Onze Heer zegt dus niet "in de Namen van", maar "in de Naam van", waarmee Hij de eenheid in essentie aangeeft. Hij noemt daarna drie verschillende Goddelijke Personen: Vader, Zoon en Heilige Geest. Via Onze Heer Jesus horen wij van het bestaan van de Goddelijke Drievuldigheid in één enkele zin. Er zijn mensen die de Goddelijke Persoon van de Zoon niet goed begrijpen. Zij denken iets in de trant van een soort van familie-verband. Maar het is anders: het Inwendige Woord bij God de Vader, dat is de Zoon. De Heilige Drievuldigheid is het meest centrale geheim van het Christendom, is de uiteindelijke taak van al het gebed, de diepste zin van het Eucharistisch Offer, het voornaamste doel van ons leven.
Soms beseffen we niet dat we als belijdende Rooms Katholieken zelf vaak de Heilige Drie-eenheid aanroepen. We doen dat door het maken van een Kruisteken, waarvan we de Naam van de H.Drievuldigheid aanroepen met: "In de Naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest". Als de Heilige Mis begint, begint de priester steevast met het Kruisteken en het aanroepen van de Naam van de H.Drievuldigheid, Vader, Zoon en Heilige Geest. Dan pas volgt al het andere van de Mis. Als een kindje gedoopt wordt, dan gaat dit ook via de aanroeping van de H.Drievuldigheid. Zo hebben wij het Heilig Doopsel zelf ook ontvangen.
Als wij dan de Drie-ene God aanroepen en het Kruisteken maken als wij een gewijde plaats, een kerkgebouw binnen komen, laten wij dit Kruisteken dan met aandacht uitvoeren en niet met ons rechterhand de zaak afraffelen. Er zijn mensen die dit afraffelen zó goed onder de knie hebben, dat ze helemaal geen Kruisteken maken, maar iets wat daar op lijkt alsof men zich voor zijn Christen-zijn schaamt. Dat is natuurlijk geen Kruisteken waar God behagen in schept. Als wij onze vingers in het gezegende water dopen en dit teken maken, laten wij dan een heilig Kruisteken maken, een, die de Goddelijke Drievuldigheid doet eren en Hem recht doet! Wij zijn immers Christenen, en dienen daar ook voor uit te komen. Zo leggen wij ook getuigenis af wie wij zijn, wat wij belijden en dat wij niet terugschrikken voor anderen die ons geloof niet delen. Iemand die op een eervolle wijze een heilig Kruisteken maakt, geeft aan dat hij of zij zijn geloof echt op waarde schat. Deze Christenen zullen zeker niet zo makkelijk geconfronteerd worden met lieden die het geloof komen aanvallen. Wie met respect zijn eigen geloof belijdt, die zal ook in veel gevallen met respect worden behandeld door andersdenkenden.
Laten wij dat dus niet vergeten als wij een kerkgebouw binnenkomen. Wij komen in eerbied binnen, we zwijgen en maken eerbiedig een heilig Kruisteken, en spreken de Naam van de Heilige Drievuldigheid op eerbiedige wijze uit. Dat kan in je eigen taal of in het Latijn. Zo moeten wij als Christenen getuigenis afleggen en niet op een andere wijze en helemaal niet op een verkeerde wijze.
En wij belijden dat Gij God zijt, eeuwig, waarachtig en getrouw. Gij, Drie Personen, even goddelijk voor ons en even groot, O Heilige Drie-eenheid. Gij één van hart, één God die wij aanbidden. (Prefatie v/d Drie-eenheid).
Post Scriptum: De afbeelding betreft voor alle duidelijkheid alleen de Tweede Persoon van de Goddelijke Drievuldigheid, Onze Heer Jesus Christus. Waarlijk God en waarlijk mens.
In de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie zijn de lezingen als volgt:
Epistel: Brief aan de Romeinen 11;33-36
Evangelie: Matteus 28;18-20
Liturgische kleur: Wit.
