Grote overwinning Pro-Life in Amerika!

Eindelijk zouden we zeggen, is de menselijke rede de grote overwinnaar geworden van de redeloze emoties die al te vaak werden ingezet om abortus goed te praten. In de Verenigde Staten heeft het Amerikaanse Hooggerechtshof (Supreme Court, ook wel SCOTUS genaamd) het abortus-onrecht eindelijk ongrondwettelijk verklaard. Natuurlijk wist iedereen dat het ongrondwettelijk was, maar de Supreme Court is de eerste instantie om over zaken te oordelen die over die Amerikaanse Grondwet gaat.  Vanaf de kant van de Pro-Death beweging (want zo noem ik ze liever) sloeg deze beslissing in als een bom. Het is soms heel lastig om het deze groep van mensen uit te leggen dat het vermoorden van je ongeboren kinderen, echt niet behoort tot de gezondheidszorg en dat het recht van het kind dat ook recht op leven heeft wordt geschonden. Was dat namelijk niet zo, dan kunnen de voorstanders van abortus zich gaan afvragen of zij immers ook wel recht op leven hadden, toen ze kinderen waren. Maar die vraag stellen zij zich nooit en deze vraag wordt al helemaal niet door de collaborerende pers gesteld (die ik hier niet bij name noem). Bij de Pro-Death beweging wordt er vaak gemeten met twee maten. "Wij hebben wel recht op leven, maar de ongeboren kinderen niet", zo wordt er dan gedacht.

Opvallend is wel dat er kranten zijn geweest die het altijd voor deze groep van Pro-Death beweging heeft opgenomen en er alles aan gedaan heeft om de Pro-Life beweging in een kwaad daglicht te plaatsen. Als dat dan niet lukt, dan grijpt men vaak terug op het beledigen en belasteren van de individuele leden. Daar zag ik onlangs een voorbeeld van.

Vandaag werd er namelijk een cartoon geplaatst op de Social Media die de duidelijke bedoeling had om de leden van het Amerikaanse Hooggerechtshof, compleet met de pro-life beweging, te demoniseren. Jammer voor deze tegenstanders, maar daar worden wij alleen maar sterker van, en wij zullen ze zeker niet met gelijke munt terugbetalen. De reden is het Evangelie, waarin duidelijk te kennen wordt gegeven om geen kwaad met kwaad te vergelden. Je kunt kwaad namelijk alleen maar bestrijden door voort te gaan in het goede. Het kwaad heeft namelijk totaal geen antwoord op het goede of de deugden en verliest daardoor zijn macht. 

Wij houden ons aan het Evangelie, in woord en daad. En daar heeft geen enkele vijand van God een antwoord op.

Hoogfeest van Sacramentsdag

Op donderdag 16 juni 2022 viert de Wereldkerk het Hoogfeest van het Lichaam en Bloed van de Heer, dankzij een instelling in 1264 door Paus Urbanus IV (zie laatste deel van deze tekst). 

Tegenwoordig viert de Paus het feest in de open lucht vóór de basiliek van Sint Jan van Lateranen, daarna wordt in de voetsporen van Paus Urbanus IV het Heilig Sacrament in een plechtige processie naar de Basiliek Santa Maria Maggiore gebracht. De stoet trekt anderhalve kilometer verderop over de Via Merulana. 

In de katholieke parochies wordt na de H.Mis het H.Sacrament in een Monstrans in een korte processie door de kerkgebouwen gedragen, voorafgegaan door acolieten die bellen rinkelen en wierook dragen. De acolieten lopen achterwaarts, dus met hun gezichten naar het H.Sacrament gekeerd.

Er zijn tegenwoordig mensen die het Lichaam en Bloed van onze Heer Jesus Christus loochenen door te beweren dat dit "symbolisch" moet worden uitgelegd. Probleem is dat Jesus nergens iets zegt over een symbolisch lichaam in de H.Evangeliën. In tegendeel zelfs: een groot deel van zijn leerlingen willen zelfs niets te maken hebben met de woorden die Jesus heeft geleerd (zie daarvoor Johannes hoofdstuk 6, verzen 51-71) en deze groep verlaat zelfs het gezelschap. Zij konden niet accepteren dat Jesus zélf het Eucharistisch Brood was dat gegeten moest worden. Daaruit blijkt dat de woorden van Jesus zeker niet symbolisch moet worden uitgelegd, anders verlaat je - geshockeerd als men was - zijn gezelschap niet. Het is dus daarom onjuist om van een symbolisme te spreken, ook omdat wij inmiddels weten dat via de taal van die dagen - het Aramees - dergelijke woorden nooit symbolisch konden worden uitgelegd, maar een letterlijke interpretatie betekende: dit is Mijn Lichaam, dit is Mijn Bloed.

De instelling van het hoogfeest van Sacramentsdag hebben we in belangrijke mate te danken aan Juliana van Cornillon, die onverklaarbare visioenen ontving. Deze visoenen werden door haar omschreven als een stralende maan die door een zwarte band in twee gelijke delen was verdeeld. Omdat Juliana geen uitkomst wist vroeg ze aan onze Heer zelf wat dit te betekenen had. Als antwoord kreeg ze dat in de Kerk een feest ontbrak. Het tegenwoordige Sacramentsdag. Aan Juliana werd gevraagd zich in te spannen voor de instelling van dit feest in de Kerk. Het is de Aartsdiaken Jacques Pantaléon die in Luik met Sacramentsdag in aanraking kwam. Het college van Kardinalen wees later diezelfde Jacques Pantaléon aan als de nieuwe Paus (Paus Urbanus IV). Met de bul: Transiturus de hoc mundo bepaalde Paus Urbanus IV op 11 augustus 1264 dat Sacramentsdag voortaan in de gehele Kerk gevierd moest worden. Deze bepaling geldt nog tot op de dag van vandaag. In Nederland wordt Sacramentsdag niet op de betreffende donderdag gevierd, maar op de zondag daaropvolgend.

In de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie zijn de lezingen als volgt:

Epistel: 1 Kor. 11;23-29

Evangelie: Johannes 6;56-59

Liturgische kleur: Wit

Sanctissimae Trinitatis - Hoogfeest H.Drievuldigheid

Op zondag 12 juni 2022, vieren we het Hoogfeest van de Heilige Drievuldigheid. In het H.Evangelie wordt op het einde van hoofdstuk 28 van het Matteüs Evangelie iets heel belangrijks gezegd. Hier spreekt Onze Heer Jesus Christus zelf in Matt 28 vers 19 openlijk over de eenheid van de Goddelijke essentie en de Drie-eenheid van de Personen als Hij zegt: "Gaat dus heen: onderwijst alle volken; doopt ze in de Naam van de Vader, en van de Zoon, en van de Heilige Geest en leert ze onderhouden al wat Ik u heb geboden."  

Onze Heer zegt dus niet "in de Namen van", maar "in de Naam van", waarmee Hij de eenheid in essentie aangeeft. Hij noemt daarna drie verschillende Goddelijke Personen: Vader, Zoon en Heilige Geest. Via Onze Heer Jesus horen wij van het bestaan van de Goddelijke Drievuldigheid in één enkele zin. Er zijn mensen die de Goddelijke Persoon van de Zoon niet goed begrijpen. Zij denken iets in de trant van een soort van familie-verband. Maar het is anders: het Inwendige Woord bij God de Vader, dat is de Zoon. De Heilige Drievuldigheid is het meest centrale geheim van het Christendom, is de uiteindelijke taak van al het gebed, de diepste zin van het Eucharistisch Offer,  het voornaamste doel van ons leven.

Soms beseffen we niet dat we als belijdende Rooms Katholieken zelf vaak de Heilige Drie-eenheid aanroepen. We doen dat door het maken van een Kruisteken, waarvan we de Naam van de H.Drievuldigheid aanroepen met: "In de Naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest". Als de Heilige Mis begint, begint de priester steevast met het Kruisteken en het aanroepen van de Naam van de H.Drievuldigheid, Vader, Zoon en Heilige Geest. Dan pas volgt al het andere van de Mis. Als een kindje gedoopt wordt, dan gaat dit ook via de aanroeping van de H.Drievuldigheid. Zo hebben wij het Heilig Doopsel zelf ook ontvangen.

Als wij dan de Drie-ene God aanroepen en het Kruisteken maken als wij een gewijde plaats, een kerkgebouw binnen komen, laten wij dit Kruisteken dan met aandacht uitvoeren en niet met ons rechterhand de zaak afraffelen. Er zijn mensen die dit afraffelen zó goed onder de knie hebben, dat ze helemaal geen Kruisteken maken, maar iets wat daar op lijkt alsof men zich voor zijn Christen-zijn schaamt. Dat is natuurlijk geen Kruisteken waar God behagen in schept. Als wij onze vingers in het gezegende water dopen en dit teken maken, laten wij dan een heilig Kruisteken maken, een, die de Goddelijke Drievuldigheid doet eren en Hem recht doet! Wij zijn immers Christenen, en dienen daar ook voor uit te komen. Zo leggen wij ook getuigenis af wie wij zijn, wat wij belijden en dat wij niet terugschrikken voor anderen die ons geloof niet delen. Iemand die op een eervolle wijze een heilig Kruisteken maakt, geeft aan dat hij of zij zijn geloof echt op waarde schat. Deze Christenen zullen zeker niet zo makkelijk geconfronteerd worden met lieden die het geloof komen aanvallen. Wie met respect zijn eigen geloof belijdt, die zal ook in veel gevallen met respect worden behandeld door andersdenkenden.

