Een veeleisende Christus

Wanneer we het Evangelie van de 13de zondag door het Jaar lezen, valt het wel op dat we met een veeleisende Christus te maken hebben. Duidelijk niet een Christus die voortdurend water bij de wijn doet waardoor er alleen maar water achterblijft. Neen, het is duidelijk dat er van ons veel gevraagd wordt. Dat begint al met de opmerking van Christus dat "wie zijn vader en moeder meer bemint dan Mij, is Mij niet waardig." Christus wijst naar de wet om God boven alles te beminnen. Ook in de Tien Geboden zien wij dat. De eerste drie artikelen wijzen eerst naar God zelf, en de eer die wij Hem moeten geven. Daarna volgt de regel: "eert uw vader en uw moeder". Een veeleisende Christus dus en niet zonder reden, want anders verzandt het goede streven naar de bekende 'brede weg' die velen zullen inslaan naar het verderf. Alleen de smalle weg en de nauwe poort leiden naar het leven. 

Maar hoe vaak zie je niet in de Kerk het tegenovergestelde? Hoe vaak kom je niet priesters tegen en zelfs bisschoppen die steeds maar weer water bij de wijn willen doen? Iets soortgelijks zag ik onlangs bij de Catechismus van de Katholieke Kerk, waarbij iemand de versie van 1992 met de huidige versie vergeleek inzake de doodstraf. Dat men de doodstraf wil afwijzen is iemands goed recht, maar dat betekent nog niet dat staten geen recht zouden hebben om zichzelf tegen bijvoorbeeld oorlogsmisdadigers te beschermen. Dat Rome gezwicht is voor de jarenlange mediale druk om water bij de wijn te doen, heeft nu tot gevolg dat er gegarandeerd vragen gesteld gaan worden over het Kruisoffer van de Heer, en of dat wel zo zinvol is om te handhaven, want ook Christus werd ter dood gebracht. Straks komt er weer iemand anders die vindt dat de H.Mis ook maar moet sneuvelen, omdat Kruisoffer en H.Mis dezelfde zijn. Als je zo door redeneert wordt water niet in wijn, maar wijn in water veranderd, met alle nare gevolgen van dien. 

Daarom moet de Kerk ophouden steeds maar aan de verlangens te voldoen van lieden die niets met de Kerk te maken hebben, want die vragen nog het hardst om dit soort maatregelen. Er moet ook eens gewoon een NEE verkocht worden, en duidelijk uitgelegd dat Christus niet gekomen is om ons stenen als voedsel te geven en Hij is zeker niet gekomen om toe te zien dat zijn voorschriften en zijn Leer voortdurend worden aangepast aan de modegril van de dag.

1e lezing: 2 Kon.4,8‑11.14‑16a

2e lezing: Rom.6,3‑4.8‑11 

Evangelie: Mt.10,37‑42

Kleur: Groen. Jaar: A.