Heilige Maagd Maria van Guadalupe

In het jaar 1531 verscheen de Heilige Maagd Maria op de heuvel Tepeyac, nabij Mexico-Stad, in het gebied dat nu Mexico is, aan Juan Diego Guauhtlatoatzin afkomstig uit een geslacht van inheemse indianen. Op zijn mantel bleef op wonderbare wijze een beeltenis achter, die de Christengelovigen aldaar nog steeds vereren. Hieronder een verslag van de gebeurtenissen die zijn gepubliceerd in het Nederlands Getijdenboek. 

In het begin van de maand december van het jaar 1531 ging een arme, vriendelijke indiaan, Juan Diego genaamd - naar men zegt - uit Cuauhtitlan, op een zaterdag heel vroeg in de morgen op weg naar de goddelijke eredienst in Tlatilolco, omdat de zorg voor de geestelijke bediening ervan was toevertrouwd aan de religieuzen die in Tlatilolco woonden. Toen hij nu bij de heuvel aankwam die Tepeyac wordt genoemd, begon het al licht te worden. Daar hoorde hij zingen boven op de heuvel. Maar toen het gezang ophield en hij niet dichter bij kon komen, hoorde hij dat hij vanaf de top van de heuvel werd geroepen: ‘Dierbare Juan Diego’ werd tegen hem gezegd. Onmiddellijk durfde hij omhoog te klimmen naar de plaats vanwaar hij hoorde dat hij geroepen, werd.

Zodra hij nu boven op de heuvel was aangekomen, zag hij een dame staan die hem uitnodigde om naderbij te komen. Toen hij voor haar stond, was hij zeer verwonderd hoe mooi ze was: haar kleding schitterde als de zon. Op die plaats maakte de Maagd hem haar wil bekend. Zij zei hem: ‘Weet, mijn veelgeliefde zoon, dat ik de heilige Maria ben, de altijd volmaakte Maagd, Moeder van de waarachtige God, de Schepper van het leven, die alles heeft geschapen en instandhoudt, de Heer van hemel en aarde. Het is mijn uitdrukkelijke wil en vurig verlangen dat er op deze plaats een heiligdom voor mij wordt gebouwd, waar ik Hem zal tonen, waar ik Hem zal loven door Hem te tonen, waar ik mijn liefde en goedheid, mijn hulp en bescherming zal verlenen, want ik ben werkelijk uw goedertieren Moeder, zowel van u als van allen die in dit land samenwonen en van alle anderen die van mij houden, die mij zoeken, die mij toegewijd en vertrouwvol zullen aanroepen. Daar zal ik luisteren naar hun tranen en verdriet, hun wel doen, wanneer zij in moeilijkheden verkeren, en uitkomst brengen in iedere nood. Om nu mijn wens tot vervulling te laten komen moet u naar het paleis van de bisschop in Mexico-Stad gaan. U moet hem zeggen dat u door mij gezonden bent om hem te laten weten hoe ik wil dat er hier voor mij een huis wordt gebouwd, dat er een heiligdom voor mij wordt opgericht, hier in de vallei.’

Toen hij aankwam in de stad, ging hij meteen naar het huis van de bisschop, die Juan de Zumarraga heette en tot de orde van de heilige Franciscus behoorde. Toen nu de bisschop naar Juan Diego had geluisterd, gaf hij - alsof hij hem niet helemaal geloofde - hem het volgende antwoord: ‘Mijn zoon, kom nog eens terug, dan zal ik opnieuw naar u luisteren. Ik voor mij zal er over nadenken wat ik moet doen met uw vraag en verlangen.’

’s Anderendaags zag hij de Koningin afdalen van de heuvel van waar ze naar hem keek. Zij trad op hem toe nabij de heuvel, hield hem tegen en zei: ‘Luister, dierbare zoon: wees volstrekt niet bevreesd of bedroefd in uw hart en maak u geen zorgen over de ziekte van uw oom of over om het even welke moeilijkheid. Ben ik, uw Moeder, niet hier? Staat u niet onder mijn beschutting en bescherming? Ben ik niet uw bron van leven en geluk? Rust u niet in mijn schoot, in mijn armen? Hebt u soms nog iets anders nodig? Laat niets u bedroeven, niets u in verwarring brengen. Beklim de heuvel, dierbare zoon - zei ze - en op die plaats waar u mij hebt gezien en waar ik met u gesproken heb, zult u allerlei bloemen zien. Pluk ze, verzamel ze, kom dan vandaar naar beneden en breng ze bij mij.’

Juan ging dus naar beneden en bracht de Hemelkoningin de bloemen die hij verzameld had. Toen zij nu die bloemen zag, nam zij ze in haar eerbiedwaardige handen en legde ze weer terug in de mantelkap van Juan en zei hem: ‘Mijn veelgeliefde zoon, deze bloemen vormen het teken dat u naar de bisschop moet brengen. Ja, u bent mijn bode, aan uw trouw vertrouw ik dit toe. Met klem draag ik u op: zorg ervoor dat u uw mantelkap alleen opent in aanwezigheid van de bisschop en laat hem zien wat u meedraagt. U moet hem ook vertellen hoe ik u heb opgedragen de heuvel te beklimmen en vandaar bloemen mee te nemen, en wat u allemaal hebt gezien en bewonderd, opdat hij er geloof aan hecht en voor de bouw van het heiligdom doet wat ik wil.’

Toen de Hemelkoningin hem dit alles had opgedragen, zette hij dus rechtstreeks koers naar Mexico-Stad. Hij ging de weg met vreugde, omdat alles voorspoedig zou verlopen. Toen Juan nu bij de bisschop binnenkwam, viel hij voor hem neer en vertelde hem alles wat hij had gezien en waartoe hij naar hem gezonden was. Hij zei hem: ‘Heer, ik heb ten uitvoer gebracht wat u mij hebt opgedragen. Ik ben naar mijn Vorstin, de Hemelkoningin, de heilige moeder Gods Maria, gegaan om haar te zeggen dat u een teken vroeg om mij te kunnen geloven en opdat u een heiligdom bouwt daar waar de Maagd zelf het wenst. Ik heb haar dan ook gezegd dat ik beloofd heb u een of ander teken te brengen van wat haar wil is. Zij heeft geluisterd naar wat u vroeg: zij aanvaardde welwillend dat u om een teken vroeg om haar wil ten uitvoer te brengen, en vandaag heel vroeg in de morgen droeg zij mij op om opnieuw naar u te gaan.’

De hele stad liep nu uit: zij zagen de eerbiedwaardige beeltenis, bewonderden haar, beschouwden haar als een werk van God en richtten hun smeekbeden tot de beeltenis. En op die dag zei de oom van Juan Diego bovendien hoe de Maagd zou worden aangeroepen en dat de beeltenis van haar de naam moest krijgen van de ‘heilige Maria, altijd maagd, van Guadalupe’.

Kerstmis nadert en dus...

Ja, en dus wordt weer de Moeder van God aangevallen. Niet wegens haar Onbevlekte Ontvangenis, maar nu wegens de Maagdelijke Geboorte van onze Heer Jesus Christus. Je kunt je afvragen hoe lang je nog steeds moet uitleggen dat die Geboorte inderdaad Maagdelijk was en daar zijn ook goede argumenten van terug te vinden in de H.Schrift en de Traditie. 

Er bestaan mensen, die geen lid zijn van de ware Kerk en zelfs in een door mensen opgerichte kerk leven. Die denken op eigen gezag dat alléén de H.Schrift geldt (Sola Scriptura) en op eigen benoemd gezag hiermee de Traditie en het Leergezag mogen verwerpen. Helaas, helaas....Sola Scriptura vindt men nergens in de H.Schrift. Slaat u maar eens een Concordantie erop na. Ook daar vindt men niks.

Erger is het dat er mensen bestaan die de H.Schrift gebruiken, misschien wel misbruiken om de Moeder van God aan te vallen. Daarbij wordt een verkeerde vertaling van de Profeet Jesaja gebruikt om dan "aan te tonen" dat er geen Maagdelijke Geboorte aanwezig was. Maar in Jesaja 7;14 wordt in de Grondtekst van "Alma" gesproken, die verkeerdelijk met "jonge vrouw" wordt vertaald. Sommigen die het geloof niet hebben denken dan meteen van, zie je wel: geen Maagdelijke Geboorte!

Het verhaal zit iets minder complex in elkaar.

Om het even te verduidelijken staat hieronder het stukje Schrift waar het om gaat:

Jesaja 7;14: "Daarom geeft de Heer zelf u een teken: zie de maagd zal zwanger worden en een zoon baren; zij zal hem noemen: God-met-ons."

De heilige Kerkvader Hiëronymus heeft gelukkig een commentaar uitgeven op Jesaja 7;14. Daarbij refereert de H.Hiëronymus dat het woordje "Alma" wel degelijk verwijst naar een maagd.

De H.Hiëronymus zegt: "Alma in het Latijn betekent een heilig persoon, en in het Punisch "een maagd". Deze term is nooit anders toegepast dan bij "een jonge maagd". Als het "een jonge vrouw" betekende, wat voor een soort "teken" zou dit dan zijn?"

En hier slaat de H.Hiëronymus de spijker regelrecht op zijn kop: hoe kun je in de tekst van Jesaja 7;14 van een "teken" spreken, als dit een gewone geboorte was van een jonge vrouw? Want juist door een zeer bijzondere omstandigheid beginnen mensen in te zien dat er sprake is van een teken. De vertaling van "Alma" in "jonge vrouw" moet dus wel onjuist zijn, en er zijn meer argumenten die dat onderschrijven. Immers in het Nieuwe Testament verwijst de Engel Gabriël aan Maria naar Jesaja 7;14 en uit de levenswijze van de Moeder van God weten we dat ze al verloofd was met de H.Josef en dat de verloving in het Jodendom dezelfde rechten gaf als het huwelijk. Dat Maria tegen de Engel zegt hoe het kan dat haar Kind geboren zou worden (ze bekent immers geen man! Zie Lucas 1;34)), is het duidelijk dat ze ondanks het huwelijk gewoon Maagd wilde blijven en dat we dus wel degelijk met een Maagdelijke Geboorte te maken hebben. En wie de Maagdelijke Geboorte loochent, ontkent ook dat de H.Geest Maria overschaduwde. We zien verder in de Kerkelijke geschiedenis dat de ontkenning van Jesus' Maagdelijke Geboorte, vanzelf tot de ontkenning van Jesus' Goddelijk Zoonschap heeft geleid. En wie de Zoon van God ontkent, ontkent ook het heilswerk, het Kruisoffer, de Sacramenten en de Kerk die Hij gesticht heeft. 