Laten wij dat dus niet vergeten als wij een kerkgebouw binnenkomen. Wij komen in eerbied binnen, we zwijgen en maken eerbiedig een heilig Kruisteken, en spreken de Naam van de Heilige Drievuldigheid op eerbiedige wijze uit. Dat kan in je eigen taal of in het Latijn. Zo moeten wij als Christenen getuigenis afleggen en niet op een andere wijze en helemaal niet op een verkeerde wijze.

En wij belijden dat Gij God zijt, eeuwig, waarachtig en getrouw. Gij, Drie Personen, even goddelijk voor ons en even groot, O Heilige Drie-eenheid. Gij één van hart, één God die wij aanbidden. (Prefatie v/d Drie-eenheid).

Post Scriptum: De afbeelding betreft voor alle duidelijkheid alleen de Tweede Persoon van de Goddelijke Drievuldigheid, Onze Heer Jesus Christus. Waarlijk God en waarlijk mens.

In de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie zijn de lezingen als volgt:

Epistel: Brief aan de Romeinen 11;33-36

Evangelie: Matteus 28;18-20

Liturgische kleur: Wit.

Hoogfeest van Pinksteren

Komt Schepper Geest, daal tot ons neer, Houdt Gij bij ons Uw intocht Heer, vervul het hart dat U verbeidt, met Hemelse Barmhartigheid. Gij zijt de gave Gods, Gij zijt, de Grote Trooster in de tijd, de bron waaruit het leven springt, het liefdevuur dat ons doordringt.

Gij schenkt uw gaven zevenvoud,  O hand die God ten zegen houdt, O taal waarin wij God verstaan, wij heffen onze lofzang aan. Verlicht ons duistere verstand, geef dat ons hart van liefde brandt, en dat ons zwakke lichaam leeft, vanuit de kracht die Gij het geeft. Verlos ons als de vijand woedt, geef, Heer, de vrede ons voorgoed, Leid Gij ons voort, opdat geen kwaad, geen ongeval ons leven schaadt. Doe ons de Vader en de Zoon, aanschouwen in de hoge Troon, O Geest van beiden uitgegaan, wij bidden U gelovig aan.

In de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie zijn de volgende lezingen van kracht.

Epistel: Handelingen 2; 1-11

Evangelie: Johannes 14; 23-31

Liturgische kleur: Rood.

Hemelvaart van de Heer

Almachtige God, laat ons jubelen in heilige vreugde en U dankzeggen in blijdschap. Want in de Hemelvaart van Uw Zoon hebt Gij ook ons verheven. Aan het hoofd van allen is Hij voorgegaan en zo heeft Hij hoop gewekt bij allen die met Hem tot één Lichaam zijn verbonden. Door onze Heer Jesus Christus Uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid van de Heilige Geest, God, door de eeuwen der eeuwen. Amen. (uit: Nederlandstalig Brevier)

Post Scriptum: voor de aanstaande Zondag na Hemelvaart zult u geen bijdrage aantreffen, aangezien dan een deel van de vakantie begint. Uiteraard is Hemelvaart een verplichte Zondag, waarbij we geen verboden werk doen en de Heiige Mis bijwonen. Wie in staat van Heiligmakende Genade is kan dan ook op die dag de H.Communie ontvangen. Wie de H.Communie wil ontvangen, dient dus regelmatig het H.Sacrament van Boete en Verzoening te ontvangen. Ik wens u allen een Zalig Hemelvaart toe!

Vijfde Zondag na Pasen - Kruisdagen

In de vijfde Zondag na Pasen, in de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie lezen we over het Epistel waarin de Heilige Apostel Jacobus ons waarschuwt niet alleen toehoorders van het Evangelie te zijn, maar ook daadwerkelijke uitvoerders. Dat klinkt eenvoudig, maar we hebben soms last van de 'oude mens' die graag wil dat wij de verkeerde kant opgaan. We zullen dus echt wat meer ons best moeten doen dat die 'oude mens' niet meer terugkeert en dat wij ook uitvoerders worden van het Evangelie. De liefde immers blijkt niet uit mooie woorden, maar uit concrete daden. Het "woord" immers is een te volbrengen "wet", zij het de volmaakte wet van de vrijheid, namelijk van de geestelijke vrijheid waartoe de Heer ons heeft vrijgekocht en waardoor wij God niet langer dienen in "vrees en beven", maar in liefde van een kind tot zijn Vader. Vooral in onze daadwerkelijke naastenliefde komt deze liefde jegens God tot uiting.

In de Introitus lezen wij de lofzang door de Profeet Jesaja (48;20) waarin wordt aangekondigd dat de Heer zijn volk heeft verlost, en waar Psalm 65;1-2 het jubelgezang compleet maakt waarin wij de roem van de Heer luid verkondigen. Zowel het Offertorium als de Communio worden de lofzangen aangevuld.

In het Evangelie van de Zondag (Johannes 16;23-30) bemint God de Vader de getrouwen van zijn Zoon, en daarom zal Hij hun alles geven wat zij Hem vragen "door Christus Onze Heer". Laten wij daarom trouw blijven aan onze Heer, aan zijn Kerk opdat onze gebeden verhoord mogen worden. 

In de Liturgische Kalender vinden wij tevens dat in deze week op maandag, dinsdag en woensdag, de zogenaamde Kruisdagen worden gevierd. Op deze dagen wordt een Processie gehouden om Gods ontferming af te smeken in alle lichamelijke en geestelijke nood, in het bijzonder om zijn zegen te vragen over de vruchten van de aarde. In deze tijd van droogte en het dreigen van het mislukken van de oogst vragen wij een ieder speciaal te willen bidden om Gods zegen over onze gewassen en oogsten. Waar deze Processies zijn verdwenen, roep ik graag de parochies op - daar waar mogelijk - deze in ere te herstellen.

Epistel: Jacobus 1;22-27

Evangelie: Johannes 16; 23-30

Liturgische kleur: Wit.

Ook ons geloof moet sterker worden

Vandaag een gesprek gehad met iemand uit mijn buurt, en het gesprek ging over ons Katholiek Geloof. Het zal overigens niet voor de eerste keer zijn dat het mij opvalt hoe zwak soms dit geloof is geworden bij de mensen. Uit het gesprek merk je dat er nogal wat twijfel zit en ook gaten in de geloofsleer. Maar vooral dat men er toch niet zoveel aan gedaan heeft om het Katholiek Geloof te versterken. We zijn inderdaad maar zwakke mensen, maar ik kan mij niet voorstellen dat Jesus naar onze wereld is toegekomen om die zwakheid in stand te houden. Eerder kwam Hij om ons te sterken op onze levensreis hier op aarde.

Wie merkt dat hij of zij zwak is in het geloof, kan God bidden om dit te versterken. We kunnen een akte van Geloof bidden en God in vertrouwen vragen om meer genade. We kunnen onze toevlucht nemen tot het Rozenkransgebed en Maria vragen om ons te ondersteunen in het geloof. We kunnen ook de H.Sacramenten, zoals de Heilige Eucharistie in goede gesteltenis ontvangen, dus in staat van Heiligmakende Genade die wij weer ontvangen in het H.Sacrament van de Biecht. We kunnen de goede Katholieke boeken weer eens ter hand nemen, zoals de Katechismus, of een ander boek over een heilige bijvoorbeeld.  

Wat wij beslist niet moeten doen is het hoofd in de schoot werpen en God aanklagen als het soms tegen zit. God onze Vader laat de beproevingen in ons leven toe, juist opdat wij er sterker door worden door deze beproevingen te accepteren en ons meer verdiensten te geven in de Hemel. En als het accepteren niet zo goed gaat en wij er moeite mee hebben, dan kunnen we God om hulp vragen in het gebed om ons de genade te geven om dit alles te aanvaarden. God laat ons echt niet in de steek als wij hulp nodig hebben.

We moeten dus sterker worden in het Geloof en niet zwakker. Want als wij toegeven aan deze zwakte, kan het dan alleen maar meer bergafwaarts gaan, totdat men helemaal niet meer gelooft. Ook het dagelijks bidden van het Credo (de 12 artikelen van het Geloof) is een probaat middel om ons geloof - door de genade - te sterken. 

Moederdag - Mei maand Maria maand

Ja, ik zet expres even het woord Moederdag en de Mei-maand (Maria-maand) graag bij elkaar. Wij eren morgen op 8 mei 2022 onze lieve en zorgzame moeders, we geven haar cadeautjes, gelukskaartjes en onze goede wensen. Maar laten wij onze lieve Moeder Maria niet vergeten, die zoveel heeft moeten uitstaan om onze verlossing mogelijk te maken. 

