woensdag 27 februari 2019

Wie niet van de geschiedenis leert...

Met enige bitterheid moet vastgesteld worden dat de Abuse Summit in het Vaticaan voor de toekomst gedoemd is te mislukken. Men weigert daar de werkelijke oorzaak van het misbruik te benoemen en men is vóór deze bijeenkomst al gevallen voor de verkeerde woorden. Woorden zoals Klerikalisme werden veelvuldig gebruikt, maar dan om de werkelijke zaak te verhullen. Hierdoor ontstaat het gevaar van herhaling, omdat men niet wil leren van de geschiedenis. 

De oorzaak van alle misbruik ligt in de homoseksuele daden die priesters hadden gepleegd met kinderen maar ook met jong volwassenen. En dit komt weer doordat in een aantal landen de verkeerde mensen in de seminaries werden toegelaten. Ook moet de vraag gesteld worden wie het precies waren die deze mensen hebben aangenomen. En deze vraag geldt zeker ook voor de kloosters.

Hierboven een grafiek, afkomstig van de website ChurchMilitant, waar een correlatief verband te zien is tussen homoseksuele priesters en alle misbruikgevallen. De correlatiecoëfficiënt bedraagt maar liefst 90%. Dat zijn getallen die je niet kunt wegwuiven met het woordje klerikalisme. Dit is willens en wetens proberen de zaak te verduisteren. En dat geldt ook in het geval als men het misbruik door homoseksuele daden door priesters doodleuk ontkent, zoals dat gebeurd is op de Abuse Summit. Ook dan is er sprake van een moedwillige verduistering van de feiten. En deze feiten liegen er niet om!

In de 16e eeuw, werd tijdens het Concilie van Trente daarom ge-eist dat iedereen, die toegelaten zou worden tot de lagere en hogere wijdingen eerst een grondig onderzoek moest ondergaan om te zien of deze mannen wel deugdzame mannen waren. Voorts kregen de priesters de schriftelijke opdracht om erop toe te zien dat de zonde van afgoderij bij het volk Gods werd bestreden. Afgoderij is namelijk de hoofdoorzaak in het plegen van homoseksuele daden. Dit staat al beschreven in de Heilige Schrift in de brieven van Paulus. Zie daarvoor de brief aan de Romeinen hoofdstuk 1 verzen 18-27. 

Zolang het bestuur van de Katholieke Kerk niet wil ingaan op een daadwerkelijke benoeming van de feiten, zal ze gedoemd zijn voortdurend geconfronteerd te worden met dezelfde feiten. En dan horen we weer zeggen: "onze schaamte is groot" en "wij vragen om vergiffenis". Maar zo schieten we hier niets mee op! Deze plaag dient uit de Kerk verwijderd te worden, en wel direct!