We moeten dus oppassen voor lieden die de H.Schrift gebruiken en verkeerde vertalingen in omloop brengen. Als Rooms Katholieken is het gewoon veiliger de juiste uitleg van de H.Schrift in combinatie met de Traditie en het Leergezag hoog te houden. Er zijn helaas genoeg mensen die noch de Schriften kennen, noch de kracht van God. 

Er bestaan priesters die gelovigen misleiden..

Er zijn steeds meer koppels die gescheiden leven na een kerkelijk huwelijk, maar later weer een nieuw burgerlijk huwelijk zijn aangegaan. En dat terwijl de eerste partner nog in leven is. Objectief leeft men dan in de zonde van overspel, maar sinds de uitgave van Amoris Laetitia (AL), lijkt de verhouding meer en meer zoek geraakt te zijn. Bovendien is AL duidelijk in strijd met  Familiaris Consortio (FC) die door Paus Johannes Paulus II werd uitgegeven. Katholieke gelovigen die eerder een sacramenteel huwelijk hebben gesloten, kunnen gewoon niet opnieuw trouwen als de eerste partner nog leeft: zij kunnen in geval van overspel zeker niet de H.Communie ontvangen. 

Maar nu heeft zich op de Social Media (twitter) een vrouw gemeld die hierover het volgende meedeelde: 

"RCIA 2008. divorced , remarried.  

the priest:
one can be right with God and wrong with the Church (and vice versa).
people cannot be expected to be married a lifetime in that we live longer lives 

My husband and I received Eucharist while living in mortal sin,
it was hell" (link)

Dit koppel werd voorgelogen door een priester, die vertelde dat "men gelijk kan hebben met God en verkeerd met de Kerk (vice versa)." Als je dit leest van een priester, dan beginnen toch je ogen uit je kassen te rollen van verbazing? Hoe is dit mogelijk? Sinds wanneer zijn God en de Kerk twee onafhankelijke grootheden die los van elkaar staan? En sinds wanneer mag je visa versa toch zondigen? En sinds wanneer is het huwelijk opeens niet meer valide, alleen maar omdat je langer leeft? Dit is toch volstrekte waanzin?!

Gelukkig kwam de vrouw die zich Diane Fiore noemt tot bezinning en kwam tot inkeer omdat zij merkte dat het niet klopte om in staat van doodzonde (overspel) de H.Communie te ontvangen waar Amoris Laetitia zo'n voorstander van is! Terecht merkt ze op dat het voelde alsof je naar de Hel ging. 

Ergerlijker is het wangedrag van de priester, die zeker door God onze Heer ter verantwoording zal worden geroepen. Wie de H.Communie wil ontvangen moet in staat van Heiligmakende Genade zijn, die je terugkrijgt na het geldig ontvangen van het H.Sacrament van de Biecht. De priester mag nooit en te nimmer meewerken aan heiligschennis! Laat dus niemand de rook van Satan verspreiden en beweren dat de Kerkelijke Leer opeens is opgeheven omdat we nu een andere Paus op de Stoel van Petrus hebben zitten!

Voor die mensen die graag hun leven willen beteren, verwijs ik naar de goede priesters, zoals bijvoorbeeld het Opus Dei, en hun zaak daar gedetailleerd voor te leggen zodat men weet wat men verder moet doen. 

Eerste zondag van de Advent

Gebed: Heer, met heel mijn hart en heel mijn ziel en al mijn krachten houd ik van U. Velen hebben U verlaten Heer, en de Rest die is overgebleven vervolgen ze in alle uithoeken van de Aarde, zelfs in Uw eigen Kerk. Heer van de Hemelmachten: kom ons te hulp in deze tijden van Duisternis. Er zijn krachten bezig om U uit elk mensenhart te bannen en Uw Godsdienst op Aarde te laten vergeten. Heer sta niet toe dat onze vijanden en de duivel triomferen! Stuur toch uw Heilige Aartsengel Michael en zijn engelen om ons te beschermen in deze tijd van grote nood. Heer, wij zijn Uw volk. Kom Heer Jesus!

Groeikracht dankzij vervolging Traditionalisten

Op het moment van schrijven zitten er in het Vaticaan mensen die de Wijsheid van God ernstig ontberen. Dat is echt jammer voor hen, want door juist opzettelijke strafmaatregelen af te kondigen aan ordes en/of congregaties die graag weer terug willen naar de H.Mis in de Buitengewone Vorm, zoals Paus Benedictus XVI dit heeft toegestaan, zal de groei van deze groep de eerstvolgende decennia alleen maar flink toenemen, zoals in het verleden is geprofeteerd. Het zal wel een groei zijn tegen de verdrukking in, maar de uiteindelijke overwinning staat toch vast.

Na de liquidatie van de Franciscanen van de Onbevlekte, en de Cisterciënzers van de Strenge Onderhouding in MariaWald in Duitsland, is het nu de beurt aan de Kleine Zusters van Maria, Moeder van de Verlosser in Frankrijk. In alle bovengenoemde gevallen werd de ordeleiding vakkundig geliquideerd en werden er "commissarissen" benoemd die de boel even kwamen "normaliseren" (lees: een liberale coupe d'état plegen). In het klooster van de Kleine Zusters heeft een ware veldslag plaatsgevonden tussen elke afzonderlijke zuster en deze "commissarissen". In Rome was het opeens niet mogelijk dat hun zaak voor de hoogste instantie verdedigd mocht worden door een specialist in het Canoniek Recht. De zusters zouden en moesten zich aan de wereld aanpassen. Wanneer je dit verhaal leest, dan pas merk je hoeveel zonden tegen de rechtvaardigheid tegen deze weerloze zusters werden uitgehaald. Dan pas word je echt verdrietig over zoveel onrechtvaardigheid die deze vrouwelijke religieuzen werd aangedaan. En zij zijn niet het enige slachtoffer! En als je dan ook leest wat de "zonden" precies waren van deze zusters, nou, die deden "teveel aan gebed" en men ging de "traditionele kloosterkleren" weer dragen. Voorwaar, een echte doodzonde!

De gevolgen zijn nu dat door het optreden tegen deze zusters en de bovengenoemde ordes dat de belangstelling en de groei van het Traditionalisme juist verder wordt uitgebreid, aangewakkerd en versterkt, zoals wel uit een aantal verhalen blijkt dat op Twitter werd opgetekend. En daar zijn ook clerici bij die terug willen naar de voor-Conciliaire tijd. Het is ook om die reden dat via een link het Divinum Officium op dit blog (rechts in de kantlijn, bovenaan) geraadpleegd kan worden en ze is bedoeld voor hen die geen Romeins Brevier meer hebben. Om deze redenen gaat uw blogauteur ook overstappen naar de voor-Conciliaire tijd. Niet om het Tweede Vaticaans Concilie te loochenen, maar om de liberalistische en modernistische vervalsingen van dit Concilie een definitieve doodsteek te geven. 

Voor de vervolgde zusters in Frankrijk ligt het verzoek om voor deze arme zusters te bidden. U kunt dit doen middels uw eigen gebeden en/of het dagelijks Rozenhoedje. De zusters zullen u dankbaar zijn.

Website zusters (Engels)

Hoogfeest van Christus Koning

In het Evangelie naar Johannes valt vooral de laatste zin op die Christus tegen Pontius Pilatus sprak: "Alwie uit de waarheid is, luistert naar Mijn stem". Er zijn veel gelovigen die luisteren naar de stem van Christus onze Heer, via zijn Kerk en Hem als onze Koning erkennen. Er zijn echter ook mensen in de Kerk die niet zo enthousiast zijn over Christus onze Koning. Zo was er onlangs een Amerikaanse bisschop die openlijk verkondigde dat Christus niet zijn Koning was. We mogen er dan van uitgaan dat deze bisschop kennelijk niet naar de stem van Christus wil luisteren en dus ook niet uit de Waarheid is, want beiden zijn met elkaar verbonden. Dan kun je je ook afvragen wat je nog als bisschop in de Kerk komt doen? Of vinden sommigen dat het afvallen van het geloof vandaag de dag de normaalste zaak van de wereld is geworden? Als dat zo is, dan is de buitendeur uw enige uitgang. Christus dwong niemand ergens toe. Wie Hem niet als Koning wil erkennen, moet maar eens een eerlijk besluit nemen de Kerk daadwerkelijk te verlaten en niet van twee balletjes te komen eten. 

Wij daarentegen willen Christus als onze Koning wél erkennen. Wij willen Hém dienen, precies zoals de Profeet Daniël optekende en wij in de H.Schrift kunnen lezen in de lezingen van de H.Mis van de laatste zondag door het jaar (Daniël 7;13-14). "Alle volkeren, stammen en talen brachten Hem hun hulde. Zijn heerschappij is een eeuwige heerschappij die nooit vergaat. Zijn Koninkrijk gaat nooit ten gronde." 

We weten inmiddels dat de krachten van de Duisternis bezig zijn de Kerk te "vernietigen". Sommigen verschuilen zich achter Maçonnieke organisaties die in feite de zwarte panter van de Apocalyps, de Antichrist zelf is, weer anderen verschuilen zich achter een regenboog en gebruiken Gods barmhartigheid als een wapen tegen Christus onze Koning. Zij komen niet naar de Kerk omdat zij zich bekeren willen, maar ze komen naar de Kerk om hun eigen agenda's door te drukken. 