Laten wij niet vergeten, dat als Maria nooit geboren was, wij allen  verloren waren geweest. Dankzij Onze Lieve Vrouw, is Jesus immers in de wereld en onze geschiedenis gekomen en daardoor is onze redding ook mogelijk geworden. Dat laatste wordt door Protestanten niet altijd goed aangevoeld. Het ultieme bewijs dat onze redding kwam door een Vrouw, ligt daar kennlijk niet zo lekker. Waarom weet ik ook niet. Het was immers Eva die inging op de raadgeving van de Oude Slang en door haar gedrag haar man Adam wist mee te sleuren. Door de Nieuwe Eva, de Heilige Maagd Maria, is onze verlossing van de dood mogelijk geworden. Laten wij dat dus nooit vergeten. Door Maria naar Jesus, zegt men wel eens.

Om onze Lieve Vrouw te eren, zouden wij in deze Maria-maand wat vaker, of elke dag het Rozenhoedje kunnen bidden, de H.Mis kunnen bezoeken, of bloemen brengen naar Onze Lieve Vrouw in een wegkapel bijvoorbeeld. Voor wie dat niet zo gewend is de Rozenkrans te bidden, kan ook elke dag een tientje van de Rozenkrans bidden. En dit ter ere van Maria, de Moeder van God. Laten wij daarom niet alleen onze aardse moeders eren, maar ook onze Hemelse Moeder, die voortdurend voor ons ten beste spreekt in het Paradijs van God. 

Ik wens u allen - en speciaal onze moeders - een heel fijn Moederdag toe.

1 Mei - Heilige Josef Bruidegom van de H.Maagd

In de Gewone Vorm van de Romeinse Liturgie wordt de derde Zondag na Pasen gevierd, maar op 1 mei a.s. wordt op die Zondag in de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie de H.Mis aan God opgedragen waarin het misformulier wordt gelezen van de Heilige Josef, de Bruidegom van de Heilige Maagd Maria. De Orde van de Karmelieten, welke de H.Josef sinds het einde van de Middeleeuwen heeft vereerd, kent het beschermfeest van de H.Josef sinds het jaar 1680. 

Paus Pius IX voerde het in voor de gehele Kerk, daar immers de feestdag op 19 maart wegens het Vasten niet met grote luister kon worden gevierd. Een bijzonder plechtig karakter kreeg dit feest, toen dezelfde Paus in het jaar 1870 verklaarde, dat de beschermer van Christus en van de Moeder Gods, ook de vaderlijke Beschermer is van de Heilige Kerk.

In het Nederlandstalig Brevier staat 1 mei voor de H.Josef aangegeven, maar omdat dit nu op een Zondag valt gaat de Zondag in de Novus Ordo vóór. De herdenking van de Heilige Josef als patroon van de arbeid, werd ingesteld door Paus Pius XII in het jaar 1955. Het herinnert ons aan de waarde van de menselijke inspanning voor het dagelijkse bestaan. 

De Voedstervader des Heren, wordt voorafgebeeld door Josef uit het Oude Testament in het Boek Genesis, die immers de toevlucht was van allen (Epistel). Onder de bescherming van een dergelijke machtige voorspreker mogen wij veilig vertrouwen op de bijstand van God (Introïtus en Offertorium).

Epistel: Genesis 49; 22-26

Evangelie: Lucas 3; 21-23

Liturgische kleur : Wit.

De Zondag van de Goddelijke Barmhartigheid

Zondag 24 april a.s. is het de Zondag van de Goddelijke Barmhartigheid. Het is een Zondag die door Onze Heer Jesus Christus is gewild en Hij heeft aan de Poolse zuster Maria Faustina Kowalska dit meegedeeld in een privé-openbaring. De Heer wil onvoorstelbare genaden geven aan hen die de dag ervoor te Biechten gaan en op die Zondag erna de Heilige Communie gaan ontvangen. 

De Heer zegt hierover: Dit feest komt voort uit mijn innig medelijden en vindt zijn oorsprong in de diepte van mijn Barmhartigheid....Ik verlang dat het met grote luister wordt gevierd op de eerste Zondag na Pasen...Ik verlang dat het feest van de Barmhartigheid een toevlucht zal zijn en een schuilplaats voor alle zielen, vooral voor de arme zondaars. Op die dag zal de diepte van mijn tedere Barmhartigheid voor allen openstaan. Ik zal een hele oceaan van genaden uitstorten over de zielen die naderen tot de bron van mijn Barmhartigheid. 

Hieronder vinden wij wat wij op het feest van de Barmhartigheid moeten doen:

A) De ziel die te Biechten gaat en de Heilige Communie ontvangt, zal volledige vergiffenis krijgen van zonden en straffen....Laat niemand bevreesd zijn Mij te naderen, ook al zijn zijn zonden rood als scharlaken...

B) Op mijn feest - het feest van de Barmhartigheid - moet je in de geest heel de wereld aflopen en alle zielen die gezondigd hebben naar de bron van mijn Barmhartigheid voeren. Ik zal hen genezen en sterken....

C) Ik verlang dat hier (in een kerk of kapel waar het H.Sacrament kan worden uitgesteld) aanbidding plaatsvindt voor de intentie, de Barmhartigheid af te smeken voor de wereld.

De beloftes die de Heer gedaan heeft op deze Zondag zijn onvoorstelbaar! Daarom roep ik ook iedereen op om de uitgestoken hand van de Heer te aanvaarden en zijn aanbod zeker niet af te wijzen. De kerkleiding heeft overigens de Tweede Zondag na Pasen (wat vroeger Beloken Pasen heette) Liturgisch de Zondag van de Barmhartigheid benoemd. De vroegere Poolse bisschop die het werk van zuster Maria Kowalska heeft verdedigd is later Paus geworden; Karol Woytila (Paus Johannes Paulus II). En ook hier was de Goddelijke Voorzienigheid aan het werk!

Allen een Zalig Pasen toegewenst!

 

Christus Resurrexit ALLELUIA!

Goede Vrijdag - Start Noveen Goddelijke Barmhartigheid

Jesus zag de verschrikkingen van zijn Lijden op Hem afkomen in het hof van Gethsemane... Het verraad van Judas, hoe hele volksstammen Judas zouden navolgen en niet het Onbevlekte Lam. Hoe velen zijn Heilige Eucharistie zouden loochenen. Hoe velen zouden zondigen tegen de eenheid van zijn Kerk, hoe deze mensen zijn Heilig Hart zouden verscheuren. Jesus zag alle zonden van alle mensen op aarde en deed de boetedoening vrijwillig om iedereen in zijn Lijden op te nemen. Hij zag de verguizing van zijn Kerk, de bespotting van zijn dienaren, de bespotting van zijn Kerk, de vervolgingen, vernederingen en het lijden en sterven van zijn dienaren en vrienden. Hij zag de leugens, de valse leerstellingen, de ketterijen die over de wereld zouden worden uitgestort en hoeveel zielen daardoor verloren zouden gaan. 

Jaren geleden heeft een arts verklaard dat in een heel bijzondere omstandigheid, bij een zeer grote angst, het bloed letterlijk uit je huid kan sijpelen, net zoals dat gebeurde bij Jesus in het hof van Olijven. Jesus heeft een verschrikkelijke doodstrijd moeten ondergaan vóór zijn terechtstelling. 

Als wij dan zeggen dat we het moeilijk hebben, laten wij dan naar Jesus opzien, hoe Hij geleden heeft, hoe Hij zwaar werd gegeseld met een Romeinse flagrum, hoe zijn Lichaam werd verscheurd, hoe zijn vlees overal van zijn Lichaam los hing, hoe het bloed uit zijn Lichaam gutste, hoe Hij werd gekruisigd met nagels door zijn polsen, dwars door de  meridiaan-zenuw heen die een onbeschrijfelijke pijn veroorzaakt. Hoe Hij werd bespot, vernederd en met doornen werd gekroond. Hoe onze Heer een ellendige en urenlange doodstrijd moest ondergaan en aan het kruis hing... De kruisiging was een zeer sadistische manier van executeren, waarbij de veroordeelde een uiterst pijnlijke dood stierf.. Laten we vooral niet vergeten hoe Jesus, het Onbevlekte Lam van God alle moed bij elkaar moest pakken om zijn Passie vrijwillig te ondergaan opdat wij, arme zondaars, het eeuwig leven zouden verwerven...

Laten wij daarom nooit zelf klagen over het 'onrecht' wat ons is aangedaan, laten wij daarom nooit klagen als we het moeilijk hebben, of als wij voor echte moeilijke keuzes staan, maar laten wij deze kleine dingen met vreugde aanvaarden. Christus is meer onrecht en ondankbaarheid en een verschrikkelijk lijden aangedaan dan de meeste mensen zouden beseffen. Met recht mag je dit een Verschrikkelijke Vrijdag noemen, vooral voor Maria, de Moeder van God die alles met haar Goddelijke Zoon meeleed en waar haar Onbevlekt Hart werd doorboord met een groot zwaard. Terecht mogen wij daarom zeggen, dat er na Jesus' dood twee Harten werden begraven: die van Christus en die van de Heilige Maagd Maria.

Post Scriptum 1: Op Goede Vrijdag geldt in Nederland een officiële Vasten en Onthoudingsdag. Dat betekent: geen vlees nuttigen en slechts 1 volle maaltijd. 

