Er zijn clerici die een evenwichtig oordeel kunnen uitspreken over elke situatie die zij tegenkomen. Emeritus Paus Benedictus XVI is zo iemand. Als hij sprak, dan leek het net of een gouden weegschaal in zijn mond de juiste woorden liet kiezen. Het is niet zomaar een kunst die je snel kunt eigen maken. Iemand die zijn tong zó kan beheersen, moet wel veel genade hebben ontvangen en rijkelijk zijn gezegend met veel deugden, zoals de deugd van het geduld. Verder moet men goed op de hoogte te zijn en moet ten alle tijde lichtzinnig oordelen worden vermeden.
Helaas is niet iedereen uitgerust met die "gouden" gave. Er bestaan personen en ook clerici die van hun tong een wapen lijken te hebben gemaakt om trouwe gelovigen af te straffen en alleen maar omdat het trouwe gelovigen zijn. Er bestaat bijvoorbeeld een bisschop die de trouwe gelovigen die de LGBT-agenda kritiseren een "kanker" noemt, waarbij vooral die gelovigen het moeten ontgelden die trouw zijn aan God, trouw aan zijn Geboden en trouw aan de Kerk. Als iemand kan bewijzen wat er verkeerd aan is om trouw aan de Leer en trouw aan de Kerk te zijn, die moet maar eens met keiharde bewijzen aan komen zetten.
Het is eerder een teken van zwakte om trouwe gelovigen "een kanker" in de Kerk te noemen. Er worden immers geen feiten genoemd en deze bisschop speelt nu "op de man." Op de man spelen is een manipulatie-techniek welke er voor moet zorgen dat de aangevallen partij overstag moet gaan. Niet uit vrije wil, maar via dwang. Jesus, onze Heer, dwong nooit iemand ergens toe en dus kunnen wij als trouwe gelovigen in ieder geval zien hoe het vooral niet moet.
Of deze hate-speech nog gevolgen gaat krijgen, is uiteraard niet te zeggen. Het enige wat je als trouwe gelovige kan doen is voor de bisschoppen en priesters bidden die deze dingen over trouwe gelovigen durven zeggen. Het lijkt erop dat de trouwe gelovigen in bepaalde kringen zeer worden gevreesd. Maar misschien is dat juist een teken van hoop. Een hoop die doet leven.