Het internet staat vol met meningen, maar als het over de Kerk of het Geloof gaat, dan zie je veel meningen en bar weinig feiten. Het Bisdom Würzburg denkt misschien slim te zijn door op de Facebook-pagina een of andere mevrouw aan het woord te laten die beweert dat: "met het celibaat de priester een groot deel van zijn menselijkheid is ontzegd." Als je dat leest, dan denk je wel eens dat het juist deze mensen zijn die nooit enige ervaring in het celibataire leven hebben gehad, maar er wel een mening over hebben. Maar zo als altijd: wie weinig ervaring heeft in de theorie als in de praktijk, die moet snel zijn mond erover houden.
Om het even kort te houden (als wij deze redenering volgen), dan is Onze Heer Jesus Christus voor een groot deel van zijn menselijkheid ontzegd geweest, want Hij leefde immers ook Celibatair, en ook de Apostelen hadden alles om Hem verlaten. Wie dan denkt dat dit volstrekte onzin is dat Christus van zijn menselijkheid ontzegd is, die heeft in ieder geval zijn verstand nog niet verloren. Zelf leef ik al meer dan 30 jaar celibatair, en ik laat mij door een ander niet bepalen hoeveel menselijkheid ik wel of niet denk te hebben. Want sinds wanneer staat het celibaat in verband met een tekort aan menselijkheid? Graag wil ik van het Bisdom Würzburg wat antwoorden hebben. Ik zal ze wel van te voren waarschuwen alvast de beste theologen naar mij toe te sturen, anders geef ik ze weinig kans op een overwinning in dit debat over het celibaat.
Het is Paus Paulus VI die een prachtige Encycliek heeft geschreven over het celibaat en daarover het volgende heeft gezegd.
Het zou onbillijk zijn om na alle studies van de moderne wetenschap te blijven beweren, dat het celibaat tegen de natuur ingaat, omdat het in strijd zou zijn met de wettige fysieke, psychologische en affectieve behoeften van de mens, waaraan men zou moeten voldoen om een volledige ontplooiing en rijpheid van de menselijke persoonlijkheid te kunnen bereiken. De mens, geschapen naar Gods beeld en gelijkenis (Gen. 1, 26-27), is niet alleen maar lichaam, en de seksualiteit is niet het hoogste. Tot de mens behoort ook en vooral: verstand, wil, vrijheid; door deze vermogens staat hij boven al het andere, en zo moet hij zichzelf ook zien; deze vermogens geven hem de heerschappij over zijn fysieke, psychologische en affectieve strevingen. (Encycliek: Sacerdotalis Caelibatus)
Deze woorden van Paus Paulus VI zijn bijna profetisch, vooral als je het bovenstaande stuk naast het verhaal van het Bisdom Würzburg legt. Het is namelijk precies andersom: ik beweer dat iemand, die het celibaat niet onder de knie heeft, alleen voor deze wereld leeft en zeker niets te maken wil hebben met een bovennatuurlijke levenswijze. Is dat soms een compleet leven? Het sacrament van het Priesterschap is niet bedoeld om aardse dingen na te streven, en wie dat moeilijk vindt of onmogelijk, moet er maar eens sterk over nadenken een andere richting in zijn leven te kiezen. Wie immers de hand aan de ploeg slaat en omkijkt, is niet geschikt voor het Rijk Gods.
