaad wegens de vele exorcismen die er over uitgesproken wordt door de priester. De gelovigen namen dit Driekoningenwater dan mee naar huis voor de zieken. Driekoningenwater zal bij veel katholieke gelovigen onbekend zijn, maar is op dit blog vermeld om het gebruik ervan aan te bevelen. Meer daarover is te lezen op de website van de St Agneskerk in Amsterdam (link).

Nieuwjaarsdag Heilige Moeder van God

Lezing uit de brief van de heilige Apostel Paulus aan de Christenen van Galatië: Toen de volheid van de tijd gekomen was, zond God zijn eigen Zoon, geboren uit een Vrouw, geboren onder de Wet om ons, slaven van de Wet, vrij te maken zodat wij de rang kregen van zonen. En opdat gij zonen zijt heeft God de Geest van zijn Zoon, die 'Abba Vader!' roept, in ons hart gezonden. Gij zijt dus niet langer slaaf maar zoon en als zoon ook erfgenaam en wel door toedoen van God.

Lieve Moeder Maria, wij danken u voor alle voorspraak bij uw Zoon en ook danken wij u voor zoveel  gebedsverhoringen die dankzij u zijn mogelijk gemaakt. Wees ook in het Nieuwe Jaar onze Voorspreekster bij uw Zoon, want de wereld is in grote nood en het gaat van kwaad tot erger. Heilige Moeder van God bid voor ons en wees onze voorspraak!

Feest van de Heilige Familie

Op zondag 29 december 2019 vieren wij het Feest van de Heilige Familie in de Liturgie van de zondag. Zoals uit het vervolg van het Evangelie blijkt, is een rustig samenleven van de H.Familie in het Joodse land niet mogelijk. Koning Herodes komt via een aantal Wijzen uit het Oosten er achter dat een Koning der Joden is geboren en wil Hem via een moordaanslag persoonlijk uitschakelen. Vrij kort na de geboorte moeten Josef, Maria en het Kindje Jesus halsoverkop - op dringend advies van de Engel - vluchten naar Egypte wegens een moordaanslag die op onze Heer werd uitgedacht. Jesus is nog niet pas geboren en machthebbers zijn al uit op zijn ondergang. Maar je kunt je wel eens afvragen: is het tegenwoordig anders gesteld dan?

De afgelopen 50 jaar is zowat alles ondernomen om de Huiskerk in Nederland kapot te maken. Tegenwoordig zijn er maar weinig Rooms Katholieke ouders meer die in de lijn van het Evangelie leven. Hoeveel Nederlandse machthebbers hebben de afgelopen decennia geen maatregelen uitgevaardigd die in feite een doodsteek bleken te zijn voor de Huiskerk in ons land? Voorbeelden zijn er genoeg: moeders die volgens onze regering moesten werken, evenals vaders, waardoor de kinderen in een of andere "opvang" terecht kwamen. En dan hebben we het niet over de enorme kosten die ouders voor de kinderopvang kwijt zijn. Ook de kerkgang wordt gefrustreerd doordat werken op zondag opeens als een heel "normaal" verschijnsel wordt aangeduid. Wie weigert als Christen op zondag te werken wordt niet zelden door werkgevers in een voorronde van het sollicitatiegesprek al afgewezen. Waarom kan de overheid niet eens stimuleringsmaatregelen voor gelovige gezinnen met kinderen lanceren? Of is dat soms te moeilijk? En waarom wordt de Huiskerk steeds ondergraven door allerlei overheidsmaatregelen?

Daarom moeten wij hopen op een moedige getuigenis van al die gezinnen met kinderen die ook echt "nee" zeggen tegen ondergravende maatregelen en waarvan die maatregelen niet zelden het gezin op de korrel lijken te nemen. Volgens het Tweede Vaticaans Concilie is het gezin de ecclesia domestica, waar de ouders door woord en voorbeeld voor hun kinderen de eerste geloofsverkondigers zijn.  Hieruit kunnen weer de roepingen te voorschijn komen voor het priesterschap en het religieuze leven.

Gelukkig bestaan ze nog: goede Rooms Katholieke gezinnen die zich niet willen conformeren naar de waan van de dag en Christus als leidraad willen nemen en niet een of andere afgod die door seksueel revolutionairen of door de inheemse bevolking in de Amazone is uitgedacht. Zij willen wél graag hun kinderen gelovig en authentiek opvoeden en er voor zorgen dat ze een fatsoenlijke kerkgang kennen. Daarom moet het authentiek katholiek gezin worden bevorderd. In het oude China wist men het al: als het gezin in orde is, dan zal het met de maatschappij vanzelf ook goed komen.

Eerste lezing : Sir.3,2 -6.12 -14

Tussenzang : ps.128,1 -5

Tweede lezing : Kol.3,12 -21

Evangelie : Mt.2,13 -15.19 -23 

Jaar: A. Kleur: Wit.

Kardinaal Müller pareert aanval

Kardinaal Müller.

In heel wat jaren heb ik meegemaakt hoe het Christendom en de H.Schrift werden aangevallen met beschuldigingen die de aanvallers vervolgens nooit echt hard konden maken. Ik heb wel eens mensen gesproken die van alles beweerden over de Schrift, maar niet met bewijzen voor hun stelling op de proppen kwamen. Met andere woorden: een stelling zonder bewijs is een leeg vat. 

Nu is dat onlangs weer gebeurd en werd in een bericht van de Duitse Tagespost, door een aantal theologen, glashard beweerd dat onze Heer Jesus Christus niet in Bethlehem geboren was, maar in Nazareth. Om deze loze aantijging te onderbouwen werd er beweerd dat de Evangelisten het verhaal over de geboorte vervalst hadden. Dit zouden ze dan gedaan hebben door het Evangelie in overeenstemming te brengen met de profetie van de profeet Micha. In Micha 5;1 wordt over de geboorte van Jesus gesproken in de stad Bethlehem. Dus die theologen beweren nu dat dit opzettelijk in overeenstemming is gebracht door 'liegende' Evangelisten...

Als reactie vroeg Kardinaal Müller zich af, "hoe zij dit dan wisten". Ja, daar kwam natuurlijk geen goed gefundeerd antwoord voor terug, en dat is ook logisch. Hoe moet je op een valse bewering een goed antwoord geven? Bovendien is er geen reden om aan te nemen dat er gelogen is om het verhaal anders voor te stellen. Want waarom zou je dat dan doen? 

Maar...er is nog meer hierover te zeggen die de stelling van deze theologen onderuit haalt.

