De devotie van het Heilig Hart is na 1956 voor de hele Universele Kerk mogelijk gemaakt dankzij Paus Pius XII die op 15 mei van dat jaar de viering voor de Kerk toestond. De reden was ook dat er in die tijd een bepaalde laster de ronde deed en zelfs de devotie van het Heilig Hart in twijfel werd getrokken. Het is dankzij Paus Pius XII dat hier een einde aan werd gemaakt.
We worden opgeroepen om Jesus met heel ons hart lief te hebben, Hem te beminnen, maar evenzo moeten wij onze vijanden beminnen. Tevens worden wij opgeroepen om berouw over onze zonden te hebben en Hem zoveel mogelijk eerherstel te geven. Maar de verering van het Heilig Hart van Jesus heeft ook een diepere zin. Uit het doorboorde Hart van de Heer werd immers Zijn Bruid geboren. Daar werd de Deur van de Ark geopend en daar stroomde de genade waardoor wij gewassen kunnen worden in het Bloed van het Lam,
Jesus' gemartelde en verheerlijkte mensheid werd voor ons eerste en laatste, de enige en mateloze bron van de genade. Dat is: de bron van het eeuwige leven. Zij werd dat, door de schande van het kruis en door de glorie van de verheerlijking. En deze edelmoedige bronaar stuwt haar wateren door de Kerk, door het mystieke Lichaam des Heren, van zijn Geest en Kracht vervuld. De devotie tot het heilig Hart van Jesus betekent aldus, wel verstaan, ook devotie tot de Kerk, zijn Bruid.
Het geslachtofferde Lam is de bron van het heil die onze geluksdorst stilt en ons oneindig méér geeft dan wij denken en aldus, in de tijd van het aardse leven, voor ons ook kruis en zaligheid is. Zijn lijden heeft voor ons de Geest verdiend en de verheerlijkte Heiland schenkt Hem aan de christenen. Uit de geopende zijde en het doorboorde Hart vloeit waarlijk water des levens en verlossend Bloed.
In het Offer van de H.Mis komt het gekruisigde en verheerlijkte Lam op onze altaren en in het offermaal mogen wij onze dorst lessen aan die geestelijke Rots. (Bron: Priorij Thabor)
Ik wens u allen een Zalig en devoot Hoogfeest toe.