Maar uiteindelijk zullen zij daarin niet slagen, en het ongeluk dat vele vijanden ons proberen toe te brengen, zal op hun eigen hoofden neerkomen. Niet dat wij Christenen van de Katholieke Kerk dat gaan doen. Het is Christus de Heer en onze Koning die daadwerkelijk afrekening zal houden met de vijanden van het Katholiek Geloof. Er staat immers geschreven: "De laatste vijand die zal worden vernietigd, is de dood".

Christus Vincit, Christus Regnat, Christus Imperat!

HH. Andreas Dung-Lac - Martelaren

Hier volgt een brief van de Heilige Paulus Le-Bao-Tinh die als martelaar van Vietnam bekend staat. De brief schreef hij tijdens zijn gevangenschap omwille van het Katholiek Geloof. Op deze dag viert men in het Getijdengebed de gedachtenis van de HH Andreas Dung- Lac, de Martelaren van Vietnam. Op 19 juni 1988 werd een klein aantal van hen, 117 Martelaren door Paus Johannes Paulus II heilig verklaard.

De martelaars delen in de overwinning van hun hoofd, Christus.

Ik, Paulus, die omwille van Christus de boeien draag, wil u verslag uitbrengen van de beproevingen die ik iedere dag moet doorstaan. Mijn bedoeling is dat hierdoor uw liefde tot God groter wordt en wij gezamenlijk God loven, want eindeloos is zijn erbarmen (vgl. Ps. 136 (135), 1). De gevangenis waarin ik mij bevind, is een echte hel: het blijft niet bij voet- en handboeien, ijzeren kettingen en allerlei andere lichamelijke folteringen, maar ik word geconfronteerd met haat, wraakzucht, laster, gemene taal, ruzie, boosaardigheid, vloeken en tieren, kortom met alles wat me met angst en droefheid vervult. Maar God die eens de drie jongemannen uit de vuuroven heeft gered, is mij steeds nabij. Hij heeft mij uit deze beproevingen bevrijd en het bittere zoet gemaakt, want eindeloos is zijn erbarmen.

Te midden van deze kwellingen die voor anderen een ware terreur zijn, ben ik, God zij dank, vreugdevol en blij gestemd, omdat ik niet alleen, maar met Christus ben.

Zelf draagt onze Heer en Meester heel de last van het kruis, mij legt Hij maar een zeer klein gedeelte en nog wel het uiteinde daarvan op. Bij mijn strijd is Hij niet alleen toeschouwer, maar zelf is Hij degene die strijdt en overwint en alles tot een goed einde brengt. Daarom draagt Hij de zegekrans en delen ook zijn ledematen in de glorie van het hoofd.

Maar hoe kan ik dit schouwspel verdragen, als ik iedere dag keizers, mandarijnen en hun trawanten zie die uw heilige Naam onteren, Heer die op de cherubs en serafs troont (vgl. Ps. 80 (79), 2)? Zie, uw kruis wordt door de voeten van heidenen vertrapt. Waar is uw glorie? Bij het zien van dit alles voel ik in mij het vuur van de liefde tot U oplaaien en wil ik liever dat mijn ledematen worden afgehakt om door mijn dood te kunnen getuigen van uw liefde.

Toon uw macht, Heer, help en ondersteun mij, opdat uw kracht in mijn zwakheid zichtbaar wordt en voor het oog van de heidenen wordt verheerlijkt; anders zou ik onderweg bezwijken en zouden uw tegenstanders trots hun hoofd kunnen verheffen. Dierbare broeders, bij het vernemen van dit alles moet u vol vreugde eindeloos dank brengen aan God van wie alles afkomstig is; zegent met mij de Heer, want eindeloos is zijn erbarmen. Hoog verheft mijn ziel de 'Heer, verrukt is mijn geest om mijn God; zijn keus viel op zijn eenvoudige dienaar en van nu af zullen alle komende geslachten mij zalig prijzen (vgl. Lc. 1, 46-48), want eindeloos is zijn erbarmen.

Looft nu de Heer, alle naties der aarde, huldigt de Heer, alle volken rondom (vgl. Ps. 117 (116), 1), want wat voor de wereld zwak is, heeft God uitverkoren om het sterke te beschamen; wat voor de wereld van geringe afkomst is en onbeduidend, heeft God uitverkoren om het hogere te beschamen (vgl. 1 Kor. 27-28). Door mijn mond en mijn geest heeft Hij de wijsgeren beschaamd, de leerlingen van de wijzen van deze wereld, want eindeloos is zijn erbarmen.

Ik schrijf u dit alles, opdat uw geloof en het mijne samen één zijn. Te midden van de storm werp ik het anker uit tot voor de troon van God: dat is de hoop die leeft in mijn hart.

Wat u betreft, geliefde broeders, ‘loopt zo dat gij de krans behaalt’ (1 Kor. 9, 24), rust u toe met het pantser van het geloof (vgl. 1 Tess. 5, 8) en verweert u met de wapens van Christus (vgl. 2 Kor. 6, 7 ', zoals mijn patroon, de heilige Paulus, heeft geleerd. Het is beter voor u met één oog of verminkt het leven binnen te gaan dan met al uw ledematen buitengeworpen te worden (vgl. Mt. 18, 8-9).

Helpt mij door uw gebeden om volgens de wet te kunnen strijden, om de goede strijd te strijden (vgl. 2 Tim. 4, 7) en wel ten einde toe, om mijn wedloop op gelukkige wijze te voleinden. Als wij elkaar in dit leven niet meer zullen zien, zullen wij in ieder geval in het toekomstige het geluk hebben vóór de troon van het Lam zonder gebrek samen zijn lof te zingen, eeuwig juichend van vreugde om de overwinning. Amen. 

(uit: Nederlandstalig Brevier).

Geloofstrouw bespot en neergehaald

De afgelopen 50 jaar waren geen mooie jaren voor de Katholieke Kerk in Nederland. Vlak na de sluiting van het Tweede Vaticaans Concilie brak in het Nederlandse Noordwijkerhout een opstand uit. Die opstand kwam van de toenmalige zittende bisschoppen. Plotseling mochten we niet meer naar de H.Mis die generaties een grote troost en rustpunt was, plotseling moest het celibaat worden 'afgeschaft'. Opeens werd het Latijn uit de Kerk verbannen, de prachtige polyfone muziek verdween en er verschenen kinderliedjes om de 'Liturgie op te luisteren' en menige afvallige bedacht zelf wat 'eucharistische gebeden'. De meesten in de Kerk waren geshockeerd, en velen voelden zich verraden door de eigen priesters. Niet zelden gingen deze gelovigen de Kerk uit om zich voorgoed af te keren van het Katholiek Geloof. Van de ene dag op de andere verdween de schoolse Catechese en binnen één generatie wist niemand meer iets van het Katholiek Geloof. 

Van de ene dag op de andere dag werden we verraden, werd de kudde van Christus in de steek gelaten en werd ons later geleerd dat goed opeens kwaad was en andersom. Deze aanval duurt nog steeds voort, maar gelukkig woonde in Rome de Paus die onze harten in deze beproevingen wist te troosten zodat we voelden dat we niet alleen voor stonden in deze afschuwelijke tijden. 

De troost in Rome verdween uiteindelijk ook, met dank aan een paar prelaten die via een onder-onsje en handje-klap een nieuwe pauskeuze regelden in Sankt Gallen. Nu worden we dagelijks vanuit Rome getrakteerd op scheld-kanonnades, worden de trouwe gelovigen geschandaliseerd en dagelijks voor oud vuil uitgemaakt en uitgescholden. Er gaat geen dag voorbij of we worden rigide farizeeërs en voor andersoortig vuil versleten, alsof we alleen de voorschriften van de Wet zouden naleven zonder inhoud. Staat er niet geschreven in het Achtste Gebod: "Gij zult geen valse getuigenis afleggen tegenover uw naaste"? Waarom werden we ook vanuit Rome verraden? Waarom werden we verraden door onze eigen priesters? Waarom mochten we de H.Mis in de Buitengewone Vorm niet meer bijwonen? Waarom werden de trouwe gelovigen en goede priesters bij voortduur via de media over de kling gejaagd? 

Wat voor kwaad hadden wij dan gedaan?

Gratis Rooms Katholieke Catechismus

Vandaag is het mogelijk een gratis Rooms Katholieke Catechismus te downloaden in epub-formaat. Hierdoor kan men het bestand op een e-reader zetten. Voor katholieke gelovigen is het dan mogelijk om op eenvoudige wijze in bezit te komen van een Catechismus die vroeger in de scholen werd gebruikt. 

Deze Catechismus is een samenstelling tussen de Mechelse Catechismus en de Grote Catechismus van PiusX, voor Nederland en België. Sommige huidige voorschriften zijn er ook in verwerkt, zoals het vasten en onthouden dat op dit moment geldt in de Nederlandse Kerkprovincie.

Let wel op: deze Catechismus is alleen gratis te downloaden voor de eerstkomende 30 dagen. Daarna zal het bestand van de server worden verwijderd. Dit komt doordat er op dit moment geen account is aangemaakt. Downloaden kan via deze link. Kies voor de "slow download" knop.

Gehoorzaamheid en Geweten

Soms kom je discussies tegen op het internet waarvan je je afvraagt of mensen wel goed genoeg hebben nagedacht. Eén daarvan is de stelling dat gehoorzaamheid nooit in strijd kan zijn met het geweten. Maar het is natuurlijk nog maar de vraag of gehoorzaamheid nooit in strijd kan zijn met het geweten. Als iemand het gezag gehoorzaamheid belooft en het gezag maakt na een bepaalde periode misbruik van de vrijheid van keuze en via de gehoorzaamheid dingen komt eisen die in strijd zijn met iemands geweten, dan moet iemand altijd zijn geweten volgen. Want zou hij welbewust tégen zijn eigen gewetensoordeel ingaan, dan zou hij zichzelf veroordelen. Bovendien is gehoorzaamheid niet absoluut. Wanneer je echter van een soort absolute gehoorzaamheid uitgaat, dan krijg je zoiets als de Duitse SS uit de Tweede Wereldoorlog die elk bevel kon uitvoeren, hoe immoreel ook. Na de Tweede Wereldoorlog zijn veel Duitse oorlogsmisdadigers alsnog veroordeeld door de Rechtbank in Neurenberg, juist omdat zij elk bevel hadden gehoorzaamd. Dus ook de bevelen die in strijd waren met het Oorlogsrecht. 