Post Scriptum 2: Vandaag begint op Goede Vrijdag de Noveen tot de Goddelijke Barmhartigheid. Deze Noveen met Rozenkrans staat op onze site (link).

Witte Donderdag

Op Witte Donderdag herdenkt de Kerk de instelling van de H.Eucharistie en het Sacrament van het Priesterschap. De bisschop wijdt het Heilig Chrisma dat vervolgens naar de parochies wordt gestuurd van zijn bisdom. Het Heilig Chrisma is geen uitvindsel van een of andere prelaat om mensen mee te plezieren. De instelling komt van Christus zelf die de Apostelen heeft geleerd hoe zij dit H.Chrisma moesten bereiden en wijden. 

Nu zal menige protestant zeggen dat ze dit niet geloven, maar er is wel degelijk in de zeer vroege periode van de Katholieke Kerk de instelling van het H.Chrisma opgetekend. Daarvoor moeten we terug naar de periode van de derde eeuw na Christus toen Paus Fabianus de bisschop van Rome was. 

Paus Fabianus leefde tussen 236 tot 251 na Christus en vermeldt de bereiding van het Heilig Chrisma in het 54ste hoofdstuk van zijn tweede brief aan de Oosterse Bisschoppen. Paus Fabianus zegt daarin het volgende: "Onze voorgangers hebben van de Apostelen ontvangen en overgeleverd, dat de Heer Jesus Christus, na het Laatste Avondmaal met zijn Apostelen gehouden en hun de voeten gewassen te hebben, hen het Chrisma heeft leren bereiden." 

Dit voorval over het H.Chrisma is niet opgetekend in de H.Schrift, maar werd mondeling door de Apostelen en hun opvolgers doorgegeven tot op de huidige dag. Dit is niet raar, aangezien Christus zelf ook niets opschreef, maar alles mondeling aan zijn Apostelen doorgaf die op hun beurt de Leer mondeling weer doorgaven aan de volgende opvolgers. Deze ceremoniën bleven mogelijk geheim, waardoor er niets in de H.Schrift is opgetekend. Opvallend is wel dat de bereiding en de ingrediënten om het H.Chrisma samen te stellen en te wijden tot op de dag van vandaag dezelfde is gebleven. 

Het is daarom jammer dat het Protestantisme dit verworpen heeft, want het zijn juist de H.Sacramenten, zoals Doopsel, Vormsel, Ziekenzalving en het Priesterschap, die de gelovige zoveel genaden meedelen. Ook vernieuwen de priesters tijdens de Chrisma-Mis hun wijdingsbelofte.

Palmzondag - begin Goede Week

Op Zondag 10 april 2022 wordt in de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie Palmzondag gevierd. De palmtakken worden gezegend en er vindt een processie in de Kerk plaats met als zang: Hosanna Filio David! Hoe het volk   Onze Heer Jesus Christus met groot gejubel inhaalt in Jerusalem. Maar zoals wij weten zal aan het einde van de week een drama afspelen van ongekende proporties: hoe Onze Heer verraden wordt door een van zijn Apostelen, hoe Hij wordt gevangengenomen, beestachtig wordt mishandeld, onteerd, ontheiligd en later gekruisigd op Golgotha.

Vaak zullen we denken dat dit tweeduizend jaar geleden gebeurd is, maar....ook vandaag vinden we nog steeds verraad in de Kerk, wordt Onze Heer zowel binnen als buiten de Kerk verguist en vertrapt. Onlangs nog las ik in een krant de opmerking van iemand die van de Zoon van God al helemaal niets begreep en Hem indeelde bij een of ander gevallen revolutionair. Nee, dat was Onze Heer zeker niet! En als mensen niets begrijpen van de Tweede Persoon van de Goddelijke Drie-eenheid, laten ze dan eerst wat gaan lezen hierover en liefst vóórdat men de mening in de krant komt spuien! 

Er was eens een theoloog die overleed en door de engelen van de Heer in de hemel op het matje werd geroepen over zijn zonden. De engelen van God wezen op een kleine gelovige die de Heer op aarde in alles trouw bleef, en verweten op strenge toon de theoloog trouweloosheid. Bij zoveel aanklachten stond de theoloog bedremmeld en verdrietig naar beneden te kijken, want zijn geweten was geopend en hij had zijn zonden vrijelijk kunnen inzien. Ontkennen had dus geen zin meer. Zo gaat het met diegenen die het verraad liefhebben en er naar handelen. Laat dat dus een waarschuwing zijn voor een ieder die de kant van Judas op wil!

Voor ons betekent de Goede Week een intense belevenis van het Lijden en Sterven van de Heer dat zijn hoogtepunt vindt in de Glorierijke Verrijzenis op Paaszondag. 

Ik wens u allen een zalig Pasen toe!

Epistel: Boek Exodus (15; 27 en 16; 1-7)

Evangelie: Matteus 21; 1-9

Liturgische kleur: Paars.

Passiezondag

In de Novus Ordo zal aanstaande Zondag 3 april 2022 de vijfde Zondag van de Veertigdagentijd worden gevierd. In de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie echter geldt deze Zondag als Passiezondag, en de daaropvolgende Zondag zal volgens de kalender in de Buitengewone Vorm, Palmzondag zijn, waarbij de Palmwijding en de processie plaatsvindt.

In de Passiezondag krijgt de vrijwillige boete van de gelovigen een nieuwe betekenis. Hun vasten is een vrijwillig lijden met de Heer, die nu weldra zijn Passie gaat beginnen. In de lezingen zien wij van dag tot dag hoe de haat tegen Christus toeneemt, en hoe het verraad wordt voorbereid. In de gezangen is het niet alleen de zondige mens die bij God klaagt, we horen er ook de stem des Heren in, die in de onbegrijpelijke verlatenheid van zijn Lijden tot de Vader roept. Christus treedt hier binnen in zijn diepste vernedering. De vrome Middeleeuwen hebben dit verzinnebeeld door het gebruik de Beeltenissen des Heren in deze Passietijd met paarse doeken te omhullen. In de Introitus en de Graduale van deze Zondag luisteren wij naar de Heer die de Eeuwige Vader om bijstand smeekt. Met dezelfde woorden bidden wij God dat Hij ons door de kracht van Christus' Kruis zijn heil wil schenken. 

In het Epistel predikt Paulus in de brief aan de Hebreeën het geheim van de verlossing in het Bloed van de ene Hogepriester en Middelaar. In de Communio worden wij reeds op het mysterie van Witte Donderdag gewezen: het geofferde Lichaam en het gestorte Bloed dat steeds opnieuw wordt genuttigd tot gedachtenis en deelneming aan onze verlossing. 

Epistel: Brief aan de Hebreeën 9;11-15

Evangelie: Johannes 8;46-59

Liturgische kleur: Paars.

Post Scriptum: Heel vaak wordt beweerd dat de brief aan de Hebreeën niet door de Apostel Paulus zou zijn geschreven. Maar er bestaat een grote lijn van de overlevering die deze brief wel degelijk aan de Apostel Paulus toeschrijft. Het lijkt mij daarom onzinnig om te beweren dat zomaar een willekeurige schrijver (bijvoorbeeld de bakker op de hoek) deze brief zou hebben geschreven en dit in de Heilige Schrift later door de opvlogers van de Apostelen zou zijn opgenomen. Je komt echter Bijbelvertalingen tegen waarin in het voorwoord vaak gesuggereerd wordt dat 'anderen' de brieven en de Evangelies hebben geschreven en daarmee suggereert men ook nog eens dat de auteurs van de Evangelies en brieven niet bekend zouden zijn. Maar dat is gebasseerd op een dwaalleer, zoals het Leergezag heeft duidelijk gemaakt.

Vierde Zondag van de Vasten

Het is opvallend dat op verschillende plaatsen van de H.Schrift in het Nieuwe Testament de identiteit van Christus een rol speelt. We zien dat al in het Evangelie waarbij Satan in de woestijn vraagt of Jesus de Zoon van God is. Maar ook in de lezing van deze Zondag klinkt er iets in door, zij het op een iets andere manier. 

Na het wonder van de broodvermenigvuldiging, vlak voor Pasen, stellen de mensen bij het zien van dit teken, dat dit "vast de profeet is" en willen Hem zelfs tot koning uitroepen. Als men bedoelt: een aardse koning, dan zit men steevast op het verkeerde spoor. Dezelfde groep mensen die getuigen zijn van het wonder van de broodvermenigvuldiging, komen in een ander deel van het Evangelie weer terug, waarbij Christus te kennen geeft dat ze Hem zochten, niet om de tekenen die ze hadden gezien, maar  omdat zij van de broden hadden gegeten totdat men verzadigd was (Johannes hoofdstuk 6; 26 en verder).

Het is Christus duidelijk niet om uiterlijkheden, of wereldse aangelegenheden te doen. Het gaat veel dieper, maar de mensen zien het niet. En als je denkt dat dit alleen vroeger gebeurde... ook vandaag vind je mensen die de diepe zin van het Christendom niet begrijpen en zich alleen bezighouden met (aardse) oppervlakkigheden. De blinden daarentegen krijgen na hun genezing door Jesus niet alleen het gezicht terug: ook doorzien zij wie Hij werkelijk is, zoals het Evangelie van de Blindgeborene. Christus leert ons dat wij niet moeten werken voor de dingen die vergaan, maar we moeten werken voor Hemelse Zaken die werkelijke waarde hebben. We kunnen immers onze aardse rijkdom niet naar de Hemel meenemen als wij het tijdelijke voor het Eeuwige moeten verwisselen.

