dinsdag 28 januari 2020

Theologen waar je voor moet oppassen

Moderne theologen zijn te vergelijken met lege kerkbanken.
Voor sommige mensen moet je oppassen, en er zijn er bij die je met naam en toenaam moet noemen om de gelovigen te beschermen tegen een nieuw soort bedrog. Onder deze personen zijn theologen die na het doen van hun verhaal je onbedoeld uitnodigen om je vingers op je hand na te tellen, want voordat je het weet ben je gegarandeerd een paar kwijt. Ik noem ze liever valse profeten, want ze proberen zand in de ogen van de gelovigen te strooien met hun mooie praatjes, en dat kennelijk in de veronderstelling dat iedereen het verhaaltje dat ze schrijven wel zal slikken.

Eén zo'n persoon is meneer Massimo Faggioli. Hij maakt een commentaar op het boek (Uit de grond van ons hart) van Kardinaal Sarah in co-auteurschap met de Paus Emeritus Benedictus XVI. Dat woordje co-auteur wordt overigens door hem ten onrechte tussen haakjes geplaatst, maar dat is een detail dat al aangeeft dat de lezer door Faggioli wordt gemanipuleerd. Want er is wel degelijk sprake van een co-auteurschap, alleen sommigen in en buiten het Vaticaan zagen dat co-auteurschap van de Emeritus Paus niet zo zitten.

De frontale aanval wordt (zoals wel te verwachten is) gericht op het verplichte Celibaat voor priesters, waar de Emeritus Paus en Kardinaal Sarah pleiten dat dit gehandhaafd blijft in de Katholieke Kerk. Vreemd genoeg wordt door Faggioli beweerd dat het celibaat gebaseerd is op een bepaalde visie op de Schrift en de Liturgie, en dat het Tweede Vaticaans Concilie geen referentie maakt in haar documenten.

Leuk natuurlijk, deze bewering, maar dit is zeker onjuist. Vaticaan II heeft wel degelijk in het document Presbyterorum Ordinis een stuk aan het Celibaat gewijd, dus dat het niet in de Vaticaanse documentatie voorkomt is op zijn Hollands gezegd: regelrechte flauwekul. Bovendien benoemt Faggioli ook niet dat het Celibaat terug te voeren is tot de Apostolische Traditie, en dan spreek je dus niet alleen over de Schrift. Als je het stuk van Faggioli leest is het net of je een stuk van een Protestant leest die pas met de Katholieke Kerk in aanraking is gekomen. Meneer Faggioli zegt professor te zijn in de theologie, maar het onjuist voorstellen van Vaticanum II documentatie is op zijn zachtst gezegd wel merkwaardig.

Dan de opmerking van Fr. Domenico Marafioti, die ook zijn gedachten over het Celibaat heeft kenbaar gemaakt. Die stelt zelfs dat het Celibaat en de Zondagse H.Mis bij te wonen geen dogma's zijn en hij denkt dat deze dus veranderd kunnen worden (!) Maar als je zo redeneert is het in levenhouden van mensen in een ziekenhuis ook geen dogma (dat zomaar veranderd kan worden) nietwaar? Dus je mag mensen lekker doodslaan omdat het geen dogma is,... voelt u hem al? Als je zo gaat redeneren kom je overal uit. Bovendien: de plicht om de zondag en de verplichte feestdag de H.Mis bij te wonen, heeft te maken met de vijf geboden van de Kerk, die overigens gewoon nagekomen moeten worden. We zijn namelijk de kerkelijke autoriteiten op dat punt gewoon gehoorzaamheid verschuldigd. In het Compendium van de Katholieke Kerk (nummer 431) hebben de vijf geboden tot doel de gelovigen een ontbeerlijk minimum te waarborgen wat betreft de geest van gebed, het sacramentele leven, de morele inzet en de groei van de liefde tot God en tot de naaste. 

Zomaar afschaffen of veranderen veroorzaakt juist een achteruitgang in het geestelijke aspect en de gebruik van de sacramenten, waardoor de gelovigen niet gesterkt, maar juist verzwakt uit de strijd te voorschijn zullen komen. Dat dit onwenselijk is mag voor iedereen wel duidelijk zijn.