Uit de geschiedenis weten we dat er nog meer dingen een rol kunnen spelen inzake het geweten, en dat is de verantwoordelijkheid die men op grond van een gewetensbeslissing neemt. Zo kan het gebeuren dat het morele geweten onwetend is en daardoor een verkeerd oordeel velt over de daden die men gedaan heeft of nog gaat doen. En dikwijls is men voor deze onwetendheid persoonlijk verantwoordelijk. Het kan dus zijn dat iemand wel volgens zijn geweten handelt, maar dat hij de gevolgen van een verkeerde gewetensbeslissing moet dragen: bijvoorbeeld, het weigeren van een bloedtransfusie, waardoor de patiënt komt te overlijden. De overheid kan dan via het strafrecht iemand vervolgen wegens nalaten hulpverlening. 

Kort gezegd mag men niemand beletten volgens zijn geweten te handelen, en zeker niet in het geval van godsdienstige aangelegenheden. Het is echter gevaarlijk om de gehoorzaamheid een te grote rol toe te kennen, waardoor mensen tegen hun geweten in zouden moeten handelen. 

Hoe kan men kiezen volgens zijn geweten?

Enkele regels kunnen volgens de Catechismus in alle gevallen toegepast worden:

1. Men mag nooit kwaad doen, opdat er een goed uit volgt.

2. De Gulden Regel: Alles wat gij wilt dat de mensen u doen, doet dat ook voor hen.

3. De liefde heeft altijd te maken met eerbied voor de naaste en zijn geweten (dus geen ergernis geven in zaken als eten en drinken tegenover andersdenkenden hoort daar ook bij). 

Lezenswaard: de Catechismus van de Katholieke Kerk, nummers 1778 -1802.

We moeten meer vertrouwen op God bij ons offer

Overweging: De weduwen in de lezingen van de 32ste zondag door het Jaar hadden één ding met elkaar gemeen: een grote armoede, een groot geloof in God en een grote offervaardigheid. Vooral dat laatste is heel bijzonder, aangezien ze bij de gave daarna niets meer hadden om van te leven. Zowel de weduwe in Sarefat (boek Koningen), als de arme weduwe in het Evangelie volgens Marcus. De weduwen in de dagen van Jesus waren de zwaksten in de maatschappij, en werden vaak genoeg uitgebuit door machthebbers van die dagen (zie Marcus 12;40). Ook vandaag komen we machthebbers tegen die onrechtvaardige lasten opleggen aan de armsten van de maatschappij en zo "het goed der weduwen" verslinden. Jesus waarschuwt ons voor deze praktijken aangezien deze machthebbers een strenger vonnis zullen ondergaan. Zo mag het dus niet zijn bij iemand die Christen is.

Wat ook opvalt is dat deze beide weduwen zo geroemd worden om hun zuiverheid van bedoeling. Beiden worden bezocht door een Profeet en door de Heer zelf. Het is dus zeer belangrijk dat we niet alleen zuiver leven en de heilige zuiverheid navolgen, maar ook dat onze bedoelingen, meningen en oordelen zuiver zijn. Misschien waren deze weduwen dan wel de verschoppelingen van de maatschappij, maar bij God stonden ze in hoog aanzien.

De weduwen hielden voor zichzelf niets achter en hun gave had ook geen bijbedoeling. Ze kwamen tot deze keuze omdat zij volledig op God vertrouwden, ook in moeilijke tijden. Zo wordt ook aan ons vandaag gevraagd om te geven wat wij hebben, al is het misschien maar weinig. Geef maar, zegt ons vandaag Gods Woord. Vertrouw op God. En dit mag tot het uiterste gaan. Het mag van ons Godminnende mensen maken, die merken dat als ze ‘alles’ geven dat dát uiteindelijk goed doet.

1e lezing: 1Kon.17,10-16. 2e lezing: Hebr.9,24-28. Evangelie: Mc.12,38-44 of 41-44

De Katholieke Kerk moet wéér worden schoongemaakt

Dubia Kardinaal Walter Brandmüller heeft verklaard dat de situatie in de Katholieke Kerk te vergelijken is met wat in de 11e en 12e eeuw gebeurde. Ook toen was er wijdverspreid een zonde-epidemie in de Kerk aan de gang. De oorzaken toen lagen anders dan nu, maar ook toen waren er priesters actief die immoreel gedrag vertoonden in plaats van een moreel juist en zuiver leven te leiden. Niet alleen het verderfelijke concubinaat was binnengedrongen in de Kerk, ook homoseksueel gedrag dat wijdverspreid was. De heilige Peter Damiaan leverde in 1049 een brief af aan de Paus, waarin geschreven werd over het "vuil" dat als het ware door de Schaapstal heen stormt. Er werd aan de Paus geëist dat hij zou ingrijpen. Het hele artikel van LifeSiteNews, is hier te lezen.

Opmerkelijk zijn de lijnen van toen en nu: ook toen waren het leken en enkele moedige prelaten die als Zeloten voor het Huis des Heren opkwamen en bij de Paus kwamen eisen dat de boel grondig zou worden schoongemaakt. En zo gebeurde het ook.

Walter Kardinaal Brandmüller, zelf historicus, moet wel geweten hebben van de besluiten van het Concilie van Trente in de 16e eeuw, waarin de pastoors uitdrukkelijk werden bevolen ervoor te waken dat de kudde van Christus niet verslingerd zou raken aan afgoderij, wat volgens de Romeinse Catechismus een hoofdoorzaak was voor het ontstaan van de problemen in Sodom. Bij de lagere en hogere wijdingen mochten toen in het vervolg alleen deugdzame mannen worden aangesteld na een zorgvuldig onderzoek in het levensgedrag van deze gelovigen. Het Concilie wilde nadrukkelijk het morele verval uit zijn kerkelijke midden wegsnijden en daarin slaagde men op wonderlijke wijze. 

Probleem is natuurlijk, dat wie niet van de geschiedenis leert, gedoemd is deze te herhalen. En dus werden in de afgelopen 60 jaar wéér de verkeerde mannen tot de heilige wijdingen toegelaten die ook nog eens seksueel wangedrag in alle vormen en maten wisten te produceren. Hierdoor zit de Kerk van nu met de ene misbruik-affaire na de andere, en het is logisch dat de leken, zowel mannen als vrouwen in de Kerk, de goede priesters, bisschoppen en kardinalen, dit niet meer pikken. Er zal daarom WEER moeten worden ingegrepen, maar het verschil tussen de situatie van de 11e en 12e eeuw is nu, dat de Paus niet wil reageren op een oproep om het Huis van God schoon te maken, zoals het weigeren antwoord te geven op de beschuldigingen van Aartsbisschop Viganò. Er zijn priesters die openlijk de Paus kritiseren dat hij door dit zwijgen over Viganò de Kerk schade toebrengt.

In een aantal landen hebben de verschillende Justitie Departementen inmiddels het voortouw genomen om een strafrechtelijk onderzoek te beginnen en de daders te vervolgen en mogelijk daar ook te bestraffen. Dat krijg je dan als je niet wilt luisteren naar de goede leken, de priesters, de bisschoppen en de kardinalen die om actie vragen. Wie immers zijn huis vervuilt achterlaat, zal de andere uitnodigen de rommel op te komen ruimen.

Heilige Willibrord - patroon Nederlandse kerkprovincie

De Heilige Willibrord was een Angelsaksische monnik, die met elf gezellen zijn vaderland verliet om als missionaris in onze streken het geloof te verkondigen. Door paus Sergius I werd hij in 695 tot bisschop gewijd. Als zodanig vestigde hij zich te Utrecht. Bijna vijftig jaar lang werkte hij onder de heidenen met grote Apostolische arbeid. Hij stierf in de abdij van Echternach (Luxemburg) op 7 november 739. Zijn graf aldaar is nog steeds in ere. Een deel van zijn relieken rust in de kathedraal van Utrecht. 

In 1939 werd Sint Willibrord door paus Pius XII uitgeroepen tot patroon van de Utrechtse kerkprovincie. Met dankbaarheid vereren wij hem als de apostel van Nederland, als stichter van de kerk in onze streken en als vader van ons geloof. In Nederland wordt de H.Willibrord in de Liturgie en het Getijdengebed gevierd als een hoogfeest.

Gebed:

God, Gij hebt de heilige bisschop Willibrord bestemd om uw grootheid te verkondigen aan de heidenen en hen tot uw kinderen te maken. Wij vragen U op zijn voorspraak: laat ons als trouwe dienaren altijd uw wil volbrengen om te verkrijgen dat uw volk, ook in onze dagen, toeneemt in verdiensten en aantal. Door onze Heer Jesus Christus Uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid van de Heilige Geest, God door de eeuwen der eeuwen, Amen.

God lief hebben met heel je hart en ziel

De liefde waar wij tegenwoordig over spreken is niet zelden oppervlakkig. Zodra mensen tegen elkaar zeggen: "ik houd niet meer van je", dan kun je oprecht de vraag stellen of die persoon überhaupt wel gehouden heeft van die ander. Want wie écht houdt van die ander, zal dit nooit zeggen. Laat staan dat men uit elkaar gaat. Heel vaak denken mensen dat verliefdheid het zelfde is als "houden van", maar daar zit een wereld van verschil in. Verliefdheid verdwijnt namelijk en als niets achter blijft, valt men in een leegte. En vaak is dat de leegte van de echtscheiding. 

Jesus geeft antwoord op een Schriftgeleerde over de vraag hoe het Eerste Gebod luidt. En Jesus antwoordde: "Hoor Israël! De Heer onze God is de enige Heer. Gij zult de Heer uw God beminnen met geheel uw hart, geheel uw ziel, geheel uw verstand en geheel uw kracht. Het tweede is: gij zult uw naaste beminnen als uzelf. Er is geen ander gebod voornamer dan die twee." Let wel: we spreken hier over een heel bijzondere liefde, de liefde tot God. 

