Laat de doden hun doden begraven

In de dertiende zondag door het Jaar (C) lezen we hoe verschillende mensen Jesus willen volgen. Maar weinigen zullen beseft hebben dat het navolgen van Christus vrij radicaal moet zijn. Onze Heer verlangt geen halve oplossingen, want in het Eerste Gebod van de Decaloog staat zelfs dat wij God boven alles moeten beminnen. God half beminnen, of beminnen op je eigen voorwaarde is een oplossing die Hij niet wenst. Onze Heer Jesus Christus nodigt ons uit, maar die uitnodiging vraagt wel een totale volgzaamheid aan Hem. Daarom is de uitdrukking: "laat de doden de doden begraven" een, die nogal vreemd doet overkomen. Zeker als je beseft dat het in de tijd van het Joodse land heel normaal was dat je de kinderplicht voor een fatsoenlijke begrafenis van je ouders moest uitvoeren.

Wat precies bedoelt Jesus met: "laat de doden de doden begraven?" Ook de Kerkvaders hebben zich er mee beziggehouden.

Zo schrijft Kerkvader Ambrosius: Jesus leert dat de Godsdienstige plicht een hogere plicht is dan de kinderlijke plicht om de ouder te begraven als je Hem wilt volgen. Het betekent een afsterven van de zonde door voor God te leven.

Bovendien wordt het woord "doden" in twee verschillende betekenissen gebruikt: eerst die van de dood naar de ziel, dat is van hen die in zonde leven en zich om het eeuwige leven niet bekommeren; vervolgens in de eigenlijke zin van "dood" van het lichaam. Christus verbiedt zeker niet de plichten van de kinderliefde naar de ouders toe te vervullen, maar Hij wil te kennen geven, dat niets zo noodzakelijk is als het Hemelse. Dit moeten wij niet uitstellen voor aardse dingen.

Er is nog een derde betekenis van "doden" en dat is het afsterven van de zonde. Dat wij dus ons best doen om de persoonlijke zonde radicaal de deur te wijzen, dus zo radicaal als maar mogelijk is en dat door Gods genade ons gegeven wordt.  

Verder laat Jesus zien dat niemand zomaar kan zeggen: "Meester ik zal U volgen waarheen Gij ook gaat", zoals de Schriftgeleerde zei. Het is namelijk Jesus die iemand roept, en niet andersom. Bovendien kan het radicaal volgen van Jesus betekenen dat je overal in de wereld kan worden uitgestuurd, zonder dat je daar misschien wel naar toe wilt. De bedoeling is dat Jesus ons roept, en dat die roeping en de plaats waar Hij ons naar toestuurt, ver weg van huis en haard kan zijn en dat we alles om Hem moeten achterlaten wat ons dierbaar is. Dat is vrij radicaal om het maar eens zo te zeggen: gedag zeggen tegen vrienden, ouders, familie, inkomen, je baan, je land en je omgeving. Je volgt immers het Lam "daar waar Hij gaat of staat." (Apocalyps 14;4)

1e lezing: 1 Kon.19, 16b.19 – 21

2e lezing:  Gal.5, 1.13 – 18

Evangelie: Lc.9, 51 – 62

Jaar: C. Kleur: Groen.