Ja, soms krijgen de mensen wel eens het idee: "Waar is God toch?" Ze zien de ellende in de wereld, maar ze zien niet de goede acties die God in de tussentijd doet. Het is waar dat het lijden in de wereld door onze Heer kan worden weggenomen, maar dat zou wel een heel gemakkelijke oplossing zijn voor deze arme en gebroken wereld, zoals Golgotha leert. God neemt het lijden niet weg, maar vormt het om tot een heilsoplossing voor ons.
Zo ook is dat het geval in het Evangelie van de verloren zoon, die berouw krijgt over zijn wandaden en met een gebroken hart naar zijn vader zoekt, omdat hij weet dat zijn vader een goede vader is.
Het is God die altijd een berouwvol hart aanneemt, aangezien de verloren zoon de schuld niet bij anderen zoekt, maar bij zichzelf. Soms denk je wel eens: "wat een verschil met die luie knecht die zijn talent in de grond verbergt, en de schuld op zijn Meester wil werpen." De verloren zoon wordt aangenomen en vergiffenis geschonken, maar de luie knecht van zijn talent beroofd, vastgebonden en vervolgens de duisternis in gegooid. De ene zoon is goed, de ander is een slechte zoon die zijn verwerping aan zichzelf te danken heeft.
Laten wij niet vergeten dat Onze Heer ons heel graag die vergiffenis wil schenken. Hij wacht geduldig op ons in het Sacrament van de Biecht, waar veel verloren zonen (en natuurlijk ook dochters) vergiffenis van Hem hebben gekregen. Ook zij legden de schuld niet bij een ander, maar bij zichzelf na een gewetensonderzoek zoals de verloren zoon in het Evangelie dit ook deed. God laat ons echt niet vallen. Hij is een tedere en liefdevolle Vader met een grote billijkheid die alleen maar het beste voor ons wil. Daarom ook is de dood niet door God gemaakt, maar door zijn Tegenstander, de duivel. Die wilde alleen maar de mens in het ongeluk storten omdat hij weet dat wij naar Gods beeld en gelijkenis zijn geschapen. Een beeld dat de duivel door-en-door haat. Maar zoals altijd heeft de duivel niet het laatste woord. Gelukkig heeft die verloren zoon een geweten en gebruikt zijn wil om naar zijn Vader terug te keren.
Laten wij daarom in deze Veertigdagentijd ons geweten onderzoeken op tekorten en fouten en dit ruiterlijk en eerlijk toegeven. Laten wij daarom ook berouwvol zijn en terug willen keren naar onze Vader die altijd op ons blijft wachten en altijd vergiffenis zal schenken als wij daarom vragen.
1e lezing: Joz.5,9a.10-12
2e lezing: 2 Kor.5,17-21
Evangelie: Lc.15,1-3.11-32
Zondag Laetare. Licht Paars. Jaar: C.