Epistel: Galaten 4; 22-31

Evangelie: Johannes 6; 1-15

Liturgische kleur bij Half-Vasten: Paars of Rozerood.

Hoogfeest Maria Boodschap - Consecratie Rusland

Negen maanden vóór het hoogfeest van de geboorte des Heren herdenken wij hoe zijn komst door de engel Gabriël werd aangekondigd. 25 Maart is dus eerst en vooral een feest des Heren en vervolgens een Mariafeest. Op deze dag vieren wij het begin van onze verlossing, de vervulling van het profetisch woord zoals dit in het evangelie wordt vermeld: ‘Zie, de maagd zal zwanger worden en een zoon ter wereld brengen’ (Mt. 1, 23), de intrede van Christus in deze wereld: ‘Slachtoffers en gaven hebt Gij niet gewild, maar Gij hebt voor mij een lichaam bereid... Ik ben gekomen, o God, om uw wil te doen.’ (Heb. 10, 5-7) (Nederlands Getijdengebed)

De Maagd Maria heeft door een vrije daad van geloof en gehoorzaamheid meegewerkt aan het heil van de mensen. Zij heeft haar "ja" uitgesproken "in naam van heel de mensheid". Door haar gehoorzaamheid is zij de nieuwe Eva geworden, de moeder van de levenden. (Katechismus Katholieke Kerk.)

Post Scriptum: Paus Fransiscus zal op 25 maart 2022 het Onbevlekt Hart van Maria toewijden aan Rusland en Oekraïne. De paus doet dit met het gehele wereldepiscopaat dat met de paus verenigd zal zijn. Deze toewijding kan natuurlijk niet los worden gezien vanwege de oorlog die nu woedt in Oekraïne. Graag nodigen wij iedereen uit om zich bij dit gebed van toewijding aan te sluiten. 

Voor de Buitengewone vorm van de Romeinse Liturgie gelden de volgende lezingen:

Epistel: Jesaja 7;10-15

Evangelie: Lucas 1;26-38

Liturgische kleur: Wit.

Derde Zondag van de Vasten

Op de derde Zondag van de Vasten in de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie vernemen wij dat zij die in Christus werden verlost, waarlijk heiligen moeten zijn. Dit is het grote thema van deze heilige tijd. De Heilige Apostel Paulus vermaant ons dat wij ons zouden moeten gedragen als navolgers van God, als kinderen van het Licht (Epistel). 

De Heer zelf leert ons dat wij bewust voor Hèm moeten kiezen en prijst Hij zalig die het Woord Gods niet alleen aanhoren, maar ook bewaren, dat is onderhouden (Evangelie). Steeds moeten onze ogen gericht zijn op de Heer (Introitus), zoals een slaaf met zijn ogen naar zijn meester kijkt (Tractus). De Geboden van de Heer zijn onze vreugde (Offertorium) en geen grotere zaligheid is er dan te verblijven in zijn huis (Communio).

Natuurlijk zijn er mensen die beweren dat het voldoende is om in God te geloven en laten de H.Sacramenten voor wat ze zijn. Zelf zeggen ze tot God te bidden en vergiffenis te vragen en beweren dat dit voldoende is. Als dat voldoende was, waarom heeft Christus dan ons het H.Sacrament van de Biecht ingesteld? En hoe weet je zo zeker dat als je aan God vergiffenis vraagt, dat je die vergiffenis ook daadwerkelijk gekregen hebt? In het Sacrament van de Biecht weet je zeker dat je die vergiffenis krijgt als je berouwvol je zonden belijdt. En kom niet beweren dat je nooit gezondigd hebt. Wie dat zegt maakt God tot een leugenaar. Als iemand beweert niet te hebben gezondigd, dan bedriegt hij zichzelf en dan leeft de Waarheid niet in hem.

En het is zeker niet voldoende te beweren dat je in God gelooft en daarmee de kous af is. Want duivels geloven dat ook....maar sidderen wel in de Hel. Dit is dus voldoende bewijs dat het niet waar is dat je alleen maar in God hoeft te geloven om zalig te worden. Je moet ook daden kunnen laten zien die in overeenstemming zijn met je geloof. Duivels hebben ervoor gekozen om daden te stellen die niet in overeenstemming zijn met het geloof, en daarom werden zij ook gestraft. 

Voor ons is het belangrijk dat wij het Woord van God niet alleen aanhoren, maar ook daadwerkelijk onderhouden. Dat houdt dus in, dat wij als Christenen moeten leven, de H.Eucharistie waardig moeten ontvangen en regelmatig onze zonden moeten Biechten.

Epistel: Efesiërs 5;1-9

Evangelie: Lucas 11;14-28

Liturgische kleur: Paars.

Tweede Zondag van de Vasten

In de tweede Zondag van de Vastentijd, lezen we in het Heilig Evangelie in de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie over de Gedaanteverandering van de Heer op de berg. (Matteüs 17;1-9). Deze Gedaanteverandering des Heren is een voorsmaak van het mysterie van de Heerlijkheid des Heren, dat wij in het Paasfeest vieren. In het Epistel waarschuwt de Apostel Paulus ons om niet te vervallen in onkuisheid, en dat de man een vrouw weet te verwerven in heiligheid en eer, maar zeker niet in hartstocht en begeerlijkheid zoals de heidenen dat doen. Diezelfde Apostel waarschuwt ons in de brief aan de Hebreeën dat het huwelijk eerbaar moet zijn en het huwelijksbed onbezoedeld, want God zal ontuchtigen en overspelers oordelen (zie daarvoor Brief aan de Hebreeën, hoofdstuk 13 vers 4). 

De leer van de Apostelen is duidelijk, maar er zijn helaas opvolgers van die Apostelen die precies het tegengestelde leren aan hun toevertrouwde schapen dan wat er in het Evangelie staat beschreven. Een Nederlandse bisschop vond nog niet zo lang geleden dat de Kerk niets te zoeken had in het slaapvertrek. Dat deed hij ook nog publiek in de krant. Maar deze bisschop ging er maar gemakshalve aan voorbij wat in de Hebreeën-brief in hoofdstuk 13 vers 4 stond geschreven. Naar zulke bisschoppen moet men dus niet luisteren, zo zeg ik maar. We moeten ons aan de Christelijke Leer houden en het Leergezag, zoals dat prachtig verwoord is door Paus Paulus VI in de Encycliek Humanae Vitae. Want er wordt op dit moment binnen als buiten de Kerk een enorme strijd gevoerd om zoveel mogelijk zielen in het verderf te storten. De Christenen dienen door hun sterk geloof weerstand te bieden tegen dit Kwaad. Dat beloven wij niet alleen in de Paasnacht, maar we moeten dit ook echt uitvoeren. God zal ons op onze levensweg versterken door zijn genade die hij geeft in de H.Sacramenten en in vasten en gebed. Wanneer wij niet naar de H.Mis kunnen gaan, dan is het nog altijd mogelijk een geestelijke Communie te ontvangen. Ook dan zal God ons versterken met zijn genade.

Epistel: 1 Tessalonicenzen 4;1-7
Evangelie: Matteus 17;1-9
Liturgische kleur: Paars

Eerste Zondag van de Vasten

In deze Eerste Zondag van de Veertigdagentijd lezen we in het Evangelie van de H.Mis in de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie, hoe wij ons kunnen sterken in de geestelijke strijd tegen de Duivel. We doen dat door te vasten, zoals de Heer ons heeft voorgeleefd. Er wordt ons niet gevraagd om zo streng te vasten zoals de Heer zelf deed in de woestijn, want we mogen ook onze gezondheid niet in gevaar brengen. Offers moeten draagbaar zijn. 

Elk offer is nodig om dit kwaad teweer te staan. Met andere woorden: je kunt het kwade niet overwinnen, dan alleen door Christus en in zijn navolging. De Duivel probeerde immers op sluwe wijze de Heer te verleiden, maar slaagde daarin niet. Christus verdiende voor ons de genade om via het Christelijke vasten stand te kunnen houden tegen de Duivel. Op de vraag van de Apostelen waarom zij een duivel niet konden uitwerpen, vertelde onze Verlosser dat dit soort alleen uitgedreven kon worden door "bidden en vasten". Het vasten is dus een machtig wapen tegen het Kwaad.

De Veertigdagentijd is dus geen tijd om te willen afvallen, want dan ben je met een heel andere insteek bezig dan waarvoor het vasten werkelijk bedoeld is.

Epistel: 2 Korintiers 6;1-10

Evangelie: Matteus 4;1-11

Liturgische kleur: Paars.

Post Scriptum: Blijf bidden voor het arme Oekraïne dat nu op dit moment levend verscheurd wordt. Bidt dat de vrede spoedig mag terugkeren in dat land en dat de vluchtelingen weer terug naar huis kunnen. Bidt ook voor de hereniging van gezinnen die veelal door dit oorlogsgeweld nu gescheiden moeten leven. 

