Daags vóór het hoogfeest van Sint Willibrord (7 november) viert de Nederlandse kerkprovincie allen die vóór en na of met hem het geloof in onze streken hebben verkondigd en sindsdien als heiligen worden vereerd. Zeer velen van hen waren Angelsaksische missionarissen, namelijk vóór Willibrord: Wigbert en Wilfried; ten tijde van Willibrord: zijn metgezellen en zijn latere helpers (Adalbert, Engelmund, de twee Ewalden, Swietbert, Werenfried, alsmede Bonifatius); na Willibrord: Lebuïnus, Marcellinus, Willehad, Wiro, Plechelmus en Otger. Anderen waren afkomstig uit onze eigen streken, zoals Lambertus, Ludger en Odulfus. Weer anderen, zoals Servatius, kwamen van elders; veelal waren dit Frankische missionarissen, die vanuit het zuiden ons land bereikten, zoals Acharius, Amandus, Eligius, Gangulfus, Hubertus en Wulfram.
Met de dankbare herdenking van al deze getuigen van de Heer willen wij God zelf eren, die door hen het licht van het geloof in ons hart heeft ontstoken en ons onder zijn uitverkoren volk heeft opgenomen. (uit: Brevier)
