De rechtvaardigen die nog niet voldaan hebben aan de rechtvaardige straffen van onze God, boeten dit uit in het Vagevuur, of Purgatorium genoemd. Het is overigens niet zo dat God meedogenloos tegen ons arme zondaren optreedt. De Heer heeft aan zuster Faustina duidelijk gezegd in een privé-openbaring, dat Hij de arme zielen in het Vagevuur "zeer lief" heeft, omdat deze zielen voldoening geven aan zijn rechtvaardigheid.
Op 29 juni 1968 heeft de Kerk een nieuw officieel Aflatenboek gepresenteerd, waarbij er alleen nog volle en gedeeltelijke aflaten zijn te verdienen. Deze aflaten zijn niet alleen persoonlijk te verdienen (waardoor wij onze straffen uitboeten), maar kunnen ook worden toegepast op de zielen in het Purgatorium. Door de aflaten hier op aarde te verdienen en ze aan te bieden aan de zielen in het Purgatorium, verlichten wij het lijden van die arme zielen in de plaats van uitboeting. De reden is, dat de zielen in het Purgatorium niets zelf meer kunnen doen om hun situatie te verbeteren. Dat moet de Kerk op aarde doen, want hier op aarde hebben wij tijd gekregen om onze situatie te verbeteren (bekering), maar in Hiernamaals is geen tijd meer, maar eeuwigheid. Daarbij moet worden opgemerkt dat de straffen in het Purgatorium tijdelijk zijn. Wij kunnen dus hier op aarde voor onze lijdende broeders en zusters opkomen en hun lijden verlichten.
Vóór de verandering van het huidige aflatenboek, waren er gebeden waardoor men een gedeeltelijke aflaat van bijvoorbeeld 300 dagen enzovoorts kon verdienen. Omdat sommigen die aanduiding dikwijls verkeerd begrepen, werd ze weggelaten in het nieuwe Aflatenboek. Velen meenden namelijk dat daardoor 300 dagen of een straf in het Purgatorium werd kwijtgescholden, wat natuurlijk onjuist was. De Kerk wilde slechts aangeven, dat er door God zoveel aan tijdelijke straffen werd kwijtgescholden als men vroeger had moeten boeten, krachtens de strenge kerkelijke straf van 300 dagen of een jaar bijvoorbeeld. Om onduidelijkheden te vermijden, wordt er dus bij de gedeeltelijke aflaten van tegenwoordig geen tijd meer genoemd.
Ik hoor nog wel eens mensen in de Kerk zeggen dat de aflaten afgeschaft moeten worden, maar dan rijst wel de vraag hoe je dan je zondenstraffen moet uitboeten. Maar mijn vermoeden is dat bij het stellen van een dergelijke vraag er óf sprake is van onvoldoende Katholieke vorming, óf men heeft deels het geloof verloren. Aflaten zijn dus wel degelijk van belang in de Katholieke Kerk. Dat de Reformatie dit tot op de dag van vandaag niet goed begrepen heeft is natuurlijk hun probleem. Voor ons is het duidelijk wat wij moeten doen voor onze zieleheil en voor onze naasten.