In het Evangelie naar Johannes hoofdstuk 7 vers 52 staat er iets bijzonders: de Farizeeërs poneerden dat er volgens de Schriften geen profeet uit Galilea opstaat (en Nazareth ligt in Galilea). Deze bewering is overigens discutabel, want het is bekend dat er slechts twee profeten uit dat gebied komen, waarvan het zeker is dat de profeet Jonas uit Galilea komt en de profeet Nahum waarschijnlijk uit Galilea. Maar feit is, dat nergens in Nazareth (en Galilea) de Messiah geboren zou worden. Als Bethlehem als geboorteplaats niet waar is (volgens deze theologen), dan moet je de Heilige Schrift dus niet alleen als een vervalsing zien bij de Evangelisten.... maar ook bij het Oude Testament. En zo stort vervolgens door de leugen het ene gebouw na het andere in elkaar. En als je lang genoeg wacht houd je niets meer over. Trekt je immers één deel onderuit, dan volgt automatisch de rest. Maar als je dan vraagt: welk bewijs kunt u daar dan voor overleggen, dan blijft altijd het goed gefundeerde antwoord uit. Dit verraadt weer het feit dat het een valse beschuldiging is, met de waarschijnlijke bedoeling om het Christendom onderuit te halen. Ik sluit niet uit dat de werkelijke reden - in deze Kersttijd - is geweest om de gelovige aan het wankelen te brengen en zo zijn geloof aan te vallen.

Kardinaal Müller heeft gewoon gelijk. Als je een bewering doet, dan moet je dat bewijzen. Als je dat dus niet kunt doen, moet je deze bewering naar het Rijk der Fabelen verwijzen. Wie deze theologen waren weet ik op dit moment niet, maar het is duidelijk dat er onder het koren nogal wat veel theologisch kaf verscholen zit. 

De gelovige is bij deze gewaarschuwd. 

Geboorte van de Heer - Kerstmis

Toen de volheid van de tijd gekomen was, heeft God zijn Zoon gezonden, geboren uit een vrouw, geboren onder de wet, om hen die onder de wet stonden, te bevrijden, zodat wij de aanneming van kinderen zouden verkrijgen. (Galaten 4;4-5)

Gebed: God, de aanvang van elk Kerstfeest is ons een bron van vreugde. Laat ons nu in blijdschap de Verlosser verwachten en Hem onbevreesd tegemoet gaan als Hij zich als Rechter openbaart: Jesus Christus onze Heer. Die met U leeft en heerst in de eenheid van de Heilige Geest, God, door de eeuwen der eeuwen, Amen. (Gebed: Nederlandstalig Brevier)

Ik wens u allen een Zalig Kerstmis toe en een voorspoedig Nieuwjaar!

Bijbelcommissie slaat de plank mis

In de jaren 90 van de vorige eeuw kwam ik bij een boekhandel voor tweedehands boeken een boekje tegen over een "nieuwe uitleg" over de reden waarom Sodom en Gomorrah werden verwoest door vuur uit de hemel. Het verhaal staat in het Boek Genesis hoofdstuk 18. Die uitleg was (volgens de auteurs) dat de verwoesting veroorzaakt werd wegens de zonde van "ongastvrijheid". Zelf heb ik daar altijd een raar gevoel over gehad, want we weten immers dat er meer plaatsen in de Schrift staan die een ander beeld schetsen, namelijk de zonde van homoseksueel gedrag. Daarvoor hoef je maar de geschiedenis van Lot en zijn vrouw te lezen die in Sodom leefden. In het Boek Genesis hoofdstuk 19 vers 5 staat de volgende tekst:

"Ze riepen tot Lot: waar zijn de mannen die vanavond bij u gekomen zijn? Breng hen naar buiten bij ons, opdat wij er omgang mee hebben." (vertaling uit de PC-Bijbel).

Wie de tekst van Genesis hoofdstukken 18 en 19 eens integraal doorleest, zal merken dat het niet de gastvrijheid was die hier zo in het geding was.

Nu heeft onlangs de Pauselijke Bijbelcommissie iets soortgelijks gezegd zodat de vernietiging van Sodom en Gomorrah gereduceerd wordt tot een gevalletje van "ongastvrijheid". Zie daarvoor het hele verhaal op de site van LifeSiteNews. Het probleem echter is, waarom er dan op tenminste zeven plaatsen in de Heilige Schrift diezelfde ongastvrijheid in praktijk wordt gebracht zonder dat er vuur uit de Hemel neerdaalt om die plaats te vernietigen. Hieronder volgen de Schriftuurplaatsen. 

Het Evangelie naar Lucas, hoofdstuk 2 vers 7, waarin Josef en Maria nergens welkom waren in Bethlehem om het Kindje Jesus geboren te laten worden. Ze moesten daarvoor uitwijken naar een stal voor de dieren. Er regende als antwoord geen vuur uit de hemel op Bethlehem wegens deze ongastvrijheid.

Het Evangelie naar Lucas, hoofdstuk 9 vers 53, waarin Jesus niet door de Samaritanen wordt ontvangen omdat de reisdoel van de Heer Jeruzalem was. Er regenende geen vuur uit de hemel op Samaria als antwoord op deze ongastvrijheid.

Het Boek Deuteronomium hoofdstuk 23 verzen 3-6, waarin de Ammonieten en de Moabieten volgens de voorschriften van de Wet niet mochten worden opgenomen in de gemeenschap des Heren. Er regende geen vuur uit de hemel op Israel als antwoord op deze "ongastvrijheid."

Het Boek Numeri hoofdstuk 20 vers 18, waarin Edom geen gastvrijheid gaf aan de Israëlieten. En ook hier regende er geen vuur uit de hemel op Edom wegens deze ongastvrijheid.

Het Boek Numeri hoofdstuk 21 vers 22, waarin Sichon het volk van Israel niet wilde doorlaten in zijn gebied, en ook hier regende geen vuur uit de hemel om Sichon te vernietigen.

Het Boek Rechters hoofdstuk 19 vers 15-18, waarin een Leviet die op reis was geen onderdak wordt aangeboden. Ook hier regende er geen vuur uit de hemel op de plaats waar deze ongastvrijheid voorkwam.

Het Eerste Boek Samuel hoofdstuk 25 verzen 10-17, waarin de onverlaat Nabal geen gastvrijheid gaf aan David en zijn mannen. Ook hier regende er geen vuur uit de hemel op het huis van Nabal wegens deze ongastvrijheid. 

