Vijfde Zondag na Pasen - Kruisdagen

In de vijfde Zondag na Pasen, in de Buitengewone Vorm van de Romeinse Liturgie lezen we over het Epistel waarin de Heilige Apostel Jacobus ons waarschuwt niet alleen toehoorders van het Evangelie te zijn, maar ook daadwerkelijke uitvoerders. Dat klinkt eenvoudig, maar we hebben soms last van de 'oude mens' die graag wil dat wij de verkeerde kant opgaan. We zullen dus echt wat meer ons best moeten doen dat die 'oude mens' niet meer terugkeert en dat wij ook uitvoerders worden van het Evangelie. De liefde immers blijkt niet uit mooie woorden, maar uit concrete daden. Het "woord" immers is een te volbrengen "wet", zij het de volmaakte wet van de vrijheid, namelijk van de geestelijke vrijheid waartoe de Heer ons heeft vrijgekocht en waardoor wij God niet langer dienen in "vrees en beven", maar in liefde van een kind tot zijn Vader. Vooral in onze daadwerkelijke naastenliefde komt deze liefde jegens God tot uiting.

In de Introitus lezen wij de lofzang door de Profeet Jesaja (48;20) waarin wordt aangekondigd dat de Heer zijn volk heeft verlost, en waar Psalm 65;1-2 het jubelgezang compleet maakt waarin wij de roem van de Heer luid verkondigen. Zowel het Offertorium als de Communio worden de lofzangen aangevuld.

In het Evangelie van de Zondag (Johannes 16;23-30) bemint God de Vader de getrouwen van zijn Zoon, en daarom zal Hij hun alles geven wat zij Hem vragen "door Christus Onze Heer". Laten wij daarom trouw blijven aan onze Heer, aan zijn Kerk opdat onze gebeden verhoord mogen worden. 

In de Liturgische Kalender vinden wij tevens dat in deze week op maandag, dinsdag en woensdag, de zogenaamde Kruisdagen worden gevierd. Op deze dagen wordt een Processie gehouden om Gods ontferming af te smeken in alle lichamelijke en geestelijke nood, in het bijzonder om zijn zegen te vragen over de vruchten van de aarde. In deze tijd van droogte en het dreigen van het mislukken van de oogst vragen wij een ieder speciaal te willen bidden om Gods zegen over onze gewassen en oogsten. Waar deze Processies zijn verdwenen, roep ik graag de parochies op - daar waar mogelijk - deze in ere te herstellen.

Epistel: Jacobus 1;22-27

Evangelie: Johannes 16; 23-30

Liturgische kleur: Wit.