woensdag 29 augustus 2018

Wie een kuil graaft voor een ander ...

Ja hoor, ze bestaan nog steeds: mensen die hun medemensen willen schandaliseren, kapot willen maken, niet omdat deze mensen slechte mensen zijn, maar omdat het goede mensen zijn die het goede willen. Het kan niet anders dat de Goddelijke Gerechtigheid dan zeker over diegenen zullen komen die een kuil voor een ander graven, maar vervolgens er zelf in vallen (vergelijk: Spreuken 26;27). Wat was er gebeurd?

Vele jaren terug wilde een katholieke gelovige via een bekende en plaatselijke Kabelkrant in de regio via een persbericht uitleg geven over de Katholieke Leer en daarmee ook Humanae Vitae verklaren, alsmede het medische gevaar van verschillende seksuele betrekkingen belichten. Reden was om meer bekendheid aan de Katholieke Leer te geven. Er werd een uitvoerig persbericht opgesteld met wetenschappelijke publicaties en naar de redactie van die Kabelkrant gestuurd. De gelovige wachtte geduldig tot zijn bericht gepubliceerd zou worden. En inderdaad, na een aantal dagen bleek het bericht op de Kabelkrant gepubliceerd te zijn.
Maar bij het lezen van het bericht op de Kabelkrant bleek dat dit zó totaal afweek van wat in het persbericht en de uitleg stond beschreven, dat van het originele stuk maar weinig was overgebleven: er bleek na zorgvuldige tekstvergelijking in zeker 80% afgeweken te zijn van de oorspronkelijke tekst, zinsdelen waren uit de context gehaald, en wat meer was: de tekst werd gebruikt om deze om te vormen tot een wapen om deze vervolgens op de auteur van het stuk los te laten. Bovendien werden de doelstellingen en het uitleggen van de Kerkelijke Leer zonder geldige redenen onderuit gehaald en werden wetenschappelijke conclusies botweg geloochend. Logisch ook dat deze katholieke gelovige dat niet nam, en die klom meteen in de pen om de redactie om opheldering te vragen. Maar dit keer bleef een plaatsing op de Kabelkrant achterwege en werd de persoon ook nog een rectificatie ontnomen. Ook de redactie reageerde niet meer.

Na zoveel onrechtvaardigheid, na zoveel leugens en bedrog werd de Kabelkrant maar gelaten voor wat ze was: leugenachtige en oneerlijke journalistiek waar hoor- en wederhoor niet mogelijk bleek bij de genoemde redactie. Logisch ook dat de verbazing bij de auteur van het stuk groot was. 

Maar het muisje kreeg een staartje...

Jaren later verneemt de gedupeerde het verhaal in de pers wat er later met die Kabelkrant was gebeurd: na jaren "Kabelkrant te zijn geweest" brak opeens een enorme ruzie uit bij de redactie in het kasteel waar de dames en heren deftig over het landschap zaten te turen. Deze ruzie werd dusdanig, en liep zó uit de hand dat uiteindelijk - als resultaat - de deur van de Kabelkrant in het slot moest worden getrokken. Deze "krant" bestaat dus niet meer en de katholieke gelovige die publiekelijk met naam en toenaam - zonder enige reden - om zijn katholieke standpunten werd verguisd en vertrapt - vernam pas later wat er met deze "krant" was gebeurd en hoe de organisatie zichzelf door een intern conflict volledig had opgeblazen. Natuurlijk kwam pas later het Schriftwoord van Spreuken 26;27 om de hoek kijken: "Wie een kuil graaft, valt er zelf in." Een schrale troost voor de auteur van het stuk waar het de enige passie was om het voor de Kerk en de Leer op te nemen...

Post Scriptum: Uit privacy-overwegingen zijn de naam van de auteur en de naam van de Kabelkrant weggelaten.