Mea culpa, mea maxima culpa

De trouwe bloglezer zal het ongetwijfeld wel gemerkt hebben dat ik in een van de vorige bijdragen een verkeerde Zondag van de Voorvasten had besproken. Dit had natuurlijk niet Zondag Quinquagesima, maar Zondag Sexagesima moeten zijn. Waarom dat nu fout gegaan is, weet ik op dit moment niet. Je controleert de tekst, je vergelijkt met de kalender, en dan nog gaat het dus fout. Daarom heb ik die bijdrage van Zondag Quinquagesima weggehaald. Dus bij deze mijn excuses, zoals de titel van dit blog in het Latijn verwoort. Binnenkort is het weer Carnaval en velen zullen die 'dolle dagen' in het land en daarbuiten gaan vieren, zeker na alle ellende van de Corona-pandemie, de Avondklokken, de Lockdowns, de mondmaskers en de vaccinaties. Heel wat evenementen werden afgelast en velen vreesden dat die tijd nooit meer zou terug komen. Dat laatste is natuurlijk wel erg negatief gesteld, dus we moeten altijd hoop houden. Daarbij wil ik zeggen dat een fatsoenlijk feestje nooit weg is, maar ook hier moet men oppassen een feest niet te laten ontaarden in een gevaarlijke bezigheid (zoals Paus Pius X zou zeggen). God heeft ons namelijk niet opgedragen om te zondigen. Houd daar dus wel rekening mee.

De komende Aswoensdag, een dag van Vasten en Onthouding is een goed begin om boete te doen. Zeker als we (weer) de totale razernij van een oorlog in Europa moeten meemaken. En dan heb ik het over het arme land Oekraïne dat door een Russische strijdmacht zo werd overweldigd. Er vielen al vele doden en gewonden aan beide kanten. Niet alleen militairen, maar ook gewone burgers die slachtoffer werden van raketten en mogelijk ook clusterbommen. De beelden van de radeloze Oekraïnse bevolking die probeert te vluchten brandt op je netvlies: pappa's, mamma's, grootouders en hun kinderen rennen de schuilkelder in. Die gezichten, het leed wat je daar ziet....dat vergeet je nooit meer.

Daarom doe ik een beroep op alle bisschoppen, priesters, diakens, religieuzen en gelovigen om alstublieft te bidden, te vasten en te offeren voor de vrede in de Oekraine in de komende Vastentijd. Laten wij ons daarvoor inzetten, zodat die moordwapens het zwijgen kunnen worden opgelegd.

Paus maakt uitzondering voor Petrus Broederschap

Paus Franciscus heeft op 4 februari 2022 twee leden van de Priesterbroederschap Sint Petrus in persoonlijke audiëntie ontvangen. Het betrof Vader Benoît Paul Joseph, de superieur van het district Frankrijk en Vader Vincent Ribeton, Rector van de Sint Petrus Broederschap Seminarie in Wigratzbad. De Paus heeft voor de Broederschap van Sint Petrus een uitzondering gemaakt voor de Motu Proprio Traditionis Custodes, waarin het gebruik van de Sacramenten in de Buitengewone Vorm van de Romeinse Ritus sterk werd beperkt. De gevolgen van dit besluit waren er niet minder om: wereldwijde protesten van de hogere geestelijkheid, waaronder bisschoppen, maar ook priesters en gelovigen vulden de social media, de blogs en de overige media.

Dat betekent dus dat de Sint Petrus Broederschap toestemming krijgt om de H.Mis in de Buitengewone Vorm te vieren, maar ook krijgt ze toestemming de andere boeken te gebruiken. Tevens is het gebruik van het Romeinse Brevier voor hen toegestaan. De boeken die gebruikt mogen worden door de Petrus Broederschap zijn: het Altaar Missaal 1962,  het Pontificale, het Rituale en het Romeins Brevier.

Als dank heeft de Broederschap besloten iedereen op te roepen de H.Mis in de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie te vieren of in gebed aan te sluiten op Dinsdag 22 februari 2022, het feest van Sint Petrus Stoel. Laten wij daarom God danken dat Hij onze gebeden en ons lijden heeft willen verhoren.

De link naar het artikel van Sint Petrus Broederschap vindt u hier.

DEO GRATIAS!

Zondag van Septuagesima

Morgen (13 februari 2022) is het Zondag Septuagesima in de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie. 

Zondag Septuagesima (zeventigste) is de eerste Zondag van de Paaskring, 70 dagen vóór Pasen. Deze zondag wordt gevolgd door de twee andere Zondagen van de Voorvasten: Sexagesima en Quinquagesima. Ze zijn een voorbereiding tot de veertigdaagse vastentijd (Quadragesima). Vandaar dat de liturgische kleur paars is en de vreugdezangen (Te Deum, Gloria en Alleluja) niet worden gezongen, behalve op feestdagen die in deze periode voorkomen.

Zonder de periode van de Voorvasten zou men geen enkele voorbereiding hebben op Aswoensdag. De overgang - zo kort na Kerstmis - naar de Grote Vastentijd vraagt om een voorbereidingsperiode, zelfs vanuit een louter psychologisch standpunt bekeken. Er schuilt veel wijsheid in de traditionele gebruiken van de Kerk.

Wij zijn allen sinds Adams val door doodssmarten omringt (Introïtus), maar God zal ons niet voor immer vergeten (Graduale). Red ons Heer, en zie niet naar onze zonden, maar kom ons te hulp door uw vergeving (Tractus) door de luister van uw Aanschijn (Communio). In het Epistel legt de H.Apostel Paulus uit dat wij moeten volharden zoals de atleten doen en zich van alles ontzeggen. Wij doen dat als Christen om de zegeprijs te halen, het uiteindelijke doel van onze verlossing, het bereiken van het Hemelse geluk. Alleen maar een uiterlijke belijdenis van het Evangelie is niet voldoende om die zegeprijs te halen. 

Paulus legt in het Epistel uit dat weliswaar het hele volk van God (Israel) door de Rode Zee trok (een voorafbeelding van ons H.Doopsel), maar dat er weinigen waren die het Beloofde Land (de Hemel) bereikten. Gedurende de tocht door de Woestijn werd het volk van Israel gevoed door het Manna en dronk men uit de Rots (de voorafbeelding van Christus), maar velen werden door hun opstand tegen God neergeveld in de woestijn of gedood door de Verderver. Deze dingen zijn opgetekend als een waarschuwing voor ons opdat wij geen slechte dingen zouden begeren. Daarom is het van belang om nooit in opstand te komen tegen God, zoals sommigen toch deden en ervoor werden gestraft.

In het Evangelie leert onze Heer door een parabel dat ook de werklieden van het laatste uur het volle loon van het Eeuwig heil zullen ontvangen. Het is waar dat de gelovigen zich uiterst inspannen om deel te hebben aan dit heil, maar ook dat men dit heil geheel om niet zal ontvangen. Dit is het geheim van het voor ons onbegrijpelijke samengaan van menselijke inspanning en Goddelijke genade. Het samentreffen van menselijke en Goddelijke vrijheid. En even ondoorgrondelijk is het geheim dat Christus onze Heer uitspreekt, dat allen weliswaar geroepen zijn, maar weinigen zijn uitverkoren. Zij die deze beide geheimen (de twee facetten van hetzelfde mysterie) op menselijk beperkte-wijze hebben trachten te verklaren, zijn tot ketterij vervallen. 

God vraagt slechts van ons dat wij Hem met al onze krachten zullen dienen en dat wij ons verheugen om de hulp van zijn Alvermogende genade die de Heer ons zal geven uit de bron van zijn Liefde en Goedheid.

Epistel: 1 Korintiërs 9;24-27 en 10;1-5

Evangelie: Matteus 20;1-16

Liturgische kleur: Paars.

Vijfde Zondag na de Epiphanie

In het Epistel van de Heilige Apostel Paulus aan de Christenen van Kolosse, lezen we hoe de Apostel de gehele Christelijke volmaaktheid samenvat. De vele deugden die de Christen moet bezitten, samengebonden door de liefde, die de band van de volmaaktheid is. De Christen kan dit alleen bezitten als hij of zij volledig in Christus is; in Christus' vrede, bevrucht door het Woord van Christus, sprekend en handelend in de naam van Christus en door Christus biddend tot de Vader.

Daarvoor hebben we wel nodig dat we een Leer aanhangen die God welgevallig is en ons door Christus is voorgehouden. Het is daarom logisch dat de Duivel vaak die Leer aanvalt en een schijnleer, een valse leer, een valse uitleg van die Leer introduceert, zoals de gevallen engel Satan ook al deed in de woestijn waar hij Christus op de proef wilde stellen. Als men dan lang genoeg wacht, krijgt men een situatie zoals die in Apocalyps 13 is beschreven: een valse leer die een valse Christus voorstelt. De rechtvaardigen zullen die valse leer nooit omarmen en liever voor de dood kiezen dan toe te geven aan een leer die van de Duivel komt.