De liefde die wij aan God moeten geven en die Jesus hier bedoelt komt van de Goddelijke deugden, Geloof, Hoop en Liefde. Maar de Goddelijke deugd van de liefde die God tot voorwerp heeft, heeft een verbintenis met de liefde die wij aan onze naaste geven. En onze naasten, zijn niet alleen onze vrienden, maar zeker ook onze vijanden, omdat ook onze vijanden onze naasten zijn.

Willen wij God écht liefhebben, dan moeten wij die liefde aan Hem teruggeven via onze naasten, aangezien wij de liefde aan God niet direct aan Hem kunnen teruggeven. Hij hield immers al van ons met oneindige liefde voordat wij zelfs maar bestonden. De liefde die wij dus onze naasten bewijzen met de goede werken, beschouwt God als aan Hém gedaan (zie daarvoor Matteus 25;40). De liefde uit zich ook in goede werken doordat Gods kinderen voor anderen bidden en anderen ook helpen. Zo wordt de wereld beter en zullen de wonden die geslagen zijn door de zonde worden genezen. Iemand die echt van je houdt, en je daardoor niet in de steek laat, kan wonderen verrichten.

Wil je graag de wereld veranderen? Begin dan bij jezelf. Begin met de liefde. De liefde bedekt immers zeer veel zonden (1Petrus 4;8) en zonder de liefde zijn wij maar een schelle cimbaal of een rammelend bekken (1Korinthiërs 13). Zonder de liefde zijn wij niets.

1e lezing: Deut.6,2‑6 2e lezing: Hebr.7,23‑28 Evangelie: Mc.12,28b‑34 

Hoogfeest van Allerheiligen

Op 1 november vieren wij het Hoogfeest van Allerheiligen. In Nederland is het een verplichte feestdag waarbij de gelovigen de H.Mis bij dienen te wonen. Ze zijn op deze dag echter wel gedispenseerd voor werken en bezigheden. 

Aan de verbreiding van dit feest zijn verschillende vormen van vieringen voorafgegaan, waarbij de geestelijke raadslieden van Karel de Grote en Lodewijk de Vrome de jaarlijkse viering propageerden van alle zielen in de hemel. De kloosters hebben de laatst genoemde herdenking (op 1 november) overal in Europa verbreid. Onze viering van 1 november Allerheiligen gaat daarop rechtstreeks terug. 

Op Allerheiligen eren we allen die nu leven bij God, of zij nu heilig zijn verklaard of niet. Zij vormen de ontelbare menigte die de heilige Apostel Johannes zag rondom het Lam en voor de Troon van God. Zij zijn de voorsprekers voor de Lijdende en Strijdende broeders en zusters. Daarom is het gepast om hier op aarde te bidden en aflaten aan te bieden voor de Lijdende Kerk in het Purgatorium (vagevuur). 

Onze Heer Jesus Christus liet zuster Maria Faustina het volgende daarover weten: "Al deze zielen (in het vagevuur) heb Ik zeer lief. Zij schenken genoegdoening aan Mijn rechtvaardigheid. Het is in jouw macht hen verlichting te brengen. Benut alle aflaten uit de schat van mijn Kerk en bied die ten behoeve van hen aan. O, als je wist welke kwellingen zij ondergaan, dan zou je voortdurend geestelijke aalmoezen voor hen opdragen en hun schuld aan Mijn rechtvaardigheid willen afbetalen." (uit: Boodschap van Jesus aan de wereld. Over de Barmhartigheid van zijn Goddelijk Hart).

Op 2 november volgt de gedachtenis van Allerzielen, waarbij als dag van gebed voor allen wordt gebeden die uit dit leven zijn heengegaan en nog niet voor altijd bij de Heer zijn. Dit gebruik gaat terug op het gebruik van de Middeleeuwse kloostergemeenschappen om de gestorven dierbaren op bijzondere wijze Liturgisch te gedenken. In sommige landen wordt er door de priester-religieuzen het Getijdengebed gebeden voor de overledenen op de kerkhoven zelf. Wij kunnen deze zielen verlichting schenken, door onze gebeden aan God op te dragen en aflaten voor hen te verdienen. Vandaar ook dat de maand November in het teken staat van de Lijdende Kerk. Het is een daad van naastenliefde die wij verschuldigd zijn. Laten we deze zielen dus niet vergeten!

Post Scriptum: Wie onder het octaaf van Allerheiligen het kerkhof bezoekt kan een volle aflaat verdienen. Deze aflaten zijn ook toepasbaar op de lijdende zielen in het Vagevuur. Hoe men dat doet staat hier beschreven.

Verbum Dei Non Est Alligatum!

De microblog-dienst GAB (met als logo een groene kikker) waar velen naar toe gevlucht zijn wegens de onrechtvaardige manier waarop iemand geblokkeerd kon worden door Twitter, werd vandaag getrakteerd op een ban door de Hosting Provider GoDaddy wegens het schietincident in de synagoge in Pittsburgh. De dader die met meerdere vuurwapens de Syanagoge was binnengedrongen en het vuur op onschuldigen opende, bleek een account bij het microblog GAB te hebben. De reactie van GoDaddy was in hoge mate aanvechtbaar: GAB werd in zijn geheel geblokkeerd van de servers van GoDaddy. Dus ook de mensen die niets met Pittsburgh te maken hadden, en die nooit een overtogen woord hebben geschreven over onze Joodse medebroeders en vrienden en ook geen ban bij Twitter hadden opgelopen, werden nu opeens collectief van het internet afgegooid. Ook hun betaaldienst, zoals PayPal werd hierdoor geblokkeerd. Door deze blokkade was het voor Liefde&Trouw niet mogelijk iets te posten, alhoewel wij altijd ons aan de wet hebben gehouden en er geen scheldpartijen of vuile taal werd gebruikt. Vuile taal is iets voor zondaars en terecht waarschuwt de Apostel Paulus voor dit soort taalgebruik (Éfeze 4;29). Vuil taalgebruik hoort niet thuis bij de heiligen van de Kerk.

Intussen werd ons wel via, via, de huid volgescholden door lieden die spraken over een "nazi-kanaal" dat "dichtgegooid was". Maar ze vermelden er gemakshalve maar niet bij, dat wij zelf niets met het nationaal socialisme van doen hebben gehad. Niet in het verleden, en ook niet in het heden. Het is een veel gebruikte methode om iemand te overladen met smaad en laster. Maar voor sommigen maakt dat niet uit: wie geen politiek-correcte taal uit het linkse kamp uitspreekt, gaat tegen de vlakte.

Het ziet er steeds meer naar uit dat deze WOII-termen vaak door linkse lieden in stelling wordt gebracht om de andere partij sowieso het zwijgen op te leggen. Jammer dan, maar wij laten ons door niemand het zwijgen opleggen. Het katholiek geluid, dat al zolang werd onderdrukt, moet verkondigd worden. Wat ook de consequenties voor ons persoonlijk zal zijn. Als er een onrechtvaardige beslissing wordt genomen Liefde&Trouw uit het internet te weren - op welke manier dan ook - dan zoeken we gewoon een ander kanaal op en zullen we dat publiceren. 

Post Scriptum:  De titel van dit stuk in het Latijn is vertaald: Het Woord van God laat zich niet in de boeien slaan!

Divinum Officium - Latijns Getijdengebed

In een zoektocht op het op het internet viel een site op waar het Latijnse Getijdengebed was te vinden van vóór het Tweede Vaticaans Concilie. De priesters die de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie opdragen, alsmede de religieuzen kunnen dus nu vanaf deze site de getijden bidden die is toegestaan in het Pauselijk document Summorum Pontificum van Paus Benedictus XVI. Behalve de kerkelijke kalender die nu gebruikt wordt, is ook het Calendarium afgedrukt dat bij dit getijdengebed hoort. Hierdoor volgt men de tijden en heiligen van dit Getijdengebed. Het internet is vooral handig voor diegenen die niet in het bezit zijn van dit boek.

De link voor het Latijns Getijdengebed vindt men in de rechter-menubalk van deze site, bovenaan. Men komt dan op een algemene pagina terecht waar een verdere keuze kan worden gemaakt. Naast het Latijn kunnen ook voor verschillende vertalingen worden gekozen, vooral bedoeld voor hen die het Latijn wat minder machtig zijn. Er is helaas geen Nederlandse vertaling beschikbaar. 

Hoewel in 1990 het Nederlandstalig Getijdenboek is uitgekomen en goedgekeurd en de 'plussen' werden genoemd, viel het de gelovigen op dat het gebruik van het Latijn op een 'tweede plaats' werd gezet. Het Tweede Vaticaans Concilie wilde uitdrukkelijk dat het Latijn in de ritussen bewaard zou blijven (Sacrosanctum Concilium, hoofdstuk 1, nr: 36) Maar van een echte 'bewaring' bleek geen sprake: eerder werd het Latijn zodanig uit de ritussen verbannen, dat het Latijn vrijwel nergens meer in de H.Mis voorkwam. En dat is toch niet de wil van het Concilie geweest. In het nieuwe Nederlandstalig Getijdenboek bijvoorbeeld komt het Latijn nog nauwelijks voor. 

Maar gelukkig hebben we nog het internet waar het Getijdengebed is te bidden. Het huidige Nederlandstalige Getijdengebed vindt men op de website van de Tiltenberg. Zie daarvoor de link hier beneden. Let wel: je komt niet zomaar op de site van de Tiltenberg: daarvoor moet eerst een account worden aangemaakt, waarna men kan inloggen.

Huidig Getijdengebed Nederlands.

Voor-Conciliair Getijdengebed Latijn.

Instituut van Christus Koning en Hogepriester

Het instituut van Christus Koning en Hogepriester is een gemeenschap van Apostolisch Leven van Pauselijk Recht, wiens doel de glorie van God is en de heiliging van priesters in dienst van de Kerk en de zielen. De specifieke oriëntatie ervan is de missie, als propagatie en verdediging van de heerschappij van onze Heer Jesus Christus op elk gebied van het menselijk leven. Het werk staat onder het Patronaat van de Onbevlekte Ontvangenis van de Moeder van God waaraan het Instituut is toegewijd.

