De Katholieke lezer is gewaarschuwd voor de Duitse Kerk, want zoals het er nu uitziet is de kans heel groot dat die officieel niet meer zal bestaan, aangezien de Commissie voor Huwelijk en gezin van de Duitse Bisschoppenconferentie het erover eens is geworden dat de zonde van Sodomie een "normale" vorm van seksuele aanleg is en Katholieken die overspel plegen gewoon de H.Communie mogen ontvangen (ja, u leest het goed).
Het hele artikel vindt u op LifeSiteNews (Engels)
Bovendien hebben twee, niet nader genoemde hoge geestelijken - in strijd met de Leer van de Kerk verklaard - dat overspel "niet ernstig zondig" is en dat deze mensen gewoon de H.Communie mogen ontvangen. Dit alles wordt volgens deze geestelijken afgedekt door de encycliek Amoris Laetitia.
Er wordt op bijna Duitse wijze gedweept met een hele scala van 'deskundigen' die hier hun 'licht' over hebben geworpen: het zijn Duitse bisschoppen, seksuologen(?) moraaltheologen, dogmatische theologen en specialisten op het gebied van het Canoniek Recht. Maar de vraag is dan: waarom wordt de H.Schrift volledig opzij geschoven in deze Duitse discussie? Omdat de Schrift misschien niet goed uitkomt? Want daar staan zowel in het Oude als het Nieuwe Testament passages die Sodomie scherp veroordelen. Ook de Kerkelijke Leer beschouwt de "zonde van onkuisheid tegen de orde van de natuur", als een zonde die de Hemel om wraak roept. Voorstanders beweren wel dat Jesus niets over Sodomie zei, maar de Apostelen, zoals de Apostel Paulus en de Apostel Judas Thaddeus, spraken er hun veroordelingen wel over uit. Christus stelde zelfs: "Wie u hoort, hoort Mij." Dus Christus veroordeelde Sodomie via zijn Apostelen. En wie beweert dat het Christelijk huwelijksbed onrein gelaten mag worden door overspel en dat dit niet meer 'ernstig zondig' is (zoals ze in Duitsland beweren), die moet toch eens de Brief van de Apostel Paulus aan de Hebreeën lezen. Het gaat hier om Hebreeën hoofdstuk 13 vers 4 :
"Het huwelijk moet eerbaar zijn onder ieder opzicht, en onbezoedeld het huwelijksbed; want God zal ontuchtigen en overspelers oordelen."
Daar komt nog bij dat het wegvallen van de Leer in de praxis iemand al buiten de Kerk zal plaatsten. Wie lid wil zijn van de Katholieke Kerk dient gedoopt te zijn, dient de Leer van Jesus Christus te geloven en te belijden, deel te nemen aan dezelfde Sacramenten, en de wettige herders van de Kerk te erkennen, inclusief de Paus. Maar wie de Christelijke Leer, de Leer van Jesus Christus verwerpt, zoals de Duitse Bisschoppen met hun commissie doen, kan zich moeilijk nog Rooms Katholiek noemen. Deze mensen hebben zich hiermee in feite buiten de Kerk geplaatst en als men blijft volharden in deze dwalingen, dan moet de Duitse Kerk duidelijk als niet-Katholiek beschouwd worden die ook niet meer in communio wil leven met de wereldkerk.
Walter Kardinaal Brandmüller, emeritus president van het Pauselijk Comité voor Historische Wetenschappen, heeft gewaarschuwd dat als de Duitse Kerk op deze weg verder gaat - een pad dat de Leer van de Kerk over het celibatair mannelijk priesterschap, homoseksualiteit en huwelijk in twijfel trekt - dit zou kunnen leiden tot een 'nationale kerk' zonder 'bijna of geen banden met Rome'. De dubia-kardinaal verklaarde dat dit 'zeker de zekerste weg naar de definitieve ondergang' van de Duitse Kerk zou zijn.