We hoeven echter nooit te wanhopen, hoe ellendig de situatie ook wordt. De Heer heeft beloofd altijd bij ons te blijven en dat de Poorten van de Hel zijn Kerk nooit zullen overweldigen. Voordat het Laatste Oordeel plaatsvindt leeft het onkruid tussen de tarwe; een beeldspraak in het Evangelie dat de goeden en de bozen binnen de Kerk leven, maar bij het Laatste Oordeel zullen worden gescheiden. De bozen zullen worden veroordeeld tot de Hel, maar de goeden zullen gaan naar het eeuwig leven.

Epistel: Kolossensen 3;12-17

Evangelie: Matteus 13;24-30

Liturgische kleur: Groen.

Post Scriptum: Deze zondag is de laatste zondag na de Epiphanie. De volgende week begint Dominica in Septuagesima, in het Nederlands Zondag Septuagesima. Dit zijn de zondagen die vóór Aswoensdag op 2 maart a.s. zullen worden gevierd. In het oude missaal wordt dit aangeduid met de "Voorvasten". De genoemde dagen zijn: Septuagesima, Sexagesima en Quinquagesima. De liturgische kleur is dan paars.

Merck raadt contraceptie aan met Covid-medicijn

Vaak hoor je wel eens zeggen of het nog gekker kan. En ja hoor, het kan nóg gekker. Het betreft hier farmabedrijf Merck&Co dat bij het gebruik van Molnupiravir (een medicijn tegen Covid-19) ook het gebruik van contraceptie aanraadt. 

Nee, dit is beslist geen samenzweringstheorie. Deze informatie staat namelijk in een factsheet van de Amerikaanse FDA en waar de naam van de Farmaceutical Merck onder het document staat. Uiteraard zal de bekende Staatsmedia dit allemaal ontkennen, maar het document is toevallig geüpload naar de WayBackMachine, een initiatief om zoveel mogelijk webpagina's voor de komende generaties te bewaren. Het document is in het Engels, maar het kan via Google Translate (via pdf-document) vertaald worden in het Nederlands.

De link van het document vindt u hier.

Waren veel farmabedrijven al eerder in een kwade reuk terecht gekomen, wegens het testen van Corona-vaccines op cellijnen die kopieën bleken te zijn van cellijnen van geaborteerde foetussen, nu komen ze ons vragen om contraceptie te gebruiken in combinatie met deze antivirale pil Molnupiravir. 

Mijn antwoord is duidelijk: dit is in strijd met het Katholiek Leergezag en dat verwoord is in de Pauselijke encycliek Humanae Vitae. Want wie de tekst van de FDA eens tot zich laat doordringen, (het gaat hier om pagina 10 onderaan onder het kopje contraceptie), dan ziet het er naar uit dat de gebruiker deze anticonceptie moet gebruiken, kennelijk met het directe doel om de geboorte van een kind te voorkomen. En dit is voor een belijdend Rooms Katholiek ontoelaatbaar en onaanvaardbaar. De tekst in het FDA document luidt in het Engels als volgt:

Advise individuals of childbearing potential to use a reliable method of contraception correctly and consistently, as applicable for the duration of treatment and for 4 days after the last dose of molnupiravir [see Warnings and Precautions (5.1)].

Het wordt hoog tijd dat de Farmaceutische bedrijven ophouden zich bezig te houden met onethische en immorele onderzoeksmethoden en dito medicijnen. En als men het nog niet begrepen heeft bij Merck en compagnie: deze medicijnen worden door ons zeker geboycot!

Vierde Zondag na de Epiphanie

Op de vierde Zondag na de Epiphanie, in de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie, lezen we over het kleine scheepje waar Jesus en de Apostelen op zitten en in een hevige storm terecht komen. Het scheepje symboliseert de Kerk en heeft in zijn lange bestaan van bijna 2000 jaar heel veel stormen gekend. Wie gedacht had dat de laatste storm over de Kerk is getrokken, heeft het toch aan het verkeerde eind: ook vandaag nog probeert Satan het schip van de Kerk te verwoesten. Het is opvallend dat pas op het laatste moment de Apostelen Jesus erbij roepen in de hoop dat Hij iets doen kan. Vraag: waarom schakel je Onze Heer niet eerder in? Maar even daar gelaten: de Apostelen roepen Jesus en schreeuwen dat het schip vergaat. Jesus richt daarop zijn woord op de wind en het water, waarop het plotseling kalm weer wordt. De storm is weg, de zee is weer rustig. 

In de huidige tijd moeten wij daarom Jesus aanroepen ons te helpen dat het Schip van de Kerk niet vergaat, want de storm die nu heerst gericht tegen de gelovigen die de H.Mis en de H.Sacramenten willen vieren in de Buitengewone Ritus, die storm is hevig en tracht ook dit te verwoesten. Maar zoals altijd: het kwaad heeft nooit het laatste woord. Daarom moeten wij Jesus aanroepen en vragen dat deze storm tegen ons vanuit Rome bedaard mag worden. Hij heeft immers laten weten dat Hij aan onze kant staat. We weten dat o.a. via de H.Schrift waarin deze tijd van vervolging staat aangekondigd. Paus Benedictus XVI wist hier ook al van en heeft deze vervolging tijdens zijn pontificaat bekend gemaakt. 

Maar wij moeten niets vrezen: de Heer is immers in zijn Kerk aanwezig, en ook deze storm zal Hij tot bedaren brengen, mits wij er maar om vragen.

Epistel: Romeinen 13;8-10

Evangelie: Matteus 8;23-27

Liturgische kleur: Groen.

Post Scriptum: Dankzij zuster Lucia dos Santos weten we nu welk deel van de Apocalyps voor ons van toepassing is in de huidige tijd. Dat is hard nodig, aangezien de Apocalyps geschreven is in z.g. Profetisch Perspectief, dus zonder enige aanduiding van tijd. Eigenmachtige uitleg van dit Bijbelboek strandt dan gegarandeerd, zoals dat bij de Reformatie het geval is. Via zuster Lucia (de laatst levende zieneres van Fatima die in 2005 overleed) weten we nu wat ons te wachten staat. Er zal een vervolging uitbreken die wij nu onder dit pontificaat van Paus Fransiscus moeten ondergaan. De toekomst kennen we ook: het kwaad zal uit de Kerk gegooid worden, maar de vervolging van de Christenen zal daarna toenemen. Laten wij niet vergeten dat Onze Lieve Vrouw de kop van de Slang bij voorbaat al heeft verpletterd. Laat dit een troost zijn voor ieder van ons.

Feest van de bekering van de H.Paulus

Op het Feest van de Bekering van de Heilige Paulus, die eerst geloofsvervolger was, maar door een Hemelse Openbaring een geloofsverkondiger werd, viel het mij vandaag op hoeveel van die geloofsvervolgers zich binnen de Katholieke Kerk hadden ingenesteld. Vanuit Rome en vanuit de periferie worden wij Christenen, die de Traditionele H.Mis en de H.Sacramenten in de Buitengewone Vorm vieren (en willen vieren) voortdurend vervolgd door personen die bij voortduur ons publiekelijk stenigen, geselen en ons overladen met smaad en laster. De Heer had het al in het Heilige Evangelie aangekondigd dat dit zou gaan gebeuren in de Zaligsprekingen. Wie immers vervolgd wordt omwille van de gerechtigheid, wordt een groot loon in de Hemel toebedeeld. In feite spreken we van Witte Martelaren, die hun bloed niet vergieten voor het geloof, maar toch door God tot de Martelaren gerekend zullen gaan worden.

Uit liefde voor deze geloofsvervolgers die ons via de Social Media voortdurend kwaadaardig belasteren, wil ik, net als de Heilige Apostel Paulus, graag alle vernederingen, smaad, laster, kruisigingen, doornenkroningen en geselslagen verduren, en dit voor de bekering van álle geloofsvervolgers en speciaal voor hen die ons nu via de Liturgie en de H.Sacramenten vervolgen. Het Kruis is immers het onverwoestbaar teken dat niet liegt en ons zalig zal maken door het Offer van Christus. 

Daarom raad ik iedereen aan die vandaag nog de H.Rozenkrans bidt, deze op te dragen voor de bekering van alle geloofsvervolgers, waar ze ook zitten en wie het ook moge zijn. Het Kruis zal onze verlossing en kracht zijn. Moge de Heilige Maagd Maria met haar machtige Voorspraak de Heer vragen voor de bekering van zovele Saulussen die buiten en nu binnen de Katholieke Kerk zijn binnengedrongen.

Epistel: Handelingen 9;1-22.

Evangelie: Matteus 19;27-29

Liturgische kleur: Wit.

Derde Zondag na de Epiphanie

In het Evangelie van deze derde Zondag na de Epiphanie in de Buitengewone Ritus van de Romeinse Liturgie, lezen we hoe Christus de voorspelling doet dat de vele heidenen zullen binnengaan in het Rijk der Hemelen, maar dat de kinderen van het Rijk zullen worden buitengesloten (zie daarvoor het Evangelie naar Matteüs 8;1-13). De Romeinse Honderdman (een Legioen had 60 Centurii), laat aan Christus een zeer groot geloof zien. Wij herhalen zijn woorden bijna letterlijk in de Heilige Mis: vlak voor het ontvangen van de Heilige Communie: Domine non sum dignus, ut intres sub tectum meum, sed tantum dic verbo et sanabitur anima mea.