Het Instituut van Christus Koning viert niet de Novus Ordo, maar de Romeinse liturgie in zijn Buitengewone Vorm volgens de liturgische boeken gepubliceerd in 1962 van de zalige Paus Johannes XXIII. Tijdens zijn pontificaat spoorde de heilige Paus Johannes Paulus II de bisschoppen aan om genereus te zijn in het goedkeuren van de Buitengewone Vorm. Met deze zegen kon het instituut de traditionele liturgie omarmen.

Paus Benedictus XVI wenste ook dat de schat van de traditionele Romeinse liturgie, die zonder aanzienlijke veranderingen in de loop van de eeuwen werd gevierd, voor alle generaties bewaard zou blijven. In de voetsporen van paus Johannes Paulus II, heeft paus Benedictus XVI met zijn baanbrekende document Summorum Pontificum priesters de vrijheid gegeven om de "Buitengewone Vorm" van de Romeinse Ritus te vieren.

Zoals uit de fotoreportages van de website blijkt (zie link boven) - en die foto's zijn recent genomen - valt het op hoeveel gelovigen gehoor geven aanwezig te zijn tijdens de vieringen, hoeveel roepingen dit Instituut heeft en dat er veel, ja veel jonge mannen en vrouwen de organisatie toetreden. De hoeveelheid aan roepingen is iets waar je in je eigen land van kunt dromen. Een hoeveelheid van roepingen die wij lange tijd in onze eigen Kerkprovincies jarenlang hebben moeten missen. Een duidelijk en onloochenbaar bewijs dat Traditionalisme geen eendagsvlieg is, maar duidelijk de toekomst heeft. Graag zouden we het Instituut Christus Koning in onze landen ook willen verwelkomen, want de ontwikkelingen in de Kerk van Nederland en elders is ronduit dramatisch en alarmerend aan het worden: we zien de ene kerksluiting na de andere. Dit kan echt niet zo doorgaan. Daarom moet er meer ruim baan worden gegeven aan dit soort gemeenschappen die onze Kerkprovincie uit het moeras kan trekken. 

Dus geachte bisschoppen, waar wacht u nog op?

Eigen interpretaties

Vandaag kom je nog steeds mensen tegen die de H.Schrift naar hun hand willen zetten door hun eigen interpretaties als enige juiste naar voren te schuiven. Helaas werkt de H.Schrift niet zo en er wordt in de Schrift juist gewaarschuwd om geen eigen interpretaties te gebruiken (vgl: 2 Petrus 3;15-16). 

Ook kan het gebeuren dat men een verkeerde interpretatie of voorstelling heeft van 'macht' en dat een verzoek aan een Vorst voldoende is om die macht of plaats te verkrijgen. En als wij in deze wereld rondkijken dan wordt 'macht' niet zelden gezien als een middel om te heersen, en zeker niet om te dienen. In sommige gevallen loopt dit volledig uit de hand, zoals je dat ziet bij dictaturen, waar mensen zonder enige verdenking plotseling opgepakt en voor jarenlang in de gevangenis worden opgesloten. Hun enige 'misdaad' was dan hun afkomst, de politieke groepering waar men deel van uitmaakte, hun religie, of omdat men simpel kritiek had op de regering... 

Jesus waarschuwt ons dat het in Zijn Kerk niet zo mag zijn dat men over de ander heerst. De Apostelen moeten niet gediend willen worden, maar dienaars van allen zijn. We lezen dit in de 29ste zondag door het jaar, waar de moeder van Jacobus en Johannes (de zonen van Zebedeüs) tracht een hoge plaats in het Koninkrijk voor haar zonen te verkrijgen (zie: Marcus 10;35-45). Natuurlijk werkt dat niet (ook niet op Aarde) en de Heer legt uit dat dit alleen gegeven is aan hen die het waardig zijn. Jesus kon deze plaatsen niet naar willekeur weggeven, maar slechts aan hen, die waardig waren, namelijk door de genade hun geschonken, en ook door hun medewerking aan die genade. Verder vermaant Jesus de Apostelen, dat ze hun toevertrouwde gezag, met nederigheid en zachtmoedigheid moesten uitoefenen. Dus zeker niet op de manier die wij in de politieke wereld zien waar heersers macht uitoefenen en met ijzeren vuist regeren. Want zo mag het dus niet zijn in de Kerk van Christus. 

Eigen interpretaties over macht en Schrift lopen heel vaak op niets uit. Voor een juiste interpretatie hebben we Onze Heer, zijn Kerk nodig. Wie een eigen weg inslaat verdwaalt binnen de kortste keren.

29ste Zondag door het Jaar. Eerste lezing : Jes.53,10‑11. Tussenzang: ps.33,4‑5.18‑20.22. Tweede lezing: Hebr.4,14‑16. Evangelie: Mc.10,35‑45 of 42‑45. Kleur: Groen. 

Bisschop weigert wijding pre-Conciliaire types

Het is heel vervelend om dit te moeten schrijven, maar na jaren van geruchten blijkt het gewoon waar te zijn: er is niet alleen een oorlog gaande tegen ons Heilig Geloof, maar ook tegen de Rooms Katholieken die graag de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie volgen, maar ook specifiek wordt deze oorlog gevoerd tegen de gewone gelovigen zelf. Dit werd altijd zo gevoeld, maar concreet kon er weinig bewijs worden aangeleverd. 

Maar sinds kort weten we het nu zeker dankzij de uitspraak van bisschop Felix Genn van Münster die op 26 september in het Duitse Fulda, onomwonden heeft toegegeven dat hij geen pre-Conciliaire types zal wijden tot priester. Je kunt je afvragen waarom er in die kringen zoveel angst is om mannen van traditionele signatuur tot priester te wijden; daar kan men slechts naar gissen. Maar feit is wel, dat daardoor heel veel priesterroepingen verloren zijn gegaan de afgelopen jaren. Uit de verschillende verhalen hoor je soms van gedupeerde jonge mannen die de ene na de andere afwijzing te verwerken kregen. En dat geldt ook in de kloosters. Sommige jonge mannen zijn echt jaren bezig geweest om aangenomen te worden, maar werden steevast overal afgewezen. De gelovigen binnen de Kerk - die van deze verhalen hoorden - vroegen zich af wat er toch aan de hand was. Maar nu weten we het dus zeker: men wil geen traditionele katholieken aannemen.

Er moet wel bij gezegd worden dat deze Duitse bisschop dit tenminste eerlijk toegeeft. Niet elke bisschop of bisschoppenconferentie geeft dit eerlijk toe, en sommige bisschoppen lijken met smoesjes aan te komen zetten. De werkelijkheid is dus dat orthodoxe mannen, en zeker diegenen die getrouw zijn in het Liturgisch gedrag, celibatair leven, alsmede graag de H.Mis in de Buitengewone Vorm volgen, niet welkom zijn in de verschillende diocesane seminaries en steevast na gesprekken met de rector van het seminarie worden afgewezen. Het is daarom aan te raden dat deze jonge mannen zich eerst aanmelden bij de seminaries van de Priesterbroederschap Sint Petrus. Meer informatie vindt men hier en hier.

En wat de oorlog tegen de gelovigen betreft: hoe vaak wordt de media niet volgeschreven met beschimpingen aan het adres van de Katholieken die trouw aan het Geloof willen blijven? Al tientallen jaren moeten ze de ene na de andere lastercampagne verduren zonder dat er wordt ingegrepen. Jesus gaf dit al aan dat dit zou gebeuren in een toespraak bekend als de Veldrede of Bergrede in het Evangelie naar Matteus:

Zalig, die vervolging lijden om de gerechtigheid; want hun behoort het rijk der hemelen. Zalig zij gij als men u om Mijnentwil beschimpt en vervolgt, en vals beschuldigt van allerlei kwaad. Verheugt en verblijdt u, want groot is uw loon in de hemel; zo toch heeft men de profeten vervolgd, die vóór u zijn geweest. (Matteus hoofdstuk 5 vers 10 en 11)

Een valse pastoraal leidt altijd naar de ondergang

Blijkbaar waren er in de tijd van Jesus ook al godsdienstige leiders, die - zoals Mozes - ‘om pastorale redenen’ wat gemakkelijker wilden omgaan met de onverbreekbaarheid van het huwelijk. Heel slim en met geveinsde oprechtheid vragen de Farizeeën daarom aan Jesus of een man zijn vrouw mag verstoten. Uiteraard doorziet Jesus hun opportunisme en hun ware bedoelingen. Daarom vraagt Hij bewust naar wat Mozes daarover heeft voorgeschreven. Als zij dan antwoorden, dat Mozes heeft toegestaan om een scheidingsbrief op te stellen en te gaan scheiden, dan komt er een duidelijk en niet mis te verstaan antwoord van Jesus. 

Die zogenaamde ‘pastorale’ oplossing van Mozes was het gevolg van de hardheid van het mensenhart. En Jesus doelt daarmee niet alleen op het mensenhart ten tijde van Mozes, maar ook rechtstreeks op de hardheid van de Farizeeën die Hem de vraag voorlegden. Ook het mensenhart van alle tijden en dus ook van onze tijd wordt door Jesus daarmee aangesproken. 

Jesus maakt hiermee principieel elke ‘pastorale’ tolerantie die ingaat tegen Gods bedoelingen tot een vorm van eigenzinnige hardheid. Wat God immers in zijn goedheid vanaf het allereerste begin van de schepping heeft verbonden, dat mag een mens nooit scheiden.

Daarom is en blijft elke echtscheiding een bron van verdriet, gebrokenheid en dus zonde. Ook de leerlingen ondervroegen Jesus daarover thuis nog eens, omdat het in de praktijk blijkbaar een moeilijk te aanvaarden gegeven is. Toch doet Jesus er niets aan af en zijn Gods bedoelingen met de eenheid van man en vrouw blijkbaar zo heilvol, dat misschien zelfs de minste pastorale afwijking daarvan er afbreuk aan zou doen.

