De Vader bevestigd zelf vandaag op deze Zondag wat de Heer van Zichzelf had getuigd: dat Hij de weg, de waarheid en het Leven is: de poort waardoor men binnengaat om zalig te worden (Johannes 14;6 en 10;9). Jesus onze Heer is de enige weg voor zaligmaking en er is geen andere weg, noch is er een andere naam die ons gegeven is om zalig te worden. Het is de Poort van Gods Barmhartigheid die wij niet mogen afwijzen.
Volgens Johannes Chrysostomus beeldt de samenkomst van Moses en Elia vooral drie dingen uit: Ten eerste de vertegenwoordiging van Wet en Profeten, ten tweede is Moses gestorven maar Elia ten Hemel opgenomen, waardoor er wordt uitgedrukt dat Jesus de Heer is van doden en levenden. De derde reden voor deze samenkomst van Moses en Elia is dat zij beiden de personen vertegenwoordigden die visioenen van God hadden ontvangen.
Bijzonder is wel de aanduiding van de 'twee getuigen' in het Boek Apocalyps van Johannes, waarin deze getuigen door Bijbeluitleggers worden aangeduid als Moses en Elia, en dat hun plaats in de Apocalyps te maken heeft met een strijd tegen het bedorven Jeruzalem (zie Apocalyps 11;3 e.v.) In een Bijbelcommentaar worden de twee getuigen gezien als een beeld van de Kerk, die ogenschijnlijk voor het oog van de wereld vernietigd wordt, maar plots weer na drie en een halve dag verrijst. Dit tot grote schrik van de tegenstanders. Al met al wordt hier dus in de verschillende delen van de Heilige Schrift een groot mysterie getoond die wij niet helemaal kunnen doorgronden.
De lezingen in de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie zijn aldus:
Epistel: 1 Thess 4;1-7
Evangelie: Mattheus 17;1-9
Liturgische kleur: Paars.
