Zowel in de Nederlandse dagbladen De Gelderlander als in de Stentor werden er op 10 maart 2021 artikelen geplaatst over z.g. ‘spijtpillen’ om de abortus door de abortuspil terug te draaien (link). Een interessant artikel dat nogal vreemd aandoet als men spreekt over ‘spijtpillen’. En dat los van de vraag of ‘spijtpillen’ wel bestaan. Uit het verhaal van De Gelderlander en de Stentor wordt uit te doeken gedaan dat dit een ‘gevaarlijke’ methode is en men beroept zich op wetenschappelijk onderzoek. Dit onderzoek is uitgevoerd aan de Universiteit van Californië in 2019 en werd - volgens het artikel - vroegtijdig afgebroken wegens de risico’s die optraden, waarbij een aantal vrouwen met een ernstige bloedingen naar het ziekenhuis werden doorverwezen.
Het is opvallend dat met de ‘spijtpil’ in feite Progesteron wordt bedoeld, een stofje dat het lichaam van de vrouw overigens zelf produceert en een lichaamsvriendelijke stof is. Dat Progesteron opeens ‘gevaarlijk’ is in het gebruik, blijkt uit geen enkele wetenschappelijke studie. Integendeel: Progesteron wordt al 50 jaar door de medici voorgeschreven, zonder enig noemenswaardig probleem. Waar dit gevaar dan opeens vandaan komt is medisch en wetenschappelijk gezien een raadsel. Ook wordt er in de betreffende kranten maar één enkel onderzoek genoemd (die van Californië), maar in de wetenschap is het nog altijd zo, dat één enkel onderzoek nooit genoeg is om iets te kunnen zeggen over het wetenschappelijke gehalte. Daar is echt veel meer wetenschappelijk onderzoek voor nodig. En dat levert De Gelderlander en de Stentor niet.
Daarbij komt dat het onderzoek in Californië, op slechts 12 vrouwen is toegepast die aselect (ad random) werden gekozen. De eerste groep kreeg een placebo (wat wetenschappelijk juist is), de tweede groep kreeg Progesteron toegediend. Het opvallende is dat na het innemen van de abortuspil en de vrouwen die een palcebo kregen, bij juist deze laatste groep de bloedingen optraden en niet de groep die Progesteron kreeg voorgeschreven. Maar dat zeggen de Stentor en De Gelderlander er maar even niet bij. Wetenschappelijk gezien is de onderzochte groep ook veel te klein om enige conclusie te trekken. Daarvoor heb je echt honderden vrouwen nodig die ad random (willekeurig) zijn gekozen. Er geldt in de statistiek namelijk een wet van de Grote Aantallen, en pas bij een voldoende grote groep met een controle groep (die de placebo krijgt) kun je Statistisch iets zeggen of je middel werkt of niet. Maar dat is bij het onderzoek in Californië niet het geval. Bovendien werd het onderzoek aan de universiteit in Californië ook nog eens vroegtijdig afgebroken. Je kunt daarom wel van een studie of van een onderzoek spreken, maar zeker niet van een onderzoek met een behoorlijk wetenschappelijk gehalte. Maar ook dat vermelden De Gelderlander en de Stentor er even niet bij.
Wie de abortuspil slikt (de eerste pil heet mifepristone), maakt het onmogelijk dat het progesteron in de vrouw het foetus kan beschermen. Na enige tijd moet een tweede pil worden geslikt (misoprostol) die de placenta als de foetus doet uitdrijven. Met de progesteron-pil moet er binnen een bepaalde tijd deze pil worden ingenomen na de inname van de eerste abortuspil, waardoor deze eerste abortuspil in feite onwerkzaam wordt gemaakt en de abortus voorkomen wordt. Voorwaarde is wel dat men onder medisch toezicht van een arts staat en precies uitvoert wat de arts aangeeft wat je moet doen.
Een onderzoek naar Progesteron bij 547 vrouwen werd in 2018 al gepubliceerd en geeft nergens aan dat het toedienen van Progesteron - om de abortus tegen te gaan - gevaarlijk zou zijn. Daarom zijn de artikelen van De Gelderlander en de Stentor zijn op zijn minst misleidend te noemen en wordt de Pro-Life beweging ook nog eens ten onrechte in een kwaad daglicht geplaatst.
Het wetenschappelijk medisch rapport over Progesteron is te lezen via deze link.
(Afbeelding: ontwikkeling van een ongeboren kindje in de baarmoeder).