Er is bij een valse pastoraal niet alleen sprake van hardheid, maar je zou ook kunnen spreken van een vorm van wreedheid, aangezien deze mensen moedwillig in de Duisternis worden gegooid en hun daardoor het eeuwig leven wordt ontnomen. Dat zouden de priesters ook wel eens kunnen overwegen als zij opzettelijk de H.Communie uitreiken aan gescheiden-hertrouwden die niet de intentie hebben in onthouding te willen leven, zoals de Kerk dat vraagt.

Lezingen: 1e lezing: Gen.2,18-24. 2e lezing: Hebr.2,9-11. Evangelie: Mc.10,2-16 of 2-12.

Bronnen: Bezinning op het Woord en Liefde en Trouw aan de Kerk.

Post Scriptum: Op zondag 7 oktober, op gedachtenis van Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans, wordt om 15.00 uur gestart met het Rozenkransgebed en gehouden in 44 landen over de gehele wereld. Meer informatie vindt men hier. Iedereen wordt uitgenodigd aan het Rozenkransgebed mee te doen. Deze gedachtenis is ingesteld door Paus Pius V op de verjaardag van de zeeslag bij Lepanto op 7 oktober 1571 waarin een Islamitische strijdmacht werd verslagen. Dit gebeurde na een massale oproep aan de Christenheid om de Heilige Rozenkrans te bidden voor de overwinning. Uiteraard hebben we gezien de situatie te maken met een diabolische aanval op de Kerk van ongekende omvang en de Moeder van God heeft ons de overwinning beloofd van haar Onbevlekt Hart. Zij zal zelf de kop van de Slang vertrappen, zoals al is aangekondigd in het Boek Genesis. Het Rozenkransgebed zal gehouden worden op het Sint Pietersplein bij de obelisk en zal om 15.00 uur beginnen. Doet u ook mee?

We moeten radicaal de zonde de deur wijzen

Het Evangelie van de zondag op 30 september 2018 laat aan duidelijkheid niets te wensen over. De Heer heeft zelf gezegd dat wij, mensen, de moeite moeten doen om alles wat ergernis veroorzaakt in onszelf radicaal de deur te wijzen. In beeldende taal wordt er dan gesproken over het 'afhakken van je hand' en het 'uitrukken van je oog' als die de bron tot ergernis zou zijn. Hij zegt dit tegen ons allen, dus zowel de lekengelovigen als de priesters dienen een zo zuiver mogelijk leven te leiden. Compromissen met het kwade is uitgesloten. Wie deze compromissen wél sluit, is mogelijk op weg naar zijn eigen ondergang, zoals de Heer ons in zijn rede aan ons meedeelt (Marcus 9;38-43 en 45. 47-48)

In sommige Islamitische landen worden de handen van dieven letterlijk afgehakt, maar dat bedoelde Jesus niet. Hij wilde dat wij radicaal de wortels van het kwaad zouden doorsnijden en uit de wetenschap is inmiddels al gebleken dat een volledige onthouding gemakkelijker is vol te houden dan als men zou toegeven. Zou je toegeven, dan  maak je het voor je zelf steeds moeilijker. Daarom is verruiming van het celibaat geen optie en leidt juist tot meer schandalen in de Kerk. We hebben dat al gezien bij de priesters in de RK-Kerk die het celibaat een schop hebben gegeven: zij vervallen juist van de ene zonde in de andere: van sommigen zou je zelfs van een seksueel roofdier kunnen spreken; zo als het uit de hand gelopen is bij een aantal van deze hoge prelaten in de Verenigde Staten onlangs. 

De enige oplossing die ons echt gelukkig maakt, is een volledige afsterving van de wereld en zijn verderfelijke genoegens. Wie het kwade, de zonde immers binnenlaat, wordt slaaf van de zonde, en hij kan op eigen kracht het kwaad en de zonde in zijn leven juist niet meer de deur wijzen. Satan, de gevallen engel, weet dat ook heel goed. Daarom wordt de mens tot verleidingen aangezet in de hoop dat hij zou toegeven. Staat eenmaal de deur op een kier, dan is het slechts een kwestie van wachten op het moment dat de deur helemaal open wordt gezet. Die kans mogen wij de Tegenstander niet geven. Gelukkig hoeven we dat afsterven niet alleen te doen: we hebben daarvoor twee prachtige Sacramenten die onze Heer zelf heeft ingesteld, te weten: de H.Eucharistie en het Sacrament van de Biecht.

De enige oplossing is dus: het kwade radicaal de deur wijzen en dit blijvend doen.

Feest van de H.Aartsengelen Michaël, Gabriël en Rafaël

Op 29 september, op het feest van de Heilige Aartsengelen (Michaël, Gabriël en Rafaël) bidden wij op deze dag specifiek tot de Heilige Aartsengel Michaël, die al in het boek Daniël (hoofdstuk 12) een belangrijke rol heeft in het beschermen van het Volk Gods in tijden van grote nood. In het boek Tobias lezen we hoe de Heilige Aartsengel Rafaël een belangrijke rol speelt in de genezing van Tobias (hoofdstuk 11). De Heilige Aartsengel Gabriël speelt een belangrijke rol in de boodschap die hij gaf aan de Heilige Maagd Maria in het Evangelie. Deze drie Aartsengelen worden dus belast met een bijzondere opdracht met betrekking tot het heil van de mensen. Eeuwenlang werd op 29 september de inwijding herdacht van de Basiliek van de Heilige Michaël aan de Via Salaria buiten Rome.

Omdat het de katholieken niet ontgaan is wat er in de afgelopen jaren en maanden zich in de Katholieke Kerk aan misbruik heeft afgespeeld, wordt er nu wereldwijd door verschillende bisschoppen en priesters opgeroepen om vurig tot de H.Aartsengel Michaël te bidden om zijn interventie af te smeken en de Kerk te ontdoen van een afschuwelijk soort kwaad dat in de afgelopen 70 jaar in de Tempel Gods lijkt te zijn binnengedrongen. Het diabolische kanker van de onkuisheid tegen de orde van de natuur heeft zelfs bisschoppen en kardinalen weten in te palmen, en dat MOET verdwijnen. Aangezien dat maar niet echt lukken wil, wordt daarom iedereen, die de Novus Ordo van Paulus VI bijwoont, aan het einde van de H.Mis, persoonlijk, de Heilige Aartsengel Michael aan te roepen. Dit gebed van Paus Leo XIII is namelijk bij de Liturgiehervorming gesneuveld en moet daarom weer terugkomen. Een uitgebreid gebed van Paus Leo XIII met omhooggeheven kruis staat hier. Ook de priesters en religieuzen worden dringend uitgenodigd om de Kerk te hulp te komen met hun gebed.

Niet alleen na de H.Mis, maar ook op 29 september, de feestdag van de H.Aartsengelen worden we opgeroepen dit onderstaand gebed vurig te bidden:

Heilige Aartsengel Michael,

Verdedig ons in de strijd!

Wees onze bescherming tegen de boosheid en de listen van de duivel.

Wij smeken ootmoedig, dat God hem zijn macht doet gevoelen.

En gij vorst van de Hemelse Legerscharen:

Drijf de Satan en alle andere boze geesten,

die tot verderf van de zielen, de wereld rondgaan,

door de Goddelijke Kracht in de Hel terug,

Amen!

Wie is de grootste en wie de kleinste?

Dat moet misschien wat ontnuchterend bij de Apostelen hebben gewerkt: breekt een meningsverschil uit wie dan wel de grootste is, komt onze Heer hen vertellen dat de kleinste en de dienaar van allen de eerste, de grootste is. Inderdaad een onverwacht antwoord! En om zijn woord kracht bij te zetten wordt ook nog eens een kind in het midden geplaatst. Logisch dat volwassen mannen hiervan wat beduusd zijn. Maar het symbool dat Christus ons voorhoudt laat ons duidelijk zien wie werkelijk de grootste is. 

In de Bijbelcommentaren van de Kerkvaders vinden we interessant materiaal opgeschreven. Het verhaal over "de voornaamste" of "grootste" in het Koninkrijk der Hemelen gebeurde volgens de Heilige Beda nadat volgens het Matteus-Evangelie Petrus de Sleutelmacht had ontvangen. Misschien dat het daarom logisch is dat een dergelijk gesprek onderling op gang komt. De Heer dooft hierbij echter het menselijk verlangen naar grootsheid en persoonlijke glorie uit door naar de nederigheid te wijzen als de juiste weg die gegaan moet worden. Wie inderdaad volgens Gods idee "groot" wil zijn, moet de dienaar van allen wezen. Nederigheid en dienstbaarheid (dus niet gespeelde nederigheid en dienstbaarheid) zijn dus voorwaarden om in de ogen van God echt groot te zijn. Ga je naar de maatstaven van mensen kijken, dan wil de menselijke zwakheid altijd graag de ander overheersen, de baas spelen over een ander en met ijzeren vuist regeren, zoals de vorsten van deze wereld vaak plachten te doen. Zo mag het niet zijn in de Kerk. En wie dit wél doet in de Kerk, moet zich ernstig afvragen of hij wel de woorden van de Heer goed in de praktijk heeft gebracht!

In de tweede lezing van de brief van de Heilige Apostel Jacobus, noemt de Apostel een aantal zaken die van ons van belang zijn. Waarom krijgt men vaak geen aardse goederen? Om drie redenen: omdat men niet bidt, omdat men niet goed bidt (omdat men als vijand van God geen recht op zijn gunsten heeft), omdat men de nederigheid mist die ons nader brengt tot God en ons van Gods gunsten verzekert. (zie daarvoor Jacobus hoofdstuk 4 vers 1-3). Ook hier speelt de deugd van de nederigheid een grote rol in het leven van de Christen.

We moeten daarom nooit streven naar macht, de wellust van het overheersen en het vertrappen van de medemens. We moeten elkaar dienen in nederigheid, in eenvoud van hart, in zuiverheid en we moeten leven zonder zonde, leven zoals een kind. We moeten ons voor elkaar wegcijferen. Als wij besluiten de Wil van God te doen, dan breken wij zo de hoogmoed in onze eigen harten af. Steen voor steen. Zo wil Jesus ons graag ontvangen straks in zijn Koninkrijk. 

