Bij de wisseling van de wacht in België, werd een zeer goed initiatief van Aartsbisschop Léonard meteen ter ziele gedragen. Het betrof hier de Fraterniteit van de Heilige Apostelen. Dit ter ziele dragen in 2016 werd niet gedaan omdat de Fraterniteit slecht werk had afgeleverd en ook niet omdat de mensen de Kerk massaal de rug toekeerden, nee, integendeel. Het ging juist goed met het kerkbezoek en de belangstelling was juist groeiende. Nochtans werd kort na het vertrek van Aartsbisschop Léonard de stekker meteen door de nieuwe Aartsbisschop uitgetrokken. Reden: het was zogenaamd niet juist dat Franse priesters in België kwamen werken.
Iets soortgelijks, maar mogelijk om een iets andere reden, gebeurde met de Franciscanen van de Onbevlekte die - volgens berichten - het gewaagd hadden om naar de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie terug te keren. Hoewel het dossier voor de buitenwereld niet toegankelijk is en personen daarover nog steeds zwijgen en er dus geen zekerheid is over wat nu de exacte oorzaak is geweest, werd echter wel - heel opvallend - een commissaris aangesteld die de Orde in feite in een paar zetten vernietigde. Hoewel de eerste klachten over de Franciscanen al onder Paus Benedictus XVI in Rome zouden zijn geventileerd, werd de vernietiging van de Orde pas echt snel ter hand genomen na het vertrek van Paus Benedictus. De echte en werkelijke reden voor de opheffing is nooit bekend gemaakt en dus blijft er ruimte voor veel speculatie. De gelovigen die het allemaal over hun heen gegooid hebben gekregen wisten niet wat ze ervan moesten denken. Sommigen startten een petitie, maar dat heeft maar weinig opgeleverd.
Wie had gedacht dat dit het laatste geval is van een opheffing van een Orde, omdat deze terug wilde keren naar de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie, heeft het mis. Ook nu weer wordt een Orde aangepakt, in dit geval is het de Orde der Cisterciënzers van de Strenge Onderhouding MariaWald in Duitsland. Ook nu werd een commissaris benoemd en ook nu was de enige eindconclusie dat het klooster haar deuren maar moest sluiten. Hierdoor staat een groep van monniken letterlijk op straat. Wie het artikel van Katholisches leest krijgt sterk de indruk dat ook hier een ongekende vijandigheid lijkt te heersen tegen alles wat naar een traditionele liturgie zweemt, maar ook dat er een ongekende vijandigheid heerst tegen traditionalisten.
Omdat het moeilijk is vast te stellen waarom Ordes plotseling moeten worden opgeheven, is het misschien wel zo verstandig voor de overgebleven Ordes en Congregaties in Nederland en daarbuiten die graag terug willen keren naar de Buitengewone Vorm, even de zaak af te wachten en zeker geen verzoek in te dienen bij welke Romeinse instantie dan ook. Er kan namelijk niet geheel worden uitgesloten dat een verandering naar de Buitengewone Vorm als een soort 'vijandelijke daad' wordt gezien met als gevolg dat een commissaris wordt aangesteld die meteen deze kloosters zal gaan liquideren met als gevolg dat de mannelijke en vrouwelijke religieuzen over de wereld worden verspreid.
Voorlopig is het dus raadzaam voor kloosters om een terugkeer naar de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie even in de 'ijskast' te zetten en te wachten op betere tijden. Het heeft er namelijk alle schijn van dat niet alleen een oorlog tegen de Buitengewone Vorm bezig is, maar evenzo tegen traditionalisten die al of niet een voorstander zijn voor een terugkeer naar de Buitengewone Vorm.
Post Scriptum: Deze drie afzonderlijke gevallen laten zien dat er een soort vervolging plaatsvindt binnen onze eigen kerkelijke muren. Het maakt dus niet veel uit wat het is, maar zodra een goed initiatief boven het maaiveld uitsteekt, wordt er ergens in de organisatie getracht de zaak dicht te gooien. Deze drie afzonderlijke gevallen die qua omstandigheden en oorzaken telkens anders zijn, laten één ding duidelijk zien: pas op welk intitiatief dan ook op te starten dat door tegenstanders in de Kerk verkeerd kan worden uitgelegd. Wie dus een dergelijk initiatief, zoals hierboven gemeld, op de planken heeft staan, doet er goed aan om over dit initiatief te zwijgen en de tijd af te wachten.
Post Scriptum: Deze drie afzonderlijke gevallen laten zien dat er een soort vervolging plaatsvindt binnen onze eigen kerkelijke muren. Het maakt dus niet veel uit wat het is, maar zodra een goed initiatief boven het maaiveld uitsteekt, wordt er ergens in de organisatie getracht de zaak dicht te gooien. Deze drie afzonderlijke gevallen die qua omstandigheden en oorzaken telkens anders zijn, laten één ding duidelijk zien: pas op welk intitiatief dan ook op te starten dat door tegenstanders in de Kerk verkeerd kan worden uitgelegd. Wie dus een dergelijk initiatief, zoals hierboven gemeld, op de planken heeft staan, doet er goed aan om over dit initiatief te zwijgen en de tijd af te wachten.