De uitleggers van deze bijbelcommissie hebben veel studie gedaan, maar de plank finaal misgeslagen over de vernietiging van Sodom en Gomorrah, want uiteindelijk weten we dat God nooit met twee maten meet als het om de Gerechtigheid gaat. Dus blijft de vraag waarom de ene stad (met de omliggende steden) wél werd vernietigd, maar de rest die het zelfde deed, niét werd gestraft. 

De conclusie luidt dan ook dat ongastvrijheid nooit de reden kan zijn geweest waarom Sodom en Gomorrah met hemels vuur werden vernietigd: er zijn gewoon te veel Bijbelplaatsen die totaal op iets anders wijzen en deze Schriftplaatsen blijken in strijd te zijn met de uitleg die de Bijbelcommissie onlangs eraan gegeven heeft. Wie dus beweert dat Sodom en Gomorrah werden vernietigd wegens een gebrek aan gastvrijheid, moet ook kunnen uitleggen waarom er zoveel plaatsen in de Schrift worden genoemd die het zelfde deden, maar niet werden vernietigd door hemels vuur. Maar dat doet deze commissie vervolgens niet.

We houden dan ons gewoon het best aan de traditionele uitleg van het Katholiek Leergezag, zoals wij die in de Catechismus terugvinden, en zoals die al duizenden jaren aan ons zijn overgeleverd.  

De Windhanen in oude en nieuwe tijd

Ook Jesus deed geen water bij de wijn.

Je ziet ze wel eens op kerktorens, de haan, die met de windrichting meedraait. In overdrachtelijke zin kan je dit ook toepassen op nogal wat mensen én geestelijken, die hun mening voortdurend aanpassen aan de waan of de mode die de dag voorschrijft. Daar zijn zelfs bisschoppen bij en ik kan mij het wel voorstellen dat er nogal wat gelovigen zijn die hier echt doodmoe van worden en duidelijkheid eisen. Niet dat dit altijd gebeurt, want er zijn geestelijken die er lustig op doordraaien en zich van niets aantrekken. Komt de wind van links, dan draaien zij wel naar links. Komt de wind soms van rechts, dan draaien zij naar rechts. Logisch dat de gewone gelovige kwaad wordt van dit wangedrag. Die houden er niet van dat er geestelijken rondlopen die handelen als: "zo de wind waait, zo waait ook mijn jasje".

Maar dit wangedrag kun je nooit inbrengen tegen Johannes de Doper. In het Evangelie van de derde zondag van de Advent bleek hij niet de riethalm die door de wind werd bewogen. Die riethalm bleef namelijk gewoon op zijn eigen plaats staan en verkondigde luidt de Blijde Boodschap, zonder links of rechts af te wijken. Er werd door Johannes de Doper geen druppel water in de wijn gedaan en dat leverde uiteindelijk zijn arrestatie op, compleet met gevangenisstraf in een kerker. Johannes de Doper stond en staat voor de Boodschap die hij verkondigde en daar zouden nogal wat priesters en bisschoppen van kunnen leren. Het is logisch dat een steeds veranderende boodschap de schapen het gevoel geeft alleen gelaten te worden. En misschien is het nog niet duidelijk uitgelegd heren bisschoppen, maar daar is een herder van een kudde niet voor aangesteld. Hij moet immers de kudde beschermen tegen de roofdieren en de wolven. Maar soms krijg je het idee dat er bisschoppen rondlopen die zelf de verklede wolf uithangen.

Gelukkig zijn er bisschoppen die zich wel als een ware herder gedragen, zoals bisschop Athanasius Schneider, Walter Kardinaal Brandmüller, Kardinaal Müller, Aartsbisschop Eijk van Utrecht en de Amerikaanse Kardinaal Burke. Dit zijn zonder meer goede herders die een duidelijke boodschap leveren en nergens voor terugschrikken. En mocht ik van deze dapperen niet iedereen genoemd hebben, dan kan de lezer ze zelf aanvullen. Een ding is wel zeker: deze geestelijken laten zich niet zo makkelijk uit het veld slaan en blijven onverkort de Blijde Boodschap verkondigen. Laten we daarom vaak voor deze en andere priesters bidden. Ook zij moeten heel wat beproevingen doorstaan vandaag de dag.

1e lezing:  Jer. 35, 1-6a.10

2e lezing:  Jak. 5, 7-10  

Evangelie: Mt. 11, 2-11

Jaar: A. Kleur: Paars

Duitse Katholieke Kerk op weg naar de ondergang

De Katholieke lezer is gewaarschuwd voor de Duitse Kerk, want zoals het er nu uitziet is de kans heel groot dat die officieel niet meer zal bestaan, aangezien de Commissie voor Huwelijk en gezin van de Duitse Bisschoppenconferentie het erover eens is geworden dat de zonde van Sodomie een "normale" vorm van seksuele aanleg is en Katholieken die overspel plegen gewoon de H.Communie mogen ontvangen (ja, u leest het goed). 

Het hele artikel vindt u op LifeSiteNews (Engels)

Bovendien hebben twee, niet nader genoemde hoge geestelijken - in strijd met de Leer van de Kerk verklaard - dat overspel "niet ernstig zondig" is en dat deze mensen gewoon de H.Communie mogen ontvangen. Dit alles wordt volgens deze geestelijken afgedekt door de encycliek Amoris Laetitia.

Er wordt op bijna Duitse wijze gedweept met een hele scala van 'deskundigen' die hier hun 'licht' over hebben geworpen: het zijn Duitse bisschoppen, seksuologen(?) moraaltheologen, dogmatische theologen en specialisten op het gebied van het Canoniek Recht. Maar de vraag is dan: waarom wordt de H.Schrift volledig opzij geschoven in deze Duitse discussie? Omdat de Schrift misschien niet goed uitkomt? Want daar staan zowel in het Oude als het Nieuwe Testament passages die Sodomie scherp veroordelen. Ook de Kerkelijke Leer beschouwt de "zonde van onkuisheid tegen de orde van de natuur", als een zonde die de Hemel om wraak roept. Voorstanders beweren wel dat Jesus niets over Sodomie zei, maar de Apostelen, zoals de Apostel Paulus en de Apostel Judas Thaddeus, spraken er hun veroordelingen  wel over uit. Christus stelde zelfs: "Wie u hoort, hoort Mij." Dus Christus veroordeelde Sodomie via zijn Apostelen. En wie beweert dat het Christelijk huwelijksbed onrein gelaten mag worden door overspel en dat dit niet meer 'ernstig zondig' is (zoals ze in Duitsland beweren), die moet toch eens de Brief van de Apostel Paulus aan de Hebreeën lezen. Het gaat hier om Hebreeën hoofdstuk 13 vers 4 :

"Het huwelijk moet eerbaar zijn onder ieder opzicht, en onbezoedeld het huwelijksbed; want God zal ontuchtigen en overspelers oordelen."

