Volgens de Heilige Bonaventura is de ster die wij volgen zelfs drieledig uit te leggen: De Heilige Schrift, die wij gedegen dienen te kennen, een ster die ons de juiste richting geeft zodat wij Maria de Moeder van de Heer zullen vinden, en een persoonlijke ster, namelijk de genade van de Heilige Geest. Het is nogal veelzeggend dat Koning Herodes en de Schriftgeleerden geen enkele ster hebben gezien met zo'n grote betekenis. Het werd wel geopenbaard aan Wijzen en niet aan de machthebbers en schriftgeleerden van die tijd.
De Liturgie van de Kerk gaat evenwel in haar overwegingen ver uit boven een louter herdenken van de aanbidding der Wijzen. Het is het grote wereldfeest van de Kerk dat we vieren. Christus is de Koning die alle macht bezit, de Zoon, aan wie de Vader zijn Gerechtigheid heeft gegeven (Introïtus). De ster welke de Wijzen naar Bethlehem voerde (Evangelie), is het zinnebeeld van het grote licht, dat over het geestelijke Jeruzalem (de Kerk) is opgegaan, en waarheen alle volkeren en koningen naar optrekken (Epistel, Graduale). Alle koningen en volkeren zullen evenals de Wijzen zijn Godheid erkennen en Hem aanbidden en dienen (Offertorium). De luister van Gods verschijning verblindt onze ogen, en wij kunnen slechts stamelend bidden dat onze geest gezuiverd zal worden om een steeds dieper inzicht te krijgen in een zo groot geheim (Slotgebed).
De Wijzen boden na het vinden van Jesus drie gaven aan. De gaven die alle generaties dan meebrengen zijn Goud, Wierook en Mirre en symboliseren het zuivere goud van onze liefde, onze wierook van onze gebeden en...de mirre van onze offers. Deze bieden wij voor Hem aan. Het is waar dat de wijzen een lange reis voor overhadden om onze Lieve Heer te vinden, maar dit geldt ook voor ons: de reis zal lang zijn, maar de uitkomst staat vast: wij zullen Onze Heer zeker vinden.
Epistel: Jesaja 60;1-6
Evangelie: Matteus 2;1-12
Liturgische kleur: Wit.
