Na het ontslag van Henk Rijkers zag ik de storm al aankomen, want er werd vooral met het woord 'barmhartigheid' gedweept, en dan vooral bedoeld voor de mensen die kwaad hebben gedaan, maar zich vervolgens niet wilden bekeren. Daar was die barmhartigheid kennelijk voor bedoeld. Ik vraag mij wel eens af wat God zal zeggen tegen de mensen die zijn barmhartigheid als een wapen hebben ingezet.
In het bericht in het KN wordt Bisschop Strickland van slachtoffer tot dader gemaakt en wordt hem in het bericht ook nog eens met oneliners de huid vol gescholden. Ga je tegenwoordig zo met een Bisschop om beste KN? Zou het niet passend zijn om wat meer respect te hebben voor mensen die het volledige wijdingssacrament hebben ontvangen en een rechte rug tonen? Maar bij het KN weten ze niet meer wat goede journalistiek is: hoe kun je iemand beschuldigen als de feiten van het ontslag niet eens officieel bekend gemaakt zijn? Want daar gaat de hoofdredacteur volledig aan voorbij in zijn stukje tegen de Bisschop
Het stuk tegen Strickland lijkt eerder op een soort persoonlijke kruistocht, een persoonlijke afrekening tegen de Bisschop alsmede tegen de orthodoxie in de Kerk. Ik weet van priesters in Nederland dat zij het abonnement van dit blad hebben opgezegd. Het KN gaat dezelfde kant op als de katholieke school in Nederland: in naam katholiek, maar er worden geen concrete katholieke daden getoond. Reden te meer om dit blad te mijden.