Daar komt nog bij dat het wegvallen van de Leer in de praxis iemand al buiten de Kerk zal plaatsten. Wie lid wil zijn van de Katholieke Kerk dient gedoopt te zijn, dient de Leer van Jesus Christus te geloven en te belijden, deel te nemen aan dezelfde Sacramenten, en de wettige herders van de Kerk te erkennen, inclusief de Paus. Maar wie de Christelijke Leer, de Leer van Jesus Christus verwerpt, zoals de Duitse Bisschoppen met hun commissie doen, kan zich moeilijk nog Rooms Katholiek noemen. Deze mensen hebben zich hiermee in feite buiten de Kerk geplaatst en als men blijft volharden in deze dwalingen, dan moet de Duitse Kerk duidelijk als niet-Katholiek beschouwd worden die ook niet meer in communio wil leven met de wereldkerk. 

Walter Kardinaal Brandmüller, emeritus president van het Pauselijk Comité voor Historische Wetenschappen, heeft gewaarschuwd dat als de Duitse Kerk op deze weg verder gaat - een pad dat de Leer van de Kerk over het celibatair mannelijk priesterschap, homoseksualiteit en huwelijk in twijfel trekt - dit zou kunnen leiden tot een 'nationale kerk' zonder 'bijna of geen banden met Rome'. De dubia-kardinaal verklaarde dat dit 'zeker de zekerste weg naar de definitieve ondergang' van de Duitse Kerk zou zijn.

Hoogfeest Onbevlekte Ontvangenis H.Maagd Maria

Omdat 8 december 2019 op een Adventszondag valt, wordt a.s. maandag 9 december daarop het Hoogfeest van de Onbevlekte Ontvangenis van de Heilige Maagd Maria gevierd. De foto hiernaast is genomen tijdens een Heilige Mis in de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie door het Instituut van Christus Koning en Hogepriester. 

Hieronder een stuk uit het Pauselijk schrijven van Paus Pius IX.

Daarom hebben we in nederigheid en vasten onophoudelijk onze privé-gebeden evenals de openbare gebeden van de Kerk aan God de Vader door zijn Zoon aangeboden, dat hij zich zou verwaardigen om onze geest te besturen en te versterken door de kracht van de Heilige Geest. Op dezelfde manier smeekten we de hulp van de hele hemelse menigte terwijl we de Parakleet vurig aanriepen. Dienovereenkomstig, door de inspiratie van de Heilige Geest, voor de eer van de Heilige en ongedeelde Drie-eenheid, voor de glorie en eer van de Maagdelijke Moeder van God, voor de verhoging van het Katholieke Geloof, en voor de bevordering van de Katholieke religie, door het gezag van Jesus Christus, onze Heer, van de gezegende apostelen Petrus en Paulus, en door onszelf: 

"Wij verklaren, spreken uit en definiëren dat de leer die stelt dat de meest heilige Maagd Maria, in het begin van haar conceptie, door een enkelvoudige genade en voorrecht verleend door de Almachtige God, met het oog op de verdiensten van Jesus Christus, de Verlosser van het menselijk ras, werd vrijgehouden van iedere vlek van de erfzonde, is een Leer geopenbaard door God en moet daarom stevig en constant geloofd worden door alle gelovigen. ”

Daarom, als iemand het zal durven - wat God verbiedt! - om anders te denken dan door ons is bepaald, laat hem weten en begrijpen dat hij door zijn eigen oordeel wordt veroordeeld; dat hij schipbreuk heeft geleden in het geloof; dat hij zich heeft afgescheiden van de eenheid van de Kerk; en dat hij bovendien door zijn eigen handelen de door de wet vastgestelde straffen oploopt als hij de fouten die hij in zijn hart denkt, in woorden of schriftelijk of op een andere manier zal uitdrukken.

Paus Pius IX

(Ineffabilis Deus) 

Johannes de Doper wil geen schijnbekeringen

Er zijn mensen die denken dat vergiffenis vragen aan God genoeg is om die vergeving te krijgen. Ze zeggen dan dat ze dit wel persoonlijk aan God zelf vragen, en dus hebben ze het Sacrament van Boete en Verzoening niet nodig. Dit werd onlangs in een kerkgebouw door iemand beantwoord met: "en hoe weet u dan zo zeker dat u die vergiffenis gekregen hebt?" Daarop kwam geen antwoord. Meteen zei de persoon daarop: "in dit Sacrament weet je zeker dat je die vergeving gekregen hebt als de priester de Absolutie uitspreekt." Ja, daar keek de opponent van op natuurlijk. 

Maar er is nog meer over te zeggen: want deze persoon die wel zelf even vergeving aan God zou vragen, had het ook niet over een volmaakt berouw, laat staan over echte bekering. Een volmaakt berouw vergeeft inderdaad elke zonde. Toch raadt de Kerk de gelovigen aan om - voordat men de Heilige Eucharistie ontvangt - het Sacrament van de Biecht te ontvangen als er sprake is van een doodzonde. Bij dit Sacrament hoort ook een echte voornemen om je leven te willen verbeteren met de hulp van Gods genade. Je moet er immers van uitgaan dat je zelf te zwak bent om deze levensverbetering uit te voeren. Anders was je immers niet naar het Sacrament van de Biecht gekomen.

Ook in de tijd van Johannes de Doper liepen er lieden rond die de zaak wel even zelf kwamen regelen. Terecht gaat de Doper te keer tegen Farizeeën en Sadduceeën die bij zichzelf zeiden "kinderen van Abraham" te zijn, maar toch even een "doopseltje" kwamen halen. Je weet immers maar nooit, zullen ze wel gedacht hebben. Maar dit is natuurlijk geen echte bekering, maar een schijnbekering. Johannes de Doper doorziet dit en vermaant deze mensen vruchten van bekering te leveren. God had ze immers toch niet nodig, want Die bezit immers de macht om zelfs uit stenen zijn kinderen te verwekken. 

