Op 14 september viert de Kerk het feest van Kruisverheffing. De dag erna Onze Lieve Vrouw van Smarten op 15 september. Op de dag van Kruisverheffing gaan onze gedachten niet alleen uit naar Golgotha waar Christus' voorzegging werd vervuld: "De Mensenzoon moet omhoog worden geheven, zoals Mozes eens de slang omhoog hief in de woestijn" (Joh. 3;14). Want een tijd van lijden is er niet alleen voor de Heer, maar ook voor zijn volgelingen die Hem in alles willen volgen, zelfs tot de dood toe. Want deze dagen bereikt ons het nare bericht dat er nieuwe explosieve informatie zal worden geopenbaard over een gay-lobby in de Kerk. Hebben we niet met verbijstering en met zielenpijn gehoord over het vele misbruik, zowel in de Nederlandse, de Amerikaans en Duitse Kerk nu moet ook de laatste nagel door onze handen worden geslagen... Want zo voelt het bittere verdriet dat je in je hart moet ondergaan en de pijn die je moet verdragen en de tranen die je moet vergieten. Het is dan moeilijk om je niet te verenigen met de smarten van Moeder Maria die zó onder het kruis meegeleden heeft. Op die dag werden namelijk twee harten begraven. En dit allemaal dankzij de zonden die de mensen hadden bedreven. Terecht kun je spreken van een voortdurend martelaarschap van de gelovigen die deze pijnen en wrede smarten moeten ondergaan. Aan hun werd niets gevraagd. Sommigen werden voor de tweede keer in hun leven verraden. Weer anderen konden het niet meer aanzien en vertrokken.
Maar er is gelukkig ook hoop.
De Heer heeft het zelf gezegd: "Als de graankorrel niet in de aarde valt, blijft ze alleen, maar indien ze sterft, dan brengt ze veel vrucht voort." (Joh.12;24). We mogen dan ook hopen op een spoedige verrijzenis van de Kerk uit het dal van het diabolische kwaad waar ze nu in verblijft. Want uit de Kruisiging volgt immers de Opstanding, en zo zal dit ook voor de Kerk van nu gelden. Maar hoe het ook zij: het kwade zal eerst volledig verslagen moeten worden, de verantwoordelijken gestraft en de aanstelling van deugdzame en kuise priesters moet mogelijk gemaakt worden. Want zo kan het niet langer. We moeten daarom gezamenlijk onze krachten aanwenden om deze nachtmerrie te boven te komen en het Licht te laten zegevieren. Ook ten koste van ons zelf. De weg van het Kruis en de zelfverloochening zijn immers door de Heer zelf geheiligd. Laten we dat nooit vergeten!
H.Maagd Maria bidt voor ons!
H.Aartsengel Michael, verdedig ons in deze strijd!