Lezingen: Wijsheid 2;12. 17-20. Psalm 54(53);3-4; 5; 6 en 8. Jakobus 3;16-4;3 Alleluia Lc 19;38 en Evangelie naar Marcus 9;30-36.

Belangrijke Australische politicus wordt Katholiek

Er is na wekenlang van mensonterende berichten over misbruik en opzeggingen van het lidmaatschap van de Katholieke Kerk - ook door een Nederlandse politicus van de VVD -  gelukkig nog goed nieuws te melden. Een belangrijke Australische politicus en voormalige Atheïst, Bill Hayden, heeft het H.Doopsel ontvangen en is lid geworden van de Rooms Katholieke Kerk. Misschien dat men in Nederland en in Europa daarover de schouders ophaalt, maar men weet in de publieke opinie werkelijk niet hoeveel gebed wordt gestoken in de bekering van de arme zondaars. Het is waar dat sommigen als zondaars leven en zich niet willen bekeren, maar daar zal de Heer zelf wel een oordeel over vellen. (Op de foto is Bill Hayden links zittend). Dit soort berichten zult u niet zo makkelijk vinden op de website van de Telegraaf of het NRC. Maar deze bekeringen zijn er wel degelijk!

Wat wordt er op de achtergrond gedaan? De getrouwe Rooms Katholieke Christenen onder ons (die zich dus niet zo makkelijk uit het veld laten slaan door boze links-extremisten in de media) bidden elke dag het Rozenhoedje voor de bekering van de zondaars. Dit valt samen met vasten en met tranen en veel gebed, waaronder het Getijdengebed. Degenen die bidden zijn steeds zelf in de Heiligmakende Genade, waardoor hun gebeden zeker zullen worden verhoord. En als het gebed vandaag niet wordt verhoord, dan misschien morgen. Want het is God zelf die de tijd bepaalt waarop iemand zich bekeert. Ja, en dit bekeren vindt u niet terug in de onderzoekscijfers van een krantenartikel van het NRC, dat maar al te gemakkelijk de neiging heeft de vinger naar de Kerk te wijzen als iets fout gaat, maar nooit de hand in eigen boezen steekt; althans publiekelijk niet. Er wordt heel makkelijk gewezen naar "die ander", maar bijna nooit naar zichzelf!

Het is natuurlijk niet alleen deze politicus die zich nu Christen mag noemen, er zijn elk jaar aanmeldingen van nieuwe Katholieken die het H.Doopsel in de Paasnacht ontvangen. En sommige landen zijn wat dat betreft echte koplopers, zoals in China waar gemiddeld 3000 nieuwe Katholieken per jaar toetreden. Dit jaar (2018) waren er in de Nederlandse Kerkprovincie 147 nieuwe Katholieken die het Heilig Doopsel ontvingen. Na alle narigheid, zouden we bijna het goede nieuws vergeten!

Het hele artikel over de bekering van Bill Hayden, de Australische politicus, vindt u hier op website van LifeSiteNews. 

Feest van Kruisverheffing - ons martelaarschap

Op 14 september viert de Kerk het feest van Kruisverheffing. De dag erna Onze Lieve Vrouw van Smarten op 15 september.  Op de dag van Kruisverheffing gaan onze gedachten niet alleen uit naar Golgotha waar Christus' voorzegging werd vervuld: "De Mensenzoon moet omhoog worden geheven, zoals Mozes eens de slang omhoog hief in de woestijn" (Joh. 3;14). Want een tijd van lijden is er niet alleen voor de Heer, maar ook voor zijn volgelingen die Hem in alles willen volgen, zelfs tot de dood toe. Want deze dagen bereikt ons het nare bericht dat er nieuwe explosieve informatie zal worden geopenbaard over een gay-lobby in de Kerk. Hebben we niet met verbijstering en met zielenpijn gehoord over het vele misbruik, zowel in de Nederlandse, de Amerikaans en Duitse Kerk nu moet ook de laatste nagel door onze handen worden geslagen... Want zo voelt het bittere verdriet dat je in je hart moet ondergaan en de pijn die je moet verdragen en de tranen die je moet vergieten. Het is dan moeilijk om je niet te verenigen met de smarten van Moeder Maria die zó onder het kruis meegeleden heeft. Op die dag werden namelijk twee harten begraven. En dit allemaal dankzij de zonden die de mensen hadden bedreven. Terecht kun je spreken van een voortdurend martelaarschap van de gelovigen die deze pijnen en wrede smarten moeten ondergaan. Aan hun werd niets gevraagd. Sommigen werden voor de tweede keer in hun leven verraden. Weer anderen konden het niet meer aanzien en vertrokken. 

Maar er is gelukkig ook hoop.

De Heer heeft het zelf gezegd: "Als de graankorrel niet in de aarde valt, blijft ze alleen, maar indien ze sterft, dan brengt ze veel vrucht voort." (Joh.12;24). We mogen dan ook hopen op een spoedige verrijzenis van de Kerk uit het dal van het diabolische kwaad waar ze nu in verblijft. Want uit de Kruisiging volgt immers de Opstanding, en zo zal dit ook voor de Kerk van nu gelden. Maar hoe het ook zij: het kwade zal eerst volledig verslagen moeten worden, de verantwoordelijken gestraft en de aanstelling van deugdzame en kuise priesters moet mogelijk gemaakt worden. Want zo kan het niet langer. We moeten daarom gezamenlijk onze krachten aanwenden om deze nachtmerrie te boven te komen en het Licht te laten zegevieren. Ook ten koste van ons zelf. De weg van het Kruis en de zelfverloochening zijn immers door de Heer zelf geheiligd. Laten we dat nooit vergeten!

H.Maagd Maria bidt voor ons!

H.Aartsengel Michael, verdedig ons in deze strijd!

De H.Schrift is geen natuurkundeboek

Soms vraag je je wel eens af waar die hang vandaan komt om de H.Schrift zó uit te leggen dat het Boek der Boeken als een natuurkundeboek wordt geïnterpreteerd. De H.Schrift is echter niet bedoeld om exacte wetenschappen te bedrijven, er staat geen wiskunde of fysica in, zoals je dat in de sterrenkunde wel aantreft. De H.Schrift is geen boek waarin superzware sterren met ontaarde materie wordt beschreven of zelfs maar uit de doeken gedaan. De H.Schrift kun je niet gebruiken voor dit soort dingen en daar is het ook niet voor geschreven en helemaal niet voor bedoeld. De H.Schrift is ook geen citatenboek die - met één enkel citaat uit de context gebroken - de mens maar meteen gelijk kan geven. Daarvoor moet je de H.Schrift helemaal kennen en niet slechts een deel ervan.

De H.Schrift beschrijft de heilsgeschiedenis van de mens, vanaf de dagen van de Schepping tot aan de Wederkomst in heerlijkheid van Christus in het Laatste Oordeel. Wie de moeite doet om het Boek ook eens te lezen, zal merken dat het beschrijven van de wetenschap niet de intentie was van de Auteur van dit Boek.

Waarom deze uitleg?

Op de website van Tweakers merkte iemand iets op naar aanleiding van de blokkade van twitter en youtube van de Amerikaan Alex Jones die erom bekend staat aan complottheoriën te doen. De Social Media heeft Alex Jones daarom een ban opgelegd wegens - volgens hun interpretatie - schending van de gebruiksovereenkomsten. Daarbij merkte de schrijver op Tweakers het volgende op:

Moeten nu ook religieuze boeken op dit lijstje verschijnen? Het is overduidelijk aan te tonen dat het scheppingsverhaal niet klopt; mensen die dat via podcasts of Youtube-filmpjes (publiceren) (moeten die) dan ook maar verwijderen? Het is een glijdend vlak.

Het is begrijpelijk dat de auteur van dit stuk bezorgd is en zijn of haar bezorgdheid is niet onterecht, maar het is pertinent onwaar dat het scheppingsverhaal opeens niet zou kloppen. Want als dit verhaal onwaar is, dan is - alles wat tussen de Schepping zat en de geboorte van Christus - ook niet waar en dan is ook Christus niet geboren geweest en de Kerk dus ook niet. Want uit onwaarheid kan nooit iets waars volgen. Het is dus onzin om het Scheppingsverhaal daarom af te doen als onwaar. 

Mogelijk - en via de regels doorgelezen - zal de auteur van dit stuk de Paleoantropologie (de afstamming van de mens) en de geologie misschien bedoeld hebben, maar de conclusies zijn op dat vlak ook niet altijd even coherent. Geef maar een doos met menselijke overblijfselen, en alle deskundigen komen met hun eigen stamboom van de afstamming van de mens aanzetten, zoals het vele jaren terug is gebeurd. Dat is in de wetenschap overigens heel normaal. Niet elke hypothese hoeft meteen te kloppen en vaak is aanvullend onderzoek nodig.

Ook wetenschappers moeten kritisch zijn en niet alles maar voetstoots aannemen wat anderen zeggen. Eén enkel experiment dat de hypothese bevestigt bewijst niets. Zo'n experiment moet herhaalbaar zijn en onafhankelijke wetenschappers moeten dan ook tot dezelfde conclusies komen die de hypothese doet bevestigen (of niet). Anders ga je toch denken aan toeval. En als je alles van te voren al wist, dan was wetenschappelijk onderzoek ook niet nodig geweest.  

En als er al overeenstemming is in de afstamming van de mens, dan blijkt later dat de wetenschap jarenlang toch fout te hebben gezeten. En soms moet men schoorvoetend in de Paleoantropologie en in andere wetenschappen dat ook gewoon toegeven. We hoeven maar te denken aan Alfred Wegener en zijn hypothese over de Plaattektonie die jarenlang in de wetenschappelijke wereld is bestreden.

Men moet de H.Schrift dus op de plaats laten waar ze thuishoort. De juiste interpretaties horen bij het Katholiek Leergezag en niet bij het individu dat op eigen gezag vindt dat die interpretatie bij hem thuishoort. Doe je dat wel, dan zijn de gemaakte conclusies al snel verkeerd.