Als wij dus ons willen bekeren van onze slechte wegen, en daarvoor het Sacrament van de Biecht ontvangen in deze Adventstijd, dan vraagt de Kerk niet voor niets om na afloop onze levens te willen verbeteren. Daarbij kan het Sacrament een machtig middel worden om ons te helpen. Door Gods genade gesterkt zullen wij veel beter slagen in onze opzet om die bekering echt gestalte te geven. 

1e Lezing: Jes. 11, 1 – 10

2e Lezing: Rom. 15, 4 – 9

Evangelie: Mt. 3, 1 – 12

Jaar: A. Kleur: Paars.

Diocesane Exorcisten vragen onze hulp

Zoals de meeste katholieken wel weten heeft elk bisdom in de Katholieke Kerk een exorcist aangesteld die met uitdrukkelijke goedkeuring van de bisschop een groot exorcistisch gebed mag uitvoeren over mensen die door de duivel bezeten zijn. Daarbij moet worden aangetekend dat nogal wat films over dit onderwerp de ronde doen die nou niet bepaald een erg getrouwe weergave zijn van de feiten en er zijn films die nogal overdrijven in het onderwerp. Dat is gewoon Hollywood en daar hoeft geen aandacht aan worden besteed.

De reden van deze bijdrage zit in het feit dat onlangs vier exorcisten, onafhankelijk van elkaar, bij een groot exorcistisch gebed, informatie hebben ontvangen dat er sprake is van een zeer groot diabolisch kwaad dat binnen de Katholieke Kerk blijkt te zijn binnengedrongen. Deze vier exorcisten hebben daarom een gezamenlijke verklaring uitgegeven die is opgetekend door de National Catholic Register. Deze verklaring (in het Engels) is hier te lezen.

In die verklaring roepen zij iedere Katholiek op om op 6 december 2019 a.s. een dag van eerherstel, boete, vasten en gebed te houden, waarbij de Heilige Rozenkrans wordt gebeden. Wegens de gevoeligheid waaronder deze priesters moeten werken, willen deze exorcisten niet met naam en toenaam in de krant, en dit zal dan ook gerespecteerd worden. Deze dag van boetedoening is een direct gevolg van het naar binnenbrengen van de Azteekse duivelse afgod pachamama in de Sint Pietersbasiliek en de Vaticaanse tuinen. Zie daarvoor de vorige bijdragen op dit blog hieronder.

De boetedoening en dag van eerherstel ziet er dan als volgt uit:

1) Bid de H.Rozenkrans,

2) Doe een vorm van boetedoening, zoals vasten, onthouding en andere vormen van versterving. Dit kunnen ook geestelijke verstervingen zijn als lichamelijke verstervingen niet mogelijk zijn.

3) Het bidden tot het Heilig Hart van Jesus, zoals beschreven op de website.

Andere aanbevolen handelingen die we kunnen doen, zijn een Heilig Uur voor het Heilig Sacrament houden en die dag de H.Mis bijwonen, met de intenties die in het artikel van National Catholic Register genoemd zijn.

Eerste zondag van de Advent - doemdenkers

Hoe vaak hoor je niet dat de wetenschap de zoveelste theorie gelanceerd heeft dat de Aarde, waarop we leven, zal worden verwoest? Klimaatrampen, op hol slaande temperaturen op wereldniveau, afsmeltende ijsbergen, ingewikkelde statistiek... We worden elke dag eraan herinnerd dat ons einde nabij is. Wat deze wetenschappelijke (klimaat)-goeroes er niet bijvertellen is, dat dit in hun wereldje al bijna 200 jaar gezegd wordt. Het begon met een obscure theorie geschreven door Malthus ergens in de 18e eeuw en ook hij was héél stellig: de mensheid zou door een grote hongersnood worden getroffen, omdat de groei van de bevolking groter was dan de voedselproductie. En hij kon dat nog bewijzen ook. Probleem is dat alle doemscenario's van de laatste 200 jaar in de wetenschap niet zijn uitgekomen en dat is eigelijk ook wel begrijpelijk: Malthus bijvoorbeeld, voorzag de uitvinding van de kunstmest niet, waardoor de voedselproductie gelijk bleef met de bevolkingsgroei. En ook hedendaagse - op wetenschap gebaseerde - doemscenario's houden geen rekening met een of andere uitvinding of wetenschappelijke doorbraak, waardoor de voorspelling van een ramp opeens teniet kan worden gedaan. 

De Apostel Paulus waarschuwt ervoor dat 'dag en uur' niet bekend zijn, zoals hij dat schrijft in de eerste brief aan de Christenen van Tessalonica (1 Tessalonica 5;2). En ja hoor, er gaat geen jaar voorbij of een of andere sekte of een wetenschappelijke theorie voorspelt u met dag en uur de ondergang van de Aarde met alle mensen die erop leven. En als die datum vervolgens wordt bereikt en de volgende dag aanbreekt, dan weten we het zeker: ook die voorspelling is niet uitgekomen.

In het Evangelie van de Eerste Zondag van de Advent (lezingencyclus jaar-A), waarschuwt Jesus ons voor tijden die voor zijn wederkomst zullen aanbreken. Maar nogal wat sekten (en helaas ook wetenschappers) weten niet dat Jesus in z.g. profetisch perspectief spreekt. Hierdoor is het juist niet mogelijk een bepaalde tijd, jaar of eeuw aan te geven waar deze voorspelling op is gebaseerd. Dat mag misschien vreemd lijken, maar het is wel nodig dit te begrijpen als je de H.Schrift gebruikt. Kennelijk is de datum van de Wederkomst minder belangrijk dan wij denken. Het gaat erom dat wij ons best doen om zonder zonden te leven en te leven in gerechtigheid. De goddelozen zullen inderdaad worden weggerukt, zonder dat ze hiertegen iets kunnen doen (zoals bij de zondvloed) en die dag zal over hen komen als een strik, maar de Christenen, zullen (in overdrachtelijk zin) nuchter en bezonnen worden aangetroffen, omdat zij niet zullen toegeven aan hartstochten en zinnelijke begeerten (zoals de goddelozen wel altijd doen). 

Laten wij daarom minder belang stellen aan wetenschappelijke en sektarische vooruitzichten die de ene na de andere ramp - met dag en uur - voor ons voorspelt, want dit is zinloos tijdverdrijf. Laten wij ons daarom ontdoen van de werken van de Duisternis en leven in gerechtigheid. Dat laatste zet echt meer zoden aan de dijk dan de profetenmantel te willen omslaan.

