Ontheiliging zal nooit iets heiligen!

Bij het doorlezen van het nieuws in een welbekende regio in Nederland, viel mij een berichtje op over een "vernieuwde kerk". Bij het doorlezen van de titel liepen mij al de rillingen over de rug: het kerkgebouw wordt een multifunctioneel centrum, zo klinken juichende kritieken. Knielbanken verdwijnen (ja, waarom zou je nog knielen voor onze Lieve Heer hè?) en in de plaats daarvan komen gewone stoelen die rondom het Altaar worden gegroepeerd (!!). Maar vooral de bewoordingen van de journalist stuitte mij tegen de borst. Die had het over "de mis opvoeren" inplaats van de H.Mis opdragen aan God. Ook hier weer proef je een totaal gebrek aan kennis wat de Heilige Mis is. Dan lees je verder en kom je dingen tegen zoals dat het kerkgebouw ook verandert in een "vergaderruimte en (waar) informatiebijeenkomsten (worden) gehouden." Als je zo graag vergaderen wil, waarom kies je daar niet een gewone vergaderruimte voor uit?

De echte gelovigen zullen al bij dit soort verhalen meteen 180 graden omdraaien en deze parochiekerk vermijden. Immers: daar is geen plaats meer voor het heilige, want - zo blijkt - dat hebben ze met man en macht uit dat kerkgebouw verwijderd. Dat het onheilige wordt geïntroduceerd blijkt wel dat er tijdens de "mis" een "sacrale dans" (ja, ik verzin het niet) wordt opgevoerd. Sorry hoor, maar wij kennen in de Romeinse Liturgie geen "sacrale dans", wel sacrale muziek. En wie dat niet geloofd slaat het Altaarmissaal er maar eens op na. Maar de sacrale muziek zal natuurlijk óók wel het kerkgebouw zijn uitgewerkt. En wie heeft deze ontheiligende dingen allemaal financieel mogelijk gemaakt? Nou, dat hebben ze in de parochie te danken aan de Gemeente die de nodige subsidies heeft verstrekt. Ik hoor het u al denken als het gaat over de Scheiding tussen Kerk en Staat... 

Ik begin zo langzamerhand te begrijpen wat Paus Pius XII zich liet ontvallen, dat hij door zuster Lucia dos Santos persoonlijk was gewaarschuwd dat er krachten bezig waren die enorme veranderingen in de Kerk wilden doorvoeren. De Paus, hierdoor geallarmeerd, heeft toen laten weten dat hij persoonlijk alles in het werk zou stellen om deze veranderingzucht tegen te houden. Dat is wel gelukt, maar de Pausen daarna stonden machteloos tegenover deze zucht naar veranderingen in onze "moderne" tijd en vooral na het Tweede Vaticaans Concilie. En dan lees je zoiets over een volstrekt doorgeslagen parochie, die - zoals het er nu uitziet - alles wat katholieke Liturgie heet met de grond gelijk heeft gemaakt.