Op Witte Donderdag herdenkt de Kerk de instelling van de H.Eucharistie en het Sacrament van het Priesterschap. In de dag vóór Witte Donderdag wordt het H.Chrisma gewijd door de bisschoppen.
Het H.Chrisma is geen uitvindsel van een of andere prelaat om mensen mee te plezieren. De instelling komt van Christus zelf die de Apostelen heeft geleerd hoe zij dit H.Chrisma moesten bereiden en wijden. Nu zal menige protestant zeggen dat ze dit niet geloven, maar er is wel degelijk in de zeer vroege periode van de Katholieke Kerk de instelling van het H.Chrisma opgetekend. Daarvoor moeten we terug naar de periode van de derde eeuw na Christus toen Paus Fabianus de bisschop van Rome was.
Paus Fabianus leefde tussen 236 tot 251 na Christus en vermeldt de bereiding van het H.Chrisma in het 54ste hoofdstuk van zijn tweede brief aan de oosterse bisschoppen. Paus Fabianus zegt daarin het volgende: "Onze voorgangers hebben van de Apostelen ontvangen en overgeleverd, dat de Heer Jesus Christus, na het Laatste Avondmaal met zijn Apostelen gehouden en hun de voeten gewassen te hebben, hen het Chrisma heeft leren bereiden."
Er bestaan drie H.Oliën: Het Chrisma, de Ziekenolie en de Catechumenenolie. Het Chrisma wordt voor het Doopsel, Vormsel en Wijding gebruikt. De ziekenolie voor de Ziekenzalving.
Er bestaan drie H.Oliën: Het Chrisma, de Ziekenolie en de Catechumenenolie. Het Chrisma wordt voor het Doopsel, Vormsel en Wijding gebruikt. De ziekenolie voor de Ziekenzalving.
Dit voorval over het H.Chrisma is niet opgetekend in de H.Schrift, maar werd mondeling door de Apostelen en hun opvolgers doorgegeven tot op de huidige dag. Dit is niet raar, aangezien Christus zelf ook niets opschreef maar alles mondeling aan zijn Apostelen doorgaf die op hun beurt de Leer mondeling weer doorgaven aan de volgende opvolgers. Deze ceremoniën bleven mogelijk geheim, waardoor er niets in de H.Schrift is opgetekend. Opvallend is wel dat de bereiding en de ingrediënten om het H.Chrisma samen te stellen en te wijden tot op de dag van vandaag dezelfde is gebleven. Het is daarom jammer dat het Protestantisme dit verworpen heeft, want het zijn juist de H.Sacramenten, zoals Doopsel, Vormsel, Ziekenzalving en het Priesterschap, die de gelovige zoveel genaden meedelen. Ook vernieuwen de priesters tijdens de Chrisma-Mis hun wijdingsbelofte.
Toch echter hoor je in de H.Schrift bepaalde echo's van het gebruik van de H.Oliën, zoals in de brief van de H.Apostel Jacobus (zie daarvoor Jacobus hoofdstuk 5 verzen 14 t/m 15) waar over de Ziekenzalving wordt gesproken.
Is iemand van u ziek: hij roepe de priesters der Kerk; laat hen dan over hem bidden en hem zalven met olie in de Naam des Heren. En het gelovige gebed zal de zieke behouden, de Heer zal hem opbeuren; en mocht hij zonden hebben begaan dan zullen ze hem vergeven worden.
Ook nu nog leert de Katholieke Kerk dat de Ziekenzalving de zonden vergeeft, zoals in de Jacobusbrief wordt uitgelegd. Het gebruik van het H.Chrisma is dus zeker geen bedenksel van de Roomse Kerk, maar is een realiteit die al een kleine 500 jaar in de Reformatie ten onrechte wordt ontkend. Niet iedereen denkt als protestant daar zo over, maar het is jammer dat de meerderheid er geen geloof aan hecht. En dit is ten onrechte, zoals Paus Fabianus in zijn brief al duidelijk maakte.