1e lezing: Jes.2,1‑5

2e lezing: Rom.13,11‑14

Evangelie: Mt.24,37‑44

Jaar: A. Kleur: Paars.

Hoogfeest van Christus Koning

Wanneer laten wij Christus koning over ons zijn? Wij horen in het Evangelie eerst wie dat niet doen: de overheidspersonen lachen Hem uit, de soldaten spotten met Hem. Ja, zelfs één van de misdadigers naast Hem ziet in Hem geen reddende koning.

Maar de andere misdadiger erkent Jesus als koning vol barmhartigheid, als Degene, Die macht heeft om kwaad te vergeven. En Hij bidt daarom: “Jesus, denk aan mij, wanneer Gij in uw koninkrijk gekomen zijt.” 

Volgens de gestigmatiseerde Anna Catharina Emmerich, had de goede moordenaar zoveel spijt van zijn wandaden, dat hij voor zijn dood aan het kruis een intens volmaakt berouw verkreeg die een half uur duurde. En hij krijgt meteen te horen waar zijn toekomstig thuis zal zijn. “Voorwaar, Ik zeg u”, zegt Jesus, “vandaag nog zult gij met Mij zijn in het paradijs.”

Er stond ooit op een bidprentje: “Ik vraag wat de goede moordenaar vroeg aan het kruis.” Zo mogen wij in het leven staan. Dat wij koning Christus altijd weer bidden om zijn barmhartigheid en dat wij vergiffenis vragen voor onze zonden en daarover echt berouw hebben. God zal ons dan zeker tegemoet komen.

1e lezing:  2 Sam.5,1-3
2e lezing:  Kol.1,12-20
Evangelie:  Lc.23,35-43

Velen zullen met Jesus Naam optreden

Jesus op de Olijfberg kijkend naar Jeruzalem.

Het Evangelie van de 33ste zondag door het Jaar, verhaalt over de verwoesting van de tempel. Sommige leerlingen zien het verband tussen die verwoesting en het einde der tijden en mogelijk hadden ze daarbij niet de Joodse Tempel op het oog, maar een tempel in de toekomst. Hoewel Jesus ons waarschuwt niet verontrust te worden en aangeeft dat er vervolgingen zullen zijn, waarschuwt Hij vooral voor misleiders die wel met zijn Naam optreden, maar velen in het verderf trachten te storten. Met andere woorden: ze geven zich uit als de Redder van de wereld, maar zijn dat niet. 

Dit Evangelie werd wel 2000 jaar geleden opgetekend, maar we kunnen ons diezelfde vraag stellen: wie zijn precies die mensen die zeggen ons naar ons doel te willen leiden? Er zijn bloggers die dit uitzoeken, en dan blijkt dat er iets heel anders schuil gaat achter de zogenaamde "goede doelen" waarvan men zegt dat die "goed" zijn, maar in feite - na onderzoek - slechte doelen blijken te zijn. 

Zo ontdekte iemand in de jaren 80 van de vorige eeuw dat een telefoonnummer van een Katholieke missieorganisatie prijkte op een pamflet van het "Comité Kruisraketten Nee" in Roermond. Die missieorganisatie bleek volgens het pamflet zelf het betreffende Comité in Limburg te zijn. Onderaan dit pamflet prijkte de naam van de Communistische Partij van Nederland, de toenmalige CPN. Sinds wanneer werkt een Katholieke missieorganisatie samen met Communisten?

Toen een paar jaar later Paus Johannes Paulus II naar Nederland kwam, verscheen precies diezelfde missieorganisatie op een lijst, maar nu van participanten van de Acht-Mei-beweging. Deze beweging zei een progressieve tegenstander te zijn van de komst van de Paus in Nederland. De kranten en de televisieorganisaties maakten een totale media-oorlog van, gericht tegen Paus Johannes Paulus II. 

De betreffende missieorganisatie en ook anderen bleken dus dingen te doen die niets met de missie te maken hadden en waarvan de toenmalige Bisschop Joannes Gijsen besloot om daarom een eigen missiebureau in Roermond op te richten. Dan hoeven we ons verder niet af te vragen waar het geld van de gelovigen dan wel naar toeging als een Vastenactie werd gehouden. De toenmalige Bisschop wilde daar (terecht) iets tegenover stellen. 

Je zou denken dat dit typisch is voor de Kerk, maar dat is niet het geval. Ook nu weer ontdekte iemand via het internet dat de grootste tegenstanders van een grote kippenfarm in Groesbeek voormalige veroordeelde dierenrechten-terroristen bleken te zijn. De identiteit van deze voormalige criminelen waren opgedoken omdat de lijst van klagende organisaties werd nagetrokken zodat de personen achter deze organisaties werden ontdekt en vervolgens ook de criminele acties daarachter bloot kwamen te liggen. Je denkt dus in eerste instantie dat deze protesten afkomstig waren van de lokale bevolking, maar dat bleek toch anders in elkaar te zitten.

Evenzo kun je je afvragen wie precies achter Maria 2.0 in Duitsland zit. Ze zeggen wel Katholiek te zijn, maar hoe valt dat dan te rijmen met de eis dat er vrouwenwijding moet worden toegelaten? Wie zijn deze mensen precies en wie heeft deze groep opgericht? En dat deze vraag relevant is komt doordat in de Verenigde Staten nog niet zo lang geleden z.g. fake-organisaties van Katholieke origine opdoken met de bedoeling om tweedracht bij de Amerikaanse bisschoppen te zaaien. Het verhaal staat hier.

We moeten dus voorzichtig zijn, want niet iedereen die zegt in de Naam van Jesus te spreken, doet ook zijn Heilige Wil. Er zullen vele valse Christussen komen en zij zullen er velen misleiden. 

1e lezing: Mal.3,19-20a

2e lezing: 2 Tess.3,7-12  

Evangelie: Lc.21,5-19

Jaar: C. Kleur: Groen.

Het heiligdom staat vol rook van Satan

De H.Bonifatius na het omhakken van de eik

Het is Paus Paulus VI die uitriep: "de rook van Satan is het heiligdom binnengedrongen!". Velen hebben de Paus hierop bespot. Maar het blijkt na al die jaren nog veel erger te zijn: er zijn priesters die - zoals het nu uitziet - actief meewerken om de rook van Satan verder te verspreiden. Dit naar aanleiding van het opstellen van de afgod pachamama in de Vaticaanse tuinen en de Sint Pietersbasiliek. Deze priesters doen dit, door te stellen dat er bijvoorbeeld vele 'heidense' elementen in de Liturgie is terug te vinden. Door dit zó te stellen, staan ze aan de kant van de kerkvervolgers die voortdurend beweren dat katholieken duivels aanbidden en zich met afgoderij bezighouden. Maar zoals altijd zit de waarheid toch iets anders in elkaar. 