Maar soms vraag je je af in hoeverre sommige priesters van de Katholieke Kerk niet het zelfde lot zullen ondergaan, het lot van hun ondergang namelijk. Het lijkt wel of men denkt dat de overwinning bij voorbaat vaststaat en dat men sowieso wel in de Hemel komt. Een soort vermetel vertrouwen zou je het kunnen noemen. Er zijn er ook bij, die dermate slecht moreel gedrag vertonen, dat je moet vrezen voor een afwijzing door de Drie-ene God bij het Bijzonder Oordeel. En wat doe je dan prelaat, kardinaal, paus, bisschop of dorpspriester? De leken zien het wat dat betreft wat scherper en zijn stukken voorzichtiger. Zij biechten vaak hun zonden. Maar ik heb nog nooit in Nederland een bisschop bij de biechtstoel gezien als penitent. Waarom eigenlijk niet? Denkt men soms dat zonden zomaar vertrekken en dat een dagelijkse Confiteor bidden, zonder de jaarlijkse biecht in acht te nemen, voldoende is? 

Laat dus niemand zich wat wijsmaken. God is door niemand om te kopen. Wie een afwijzing krijgt van God, (zoals een gelovige via een soort visioen heeft gezien bij een Sankt Gallen prelaat), die hoeft verder niets uit te leggen voor Zijne Majesteit! Laten wij dat niet vergeten, priester, diaken, bisschop, paus en kardinaal...werk ook gij voor uw zieleheil en laat uw zielenheil niet over aan het toeval. 

Wie voortdurend het Sacrament van Boete en Verzoening uitstelt en denkt dat dit wel kan gebeuren op het allerlaatste ogenblik, zal zeker niet de tijd gegund worden nog te Biechten voordat hij de eeuwigheid in gaat. Dan zal God deze woorden zeggen bij het Bijzonder Oordeel: "Omdat je niet aan Mij hebt gedacht, daarom zal ik niet aan jou denken."

Epistel: Romeinen 12;16-21

Evangelie: Matteus 8;1-13.

Liturgische kleur: Groen.

Tweede Zondag na de Epiphanie

Hebben wij op de octaafdag de openbaring van Christus's Godheid bij zijn doopsel door Johannes gevierd, vandaag overwegen wij in het Evangelie het derde motief van het Feest der Verschijning des Heren: de openbaring van Christus' Goddelijke macht in zijn eerste wonder tijdens de bruiloft in Kana. Beide Evangelies, dat van de octaafviering en dat van deze Zondag, werden oudtijds op twee achtereenvolgende dagen na Epiphanie gelezen. Het octaaf van het Feest der Verschijning des Heren, werd pas later vastgesteld. Ook deze Zondag bezingt de Kerk in de gezangen van de Heilige Mis, de luister van Christus' verschijning. Heel de aarde moet Hem aanbidden (Introïtus), want de Heer zond ons zijn Woord en ontrukte ons aan de ondergang (Graduale). De Heer heeft ons grote dingen gedaan (Offertorium).

In het Epistel lezen we het vervolg van de vorige Zondag. Iedereen behoort in de Kerk, geholpen door Gods genade, de hem eigen bediening op volmaakte wijze te vervullen; maar allen moeten gelijk zijn in de liefde, vurigheid, blijmoedigheid en ootmoed.

In het Evangelie naar Johannes lezen we over de rol als voorspreekster die Maria aan haar Goddelijke Zoon is toebedeeld. Hoewel Christus aangeeft dat zijn uur om zijn Goddelijke macht te tonen nog niet gekomen is, zal Hij het verzoek om dit te vervroegen toch op de bede van Maria uitvoeren. 

De uitdrukking: "Vrouw, wat is er tussen Mij en U?", betekende oorspronkelijk dat wat Jesus en Maria samen bezitten en gemeenschappelijk in eigendom hebben, er geen onderling overleg noodzakelijk is. Het is dus onnodig om hierover te spreken. Toch zal Jesus het verzoek van zijn Heilige Moeder vervroegd uitvoeren, waardoor voor de bedienden en de leerlingen het eerste wonder een feit zou worden. Hiermee openbaart Christus in het openbaar zijn Goddelijkheid. Geen mens is immers in staat om op grond van zijn eigen macht water in wijn te veranderen. Later zou Christus brood en wijn veranderen in zijn Heilig Lichaam en Bloed bij het Laatste Avondmaal. 

Epistel: Romeinen 12;6-16

Evangelie: Johannes 2;1-11

Liturgische kleur: Groen.

Feest van de Heilige Familie

Op Zondag 9 Januari 2022 wordt het Feest van de Heilige Familie gevierd volgens de kalender in de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie. Dit feest dat Paus Leo XIII instelde om de ontkerstening van de huisgezinnen tegen te gaan en dat door Paus Benedictus XV op deze dag werd vastgesteld, doet ons in aansluiting van het Kerstfeest het geheim van Jesus' verborgen leven te overwegen. Daarom hopen wij dat ons eigen familieleven mag bloeien door dezelfde deugden die het Heilig Huisgezin kenmerkten en welke de Heilige Paulus ons opsomt in zijn brief aan de Christenen van Kolosse (Epistel). Als de Katholieke gezinnen deze deugden navolgen, dan zullen zij afbeeldingen zijn van de Kerk, waarvan Christus het blijvende middelpunt is en ons voorsmaak geven van het eeuwige Huis des Heren (Graduale). 

In het Evangelie wordt verhaald dat de Heilige Maagd Maria en de Heilige Josef op zoek zijn naar Jesus en Hem in de Tempel terugvinden. Ook wij moeten naar Hem op zoek, en ook wij ontmoeten de Heer in de huidige Tempel alwaar Hij verblijft in het Heilig Tabernakel waar Hij nog steeds op ons wacht. Als wij tekort schieten in de deugden van de Heilige Familie, laten wij dan hulp vragen van Onze Lieve Heer in gebed en Sacrament, die ons altijd zal ondersteunen met zijn genade. Hij is immers een Goede Vader die zijn kinderen zeker niet in de steek zal laten.

Epistel: Kol 3;12-17

Evangelie: Lucas 2;42-52

Liturgische kleur: Wit

Hoogfeest Openbaring des Heren

In de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie valt het Hoogfeest van de Openbaring des Heren op 6 januari 2022. De wijzen die op zoek zijn naar de Koning der Joden en zijn ster hebben gevolgd 'die stond in het oosten', verwijzen in feite naar ons. En niet alleen wij, maar alle generaties uit de heidenen in het verleden, heden en toekomst die op zoek zullen gaan, of zijn geweest, naar Jesus onze Heer. Het is daarom ook zo treffend wat de Heilige Apostel Paulus schrijft in zijn brief aan de Christenen te Éfese 3;5-6: "Nooit is het onder vroegere geslachten aan de kinderen der mensen bekend gemaakt, zoals het thans in de Geest door zijn heilige Apostelen en profeten is geopenbaard: dat de heidenen door het Evangelie mede-erfgenamen zijn, medeleden en deelgenoten aan de Belofte in Christus Jesus"

Volgens de Heilige Bonaventura is de ster die wij volgen zelfs drieledig uit te leggen: De Heilige Schrift, die wij gedegen dienen te kennen, een ster die ons de juiste richting geeft zodat wij Maria de Moeder van de Heer zullen vinden, en een persoonlijke ster, namelijk de genade van de Heilige Geest. Het is nogal veelzeggend dat Koning Herodes en de Schriftgeleerden geen enkele ster hebben gezien met zo'n grote betekenis. Het werd wel geopenbaard aan Wijzen en niet aan de machthebbers en schriftgeleerden van die tijd.

De Liturgie van de Kerk gaat evenwel in haar overwegingen ver uit boven een louter herdenken van de aanbidding der Wijzen. Het is het grote wereldfeest van de Kerk dat we vieren. Christus is de Koning die alle macht bezit, de Zoon, aan wie de Vader zijn Gerechtigheid heeft gegeven (Introïtus). De ster welke de Wijzen naar Bethlehem voerde (Evangelie), is het zinnebeeld van het grote licht, dat over het geestelijke Jeruzalem (de Kerk) is opgegaan, en waarheen alle volkeren en koningen naar optrekken (Epistel, Graduale). Alle koningen en volkeren zullen evenals de Wijzen zijn Godheid erkennen en Hem aanbidden en dienen (Offertorium). De luister van Gods verschijning verblindt onze ogen, en wij kunnen slechts stamelend bidden dat onze geest gezuiverd zal worden om een steeds dieper inzicht te krijgen in een zo groot geheim (Slotgebed).

De Wijzen boden na het vinden van Jesus drie gaven aan. De gaven die alle generaties dan meebrengen zijn Goud, Wierook en Mirre en symboliseren het zuivere goud van onze liefde, onze wierook van onze gebeden en...de mirre van onze offers. Deze bieden wij voor Hem aan. Het is waar dat de wijzen een lange reis voor overhadden om onze Lieve Heer te vinden, maar dit geldt ook voor ons: de reis zal lang zijn, maar de uitkomst staat vast: wij zullen Onze Heer zeker vinden. 

Epistel: Jesaja 60;1-6

Evangelie: Matteus 2;1-12

Liturgische kleur: Wit.