De Kerk heeft nooit afgoderij in zijn Liturgie doorgevoerd. Wat afkomstig was uit de heidense wereld werd juist gezuiverd van het heidendom en de afgoderij. Dat vermelden deze priesters er gemakshalve maar even niet bij. Hun verhaal komt op de "grote hoop" met veel rook (van Satan) en wie niet goed op de hoogte is van de kerkelijke- en Liturgische geschiedenis, tuint er glashard in. 

Het geval van de pachamama is een geval dat nog nooit is vertoond in de Katholieke Kerk en haar geschiedenis. Dit is echt de eerste keer dat dit is gebeurd. Het is daarom flagrante onzin om het binnendragen van een bekende afgod uit de Andes te verklaren als "inculturatie". Dit heeft niets meer met inculturatie te maken, maar het heeft te maken met het invoeren van regelrechte afgoderij. En dat is iets dat door de Kerk altijd is veroordeeld, steunend op het Eerste Gebod van de Decaloog (de Tien Geboden). De priesters die deze afgoderij verdedigen, misleiden de gelovigen, en je kunt je nu niet meer aan de indruk onttrekken dat deze misleiding opzettelijk gebeurt. 

Pas dus op Rooms Katholieken voor pastoors, priesters, diakens, bisschoppen, kardinalen en pausen die u wijs proberen te maken dat de Kerk via inculturatie zelf altijd afgoderij heeft toegelaten in de Kerk. Als dat waar was, dan stonden nu in Nederland en Duitsland al 2000 jaar 'heilige eiken' op het priesterkoor te pronken. Waarom leren we trouwens dat de Heilige Bonifatius deze 'heilige eik' heeft omgehakt? Omdat afgoderij werd toegestaan in de Kerk? Wie dat gelooft moet toch eens een afspraak maken met een historicus!

De strikvraag over de verrijzenis

Op zondag 10 november spreken de lezingen over het eeuwig leven. Het leven na de dood is voor velen geen serieus onderwerp van gesprek. Dat gold ook voor de gesprekspartners van Jesus in het evangelie van deze zondag. “In die tijd kwamen enigen van de Sadduceeën, die de verrijzenis loochenen bij Jesus*).” Zij hebben hun antwoord reeds klaar, zoals zo velen ook tegenwoordig. Toch gaan zij met Jesus in gesprek. Maar zij doen dat op een manier die bij voorbaat gedoemd is om te mislukken. Zij willen namelijk in het gesprek met Jesus hun eigen ideeën bevestigd zien. Zij komen daarom met een lachwekkend voorbeeld om hun eigen mening te staven. Het gaat hier om de toepassing van een wet uit het Oude Testament. “Als iemand een getrouwde broer heeft die kinderloos sterft dan moet hij diens vrouw nemen en aan zijn broer een nageslacht geven.” 

Het voortzetten van de naam in de kinderen behoorde voor een vrome jood tot de voorwaarden van een rijk leven. Hierin toonde zich immers bij uitstek Gods zegen over een goed besteed leven. “Nu waren er eens zeven broers”, aldus de Sadduceeën. Het aantal toont ons reeds waar zij met hun vraag naar toe willen. De broers sterven alle zeven zonder bij de vrouw van de oudste een kind na te laten. Tenslotte sterft ook de vrouw. En nu komt het: “Van wie van hen is zij nu bij de verrijzenis de vrouw?” Iedereen kan zien dat dit geen gewoon voorbeeld is. Bij voorbaat hebben zij reeds met Jesus afgerekend. Maar zij hebben zich in Jesus verkeken: “De kinderen van deze wereld huwen en worden ten huwelijk gegeven, maar zij die waardig gekeurd zijn deel te krijgen aan de andere wereld en aan de verrijzenis uit de doden, huwen niet en worden niet ten huwelijk gegeven”, aldus Jesus. Jesus nodigt ons in zijn antwoord op deze vraag uit eigen beperktheid los te laten om iets van Gods wereld te kunnen ervaren. “De Heer is toch geen God van doden maar van levenden”. Met andere woorden: hoe kunnen jullie beweren de Schrift te kennen en tegelijkertijd de verrijzenis loochenen? 

Onverschilligheid rond verrijzenis en eeuwig leven heeft dus te maken met onverschilligheid rond Gods Woord, toen en nu. De martelaren van de Kerk tonen ons de grote kracht van hun verrijzenisgeloof. Zij hebben hun bloed vergoten in het vertrouwen dat God geen God van doden maar van levenden is. Het eeuwig leven is een geloofsgegeven. Je kunt het niet bewijzen, zoals wij mensen vaak bewijzen zoeken. Maar geldt dat niet voor alle diepe waarden van ons leven: liefde, trouw en oprechtheid zijn ook niet op wetenschappelijke manier te bewijzen.

1e lezing: 2 Makk.7,1-2.9-14

2e lezing: 2 Tess.2,16-3,5

Evangelie: Lc.20,27-38 of 20.27.34-38

Bron: Bezinning op het Woord.

*) In Exodus 3;6 heeft God ook na de dood van de Aartsvaders zich hun God genoemd. En wel in die zin, zo geeft Christus te kennen, dat de betrekking, waarin ze tijdens hun leven op aarde tot God stonden later niet verbroken was. Daaruit volgt dat de mens na zijn dood op aarde niet geheel ophoudt te bestaan. De ziel sterft niet. De Sadduceeën loochenden de verrijzenis, juist omdat ze meenden dat de ziel sterft tezamen met het lichaam. Het antwoord van Christus op hun strikvraag is dus een weerlegging van de reden waarom ze de toekomstige opstanding de doden ontkenden. 

In het voorgaande gedeelte van dit hoofdstuk (zie Matteus 22;16) wordt over de aanhangers van Herodes gerept die Christus een strikvraag over de belasting aan de keizer stelden. Deze aanhangers behoorden tot de Romeins gezinde partij. Het doel van deze ondervraging was om Jesus bij de ene of bij de andere partij gehaat te maken. Daarbij moet wel worden aangemerkt dat het vooral bepaalde kleine groeperingen waren binnen het Joodse establishment die tegen Jesus tekeer gingen. De meerderheid van de Joodse bevolking was geen tegenstander en was altijd aanwezig bij de leringen die Jesus hen voorhield. 

Viganò dringt aan op herconsecratie Sint Pietersbasiliek

Aartsbisschop Carlo Maria Viganò

Aartsbisschop Carlo Maria Viganò dringt aan op een nieuwe consecratie van de Sint-Pietersbasiliek in het licht van wat hij 'de afschuwelijke afgodische profanaties' noemt die binnen de muren van de basiliek zijn begaan door de verering van het beeld van de afgod Pachamama. In een nieuw interview op de Amazone Synode met LifeSiteNews heeft aartsbisschop Viganò gezegd: 'De gruwel van afgodische riten is het heiligdom van God binnengedrongen en heeft geleid tot een nieuwe vorm van afvalligheid waarvan de zaden, die al lang actief zijn, groeien met hernieuwde kracht en effectiviteit. ”

Hij vervolgt: “Het proces van de interne verandering van het geloof, dat al enkele decennia in de katholieke kerk plaatsvindt, heeft met deze Amazone synode een dramatische versnelling laten zien in de richting van de oprichting van een nieuw credo, samengevat in een nieuw soort aanbidding. In naam van inculturatie besmetten heidense elementen de goddelijke eredienst om deze te transformeren in een afgodische cultus." De geestelijkheid en de leken "kunnen niet onverschillig blijven voor de afgodische daden waarvan we getuige waren", benadrukt de aartsbisschop. "Het is dringend noodzakelijk dat we de betekenis van gebed, herstel en boete, van vasten, van "kleine offers, van de kleine bloemen en vooral van stille en langdurige aanbidding voor het Heilig Sacrament herontdekken. "

In dit interview (link) spreekt LifeSiteNews met aartsbisschop Viganò wat deze 'Pachamama-saga' heeft onthuld over de staat van de Kerk en hoe dit het logische gevolg is van andere 'afwijkende' verklaringen afgelegd onder het huidige pontificaat van Paus Franciscus. LifeSiteNews praat ook over het laatste document van de synode, dat hij een "frontale aanval op het goddelijke bouwwerk" van de Kerk noemt, en wat de Amazone Synode onthult over "synodaliteit" en wat de organisatoren ervan hebben bereikt.

Volgens aartsbisschop Viganò is het 'Amazone paradigma' gericht op het fundamenteel 'transformeren' van de katholieke kerk, is het in lijn met een 'globalistische' agenda en 'dient het als een catwalk om het overblijfsel van het katholieke bouwwerk over te brengen naar een onduidelijke universele religie. ”

'Voor ons katholieken wordt het landschap in de heilige Kerk met de dag donkerder', zegt hij. "Als dit satanische plan succesvol is, zullen katholieken die dit naleven in feite van religie veranderen, en de immense kudde van Onze Heer Jezus Christus zal worden teruggebracht tot een minderheid."

"Deze minderheid zal waarschijnlijk veel te lijden hebben ... maar met Hem zullen zij overwinnen," zegt hij, terwijl de aartsbisschop zijn opmerkingen afsluit met de provocerende en profetische woorden van de 14e-eeuwse mysticus en heilige, Brigitta van Zweden die spreekt over een Paus die het celibaat opheft en die door God gestraft zal worden. (Openbaringen, Boek VII, 10)

(Vertaling naar het Nederlands uit LifeSiteNews).

De meute die altijd zijn oordeel klaar heeft

Deze wereld zit vol met mensen die hun oordelen over anderen al klaar hebben. In alle gevallen kennen zij zichzelf niet, laat staan dat ze anderen goed kennen. Maar oordelen, die hebben ze over anderen al wél klaar liggen. Er zijn mensen die later achter komen dat ze verkeerd zitten en excuses aanbieden, maar er zijn er ook bij die vinden dat het recht altijd aan hun kant staat en dat zij nooit excuses hoeven aan te bieden. Er zijn er ook bij die  - zonder de situatie goed te kennen - keiharde oordelen over anderen ventileren, met de bedoeling die anderen publiekelijk te liquideren en opzettelijk een slechte naam te geven. Ze doen dat door voortdurend met modder te gooien of op de man of vrouw te spelen. De slachtoffers van deze praktijken worden soms voor het leven beschadigd. 

Deze praktijken vindt men ook bij de media, zoals de kranten, die vooraf plannen maakten om de goede naam van de mensen in de Kerk te bekladden. Daar zijn helaas in de geschiedenis voorbeelden genoeg van. Wederhoor is dan ook niet mogelijk, zodat een krant voluit de aanval kan openen op iemand, zonder dat die persoon zich mag of kan verdedigen. Zelfs pausen en bisschoppen werden daar slachtoffer van.

In de 31ste Zondag door het Jaar zien wij iets soortgelijks: Zacheüs, de tolbeambte, die belasting moet innen voor de Romeinen, zal vaak met bedenkelijke oordelen van zijn medemensen te maken hebben gekregen. Het woord "verrader" zal wel geklonken hebben en: "meeheulen met de vijand". Zo beoordelen de mensen hun medebroeder, zonder te weten wat er precies in die mens echt steekt. Gelukkig is onze Heer Jesus Christus iemand die precies het tegenovergestelde doet: Hij bekijkt de mens in zijn hart. Omdat Christus onze Heer alles weet over ons, is zijn oordeel over ons ook altijd Rechtvaardig en Barmhartig.

Het is duidelijk dat Zacheüs spijt heeft over de verkeerde praktijken waar anderen zich geen zorgen over maakten. Nadat hij uit de boom was geklommen om Jesus te ontmoeten, wilde hij het heel erg graag goed maken door het onterechte inbeslaggenomen geld weer terug te geven aan de rechtmatige eigenaar. Duidelijk is, dat het hebben van berouw over diefstal, veronderstelt dat je het gestolene ook weer teruggeeft, zoals de Katholieke Leer ons leert. 

Voor Zacheüs die in de boom is geklommen om Jesus te zien,  is de ontmoeting met Jesus een keerpunt in zijn leven. Laten wij daarom volmondig toegeven dat wijzelf ook verkeerde dingen gedaan hebben, door vergeving te vragen aan Onze Heer in het Sacrament van de Boete en Verzoening dat Hij in zijn goedheid voor ons heeft ingesteld. 

1e Lezing: Wijsh. 11,23-12,2 

2e lezing: 2 Tess. 1,11-2,2 

Evangelie: Lc.19,1-10

Jaar: C. Kleur: Groen.